EMEA S 4, PŚk, Maszyny elektryczne


Politechnika Świętokrzyska w Kielcach

Laboratorium maszyn elektrycznych

Ćwicenie

nr 4

Temat:

Badanie silnika synchronicznego.

.

Zespół:

1)Koza Marek

2)Małaczek Mariusz

3)Łaskawski Mariusz

4)Rolka Dominik

5)Słoma Rafał

Data wykonania ćwiczenia:

04.05.1997 r.

Data oddania sprawozdania:

11.05.1997 r.

Ocena:

1.Cel ćwiczenia :

Celem ćwiczenia jest poznanie sposobów rozruchu i własności silnika synchronicznego trójfazowego przy zasilaniu z sieci sztywnej ,tzn. takiej, w której napięcie i częstotliwość są stałe. Wyznaczone na podstawie pomiarów charakterystyki powinny pozwolić na ocenę własności ruchowwych i eksploatacyjnych silnika synchronicznego.

2. Program ćwiczenia:

- rozruch silnika synchronicznego

- pomiar krzywych 'V'

3. Wprowadzenie:

Maszyna synchroniczna jest to maszyna prądu przemiennego , której wirnik obraca się z taką samą prędkością z jaką wiruje pole magnetyczne. W swej klasycznej postaci maszyna synchroniczna nie posiada początkowego momentu rozruchowego. Na obwodzie stojana rozmieszczone jest symetrycznie uzwojenie prądu przemiennego. Zasilane jest trójfazowym symetrycznym napięciem przemiennym , które wytwarza stumień wirujący. Natomiast uzwojenie wzbudzenia zasilone jest ze żródła prądu stałego, wytwarza strumień nieruchomy w stosunku do wytwarzającego go uzwojenia wirnika.

Stosujesię różnorodne sposoby rozruchu silników synchronicznych:

a) rozruch za pomocą obcej maszyny

b) rozruch częstotliwościowy

c) rozruch asynchroniczny

Uzwojenie wzbudzenia na czas rozruchu należy zewrzeć przez odpowiednią rezystancję równą 5 - 10 krotnej wartości rezystancji wzbudzenia .

4.Dane techniczne maszyny.

Silnik synchroniczny:

Typ GBOd 22b Nr 6385 Rok 1972 Ciężar 67 kg

Moc 4 kW U 400V I 7.2A f 50Hz

cos ϕ =0.8 nh 3000obr/min

Klim N T 40°C Kl izol E η 0.73

Ifo 2.1 A IfN 4.45 A

Norma PN-65E-06000 Poziom S

Prądnica:

Typ PZMb 044a IP 14 Nr 468088 Rok 1968

Moc 2.2kW U 110V I 24.2A

wzb. wł I 0.66A n 2850obr/min

T 40°C Typ izol B

Norma PN-65E-06000

5. Schemat układu pomiarowego:

6.Tabele pomiarowe.

6.1. Wyznaczenie krzywych „V”.

Iwp=0 I0=0 U0=0

Iws

I1

I2

I3

Is1

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

0

5

5

5

5

1

2.6

3

3

2.8

1.5

1.3

1.6

1.5

1.4

2

0.6

0.7

0.5

0.6

2.5

1.4

1.2

1.2

1.2

3

2.7

2.6

2.5

2.6

3.5

4

3.8

3.7

3.8

4

5.3

5

5.1

5.1

Iwp=0.3 I0=1.2 U0=70

Iws

I1

I2

I3

Is2

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

0

6.1

6.5

6.4

6.3

1

3.6

4

3.8

3.8

1.5

2.5

2.8

2.6

2.6

2

2.1

2.3

2

2.1

2.5

2.5

2.2

2.2

2.3

3

3.4

3.4

3.1

3.3

3.5

4.5

4.4

4.1

4.3

4

5.5

5.4

5.3

5.4

Iwp=1.5 I0=6.5 U0=44

Iws

I1

I2

I3

Is3

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

0

5.7

6

6

5.9

1

2.8

3.1

3

2.9

1.5

1.6

1.8

1.7

1.7

2

1.2

1.3

1

1.1

2.5

1.9

1.9

1.6

1.8

3

3

2.9

2.6

2.8

3.5

4.1

4

3.8

3.9

4

5.4

5.3

5.2

5.3

6.2. Wyznaczenie charakterystyk kątowych maszyny synchronicznej .

IWS=0

UO

IO

IP

ν

M1

[V]

[A]

[A]

[°]

[W]

43

0.5

0

0

17.2

27

4.5

0.1

2

97.2

40

7.5

0.15

5

240

58

9.5

0.23

10

440.8

68

11.5

0.29

15

625.6

74

12.5

0.32

20

740

80

13.5

0.37

25

864

82

14

0.38

30

951.2

85

14.5

0.4

35

986

IWS = 1 A

UO

IO

IP

ν

M2

[V]

[A]

[A]

[°]

[W]

4.6

0.7

0

0

25.7

48

8

0.19

5

307.2

68

11.5

0.28

10

625.6

84

14

0.4

15

940.8

94

16

0.49

20

1203.2

104

17.5

0.61

25

1456

IWS = 3 A

UO

IO

IP

ν

M3

[V]

[A]

[A]

[°]

[W]

4.7

0.75

0

0

2.8

60

10

0.24

5

480

90

15

0.44

10

1080

110

17

0.68

14.5

1496

7.Przykładowe obliczenia.

Is1=(I1+I2+I3)/3 np. Is1=(2.6+3+3)/3=2.8

M1=U0*I0*η np. M1=27*4.5*0.8=97.2

8.Charakterystyki.

a) charakterystyki regulacyjne silnika synchronicznego, zależność prądu twornika IS od prądu wzbudzenia IWS

0x01 graphic

b)charakterystyki kątowe silnika M=f(ν)

0x01 graphic

M1i → IWS = 0 A

M2n → IWS = 1 A

M3c → IWS = 3 A

9.Uwagi i wnioski.

Na podstawie dokonanych pomiarów, wykreślamy charakterystyki It = f(IWS) .Jak się można było spodziewać mają one charakterystyczny kształt , zbliżony do litery „V” . Stąd te charakterystyki nazywamy krzywymi V .Widać, że jeżeli poprowadzimy linię łączącą minima krzywych, to obszar pracy zostanie podzielony na dwie części : praca przy obciążeniu o charakterze indukcyjnym odpowiada obszarowi na lewo (maszyna niedowzbudzona), praca przy obciążeniu o charakterze pojemnościowym odpowiada obszarowi na prawo (maszyna przewzbudzona).

Zauważamy, że wartość prądu It pobieranego przez silnik z sieci zależna jest od momentu obciążenia i od wartości prądu wzbudzenia IWS. W miarę zwiększania prądu IWS, na początku prąd It maleje do pewnej wartości zależnej od ustalonej mocy P , zaś potem wzrasta.

Stwierdzamy także, że najkorzystniejsza dla silnika synchronicznego jest ta wartość prądu wzbudzenia, przy której prąd obciążenia jest najmniejszy. Dla tego stanu pracy moc elektryczna pobierana przez silnik z sieci jest najmniejsza, a zatem straty w uzwojeniach stojana są najmniejsze.

Charakterystyki kątowe silnika synchronicznego zdjęliśmy dla wąskiego przedziału kąta υ.

Ograniczenie takie narzuciło nam obciążenie silnika ,w postaci prąnicy prądu stałego o parametrach przedstawionych w p.4.Z wykreślonych charakterystyk i tak można domniemywać , że będą one miały charakter sinusoidalny .Wskazuje na to najwyraźniej charakterystyka wykreślona dla IWS = 0.

Zalety i wady silnika synchronicznego.

Najważniejszą wadamą silnika synchronicznego jest skomplikowana w porównaniu z silnikiem indukcyjnym budowa i związana z tym wysoka cena tego silnika oraz skomplikowany rozruch wymagający wykwalifikowanej obsługi.

Główną zaletą tego silnika jest to, że będąc odbiornikiem mocy czynnej pobieranej z sieci może on równocześnie być i najczęściej jest żródłem mocy biernej indukcyjnej oddawanej do systemu energetycznego (praca przy przewzbudzeniu).

Praca przy niedowzbudzeniu jest niepożądana, gdyż silnik pobiera moc bierną indukcyjną, wykazuje mniejszą przeciążalność i większą skłonność do wypadania z synchronizmu niż przy przewzbudzeniu.



Wyszukiwarka