Przygotowanie budowy i obiektu do prowadzenia robót montażowych

Przed przystąpieniem do robót montażowych na budowie należy:

- ogrodzić teren,

- wyrównać teren i dopilnować by przed rozpoczęciem robót montażowych zostały, na terenie wykorzystywanym przy montażu, wykonane zewnętrzne podziemne sieci instalacyjne oraz podłoża dróg stałych,

- wyznaczyć i urządzić składowiska prefabrykatów,

- przygotować drogi dojazdowe na plac budowy i po placu budowy,

- zapewnić dostawę energii elektrycznej (lub zapewnić w miarę potrzeby inne źródła energii),

- zapewnić odpowiednie oświetlenie,

- zapewnić dostawę wody,

- przygotować pomieszczenia socjalne dla załogi.

Przed przystąpieniem do robót montażowych na wykonywanym obiekcie należy:

- założyć osnowę geodezyjną realizacji, a jeśli montaż jest poprzedzony wykonaniem innego rodzaju robót (np. robotami betonowymi) dokonać ich odbioru technicznego, z którego musi być napisany protokół, oraz zawierają między innymi zestawienie występujących w rzeczywistości odchyłek od stanu projektowanego,

- przygotować odpowiednie maszyny i urządzenia montażowe, które na swoich stanowiskach roboczych muszą być odebrane przez inspektora Biura Dozoru Technicznego,

- przygotować sprzęt pomocniczy do montażu,

- zgromadzić odpowiedni zapas elementów do montażu i zapewnić ich dalszą dostawę,

- wyznaczyć strefy niebezpieczne przy montażu,

- skompletować i przeszkolić odpowiednią brygadę montażową,

- zapewnić dostawę materiałów uzupełniających niezbędnych do wykonania danej budowli (zaprawy, zbrojenia, węzłów i złączy, materiałów do ocieplenia węzłów itp.).

Wykonanie osnowy geodezyjnej do realizacji jest przeprowadzone przez wyspecjalizowane grupy geodetów ze służb inwestorskich lub specjalistycznych przedsiębiorstw.

Obejmuje ono zasadniczo dwa etapy tj.: wykonanie:

- ramy geodezyjnej,

- osnowy sytuacyjno - wysokościowej.

Metoda bezpośredniego tyczenia - teodolitem

Metoda tyczenia „od stałej prostej” (pomocnicze osie robocze, nazwane „stałymi prostymi”, przesunięte w stosunku do osi podstawnych - konstrukcyjnych o stałą odległość d równą 30 ÷ 100 cm)

Transport i składowanie elementów prefabrykowanych

W zależności od masy i wymiarów prefabrykaty dowozi się na plac budowy:

- samochodem skrzyniowym

- naczepami

- przyczepami niskopodłogowymi

Elementy powinny być przewożone w pozycji w jakiej pracują one w konstrukcji - oprócz słupów.

Środki transportowe przeznaczone do przewożenia elementów w pozycji pionowej są zaopatrzone w specjalne stojaki, zapewniające stabilność ładunku w czasie transportu.

Do transportu płyt ściennych wykorzystuje się kontenery (ażurowa skrzynią z przegrodami i urządzeniami blokującymi przewożone elementy w czasie jazdy).

- na przyczepach nisko podłogowych o odpowiedniej nośności,

- specjalne stanowiska rozładunku: (w zasięgu żurawia)

- odcinki torów,

- prowadnice toru,

- belki stężające

- bęben linowy (wciągarka umieszczona na ciągniku wraz z liną zaczepioną do haka kontenera).

KOTWIENIE WCIĄGAREK

Przyobiektowe składowiska prefabrykatów.

- umieszczone w zasięgu maszyny montażowej w miejscach przewidzianych projektem organizacji montażu.

- do składowiska powinna prowadzić dobrze utrzymana droga o odpowiednio utwardzonej nawierzchni i parametrach gwarantujących właściwy ruch przejazdów.

- na wyrównanym terenie o niewielkim nachyleniu gwarantującym odprowadzenie wód opadowych.

- nie wolno ustawiać prefabrykatów bezpośrednio na gruncie - tylko na drewnianych podkładach.

- rozmieszczenie prefabrykatów na budowie powinno być zgodne z projektem organizacji montażu.

- elementy składowane pionowo ustawia się w specjalnych stojakach kartotekowych

- elementy składowane w pozycji poziomej układa się warstwami w stosy.

- pierwsza warstwa każdego stosu jest układana na podkładach drewnianych o grubości nie mniejszej niż 15 cm, następne warstwy przedziela się drewnianymi przekładkami. Przekładki kolejnych warstw układa się jedna nad drugą w pionie. Grubość tych przekładek powinna być większa od wysokości wystających uchwytów montażowych lecz nie mniejsza niż 7 cm.

- liczba ustawianych elementów w stosie zależy od rodzaju prefabrykatu. Wysokość stosu nie może przekraczać 1,8 m.

- między stosami prefabrykatów wzdłuż rzędów i szeregów powinny być zachowane odstępy. Co drugi odstęp powinien mieć szerokość nie mniejszą niż 0,7 m, co zapewnia możliwość przejścia człowieka. Odstępy nie przełazowe nie powinny być większe niż 20 cm.

- jeżeli przez składowisko przechodzą drogi dla środków transportowych to szerokość tras przejazdowych o ruchu jednostronnym powinna być równa szerokości pojazdów plus 2,0 . Jeżeli ruch ma być dwustronny to szerokość ta nie powinna być mniejsza niż sama szerokość pojazdów poruszających się w przeciwnych kierunkach plus 3,0 m.

Odbiór prefabrykatów na budowie polega na sprawdzeniu:

- zgodności liczby i typów prefabrykatów,

- prawidłowości oznakowania prefabrykatów,

- prawidłowości załadunku i zabezpieczenia prefabrykatów przed uszkodzeniami,

- jakości i stanu prefabrykatów.

W razie spostrzeżenia uszkodzeń prefabrykatów należy sporządzić protokół i niezwłocznie zawiadomić wytwórnię.

---