PRAWO KARNE - rozwiązania kazusów
Dwa modelowo rozwiązane kazusy przez dr Raglewskiego
Kazus dr Raglewskiego 1:
Małżonkowie Julietta i Tyberiusz D. jechali swym samochodem do Wiednia na kongres naukowy lekarzy, na którym Tyberiusz D. miał wygłosić ważny referat. Spieszyli się, gdyż przed rozpoczęciem obrad następnego dnia rano, jeszcze tego wieczoru Tyberiusz D. chciał oprowadzić żonę po stolicy Habsburgów. Samochód prowadzony przez Tyberiusza D. pędził więc ze znacznym przekroczeniem dozwolonej prędkości. Na trasie szybkiego ruchu w okolicach Ołomuńca Tyberiusz D. stracił w pewnej chwili panowanie nad kierownicą, pojazd przejechał przez pas zieleni oddzielający obie nitki drogi i zderzył się czołowo z nadjeżdżającą z naprzeciwka Skodą. Kierowca Skody zginął na miejscu, zaś w luksusowym samochodzie Tyberiusza D., wyposażonym m.in. w poduszki powietrzne, zadziałała nie wiedzieć czemu tylko poduszka chroniąca kierowcę. W efekcie Tyberiuszowi D., poza silnym szokiem, nic się nie stało, natomiast jego żona była ciężko ranna. Otrząsnąwszy się z szoku, Tyberiusz D. zbadał obrażenia żony i stwierdził, że są one tak poważne, iż jego towarzyszka życia znajduje się w agonii. Julietta nie straciła przytomności i aczkolwiek na skutek złamania w kilku miejscach obu szczęk nie mogła mówić, to jednak patrzyła na męża wyrażającymi ogromne cierpienie oczyma i usiłowała wysunąć język. Tyberiusz D. zrozumiał ten gest i zrozpaczony odszukał we wraku samochodu swój neseser, wyjął z niego kapsułkę z tabletką i położył tabletkę na języku konającej żony. Julietta przełknęła tabletkę i wykrzywiła zmasakrowaną twarz w grymas mający wyrażać wdzięczność. Po kilku sekundach już nie żyła. Tabletka podana jej przez męża zawierała skondensowaną dawkę preparatu uzyskanego w laboratorium kierowanym przez Tyberiusza D., który to preparat sam i w takiej ilości stanowił zabójczą truciznę, zaś w medycynie miał być wykorzystywany jako komponent do nowego leku. To właśnie tę tabletkę miał Tyberiusz D. zaprezentować na kongresie swym uczonym kolegom. Biegli lekarze przedstawili opinię, z której wynikało, że jakkolwiek bezpośrednią przyczyną zgonu Julietty D. było otrucie, to jednak z rozległości i charakteru odniesionych przez nią w wypadku obrażeń wynika, że i tak nie miała w świetle wiedzy lekarskiej szans na przeżycie. Natomiast biegli w zakresie rekonstrukcji wypadków drogowych orzekli, iż przyczyną zderzenia nie była nadmierna prędkość pojazdu Tyberiusza D., lecz niespodziewana awaria układu kierowniczego (zablokowanie kierownicy). Ustalenia specjalistów czeskich, badających samo miejsce wypadku niedługo po zdarzeniu, potwierdzili także polscy biegli sądowi
PROPOZYCJA ROZWIĄZANIA KAZUSU
Oceniam odpowiedzialność karną Tyberiusza D.
Przedmiotem oceny jest zachowanie polegające na utracie panowania nad kierownicą i uderzeniem w skodę, w efekcie czego kierowca skody zginął na miejscu, a żona Tyberiusza D. poniosła ciężki uszczerbek na zdrowiu
Wstępna kwalifikacja zachowania - art. 177 § 2 k.k.
Znamiona przedmiotowe:
Naruszenie reguł bezpieczeństwa w ruchu lądowym - naruszenie tych reguł stanowiło znaczne przekroczenie dopuszczalnej prędkości w trakcie jazdy.
Spowodowanie wypadku, w którym inna osoba poniosła śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu - z kazusu wynika jednoznacznie, iż wystąpiły oba skutki: śmierć poniósł kierowca skody a ciężki uszczerbek - żona Tyberiusza
Dla stwierdzenia, iż Tyberiusz D. spowodował wypadek należy powiązać jego zachowanie ze skutkami na płaszczyźnie empirycznej - stosując test warunku właściwego można stwierdzić, iż jazdę samochodem ze znaczną prędkością, utratę panowania nad kierownicą i w konsekwencji uderzenie czołowe w inny samochód znajdujący się w ruchu można powiązać ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości. Z tym czołowym zderzeniem można także powiązać węzłem empirycznie sprawdzalnej prawidłowości śmierć kierowcy tego pojazdu (skody) i ciężki uszczerbek na zdrowiu żony Tyberiusza.
Dla obiektywnego przypisania należy jeszcze stwierdzić istnienie powiązania na płaszczyźnie normatywnej. Przede wszystkim zachowanie sprawcy stworzyło (zwiększyło) niedozwolone (naruszające reguły postępowania, - co zostało już wykazane powyżej) niebezpieczeństwo wypadku w komunikacji, którego efektem jest utrata życia lub ciężki uszczerbek na zdrowiu.
Jednakże nie można stwierdzić, iż stworzone (zwiększone) przez sprawcę niebezpieczeństwo zrealizowało się w postaci skutku spełniającego znamiona typu czynu zabronionego. Z treści kazusu wynika bowiem, iż przyczyną wypadku była nie nadmierna prędkość pojazdu tylko niespodziewana awaria układu hamulcowego. Wynika z tego, iż nawet gdyby sprawca nie naruszył reguł postępowania (jechał z bezpieczną szybkością) to do wypadku i tak by doszło - brak jest zatem powiązania pomiędzy naruszeniem reguł, a przypisywanym skutkiem.
Powyższa konstatacja nie pozwala przyjąć, iż Tyberiusz D. spowodował wypadek z art. 177 § 2 k.k.. Tym samym nie zrealizował on znamion strony przedmiotowej typu czynu określonego w tym przepisie, co wyklucza jego odpowiedzialność na tej podstawie.
Przedmiotem oceny z punktu widzenia prawa karnego może być także zachowanie polegające na podaniu przez Tyberiusza D. żonie (położeniu na języku) tabletki zawierającej truciznę.
Zachowanie to można wstępnie zakwalifikować jako eutanazje z art. 150 § 1 k.k.
Znamiona przedmiotowe typu czynu zabronionego opisanego w art. 150 § 1 k.k.
działanie na żądanie ofiary - z treści kazusu wynika, iż za żądanie Tyberiusz D. uznał wyrażający cierpienie wzrok żony i jej próbę wysunięcia języka - co miało oznaczać prośbę o podanie jej tabletki (zachowanie żony po jej otrzymaniu potwierdza słuszność tego przypuszczenia)
skutek - śmierć żony
spowodowanie śmierci - aby wykazać, iż zostało zrealizowane powyższe znamię należy dokonać obiektywnego przypisania skutku zachowaniu sprawcy.
Powiązanie to zachodzić winno na płaszczyźnie empirycznej (test warunku właściwego)- z kazusu wynika, iż tabletka ta była trucizną, podanie trucizny (w odpowiednio dużej dawce) z empirycznie sprawdzalną prawidłowością prowadzi do śmierci - a także na płaszczyźnie normatywnej: oceniając zachowanie sprawcy z punktu widzenia ex ante uprawnione jest stwierdzenie, iż zaistnienie skutku śmiertelnego było obiektywnie przewidywalne. Modelowy dobry obywatel wzbogacony szczególną wiedzą sprawcy (Tyberiusz D. posiadał szczególną wiedzę, sam był twórcą tej tabletki znał jej skład i jej działanie) mógł obiektywnie przewidzieć skutek. Analizując zdarzenie ex post uprawnione jest stwierdzenie, iż gdyby nie działanie sprawcy do skutku w postaci śmierci poprzez otrucie by nie doszło (fakt, iż kobieta i tak by umarła z odniesionych ran nie ma z tego punktu widzenia znaczenia).
Biorąc powyższe pod uwagę przyjąć należy, iż Tyberiusz D. spowodował skutek w postaci śmierci żony.
Znamiona strony podmiotowej przestępstwa z art. 150 § 1 k.k.
sprawca działał umyślnie - z zamiarem bezpośrednim, jako twórca tabletki miał świadomość tego, iż jej podanie musi spowodować śmierć (świadomość konieczności realizacji znamion typu czynu zabronionego). Powyższe wskazuje także na realizację znamienia podmiotowego - działanie pod wpływem współczucia - motywem działania sprawcy była bowiem chęć skrócenia cierpień żony.
Powyższe rozważania wskazują, iż zachowanie sprawcy realizuje znamiona typu czynu zabronionego opisanego normatywnie w art. 150 § 1 k.k.
Brak jest okoliczności wyłączających bezprawność, karalność czy winę.
Zachowanie sprawcy miało miejsce na terenie Czech, a więc Tyberiusz D. poniesie za nie odpowiedzialność na podstawie prawa polskiego (stosownie do zasady narodowości podmiotowej z art. 109 k.k.) tylko wtedy kiedy okaże się, iż w Czechach eutanazja jest przestępstwem.
Kazus dr Raglewskiego 2:
Krzysztof K., Maria D. i Robert W., obywatel Szwecji pochodzenia polskiego, odbywali podróż jachtem morskim. Wszyscy mieli uprawnienia do sterowania tego typu jednostką. Gdy jacht znajdował się w środkowej części Morza Bałtyckiego doszło do załamania pogody. W pewnym momencie z uwagi na silny wiatr zachodni Krzysztof K. zdecydował się na zwinięcie jednego z żagli. Zapytał o to bardziej doświadczonego Roberta W. Ten, mimo że początkowo miał wątpliwości, wyraził aprobatę dla pomysłu Krzysztofa K. Wspólnie przystąpili do czynności zwijania żagla. Manewr okazał się fatalny w skutkach — doszło do wywrotki jachtu. W trakcie tej wywrotki Maria D. została uderzona przez jeden z masztów i doznała złamania ręki. Znajdowała się w szoku. Skarżyła się także na ostre bóle w klatce piersiowej. Dzięki posiadanym kamizelkom ratunkowym załoga jachtu utrzymała się na wodzie. Po upływie pół godziny unoszących się na wodzie Krzysztofa K., Marię D. i Roberta W. zabrał na pokład przepływający obok polski prom. Po wstępnym badaniu stwierdzono konieczność natychmiastowej hospitalizacji Marii D. Szok spowodowany wywrotką doprowadził do rozległego zawału serca. Przewieziono ją helikopterem do szpitala w Gdyni. Mimo wysiłku lekarzy Maria D. zmarła.
Według opini biegłych manewr zwinięcia żagla w warunkach, jakie panowały tuż przed wypadkiem był rażącym naruszeniem reguł sztuki żeglarskiej.
Oceń odpowiedzialność karną Krzysztofa K.
ROZWIĄZANIE KAZUSU
Oceniane zachowanie - przeprowadzenie manewru zwinięcie żagla, w efekcie czego doszło do wywrotki i uszczerbku na zdrowiu Marii D.
Wstępna kwalifikacja: art. 177 § 2 k.k.
Znamiona strony przedmiotowej wskazanego powyżej typu czynu zabronionego:
naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu wodnym - znamię to zostało zrealizowane poprzez zwinięcie przez Krzysztofa K. żagla w niekorzystnych warunkach pogodowych (wskazuje na to bezpośrednio opinia biegłych); dla stwierdzenia naruszenia reguł nie ma znaczenia, że Krzysztof pytał się o zdanie bardziej doświadczonego żeglarza i zasugerował się jego opinią; reguły mają charakter obiektywny, wyznaczają dozwolone narażenie na niebezpieczeństwo dobra prawnego i obowiązują każdego podejmującego określone działanie, z którym wiąże się obowiązek ich przestrzegania niezależnie od jego indywidualnych właściwości,
skutek - spowodowanie wypadku (wywrotka jachtu) w efekcie którego Maria D. zmarła na zawał będący konsekwencją szoku jakiego wówczas doznała.
Przyjęcie, że Krzysztof K. spowodował wskazany powyżej skutek wymaga wykazania, iż zostały spełnione przesłanki obiektywnego przypisania na płaszczyźnie empirycznej i normatywnej
Płaszczyzna empiryczna: pomiędzy zachowaniem sprawcy (zwijaniem żagla) a skutkiem (wywrotką jachtu i śmiercią Marii D.) zachodzi nieprzerwany łańcuch przyczyno-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna: nie można przyjąć, iż skutek w postaci śmierci (stanowiący znamię omawianego typu czynu zabronionego) był obiektywnie przewidywalny - modelowy dobry żeglarz przewidziałby wprawdzie możliwość spowodowania wywrotki na skutek manewru zwinięcia żagla, nie byłby natomiast w stanie przewidzieć, iż jej konsekwencją będzie dla Mari D. taki szok, który skończy się rozległym zawałem a w końcu śmiercią.
Z tego względu niemożliwe jest obiektywne przypisanie skutku w postaci śmierci Krzysztofowi K., co przesądza o braku zrealizowania przez jego zachowanie znamion badanego typu czynu zabronionego, a tym samym o niemożności pociągnięcia Krzysztofa K. do odpowiedzialności z art. 177 § 2 k.k.
Wskutek wypadku Maria D., jak już wspomniano powyżej, doznała także złamania ręki. Złamanie to stanowi średni uszczerbek na zdrowiu, o którym mowa w art. 157 § 1 k.k. Należy się zatem zastanowić nad możliwością przypisania Krzysztofowi K. realizacji znamion określonych w art. 177 § 1 k.k.
Strona przedmiotowa wskazanego typu:
Naruszenie reguł bezpieczeństwa - odnoszą się rozważania zawarte przy omawianiu realizacji znamion z art. 177 § 2 k.k.
Skutek - wypadek i złamanie ręki Marii D.
Obiektywne przypisanie:
Płaszczyzna empiryczna - patrz rozważania przy badaniu realizacji znamion z art. 177 § 2 k.k. Płaszczyzna normatywna - o ile trudno uznać za obiektywnie przewidywalne spowodowanie śmierci na skutek szoku, o tyle modelowy dobry żeglarz byłby w stanie przewidzieć zarówno możliwość wywrotki jak i możliwość doznania bezpośrednio w jej efekcie uszczerbku na zdrowiu typu złamanie ręki. Oceniając zaś z punktu widzenia ex post należy stwierdzić, że gdyby Krzysztof K. nie wykonał manewru zwinięcia żagla, to nie doszło by do wywrotki jachtu i uszczerbku na zdrowiu Marii D.
Oznacza to, iż spowodowany skutek można obiektywnie przypisać Krzysztofowi K., a zatem że zostały spełnione znamiona strony przedmiotowej.
Znamiona strony podmiotowej: nieumyślność. Brak było zamiaru popełnienia czynu zabronionego. Można go wykluczyć już na płaszczyźnie intelektualnej. Sprawca dział bowiem w tzw. nieświadomej nieumyślności. Objęte nią było zarówno naruszenie reguł bezpieczeństwa jak i spowodowanie wypadku, jako że sprawca nie zdawał sobie sprawy iż swoim zachowaniem narusza reguły postępowania (zapewnił go o tym bardziej doświadczony kolega) ani że może spowodować wywrotkę a w jej efekcie uszczerbek na zdrowiu osoby trzeciej. Jednakże możliwość popełnienia czynu zabronionego była obiektywnie przewidywalna (modelowy dobry żeglarz przewidziałby ją).
Spełniony został także warunek popełnienia czynu zabronionego na skutek naruszenia ostrożności. Zachowanie sprawcy stworzyło niedozwolone (sprzeczne z regułami postępowania) niebezpieczeństwo uszczerbku na zdrowiu, które to niebezpieczeństwo się zrealizowało w postaci złamania ręki Marii D.
Krzysztofowi K. można zatem przypisać realizację znamion określoną w art. 177 § 1 k.k.
Brak jest okoliczności wyłączających bezprawność, karalność czy winę sprawcy.
Sprawca znajdował się poza terytorium państwa polskiego (przyjmijmy, że jacht nie płynął pod polską banderą) Mając jednak na względzie art. 109 i 111 § 3 k.k. można pociągnąć go do odpowiedzialności na podstawie polskiej ustawy.
KAZUSY Z KAZUŚNIKA - kwalifikacje prawne
Kazus 1:
Robert F. - art. 177 par 2 w zw. z art. 178a par 1 w zw z art. 11 par 2 (odpowie)
Rafał L. - art. 18 par 2 w zw. z art. 178a par 1. (odpowie)
Kazus 2.
Maszynista - art. 157 par 1 (odpowie)
Kobieta stojąca obok - nic (brak czynu)
Kazus 3.
Anna Z. - art. 155 (odpowie)
Robert Z. - nic (brak czynu)
Kazus 4.
Krzysztof K. i Robert W. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 177 par 2 (nie odpowiedzą, brak przypisania skutku)
Kazus 5.
Szef - nic
Policjanci 177 par 2 (można też pomyśleć o art. 179)
Kierowca - nic (brak czynu)
Kazus 6.
Jacek M. - art. 177 par 1 (nie odpowie, skutek i tak by nastąpił)
Kazus 7.
Bogdan K. - art. 157 par 2 i art. 157 par 1 (odpowiadałby)
Stanisław J. - art. 162 (odpowie)
Jarek N., Paweł U., Marek W. - art 18 par 1 zd 2 w zw. z art 157 par 1 (bo złamali mu kość) i art 162 par 1 (odpowiedzą)
Kazus 8.
Jacek W. - art. 148 par 1 (odpowie)
Kazus 9:
Wacław W. - art. 155 (nie odpowie, włączenie się osoby trzeciej)
Wanda K. - art. 155 (odpowie)
Helena H. - art. 155 (nie odpowie, skutek nieprzewidywalny)
Kazus 10.
Jan W. - art. 155 w zw. z art. 2 (nie odpowie); art. 157 par 1 w zw. z 2 (odpowie)
Halina W. - art. 155 w zw. z art. 2 (odpowie)
Kazus 11.
Małgorzata S. - art. 155 (nie odpowie, skutek i tak by nastąpił)
Kazus 12.
Walerian W. - art. 148 par 1 (odpowie)
Narcyz N. - art. 18 par 3 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie)
Kazus 13 (1 sytuacja):
Konstanty K. - 160 par 3 w zw z par 2
Stanisław S. - 155
Kazus 13 (2 sytuacja):
Konstanty K. - 160 par 3 w zw z art 2.
Stanisław S. -155
Kazus 14.
Witold K - art. 155 w zw. z art. 157 par 2 w zw. z art. 163 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie, zawinienie na przedpolu czynu).
Kazus 15.
Katarzyna J. - art. 160 par 3 (odpowie)
Kazus 16.
Gryzelda G. - art. 149 w zw z art. 2 KK. (odpowie)
Zofia G. - art. 162 par 1
Kazus 17.
Jakub B. - nic
Rodzice - art. 155 w zw. z art. 2 (odpowiedzą)
Kazus 18.
Zbigniew W. - art. 155 w zw. z art. 2 (odpowie)
Jacek H. - art. 155 (nie odpowie, nie jest gwarantem)
Kazus 19.
Włodzimierz K. - art. 177 par 2 w zw. z art. 178a w zw. z art. 11 par 2 (nie odpowie, skutek i tak by nastąpił); art. 178a (odpowie)
Kazus 20.
Piotr Ś. - art. 179 w zw. z art. 173 par 4 w zw. z art. 2 (odpowie)
Hilary M. - art. 178a w zw. z art. 173 par 4 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Kazus 21.
Jacek P. - art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie) w zw, z art 157 par 1 w zw. z art 11 par 2 (odpowie)
Włodzimierz W. - art. 18 par 3 w zw. z art. 148 par 1 (nie odpowie, czynny żal)
Kazus 22.
Paweł P. i Cezary C. - 18 par 1 zd 2 w zw. z art 155 (odpowiedzą)
Kazus 23.
Lucyna W. - art. 155 w zw. z art. 160 par 1 w zw. z art. 11 par 2(odpowie)
Jan C. - art. 155 (odpowie)
Kazus 24.
Łukasz D. - art. 178a (odpowie)
Kazus 25.
Art. 155 (odpowie)
Kazus 26.
Art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 158 par 3 (odpowiedzą)
Kazus 27.
Jacek S. - nic
Kazus 28.
Gerwazy C. - art. 156 par 1 (odpowie)
Kazus 29.
Bartek L. - art. 288 par 1 (odpowie)
Kazus 30.
Paweł G. - art. 155 (nie odpowie); 163 par 1 w zw. z art. 13 par 2 w zw. z art 148 par 1 w zw. z art 11 par 2. (odpowie)
Kazus 31.
Bolesław W. - art. 13 par 1 w zw. z art. 280 (odpowie) i art. 157 par 2 (odpowie) i art. 278 KK (odpowie)
Kazus 32.
Piotr G. - art. 278 par 5 (nie odpowie, wyłączona wina), art. 13 par 1 w zw. z art. 279 (nie odpowie, brak bezpośredniości zmierzania)
Kazus 33.
Andrzej G. - art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1 KK w zw. z art. 155 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Bogumiła G. - art. 18 par 3 w zw. z art. 148 par 1. (odpowie)
Kazus 34 wariant 1:
Janusz W. - ar 13 par 2 w zw. z art. 163 par 1 (odpowie)
Ryszard S - nic
Kazus 34 wariant 2:
Janusz W. - art. 288 w zw. z art 13 par 2 w zw. z art. 163 par 1 (odpowie)
Ryszard S - nic
Kazus 35.
Krzysztof K. - art. 13 par 1 w zw. z art. 197 (nie odpowie, czynny żal)
Kazus 36.
Sebastian C - art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1 (nie odpowie, czynny żal)
Kazus 37.
Franciszek D. - art. 13 par 2 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie)
Kazus 38.
Wacław T. - art. 18 par 3 w zw. z art. 148 par 2 (odpowie)
Krzysztof T. - nic
Kazus 39.
Cezary C. - art. 286 par 1 (odpowie) i art. 13 par 2 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie)
Eustachy E. - nic
Kazus 40.
Wiktor K. - art. 13 ust 1 w zw. z art. 279 (odpowie), art. 288 (odpowie), art. 13 ust 2 w zw. z art. 279 (odpowie), art. 13 par 1 w zw. z art. 163 par 1 KK (odpowie)
Kazus 41.
Krzysztof W. - Art. 278 par 1 w zw. z art. 12 (odpowie) i art. 13 par 1 w zw. z art. 157 par 1 (nie odpowie)
Kazus 42.?
Zbigniew F., Wtiold K. i Andrzej J. - art. 13 par 2 zw. z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 134 (odpowiedzą)
Kazus 43.
Piotr J. - art. 13 par 1 w zw. z art. 197 (odpowie)
Kazus 44.
Józef K. - art. 13 par 2 w zw. z art. 280 par 1 i art. 157 par 1 (nie odpowie, czynny żal)
Kazus 45.
Zenobiusz K. - art. 13 par 2 w zw. z art. 197 par 1 i art. 157 par 1 i art. 178a par 1 w zw. z art. 288 par 1 w zw. z art. 11 par 2. (odpowie)
Kazus 46.
Andrzej H. - art. 18 par 3 w zw. z art. 279 par 1. (odpowie)
Krzysztof O. - art. 279 par 1 (odpowie)
Konrad G. i Hieronim T. - art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 278 par 1. (odpowiedzą)
Filip O. - art. 278 par 1 (odpowie)
Kazus 47.
Andrzej H. - art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 3 w zw. z art. 148 par 2 pkt. 4 (odpowie)
Michał J. - art. 13 par 1. w zw. z art. 148 par 2 pkt. 4 (nie odpowie, brak bezpośredniego zmierzania)
Kazus 48.
Hieronim K. - art. 18 par 2 w zw. z art. 279 par 1 (odpowie)
Kazus 49 - 1 wersja:
Andrzej K. i Anna K. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 177 par 2 (odpowiedzą)
Kazus 49 - 2 wersja:
Andrzej K. - art. 18 par 1 zd 3 w zw. z art. 177 par 2 (odpowie)
Piotr M. - art. 177 par 2 (odpowie)
Kazus 50.
Robert W. - art. 18 par 2 w zw z art. 279 par 1 w zw. z art. 12. (odpowie) i art. 18 par 3 w zw.. z art. 279 par 1 (odpowie)
Kamil Z. i Jacek L. - art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 279 par 1. (odpowiedzą)
Kazus 51.
Piotr J. - art. 18 par 2 zw. z art. 148 par 1 i art. 151 (odpowie)
Grzegorz J. - art. 13 par.1 w zw. Z art. 148 par.1 (nie odpowie, niepoczytalność)
Kazus 52.
Norbert Z. - art. 18 par 2 w zw. z art 157 par 1 (odpowie)
Daniel K. - art. 155 (odpowie)
Kazus 53.
Witold C. - art 18 par 2 w zw. z art 149 (odpowie)
Jolanta C. - art. 149 (odpowie)
Kazus 54.
Andrzej W. - art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 233 par 1 (odpowie)
Kazus 55.
Marian G. - art. 13 par 2 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie)
Jacek G. i Wojciech K. - art. 18 par 2 w zw. z art 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1 (odpowiedzą)
Kazus 56.
Piotr K. - art 18 par 2 w zw 280 (odpowie)
Andrzej K. - art 280 par 2 i art 157 par 1 (odpowie)
Kazus 57.
Tomasz C. - art. 280 par 2. (odpowie)
Krzysztof Z. - art. 18 par 3 w zw. z art. 280 par 2. (odpowie)
Piotr F. i Krzysztof Z. - art 18 par 1 zd 2 w zw. z art 18 par 3 w zw. z art 280 par 1
Kazus 58.
Robert G. - 229 par 3 (odpowie)
Kazimierz M. - 228 par 3 (odpowie)
Józef J. -nic
Kazus 59.
Grzegorz S. - art. 18 par 2 w zw. z art. 280 par 1 (odpowie)
Karol K. - art. 280 par 1 (odpowie)
Kazus 60.
Jan A. i Zygmunt C. - art 178a par 1
Roman B. - art 173 par 1 w zw. z art 178a par 1 w zw. z art. 11 par 2
Kazus 61.
Juliusz H. i Karol N. - art. 18 par 1 zd. 2. w zw. z art. 155 (nie odpowiedzą, niepoczytalni)
Wolontariuszka - art. 155 w zw. z art. 2 (odpowie)
Kazus 62.
Wiktor C. - art. 278 par 1. (odpowie)
Jan K. - z art. 18 par 3 w zw. z art. 278 par 1.(odpowie)
Grzegorz K. - art. 18 par 2 w zw. z art. 278 par 1. w zw. z art. 291 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie za podżeganie do kradzieży, natomiast paserstwo czynem współkaranym następczo)
Kazus 63.
Grzegorz G. - art. 18 par 2 w zw. z art. 158 par 1 i art. 148 par 2 (odpowie)
Grzegorz G. i Izydor O. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 158 par 1 (odpowie Izydor O., Grzegorz nie, bo jest to konsumowane przez art. 148)
Izydor O. - art. 162 par 1 (odpowie)
Kornelia K. - art. 162 par 1 (nie odpowie)
Kazus 64.
Jan A. - art. 18 par 1 zd 4 w zw. z art. 177 par 2 i art. 162 par 1
Marek W. - art. 177 par 2 i art. 162 par 1
Kazus 65.
Jan W. - art. 222 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 11 par 2. (odpowie)
Kazus 66.
Johan T. - art. 148 par 1 (nie odpowie, obrona konieczna)
Kazus 67.
Janusz R. - art. 223 par 1 (odpowie)
Roman C. i Adam M. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 158 par 1 (odpowiedzą)
Jerzy M. - art. 223 par 1 (nie odpowie, obrona konieczna)
Kazus 68.
Marek D. - art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie) i 190 par 1 (odpowie)
Ludmiła K. - art. 156 par 1 (nie odpowie, obrona konieczna)
Kazus 69.
Janusz K. - art. 157 par 1 (nie odpowie, obrona konieczna)
Karol G. - art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 2 (odpowie) i 258 par 1 (odpowie)
Kazus 70. - 1 sytuacja
Andrzej G. - art. 288 par 1 w zw. z art. 148 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Kazus 70. - 2 sytuacja
Andrzej G. - art. 288 par 1 w zw. z art. 155 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Kazus 71.
Lechsław W. - art. 157 par 1 (nie odpowie, obrona konieczna)
Kazus 72.
Jarosław K. - 177 par 2 (nie odpowiedziałby, nie przypiszemy skutku), art. 177 par 1 (odpowiedziałby)
Karol G. - art. 148 par 1 (odpowie)
Leon B. - art. 155 (odpowie)
Kazus 73.
Andrzej K. - nic
Fryderyk L. - art 13 par 1 w zw. z art. 160 par 1 (odpowie) i art. 155 w zw. z art. 2 (odpowie)
Leszek I. - nic
Kazus 74.
Edward S. - ?
Kazus 75.
Jon R. - art. 177 par 1 w zw. z art. 288 par 1 w zw. z art. 178a par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie z wyjątkiem 178a gdzie art. 28 nam go wyłączy)
Kazus 76.
Franciszek G. - art. 289 par 2 (nie odpowie, stan wyższej konieczności), art. 155 (nie odpowie, nie przypiszemy mu skutku)
Kazus 77.
Art. 177 par 2 w zw. z art. 288 par 1 w zw. z art. 178a (odpowie)
Kazus 78.
Roman Z. - art. 284 par 2
szantażysta - 282 par 1
Kazus 79.
Anatol O. i Walenty W. - art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 2. w zw. z art. 279 par 1 (odpowiedzą)
Anatol O. - art. 156 par 1. (odpowie)
Karol K. - art. 155 (nie odpowie, błąd co do kontratypu)
Kazus 80.
Piotr W. - 155 par 1 (nie odpowie, błąd co do kontratypu)
Kazus 81.
Konrad M. - 150 par 1 (odpowie, art. 28 par 2)
Kazus 82. ; <
Jan G. - 156 par 2 - ranienie żony
13 par 1 w zw z 148 par 1 - usiłowanie zabójstwa kochanka
155 nieumyslne spowodowanie smierci córki
Kazus 83.
Jacek N. - nic (wykroczenie)
Zenon Z. - art. 178a (odpowie)
Kazus 84.
Sebastian Rosa - art. 13 par 1 w zw. z art. 197 par 1 (odpowie) i art. 178a (nie odpowie, błąd z 28 wyłączy umyślność)
Kazus 85.
Bartosz K. - art. 156 par 1 w zw. z art. 2 (nie odpowie, usprawiedliwiona nieświadomość bezprawności)
Martyna K. - art. 156 par 1 (odpowie)
Kazus 86.
Błażej B. i Marcin B. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 279 par 1 w zw. z art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 279 par 1 w zw. z art. 294 par 2 w zw. z art. 11 par 2 (odpowiedzą)
Błażej B. - art. 278 par 1 w zw. z art. 294 par 2 (odpowie)
Kazus 87.
Jacek F. - art. 157 par 1 w zw. z art. 288 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Kazus 88.
Adam L. - art. 18 par 2 w zw. z art. 18 par 3 w zw. z art. 280 par 2 (odpowie) i art. 280 par 1 (odpowie) i art. 13 par 2 w zw. z art. 157 par 1 (odpowie).
Krzysztof N. - art. 18 par 3 w zw. z art. 280 par 1 (pomocnictwo, odpowie)
Kazus 89.
Edward G. - art. 155 (odpowie)
Ernest Z. - art. 155 w zw.z a art 2 (odpowie)
Kazus 90.
Wojciech G. - art. 278 par 1 w zw. z art. 12 (odpowie, z wyjątkiem czynów między 10 a 22 październikiem) i 278 par 1 (odpowie)
Kazus 91. : >
Stanisław M. Art. 156 par 1 (nie odpowie, wyłączymy winę z art. 31.1)
Kazus 92.
Alek B. - art. 148 par 2 (nie odpowie, wyłączymy winę z art. 31.1)
Kazus 93. - 1 sytuacja:
Janek G. - art. 158 par 2 (odpowie)
Vito C. - art. 158 par 2 (odpowie)
Kazus 93. - 2 sytuacja:
Janek G. - art. 158 par 2 (nie odpowie, wyłączymy winę z 31.1)
Vito C. - art. 158 par 2 (odpowie)
Kazus 94.
Joanna Ż. - art. 270 par 1 w zw. z art. 278 par 1 w zw. z art. 11 par 2 w zw. z art. 12 (odpowie za 278, 270 współkarane uprzednio)
Porywacze - art. 18 par 1 zd 4 w zw. z art. 270 par 1 w zw. z art. 278 par 1 w zw. z art. 11 par 2 w zw. z art. 12 (odpowiedzą)
Kazus 95.
Jan P. i Onufry Z. - art 13 par 2 w zw. z 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 148 par 1 (nie odpowiedzą, stan wyższej konieczności wyłączający winę)
Kazus 96.
Rafał C. - art. 148 par 1 (odpowie, przekroczył stan wyższej konieczności)
Kazus 97.
Maria P. - art. 148 par 2 (nie odpowie, niepoczytalność) i art. 157 par 1 (odpowie)
Kazus 98.
Pelagia T. - art. 278 par 1 w zw. z art. 12 (od 15.03.02-24.05.2003, odpowie) i art. 278 par 1 w zw. z art. 12 (od 3.02.05-12.03.06, odpowie)
Jarosław H. i Piotr U - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 278 par 1 w zw. z art. 12
Kazus 99.
Piotr L. i Mateusz L. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par1 (od listopada 2002 do maja 2003 odpowie Piotr, Mateuszowi nie przypiszemy winy) i art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par1 (maj 2003, odpowiedzą) i art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par1 (od czerwca do sierpnia 2004, odpowiedzą)
Kazus 100.
Marek B - 279 w zw z 12 (odpowie) i art. 282 i 13 par 1 w zw z 282 w zw z 11 par 2 w zw z 12 (odpowie)
Kazus 101.
Tomasz A., Ryszard B. i Maciej C. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 279 par 1 (Tomasz A. nie odpowie, Ryszard B. odpowie z wyjątkiem zdarzenia 30.01.05 za które już odpowiadał, a Maciej C. odpowie z wyjątkiem zdarzeń z 12.11.2004 i 15.12.2005) i art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 279 par 1 (odpowiedzą)
Kazus 102.
Kazimierz K. - art. 278 par 1 w zw. z art. 12 (odpowie) i art. 278 par 1 (odpowie)
Kazus 103.
Joanna C. i Karolina J. - art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par 1 (odpowiedzą)
Kazus 104.
Robert Z. - art. 280 par 1 w zw. z art 12 (w stosunku do Karola D., odpowie) i art. 280 par 1 (w stosunku do Leokadii D.) i art 13 par 1 w zw. z art. 280 par 1 (w stosunku do Roberta Z. , odpowie)
Kazus 105.
Henryk G. - art. 284 par 2 i art. 284 par 2 w zw. z art. 12 i 286 par 1 w zw. z art. 284 par 1 w zw. z art. 11 par 2
Jarosław W. - art. 284 par 2
Kazus 106.
Bartosz Z. - art. 18 par1 zd 2 w zw. z art. 280 par 1 w zw. z art. 158 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (ciąg przestępstw: 26.01.06, 5.05.06 i 08.08.06 - odpowie z wyjątkiem 5.05.06) i 280 par 2 (ciąg przestępstw: 3.03.06 i 30.05.06, odpowie) i art. 280 par 2 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (03.07.06, odpowie)
Jakub R. - art. 18 par1 zd 2 w zw. z art. 280 par 1 w zw. z art. 158 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (26.01.06, odpowie)
Ryszard B. - art. 18 par1 zd 2 w zw. z art. 280 par 1 w zw. z art. 158 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (ciąg przestępstw 5.05.06 i 08.008.06, odpowie)
Kazus 107.
Fryderyk J. - art. 280 par 1 w zw. z art. 288 par 1. w zw. z art. 11 par 2. (odpowie) i art. 280 par 1. (odpowie)
Kazus 108
Jan K. - art. 178a par 1 w zw. z art 244 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Kazus 109
Roman G. - art. 207 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 11 par 2. (odpowie)
Kazus 110
Tadeusz T. - art. 190 par 1 i art. 190 par 1 i art. 222 par 1 w zw. z art. 190 par 1 w zw. z art. 12 w zw. z art. 11 par 2
Kazus 111
Stanisław J. - art. 18 par 2 w zw. z art. 279 par 1. (odpowie) i 291 par 1. (odpowie)
Kazus 112
Artur Sz., Konrad Sz., Marcin Z. i Paweł D. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 280 par 1 (odpowiedzą)
Krzysztof J. - art. 217 par 1 (nie odpowie, obrona konieczna)
Konrad Sz., Marcin Z. i Paweł D. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 280 par 1 (odpowiedzą)
Kazus 113
Jan K. - art. 148 par 1 (nie odpowie, sprawca musiałby mieć obywatelstwo polskie w momencie wystąpienia skutku w postaci śmierci Amber)
Kazus 114
Krzysztof D. - art. 206 (nie odpowie, brak podwójnej karalności)
Kazus 115
Giuseppe C. - sprawca nie popełnił przestępstwa
Kazus 116
Miejscem i czasem popełnienia jest kiedy Lucyna dosypuje podwójną dawkę tabletek nasercowych do alkoholu (Niemcy) oraz tam gdzie nastąpił skutek w postaci śmierci (Hiszpania). Lucyna może odpowiedzieć na podstawie kodeksu karnego zgodnie z zasadą personalną i podwójnej karalności.
Kazus 117
Trafne orzeczenie, zła argumentacja.
Kazus 118.
Fryderyk B. - 13.1 w zw 280 par 1 (nie odpowiada, czynny żal) w zw. z art 157 par 2 w zw. z art 11 par 2 (odpowie jeśli spełni warunki) i art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par 1 (odpowie jeśli spełni warunki)
Jan R. - art 18 par 2 w zw. z art 280 par 1 (zakładając że skończył 17 lat odpowie)
Przemysław S. - art. 278 par 1 (odpowie)
Kazus 119.
Janusz R. - art 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 279 par 1 (odpowie)
Franciszek G. - art. 148 par 1 (nie odpowie, obrona konieczna)
Walenty C. - art. 162 par 1 (odpowie)
Kazus 120.
Ewa W. - art. art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 4 w zw. z art. 278 par 1. (odpowie)
Władysław W. - art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie) i art. 155 (odpowie)
Kazus 121.
Janina W. - art 18 par 3 w zw. z art 279 par 1 w zw. z art 294 par 1
Agnieszka i Janusz - art 18 par 1 zd 2 w zw. z art 148 par 1 w zw. z art 156 par 1 w zw. z art 13 par 2 w zw. z art 279 par 1 w zw. z art 294 par 1 w zw z art 11 par 2 (w oparciu o teorię materialno-obiektywną)
Kazus 122.
Andrzej K. - art. 13 par 1 w zw. art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1. (odpowie)
Bartosz W. - art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par. 1 zd. 4 w zw. z art. 156 par 1. (odpowie)
Grzegorz K. - 280 par 2 (odpowie)
Kazus 123.
Gryzelda W. - art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (za usiłowanie zabójstwa nie odpowie - czynny żal, za średni uszczerbek na zdrowiu odpowie)
Szymon K. - art. 13 par 1 w zw. z art. 197 par 1 (odpowie, chociaż A. Lepper przyjąłby usiłowanie nieudolne ;p)
Kazus 124.
Jakub S. - art. 18 par 3 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie) i art. 13 par 2 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie)
Robert K. - art. 13 par 1 w zw. z art 18 par 1 zd 4 w zw. z art. 148 par 1
Kazus 125.
Janusz R. i Grzegorz B. - art. 13 par 2 w zw. z art. 280 par 1 (odpowiedzą wspólnie jeśli Grzegorz spełnia warunki z art. 11 par 2)
Grzegorz B. - art. 155 (nie odpowie, przebieg skutkowy nieprzewidywalny), 157 par 1 (odpowie, jeśli spełnia warunki z art. 10 par 2)
Agnieszka B. - art. 262 (nie odpowie, błąd z art. 28 wyłączy umyślność)
Kazus 126.
Sebastian B. - art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1 (nie odpowie, czynny żal), art. 157 par 1 (odpowie)
Jakub Z. - art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 4 w zw. z art. 148 par 1 (nie odpowie, czynny żal z 23)
Grzegorz W. - nic, bo nie ma nieumyślnego podżegania
Kazus 127.
Andrzej W. i Agnieszka C. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par 1 w zw. z art. 12. (odpowiedzą)
Agnieszka C. - art. 156 par 1. (odpowie)
Kazus 128.
Janusz K.
Marek Z. i Grzegorz W. - art. 13 par 2 w zw. z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 148 par 1 (nie odpowiedzą, nie działali wspólnie)
Marek Z. - art. 13 par 2 w zw. z art. 148 par 1
Sebastian C. - nic, nie ma nieumyślnego podżegania
Kazus 129.
Stefan C. - art. 18 par 2 w zw. z art. 149 (odpowie) i art. 18 par 1 zd 4 w zw. z art. 148 par 1 w zw. z art. 190 par 1(odpowie za współsprawstwo zabójstwa, groźba czynem współkaranym uprzednim)
Stefania D. - art. 149 (odpowie, błąd z 28 par 2)
Kazus 130. - wariant 1
Janusz D. - art. 18 par 2 w zw. z art. 270 par 1 i art. 270 par 1 w zw. z art. 286 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Sebastian Z. - art. 270 par 1 i 18 par 3 w zw. z art. 270 par 1 w zw. z art. 286 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Kazus 130. - wariant 2
Janusz D. - art. 18 par 2 w zw. z art. 270 par 1 i art. 270 par 1 (odpowie)
Bronisław C. - art. 270 par 1 i 18 par 3 w zw. z art. 270 par 1 (odpowie)
Kazus 131.
Sebastian Z. - art. 13 par 1 w zw. z art. 278 par 1 (odpowie, w obu wariantach)
Kazus 132
Andrzej G. - art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie)
Jerzy M. i Karol W. - art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 148 par 1 (odpowiedzą) w zw. z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 157 par 1 (odpowiedzą)
Kazus 133
Waldemar K. - nic
Walery C. I Piotr K. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par 1 w zw. z art. 13 par 1 zw. z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par 1 w zw. z art. 12 (odpowiedzą razem przyjmując teorię materialno-obiektywną) i art. 13 par 2 w zw. z art. 278 par 1 (odpowiedzą na gruncie teorii materialno-obiektywnej)
Kazus 134
Gwidon B. - art. 280 par 2 (odpowie)
Gerard H. - art. 157 par 1 i art. 13 par 1 w zw. z art 148 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie za wszystko)
Kazus 135
Tomasz H. - art. 155 (nie odpowie, nie przypiszemy skutku na płaszczyźnie normatywnej), art. 157 par 1 (odpowie) i art. 278 par 1 (odpowie)
Kazus 136
Marian T. - art. 18 par 2 w zw. z art. 18 par 3 w zw. z art 148 par 1 (odpowie, zawinienie na przedpolu czynu) i art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie, zawinienie na przedpolu czynu)
Robert W. - art. 18 par 3 w zw. z art 148 par 1
Kazus 137
Tomasz H. - art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 280 par 1 w zw. z art. 18 par 3 w zw. z art. 279 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie) i art. 173 par 4 w zw. z art. 178a w zw. z art. 11 par 2
Jerzy G. - art. 18 par 3 w zw. z art. 178a (odpowie)
Kazus 138.
Grzegorz W. - art. 288 par 1(nie odpowie, obrona konieczna) i art. 155 (nie odpowie, nie przypiszemy skutku).
Zofia W. - art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1. (odpowie)
Kazus 139.
Tomasz H. - art. 13 par 2 w zw. z art. 280 par 2 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Mirosław T. - art. 177 par 2 (odpowie)
Kazus 140.
Janusz B. i Grzegorz R. - art. 13 par 1 w zw. z art. 280 par 1 (nie odpowiedzą, czynny żal) i art. 13 par 1 w zw. z art. 157 par 2 w zw. z art. 156 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowiedzą, błąd z 28 par 2 nieusprawiedliwiony)
Kolega - art. 18 par 3 w zw. z 280 par 1
Kazus 141.
Tomasz K. - art. 13 par 1 w zw. z art. 200 par 1 (odpowie)
Adam S. - nic
Żona - art. 155 (nie odpowie, brak powiązania na płaszczyźnie przyczynowej), art. 156 par 1 w zw. z art. 160 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Kazus 142.
Adrian H. - art. 13 par 1 w zw. art. 222 par 1
Filip J. - art. 155 (nie odpowie, nie przypiszemy skutku), art. 222 par 1 (nie odpowie, braki w stronie podmiotowej), art. 217 par 1 (odpowie)
Lekarka - 155 w zw. z art. 2 (nie odpowie, nie jest gwarantem), art. 162 par 1 (nie odpowie, braki w stronie podmiotowej)
Kazus 143.
Mariusz S. - art. 13 par 2 w zw. z art. 279 par 1 (odpowie)
Mariusz i Tomasz P. - art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par 1 (odpowiedzą razem na gruncie teorii materialno-obiektywnej)
Tomasz P. - art. 155 (nie odpowie, nie można było obiektywnie przewidzieć skutku), art. 217 par 1 (odpowie)
Kazus 144.
Anna J. - art. 157 par 3 w zw. z art. 2 (odpowie) i art. 289 par 1. (odpowie)
sąsiadka - art. 157 par 3 w zw. z art. 2 (nie odpowie, nie była gwarantem)
Piotr J. - art. 157 par 3 w zw. z art. 2 (nie odpowie, nie był gwarantem)
Kazus 145.
Andrzej H. - 255 (nie odpowie, skutek nie przewidywalny), Art. 280 par 1 (odpowie)
Antoni T. - art. 278 par 1 w zw. z art. 18 par 3 w zw. z art. 280 par 1 (odpowie)
Kazus 146.
Hieronim T. - art. 280 par 1 w zw. z art. 155 (odpowie)
Andrzej T. - art 18 par 1 zd 4 w zw. z art. 280 par 1 (odpowie)
Kazus 147.
Henryk H. i Mariusz M. - art. 13 par 2 w zw. z art. 18 par 1 w zw. z art. 280 par 1. (odpowiedzą przy spełnieniu przesłanek z art. 10 par 2)
Henryk H. - art. 278 par 1. (odpowie)
Piotr P. - art. 278 par 1. (odpowie)
Kazus 148.
Janisław W. - art. 242 par 1 i art. 281 w zw. z art. 155 w zw. z art. 11 par 2 (nie przypiszemy skutku przy 155, za resztę odpowie) - tak samo w obu wariantach
Kazus 149.
szymon - 1 czyn 18$3 wz 197$1 2 czyn 162$1
Robert W -
1 czyn - 18$2 wz 18$3 wz 197$1
2 czyn - 13$1 (2??? co to znaczy ze ze względu na zdenerwowanie) wz 197
3 czyn - 148$2 - ja bym dał tutaj ewentualny - 31$1 wył winy, jeśli przyjmiemy, ze nie mogł przewidziec zaostrzenia stanu psychozy - nie odpowie
Kazus 150.
karol G nie odpowie za śmierć - nie objął rzeczywiście funkcji gwaranta, co najwyżej jakies sankcje dyscyplinarne, ze do roboty nie przyszedł
Jozef M - 178a
Kazus 151.
Marian W. - nic (niewłaściwe podżeganie do przestępstwa nieumyślnego)
Kamila S. - 155 w zw. z art. 2 (nie odpowie, włączył się szpital)
Karol G. - art. 155 par 2 (nie odpowie, kolizja obowiązków wyłączy winę)
Kazus 152.
Lekarz - 148$1 wz art 2 - zamiar ewentualny w oparciu o teorie prawdopodobienstwa
Leszek/Lukasz - 155 (nie wiedzieli, ze mycie wrzatkiem może spowodowac śmierć) - nie odpowiedzą, bo wyłączenie winy w op o art 31$1
Kazus 153.
górale -każdy 157$1 ale nie wspólnie tylko sobie nawzajem
Grzegorz - 174$1 - skonsumuje 288$1 - trzeba uzasadnić, ze taki samolot bez szyby to źle jest.
Stewardesa - 1 czyn 156$2 2 czyn 157$2
odp wyłączona OBRONE KONIECZNĄ
Kazus 154.
Korneliusz B. - 156 par 1 i art. 18 par 2 w zw. z art. 18 par 3 w zw. z art. 156 par 1
Orfeusz W. - art. 156 par 1 w zw. z art 2
Kazus 156.
Jacek B. - art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1 w zw. z art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 3 w zw z art. 148 par 1 w zw. z art. 11 par 2 (odpowie)
Wojciech G. - art 217 par 1 (nie odpowie, wyłączymy winę)
Marek B. - art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1 (odpowie)
Piotr. J. - art. 16 par 1 w zw. z art. 148 par 2 (nie odpowie, brak klauzuli karalności)
Kazus 157.
Jakub Z - 13$1 wz 18$1 wz 286$1 usiłowanie sprawstaw kierowniczego oszustwa -odpowie
Piotr - 13$1 wz 286$1 - nie odpowie, bo 31$1 - brak winy
Kazus 158.
Sebastian S
1 czyn 18$2 wz 280$1 -zostanie skonsumowane porzez
2 czyn 18$1 wz 280$1 - wspólsprawstwo rozboju
3 czyn 156$1 - uszkodzenie ściegna achillesa, nie odpowie, bo pomoc konieczna
Jakub N :
1 czyn 18$1 wz 280$1 - nie ma znaczenia wartosc zabranych rzeczy przy rozboju!
2 czyn - 13$1 wz 280$1 wz 157$1 - usiłowanie rozboju wz ze spowodow ciezkiego uszczerbku na zdrowiu
Kazus 159.
Borys K - 18$2 wz 148$3 - podżeganie do zabójstwa wielu osob
Jurij K -
1 czyn 13$2 wz 148$3
2 czyn 13$2 wz 148$3 wz 155 - drugi skonsumuje 1, rozpisujemy tylko 2 na mój gust.
Kazus 160.
Jarosław K - nic, nie miał zamiaru bezpośredniego
Artur Z - 156$1 albo 157$1 zależy od uzasadnienia, naruszył reguły ostrożności (błąd co do znamion - myslal, ze w komorze nabojowej jest ślepak) można w sumie też obalic te teorie, mowiąc, ze było to nieprzewidywalne ex ante, skoro strzelali na ćwiczeniach ślepakami, to skad jeden ostry etc.
Kazus 161.
1 czyn - 13$1 wz 279$1 ale dobrowolne odstąpienie, żal czynny nie odpowie (pewnie do obrony byłaby teza, ze nawet nie usiłowała, ale dopiero przygotowywał teren)
2 czyn - 13$1 wz 279$1 - usiłowanie bo nie osiągnęła spokojnego posiadania
3 czyn - rozwalenie mostu - 173 $2 - katastrofa w postaci zniszczeniua mienia wielkich rozmiarów (koncepcja ze chodzi o wielką wartośc, a nie o wielką rzecz - chociaż w sumie most by podpadał pod obie)
Kazus 162.
Karol P 18$2 wz 156$1 - nie zadne narazenie na zarazenie, jeno podżeganie do spowodowania u drugiej osoby ciekiego uszczerbku na zdrowiu w postawi nieuleczalnej choroby
Tomasz G - 13$1 wz 156$1 - nie mogl sie na mój gust tłumaczyc, ze nie wiedział, bo było to obiektywnie przewidywalne, ze tam jest jakaś truczna alboco. jak dla mnie nie ma błędu w postaci nieświadomości.
Kazus 163.
Omar
1 czyn: 13$1 wz 148$1 wz 157$1 - zal czynny nie odpowie w sredni uszczerbek skonsumuje 2 czyn na moj gust
2 czyn: 156$ 1 ocięcie języka
Gertruda - wstępna kwalifikacja 18$3 wz 148$1 - ale nie odpowie, bo będzie ze nie chciala nie godziła sie na zabojstwo, wzięła goscia za świara. wg mnie nie wchodzi w gre odp za oszustwo, bo mozna wciskac kupującym bajery, byleby kupili od nas towar;]
Kazus 164.
164 - prace trwają, jak ktos wie na 100% pisać
Kazus 165.
Jacek B - 18$1 wz 157$1 - mozna załozyc, ze mial nadzieje ze piesek wstrzeli sie w obrażenia miedzy 7 dni a 3 miesiące
Gerard K
- 1 czyn - 157$3 przez zaniechanie był gwarantem nienastapienia skutku w postaci pogryzienia przez psa wz 157 (albo czyms tam, w zależności jakie obrażenia przyjmiemy dla Pawła P. wz 11$2
- 2 czyn - 157$1 - wybicie 2 zębów - nie działał w swk, obronie koniecznej ani zadnej innej okoliczności istotnej dla odpowiedzialności (poza tym na pewno wyprowadzał psa na planty i tam je rzeczynym psem za przeproszenien obsrywał, to mu nie szczędzę kwalifikacji)
Paweł P - cos o znęcaniu sie nad zwerzetami alboco (nie wiem jaki art) na wstepna kwalifikację a pozniej obalamy w oparciu o STAN WYŻSZEJ KONIECZNOŚCI!! w zadnym wypadku nie ma miejsca obrona konieczna bo nie ma zamachu, a jedynie zagrożenie - zamach tylko od człowieka
Kazus 166.
dzwny kazus jak dla mnie, ale spróbuje
Gertuda - 148$1 ale ograniczenie winy bo nieusprawiedliwiony bład co do obrony. nie miała swiadomości, ze to jest złodziej, nie było zamachu, gdybysmy przyjel;i obronę konieczna, to by znaczyło, ze jest możliwa nieumyślna (NIEŚWIADOMA) obrona konieczna !!!! OMNI - JEŚLI ŹLE, WEŹŻE MNIE POPRAW.
Kazus 167.
Kamila K
- 13$1 wz 223 - czyn 1
- 13$2 wz 148 niekaralne usiłowanie bezwzględnie nieudolne, działanie wynika z zabobonu
Kazus 168.
Jan M - wstępna kw. 18$2 wz 148$1 ale dochodzimy do magicznego momentu przy stronie podmiotowej gdzie stwierdzamy, ze dział jeno z zamiarem ewentualnym i nie odpowiada
Olaf K - 18$3 wz 289$1 wz 2 (przez zaniechanie)
Jonasz - noc, bo przygotowanie tylko.
Kazus 169.
Piotr O - 13$1 wz 197$1
Filip D - nic : D
Kazus 170.
Agnieszka B - 18$2 wz 148$2 (obcięcie głowy : D, a niech ma.)
Paweł P.
- 1 czyn - 18$2 wz 18$3 wz 148$2 - podżeganie do pomocnictwa (można w sumie tez przyjąc współsprawstwo, ale mi bardziej pasuje pomocnoictwo, bo w sumie kolo miał dostarczyc tylko pojazd)
-2 czyn - 148$2 - seria po oknach
Wojciech - 13$1 wz 18$3 (koncepcja Kardasa) wz 148$2
Włodzimierz W - 162$1
Kazus 171.
Walerian -
1 czyn: 18$3 wz 148$1 (chodzi o umieszczenie ich w jednej celi, zaniechanie. cos w tyum guście, zalezy od argumentacji, można powiedzieć, że obiektywnie ułatwił zabójstwo, ze przewidywał, że będą chcieli go zabic - ja bym to napisał włąsnie tak z zamiarem ewentualnym)
2 czyn - 18$3 wz 156$1 (zakladamy, ze wspaniałomyślna Asia podzieliła sie planem z Walerianem)
Zenon + Joanna - 18$2 wz 156 $1 (podżeganie szakala do obcięcia języka)
Szakal - 148$2 jak w pysk strzelił, ze się tak adekwatnie do sytuacji wyraże
Kazus 172.
Alojzy - 13$1 wz 18$1 (spr.polec) wz 148 par 1 (albo 2, jak jakis francuskie piesek przyjmie że betonowe butki to jest jakieś szczególne okrucieństwo)
Jan - 191$1
Onufry - 148$1 wg mnie nie odpowie, bo 29 art, mozna tez napisać ze nieusprawiedliwiony błąd i zmiejszenie winy. zaqlezy od uzasadnienia
Kazus 173.
Ryszard B - 13$1 wz 18$1 wz 282 - usiłowanie sprawstwa polecajacego wymuszenia rozbojniczego
wz 155 (zakladamy, ze znajac koesia, ktorego wysłał na nrobote, mógł przewidzieć konsekwencje) wz 11$2
+ ew. uczestnictwo w grupie przestępczej, ale nie ma takiego art na egzamin
Jakub T i Wiktor N - 13$2 wz 18$1 wz 282 $1 (jesli przyjmiemy, ze klo serio serio nie mial kasy i nie mó,gł zapłacić) wz 156$1 (strzał w kolano) wz 11$2
2 czyn - 155 (nie chcieli go zabić, bo po co zabijać kolesia, który im płaci)
Wiktor N - można napisac ze upuścił kolesia przez przypadek i mozna by mu było przypisac 155 gdyby koleś żył, ale jest marwty jak marks i engels razem wzięci wiec sie mu nic nie przypisze poza tym co wyżej, ze współsprawstem.
Kazus 174.
Janusz L. - art. 13 par 1 w zw. z art. 148 w zw. z art. 2 (nie odpowie braki w stronie podmiotowej)
Czesław G. - Art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1 w zw. z art. 2 (odpowie)
Siergiej D. - art. 177 par 2. (odpowie)
Kazus 175.
Marcin C. - art. 155. (nie odpowie, nie przypiszemy skutku), art. 13 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 156 par 2 w zw. z art. 11 par 2. (nie odpowie, obrona konieczna)
Witold G. gdyby przeżył odpowiedziałby z art. 157 par 1
KAZUSY Z KAZUŚNIKA - rozwiązania kazusów
KAZUS 1
Oceniamy odpowiedzialność karną Roberta F.
Oceniane zachowanie: prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwości i doprowadzenie do wypadku, w którym Robert F. i Rafał . L. odnieśli lekkie obrażenie ciała, a żona Rafała. L zginęła.
Kwalifikacja prawna: art. 177 par 2 w zw. z art. 178a par 1
Strona przedmiotowa:
Spowodowanie wypadku ze skutkiem śmiertelnym - obiektywne przypisanie:
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (prowadzeniem pojazdu będąc chorym na epilepsję) a skutkiem (atakiem choroby, uderzeniem w drzewo i spowodowaniem śmierci kobiety) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zachowanie sprawcy naruszyło reguły postępowania i zwiększyło niebezpieczeństwo dla powstania takiego przebiegu przyczynowego. Modelowy obywatel wie, że prowadzenie pojazdu spożywając uprzednio alkohol czy też mając ataki epilepsji, może doprowadzić do śmiertelnego wypadku na drodze.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem, która mówi, aby nie wsiadać do samochodu będąc epileptykiem, doprowadziło do śmierci żony Rafała L.
Prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości - sprawca wypadku prowadził samochód mając we krwi 1,2 promila alkoholu.
Strona podmiotowa:
Co do wypadku - świadoma nieumyślność (świadomość możliwości, nie chce/nie godzi się)
Co do prowadzenia w stanie nietrzeźwości - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające:
Winę - niepoczytalność:
Stan nietrzeźwości - nie wyłączy nam odpowiedzialności Roberta F. zgodnie z art. 31 par 3 (wyjątek od zasady winy).
Epilepsja - nie wyłączy nam również w tym wypadku odpowiedzialności karnej. Sprawca zdawał sobie sprawę z tego, że jest chory na epilepsję i może dostać ataku, a mimo to prowadził samochód. Mamy tu do czynienia z zawinieniem na przedpolu czynu zabronionego.
Robert F. poniesie odpowiedzialność karną z art. 177 par 2 w zw. z art. 178a par 1
Oceniamy odpowiedzialność karną Rafała L.
Oceniane zachowanie: namówienie Roberta F., który znajdował się w stanie nietrzeźwości, do odwiezienia go z żoną samochodem do domu.
Kwalifikacja prawna: art. 18 par 2 w zw. z art. 178a par 1.
Strona przedmiotowa:
Nakłanianie - Rafał L. nakłaniał Roberta do odwiezienia go do domu.
Dokonane podżeganie - podżeganie było dokonane w momencie, gdy Rafał L. powziął zamiar o podwiezieniu Roberta z żoną do domu.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość możliwości, chce)
Okoliczności wyłączające - brak.
Rafał L. poniesie odpowiedzialność karną z art. 18 par 2 w zw. z art. 178a par 1.
KAZUS 4
Oceniamy odpowiedzialność karną Krzysztofa K. i Roberta W. Robert W. odpowiada zgodnie z prawem karnym międzynarodowym.
Za zachowanie polegające na błędnym manewrze jachtem co spowodowało jego wywrotkę i uderzenia Marii D. przez jeden z masztów.
Kwalifikacja prawna: art. 177 par 2
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna ontologiczna: istnieje powiązanie przyczynowe między manewrem złożenia żagli a śmiercią Marii: złożenie żagli -> uderzenie w Marię -> wywrotka -> szok -> zawał -> śmierć
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - Krzysztof i Robert naruszyli reguły postępowania poprzez to zwinięcie żagli w takich warunkach co potwierdzili biegli. To zachowanie stworzyło wysokie prawdopodobieństwo dla utraty zdrowia lub życia członków załogi. Nie było natomiast przewidywalne wystąpienia takiego przebiegu przyczynowego, w którym w wyniki zwinięcia żagli kobieta by zginęła na skutek zawału serca.
Nie przypiszemy odpowiedzialności z art. 177 par 2 Krzysztofowi K. i Robertowi W.
KAZUS 9
Oceniamy odpowiedzialność karną Wacława W.
Oceniane zachowanie: niedopełnienie obowiązku podania składu leku pisemnie na skutek czego nastąpiła śmierć dziecka.
Kwalifikacja prawa: art. 155
Strona przedmiotowa: obiektywne przypisanie skutku przy zaniechaniu:
Przesłanki pozytywne:
Gwarant? Tak. Istniał prawny szczególny obowiązek - było to lekarz zajmujący się danym pacjentem na podstawie umowy o pracę
Aktualizacja obowiązku? Tak, z momentem przyjścia do szpitala.
Niewykonanie ciążącego na sprawcy obowiązku gwaranta - lekarz nie wykonał ciążącego na nim obowiązku zlecenia składu kroplówki pisemnie. Reguła ta ma chronić przed skutkiem w postaci błędnego podania kroplówki.
Przesłanki negatywne:
Oceniając ex post - gdyby lekarz działał prawidłowo, tzn. podał skład kroplówki pisemnie to skutek by nie nastąpił.
Włączenie się osoby trzeciej - w ten przebieg przyczynowi wplątała się osoba trzecia - lekarka oddziałowa. Ona prawidłowo usłyszała skład kroplówki, ale samodzielnie go zmieniła i ten zmieniony skład, a nie ten podany przez lekarza, spowodował śmierć dziecka.
W związku z włączeniem się osoby trzeciej nie przypiszemy lekarzowi skutku w postaci śmierci dziecka.
Zachowanie Wacława W. nie realizuje znamion typu czynu zabronionego opisanego w art. 155 KK.
Oceniamy odpowiedzialność karną Wandy K.
Oceniane zachowanie: zmiana składu kroplówki podanego jej ustnie przez lekarza.
Kwalifikacja prawna: art. 155
Strona przedmiotowa:
Płaszczyzna ontologiczna: w świetle doświadczenia życiowego jasne jest, że samowolna zmiana składu kroplówki zleconej przez lekarza może spowodować nawet śmierć człowieka. W przestawionym stanie faktycznym śmierć dziecka była spowodowana właśnie zmianą składu tej kroplówki.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante: doszło do naruszenia reguł ostrożności, których zachowania można oczekiwać od pielęgniarki. Istniała możliwość przewidzenia skutku. Modelowa pielęgniarka w tej sytuacji nie podawałaby zmienionego składu kroplówki bez konsultacji z lekarzem.
Ex post - zachowanie Wandy K. było normatywnie powiązane ze skutkiem śmiertelnym, ponieważ w skutku urzeczywistniło się niebezpieczeństwo, przed którego konkretyzacją przestrzeganie danej zasady postępowania miało chronić. Skutek w postaci śmierci by nie nastąpił, gdyby pielęgniarka podała kroplówkę o składzie wskazanym jej przez lekarza.
Strona podmiotowa - świadoma nieumyślność:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość możliwości
Płaszczyzna woluntatywny - nie chce, nie godzi się
Okoliczności wyłączające - brak.
Wanda K. poniesie odpowiedzialność karną z art. 155.
Oceniamy odpowiedzialność karną Heleny H.
Oceniane zachowanie: zrobienie kroplówki o błędnym składzie w wyniku czego dziecko zmarło.
Kwalifikacja prawna: art. 155
Strona przedmiotowa:
Płaszczyzna przyczynowa: w świetle posiadanej przez nas wiedzy i doświadczenia możemy powiedzieć, że podanie kroplówki o błędnym składzie może spowodować skutek w postaci śmierci. W podanym przykładzie ten skutek nastąpił właśnie z tego powodu.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - pielęgniarka naruszyła reguły postępowania z dobrem prawnym. Nie miało ona jednak możliwości przewidzenia skutku w postaci śmierci
Helena H. nie poniesie odpowiedzialności karnej.
KAZUS 11
Oceniamy odpowiedzialność karną Małgorzaty S.
Oceniane zachowanie: podanie narkozy w wyniku czego pacjentka zmarła.
Kwalifikacja prawna: Art. 155
Znamiona przedmiotowe:
Płaszczyzna przyczynowa: podanie narkozy -> zawał serca -> śmierć
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante: zachowanie sprawcy stwarzało wysokie z punktu widzenia ex ante prawdopodobieństwo wystąpienia ustalonego przez nas przebiegu przyczynowego. Reguły ostrożności w tym wypadku, gdy pacjent skarży się na kłopoty z sercem, nakazują lekarzowi skonsultowanie się z internistą.
Ex post: nawet gdyby dentystka nie naruszyła reguły postępowania to skutek i tak by nastąpił. Z treści kazusu bowiem wiemy, że wada serca była tak głęboko ukryta, że nie mogła by zostać wykryta nawet poprzez badanie internistyczne.
Zachowanie Małgorzaty S. nie realizuje znamion typu czynu zabronionego opisanego w art. 155 KK.
KAZUS 16
Oceniamy odpowiedzialność karną Gryzeldy G.
Oceniane zachowanie: niepodjęcie czynności mających uchronić dziecko przed śmiercią.
Kwalifikacja prawna: art. 149 w zw. z art. 2.
Znamiona przedmiotowe:
Gwarant? Gryzelda G. była matką dziecka, ciążył więc na nim prawny, szczególny obowiązek pieczy nad dzieckiem wynikający z Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego.
Aktualizacja obowiązku? Obowiązek matki zaktualizował się w momencie, gdy dziecko wymagało opieki.
Niewykonanie obowiązku?
Ex ante - matka naruszyła reguły postępowania z dobrem prawnym. W świetle wiedzy i doświadczenia życiowego wiemy, że nie odcięcie dziecka od pępowiny i nie zabezpieczenie go przed utratą ciepła może spowodować jego śmierć.
Ex post - to właśnie to naruszenie reguł postępowania przez matkę spowodowało śmierć dziecka.
Znamiona podmiotowe - zamiar bezpośredni:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny - chęć
Okoliczności wyłączające: brak.
Gryzelda G. poniesie odpowiedzialność karną z art. 149 w zw z art. 2 KK.
Oceniamy odpowiedzialność karną Zofii G.
Oceniane zachowanie: nie podjęcie czynności mających uchronić dziecko przed śmiercią.
Kwalifikacja prawna 1: art. 149 w zw. z art. 2
Znamiona przedmiotowe:
Gwarant? Babcia dziecka nie jest gwarantem jego bezpieczeństwa.
Zachowanie Zofii G. nie realizuje znamion typu czynu zabronionego opisanego w art. 162 par 1.
Kwalifikacja prawna 2: art. 162 par 1
Znamiona przedmiotowe:
Nieudzielenie pomocy w wypadku zagrożenia życia
Możliwość udzielenia pomocy bez narażenia siebie lub innej pomocy
Znamiona podmiotowe - zamiar bezpośredni:
Pł. Intelektualna - świadomość konieczności
Pł. Woluntatywna - chęć
Okoliczności wyłączające: brak
Zofia G. poniesie odpowiedzialność karną z w art. 162 par 1.
KAZUS 18
Oceniamy odpowiedzialność karną Zbigniewa W.
Oceniane zachowanie: brak podjęcia czynności ratowania życia.
Kwalifikacja prawna: art. 155 w zw. z art. 2 KK.
Znamiona przedmiotowe:
Gwarant? Zbigniew W. był ratownikiem zatrudnionym na tej plaży - źródłem obowiązku gwaranta jest umowa o pracę.
Aktualizacja obowiązku? Jego obowiązek został zaktualizowany w momencie przyjścia na plażę, aby pełnić swój dyżur.
Niewykonanie obowiązku?
Ex ante - sprawca wprowadził się w stan, w którym nie był stanie udzielić pomocy
Ex post - przez to właśnie zaniechał czynności zmierzających do ratowania życia
Znamiona podmiotowa - świadoma nieumyślność:
Strona intelektualna - świadomość możliwości
Strona woluntatywny - nie chce, nie godzi się
Okoliczności wyłączające: brak.
Zbigniew W. poniesie odpowiedzialność karną z art. 155 w zw z art. 2 KK.
Oceniamy odpowiedzialność karną Jacka H.
Oceniane zachowanie: niepodjęcie czynności mających uchronić dziecko przed śmiercią.
Kwalifikacja prawna: art. 155
Znamiona przedmiotowe:
Gwarant? Jacek H. miał uprawnienia ratownika, nie ciążył jednak na nim prawny szczególny obowiązek udzielenia pomocy, gdyż nie był on zatrudnionym ratownikiem na tej plaży, a nawet gdyby był tam zatrudniony jego obowiązek nie byłby zaktualizowany, gdyż nie przebywałby tam w czasie pracy.
Jacek H. nie zrealizował znamion typu czynu zabronionego określonego w art. 155 w zw z art. 2 KK.
KAZUS 20
Oceniamy odpowiedzialność karną Piotra Ś.
Oceniane zachowanie: dopuszczenie do ruchu pojazdu kierowanego przez osobę będącą w stanie nietrzeźwości.
Kwalifikacja prawna: art. 179 w zw. z art. 173 par 4 w zw. z art. 2
Strona przedmiotowa:
Gwarant - dyspozytor jest człowiekiem odpowiedzialnym za niedopuszczenie do ruchu pojazdu, który mógłby stwarzać zagrożenie na drodze publicznej. Źródłem obowiązku gwaranta jest tu umowa o pracę.
Aktualizacja obowiązku - w momencie przyjścia do pracy
Niewykonanie obowiązku:
Ex ante - dyspozytor naruszył regułę postępowania zgodnie z którą nie wolno dopuszczać do ruchu pojazdów zagrażających życiu lub zdrowiu innych osób. Modelowy obywatel widząc chwiejącego się mocno człowieka nie dałby mu kluczyków do samochodu.
Ex post - to nie naruszenie tej reguły postępowania doprowadziło do takiego przebiegu przyczynowego. Wykluczamy więc możliwość przypisania Piotrowi odpowiedzialność za katastrofę w ruchu drogowym.
Strona podmiotowa - zamiar ewentualny:
Pł. Intelektualna - świadomość możliwości
Pł. Woluntatywna - godzi się
Okoliczności wyłączające - brak
Piotr Ś. Poniesie odpowiedzialność karną tylko z art. 179 KK.
Oceniamy odpowiedzialność karną Hilarego M.
Oceniane zachowanie: jazda w stanie nietrzeźwości i spowodowanie w tym stanie wypadku w wyniku którego dwie osoby zmarły, a trzy doznały ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.
Kwalifikacja prawna zachowania A: art. 178a w zw. z art. 173 par 4 w zw. z art. 11 par 2
Strona przedmiotowa:
prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości
obiektywne przypisanie skutku dla spowodowania katastrofy w ruchu:
Płaszczyzna przyczynowa - istnieje powiązanie przyczynowe między spowodowaniem tego wypadku a skutkiem w postaci śmierci i uszczerbku na zdrowiu kilku osób
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - sprawca narusza reguły postępowania poruszając się zbyt szybko (około 100 km/h) podczas gdy ograniczenie prędkości wynosiło 40 km/h. Dla modelowego kierowcy obiektywnie przewidywalne było nastąpienie skutku w takiej sytuacji.
Ex post - gdyby sprawca jechał wolniej to skutek by nie nastąpił, mimo tego, że hamulce w pojeździe były niesprawne.
Strona podmiotowa:
Do prowadzenia w stanie nietrzeźwości - zamiar ewentualny:
Pł. Intelektualna - świadomość możliwości
Pł woluntatywna - godzi się (teoria prawdopodobieństwa)
Do spowodowania katastrofy w ruchu - świadoma nieumyślność:
Pł intelektualna - świadomość możliwości
Pł normatywna - nie chce i nie godzi się (teoria manifestacji)
Okoliczności wyłączające - brak.
Hilary M. poniesie odpowiedzialność karną z art. 178a w zw. z art. 173 par 4 w zw. z art. 11 par 2
Zbieg przepisów - jedno przestępstwo umyślno-nieumyślne, zbieg rzeczywisty właściwy - kumulatywna kwalifikacja.
KAZUS 31
Oceniamy odpowiedzialność karną Bolesława W.
Oceniane zachowanie:
Próba odebrania Kazimierzowi W. butelki wina przy pomocy groźby użycia przemocy
Uderzenie ręką Kazimierza W. w wyniku czego pokrzywdzony stracił przytomność
Zabór zegarka
Kwalifikacja prawna zachowania A: art. 13 par 1 w zw. z art. 280 KK
Strona przedmiotowa:
Bezpośrednie zmierzanie do rozboju - użycie groźby użycia przemocy
Brak dokonania - sprawca nie zabrał butelki wina, bo została ona rozbita
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny - chce
Okoliczności wyłączające - brak.
Bolesław W. poniesie odpowiedzialność karną z art. 13 par 1 w zw. z art. 280 KK.
Kwalifikacja prawna zachowania B: art. 157 par 2 KK
Strona przedmiotowa:
Płaszczyzna przyczynowa:
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - sprawca poprzez swoje zachowanie naruszył reguły postępowania z dobrem prawnym (życiem i zdrowiem człowieka). Możliwość skutku w postaci utraty przytomności z powodu uderzenia ręką w głowę jest z punktu widzenia naszej wiedzy i doświadczenia obiektywnie przewidywalna.
Ex post - to właśnie w naruszeniu tej reguły postępowania, która nakazuje nie uderzać nikogo w głowę, urzeczywistnił się skutek w postaci utraty przytomności poszkodowanego.
Strona podmiotowa - zamiar wynikowy:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość możliwości
Płaszczyzna woluntatywny - godzi się
Okoliczności wyłączające - brak.
Bolesław W. poniesie odpowiedzialność karną z art. 157 par 2
Kwalifikacja prawna zachowania C: art. 278 KK
Strona przedmiotowa: sprawca zabiera leżącemu mężczyźnie zegarek z ręki
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny - chce
Okoliczności wyłączające - brak.
Bolesław W. poniesie odpowiedzialność karną z art. 278 KK
Zbieg przestępstw: zbieg rzeczywisty właściwy, gdyż nie zachodzą żadne z 2 zasad wyłączania wielości ocen.
Kumulatywna kwalifikacja: art. 13 par 1 w zw. z art. 280 KK, art. 157 par 2 KK, art. 278 KK.
KAZUS 32
Oceniamy odpowiedzialność karną Piotra G.
Oceniane zachowanie:
Zabranie karty płatniczej
Próba wypłacenia pieniędzy z konta znalezioną kartą
Kwalifikacja zachowania A: art. 278 par 5
Strona przedmiotowa - zabiera w celu przywłaszczenia
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (przestępstwo kierunkowe)
Okoliczności wyłączające:
Winę - Piotr G. jest osobą nieletnią, a czyn opisany w art. 278 nie znajduje się w katalogu z art. 10 par 2, w związku z czym wobec Piotra G. nie może być stosowany kodeks karny.
Piotr G. nie zrealizował znamion typu czynu zabronionego opisanego w art. 278 par 5.
Kwalifikacja prawna zachowania B: art. 13 par 1 w zw. z art. 279
Strona przedmiotowa:
Bezpośredniość zmierzania - tu brak bezpośredniości zmierzania. Sprawca zmierzałby bezpośrednio do kradzieży z włamaniem gdyby podjął się próby przełamania zabezpieczenia. Dopiero w momencie kiedy Piotr G. zacząłby wpisywać numer PIN moglibyśmy mówić o przejściu w fazę usiłowania.
Piotr G. nie zrealizował znamion typu czynu zabronionego opisanego w art. 13. par 1 w zw. z art. 279.
KAZUS 33
Oceniamy odpowiedzialność karną Andrzeja G.
Oceniane zachowanie: podanie żonie trunku, który w wyniku pomyłki wypiła Zofia K.
Kwalifikacja prawna: art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1 KK w zw. z art. 155 w zw. z art. 11 par 2
Usiłowanie zabójstwa:
Strona przedmiotowa:
Bezpośredniość zmierzania - wsypuje truciznę do kieliszka żony
Brak dokonania - żona nie zdążyła wypić trucizny, gdyż zadzwoniła do drzwi jej koleżanka.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywna - chce
Brak okoliczności wyłączających.
Andrzej K. zrealizował znamiona typu czynu zabronionego opisanego w art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1 KK
Nieumyślne spowodowanie śmierci:
Strona przedmiotowa:
Płaszczyzna przyczynowa - wsypanie trucizny -> podanie trunku z trucizną -> wypicie napoju przez Zofię K. -> śmierć
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - wsypanie trucizny do napoju powoduje niebezpieczeństwo, że ktoś w wyniku spożycia jej umrze. Obiektywnie przewidywalne, że napój z wsypaną trucizną może wypić również ktoś inny.
Ex post - to właśnie przełamanie tej reguły postępowania, która nakazuje nie wsypywać trucizny do napoju, spowodowało śmierć Zofii K. Gdyby sprawca nie dosypał niczego to ta kobieta by żyła.
Strona podmiotowa - świadoma nieumyślność:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość możliwości
Płaszczyzna woluntatywny - nie chce, nie godzi się (teoria manifestacji)
Okoliczności wyłączające odpowiedzialność? Czynny żal - w tym wypadku czynny żal nieskuteczne, gdyż sprawca nie zapobiegł skutkowi.
Andrzej K. poniesie odpowiedzialność karną z art. 155
Oceniamy odpowiedzialność karną Bogumiły G.
Oceniane zachowanie: przekazanie trucizny do użycia swojemu synowi.
Kwalifikacja prawna art. 18 par 3 w zw. z art. 148 par 1.
Strona przedmiotowa:
Ułatwienie do popełnienia przestępstwa - przekazanie trucizny synowi
Strona podmiotowa - zamiar ewentualny:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość możliwości
Płaszczyzna wolu natywna - godzi się
Okoliczności wyłączające? Błąd co do osoby - w tym przypadku nie ma on znaczenia, jeśli w typie czynu zabronionego wskazana jest osoba bez głębszej charakterystyki.
Bogumiła G. poniesie odpowiedzialność karną z art. 18 par 3 w zw. z art. 148 par 1 KK.
KAZUS 40
Oceniamy odpowiedzialność karną Wiktora K.
Oceniane zachowanie:
Podejście z łomem pod sklep o 2 w nocy - brak znamion choćby usiłowania, nie oceniamy, bo nie ma karalnego przygotowania do kradzieży z włamaniem.
Ponowne podejście z łomem pod sklep i próba wywarzenia drzwi do sklepu
Wybicie szyby w wypożyczalni
Otwarcie sejfu i próba zaboru pieniędzy
Próba spowodowania pożaru wypożyczalni
Kwalifikacja zachowania B: art. 13 ust 1 w zw. z art. 279 KK
Strona przedmiotowa:
Bezpośrednie zmierzanie - sprawca próbował wyważyć łomem drzwi do wypożyczalni, a więc zagrożenie dla dobra prawnego przekształciło się z abstrakcyjnego w realne
Brak dokonania - sprawca odstąpił od próby kradzieży z włamaniem
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (przestępstwo kierunkowe):
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny - chce
Okoliczności wyłączające? Czynny żal - nie możemy mówić w tym wypadku o czynnym żalu, gdyż brak przesłanki „dobrowolności” oraz „ostateczności” odstąpienia od usiłowania kradzieży.
Wiktor K. poniesie odpowiedzialność karną z art. 13 ust 1 w zw. z art. 279 KK
Kwalifikacja zachowania C: art. 288
Strona przedmiotowa:
Sprawca niszczy szybę w okienku wypożyczalni
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny - chce
Okoliczności wyłączające - brak.
Wiktor K. poniesie odpowiedzialność karną z art. 288 KK.
Kwalifikacja zachowania D: art. 13 ust 2 w zw. z art. 279 KK
Strona przedmiotowa:
Bezpośrednie zmierzanie - w momencie podania szyfru do sejfu
Brak dokonania - ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego (usiłowanie nieudolne)
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (przestępstwo kierunkowe):
Płaszczyzna intelektualna: świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny: chce
Okoliczności wyłączające: brak.
Wiktor K. poniesie odpowiedzialność karną z art. 13 ust 2 w zw z art. 279 KK.
Kwalifikacja zachowania E: art. 13 par 1 w zw. z art. 163 par 1 KK
Strona przedmiotowa:
Bezpośrednie zmierzanie do sprowadzenia zagrożenia - zapalił lont prowadzący do karnistra z benzyną.
Brak dokonania - pożar nie powstał, gdyż policjanci zdołali ugasić lont.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni
Płaszczyzna intelektualna: świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny: chce
Brak okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną
Wiktor K. poniesie odpowiedzialność karną z art. 13 par 1 w zw. z art. 163 par 1 KK.
Zbieg przestępstw: czyn zabroniony popełniony poprzez zachowanie C pozostaje w zbiegu rzeczywistym niewłaściwym (pomijalnym) z typem z zachowania D - współukarany czyn uprzedni. Pozostałe typy czynów zabronionych pozostają ze sobą w zbiegu rzeczywistym właściwym, gdyż nie zachodzą żadne z 2 wypadków wyłączania wielości ocen, a wymierzenie kary za te przestępstwa jest konieczne dla oddania zawartości kryminalno-politycznej działania sprawcy.
Kumulatywna kwalifikacja: art. 13 ust 1 w zw. z art. 279 KK + art. 13 ust 2 w zw. z art. 279 KK + art. 13 par 1 w zw. z art. 163 par 1 KK.
KAZUS 46
Przyjmuję teorię formalno-obiektywną sprawstwa, na gruncie której uważa się, że przypisanie osobie sprawstwa jest możliwe tylko wtedy, gdy swoich zachowaniem zrealizowała choć jedno znamię typu czynu zabronionego.
Oceniam odpowiedzialność karną Andrzeja H.
Oceniane zachowanie: art. 18 par 3 w zw. z art. 279 par 1.
Strona przedmiotowa:
Ułatwienie popełnienia czynu zabronionego - Andrzej H. stojąc na czatach dopuszcza się pomocnictwa psychicznego, gdyż udziela sprawcy informacji czy do miejsca zdarzenia nadchodzi osoba trzecia.
Strona podmiotowa: zamiar bezpośredni
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny - świadomość możliwości
Okoliczności wyłączające: brak
Andrzej H. poniesie odpowiedzialność karną z art. 18 par 3 w zw. z art. 279 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Krzysztofa O.
Oceniane zachowanie:
Włamanie się do sklepu i zabranie 7 butelek spirytusu
Kwalifikacja zachowania A: art. 279 par 1
Strona przedmiotowa:
Przełamanie zabezpieczenia - Krzysztof wybił łomem okno sklepowe
Kradzież - Krzysztof zabrał 7 butelek spirytusu i oddalił się
Okoliczności wyłączające: brak
Krzysztof O. poniesie odpowiedzialność karną z art. 279 par 1
Oceniamy odpowiedzialność karną Konrada G. i Hieronima T.
Oceniane zachowanie: zabranie ze sklepu 6 butelek spirytusu
Kwalifikacja prawna: art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 278 par 1.
Strona przedmiotowa:
Działanie wspólne - panowie razem szli ulicą, obaj dostrzegli wybitą szybę sklepową i razem weszli do sklepu i dokonali zaboru rzeczy
Kradzież - Konrad i Hieronim zabrali butelki
Strona podmiotowa:
Działanie w porozumieniu - między Konradem i Hieronimem powstało konkludentnie porozumienie co do wspólnego popełnienia czynu zabronionego
Zamiar bezpośredni - chcieli i mieli świadomość konieczności
Okoliczności wyłączające - brak
Konrad G. i Hieronim T. poniosą odpowiedzialność karną z art. par 1 zd. 2 w zw. z art. 278 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Filipa O.
Oceniane zachowanie: zabranie dwóch koniaków ze sklepu
Kwalifikacja prawna: art. 278 par 1
Strona przedmiotowa: Filip O. zabiera ze sklepu dwie butelki alkoholu.
Strona podmiotowa: zamiar bezpośredni (chce, świadomość konieczności)
Okoliczności wyłączające - brak.
Filip O. poniesie odpowiedzialność karną z art. 278 par 1.
KAZUS 47
Oceniamy odpowiedzialność karną Andrzeja H.
Oceniane zachowanie: zlecenie zabójstwa Mirka J.
Kwalifikacja prawna: 18 art. 2 w zw. z art. 148 par 2 pkt. 4 i 18 art. 2 w zw. z art. 148 par 2 pkt. 4
Strona przedmiotowa:
Kierowanie czynem zabronionym - Andrzej H. zlecając zabójstwo Mirka J. zastrzega sobie możliwość przełożenia akcji i jest w stałym kontakcie telefonicznym z zabójcą przez co można powiedzieć, że ma ciągły wpływ na przebieg sytuacji.
Dokonanie czynu przez bezpośredniego wykonawcę - Michał J. nie zdołał zabić Mirka J. gdyż został zatrzymany w momencie wychodzenia kawiarni. Dlatego też przyjmujemy usiłowanie sprawstwa kierowniczego Andrzeja H.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywna - chce
Okoliczności wyłączające - brak
Andrzej H. poniesie odpowiedzialność karną z art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 3 w zw. z art. 148 par 2 pkt. 4.
Oceniamy odpowiedzialność karną Michała J.
Oceniane zachowanie: próba zabójstwa Mirka G.
Kwalifikacja prawna: art. 13 par 1. w zw. z art. 148 par 2 pkt. 4
Strona przedmiotowa:
Bezpośrednie zmierzanie - w tym kazusie nie możemy przyjąć, że sprawca bezpośrednio zmierzał do zabicia Mirka G. Samo wyjście z kawiarni nie spowodowało powstanie realnego niebezpieczeństwa dla życia Mirka G.
Mirek G. nie poniesie odpowiedzialności karnej z art. 13 par 1. w zw. z art. 148 par 2 pkt. 4.
KAZUS 50
Oceniamy odpowiedzialność karną Roberta W.
Oceniane zachowanie:
Kontaktowanie się ze znajomymi w celu zachęcenia ich do wspólnego skoku na bank
Próba skoku na bank
Kwalifikacja prawna zachowania A: art. 18 par 2 w zw. art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 279 par 1 w zw. z art. 12.
Strona przedmiotowa:
Nakłanianie - Robert dzwoni do Kamila przedstawia plan działania i zachęca go do skoku. Podobnie w przypadku Jacka L. Dodzwonił się również do Grzegorza F., natomiast do Krzysztofa G. wysłał list, w którym zaproponował udział w skoku.
Dokonane podżeganie:
W przypadku Kamila
Teoria szeroka (formalna, Zoll) - dokonane podżeganie
Teoria umiarkowana (materialna, Kardas) - dokonane podżeganie
W przypadku Jacka L.
Teoria szeroka - dokonane podżeganie
Teoria umiarkowana - dokonane podżeganie
W przypadku Grzegorza F.
Teoria szeroka - dokonane podżeganie
Teoria umiarkowana - niedokonane podżeganie, karalne usiłowanie
W przypadku Krzysztofa G.
Teoria szeroka - dokonane podżeganie, niekaralne usiłowanie
Teoria umiarkowana - niedokonane podżeganie, karalne usiłowanie
Przyjmując teorię umiarkowaną do czynu ciągłego zaliczymy tylko telefon do Kamil i Jacka
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna wolu natywna - chęć
Okoliczności wyłączające - brak.
Robert W. poniesie odpowiedzialność karną z art. 18 par 2 w zw. art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 279 w zw. z art. 12
Kwalifikacja prawna zachowania B: art. 18 par 3 w zw. art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 279 par 1
Strona przedmiotowa:
Ułatwienie popełnienia czynu zabronionego - Robert W. przygotował plan napadu, przygotował sprzęt, rozpracował zabezpieczenia banku, zorganizował cały napad.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny - świadomość możliwości
Okoliczności wyłączające - brak.
Robert W. poniesie odpowiedzialność karną z w art. 18 par 3 w zw. art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 279 par 1.
Zbieg przestępstw: zbieg rzeczywisty, kumulatywna kwalifikacja - art. 18 par 2 w zw. art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 279 par 1 w zw. z art. 12. + art. 18 par 3 w zw. art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 279 par 1
Oceniamy odpowiedzialność karną Kamila Z. i Jacka L.
Oceniane zachowanie: próba włamania i kradzieży pieniędzy z banku.
Kwalifikacja prawna: art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 279 par 1.
Strona przedmiotowa:
Bezpośrednie zmierzanie do kradzieży z włamaniem - panowie weszli do banku przełamując zabezpieczenie.
Brak dokonania - panowie zostali zatrzymani przez policję zanim dokonali kradzieży
Wspólne wykonywanie czynu - panowie jednocześnie realizowali znamiona czynu (współsprawstwo równoległe).
Strona podmiotowa:
zamiar bezpośredni
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny - świadomość możliwości
Działanie w porozumienie - panowie działali w porozumieniu, którego treść obejmowała wspólne dokonanie kradzieży z włamaniem.
Okoliczności wyłączające - brak.
Kamil Z. i Jacek L. poniosą odpowiedzialność karną z art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 279 par 1.
KAZUS 54
Oceniam odpowiedzialność karną Andrzeja W.
Oceniane zachowanie: poproszenie matki kolegi, aby namówiła go do złożenie fałszywych zeznań.
Kwalifikacja prawna: art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 233 par 1
Strona przedmiotowa:
Sprawca bezpośrednio zmierza do wywołania u innej osoby zamiaru popełnienia czynu zabronionego (podżegania do popełnienia przestępstwa), bowiem pisze oraz wysyła list do matki kolegi, w którym prosi ją o nakłonienie syna do składania fałszywych zeznań.
Brak dokonania podżegania - list nie dotarł do kobiety, gdyż został zatrzymany podczas rutynowej cenzury korespondencji. W modelu szerokim form niesprawczych uznalibyśmy to za niekaralne usiłowanie, natomiast na gruncie przyjętej przez nas teorii umiarkowanej możemy przyjąć karalne usiłowanie
Strona podmiotowa:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna wolntatywna - chce
Okoliczności wyłączające - brak.
Andrzej W. poniesie odpowiedzialność karną z art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 233 par 1.
KAZUS 55
Oceniamy odpowiedzialność karną Mariana G.
Oceniane zachowanie: zlecenie zabójstwa wspólnika.
Kwalifikacja prawna: art. 13 par 2 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 18 par 1 zd 2. w zw. z art. 148 par 1
Strona przedmiotowa:
Bezpośrednie zmierzanie - Andrzej W. zleca gangsterom zabicie wspólnika i wypłaca im pieniądze.
Brak dokonania - sprawca nie mógł wywołać u gangsterów zamiar popełnienia czynu zabronionego, ze względu na to, że od początku zaplanowali oni, że nie zabiją go tylko wezmą pieniądze za zlecenie.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające - brak.
Marian G. poniesie odpowiedzialność karną za zrealizowanie typu czynu zabronionego opisanego art. 13 par 2 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 18 par 1 zd 2. w zw. z art. 148 par 1
Oceniamy odpowiedzialność karną Jacka G. i Wojciecha K.
Oceniane zachowanie:
zaproponowanie Andrzejowi W. dokonanie zabójstwa wspólnika
przyjęcie pieniędzy za zlecenie zabicia Mariusza C.
Kwalifikacja prawna A: art. 18 par 2 w zw. art. 13 par 2 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1
Strona przedmiotowa:
Nakłanianie - sprawcy zaproponowali Marianowi G., że mogą zabić jego wspólnika.
Dokonane podżeganie - sprawcy wywołali zamiar u podżeganego, dlatego zgodnie z teorią umiarkowaną możemy mówić o dokonanym podżeganiu.
Doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem - sprawcy wprowadzając w błąd Mariana G. polegający na tym, że Marian G. uroił sobie, że sprawcy są podmiotami zdolnymi do popełnienia czynu zabronionego opisanego w art. 148 par 1 na Mariuszu C., a w rzeczywistości chcieli wyłudzić od niego pieniądze.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość możliwości, chcą)
Okoliczności wyłączające - brak.
Jacek G. i Wojciech K. poniosą odpowiedzialność za zrealizowanie typu czynu zabronionego określonego w art. 18 par 2 w zw. art. 13 par 2 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1
Kwalifikacja prawna B: art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 286 par 1.
Strona przedmiotowa: doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem - sprawcy wprowadzając w błąd Mariana G. polegający na tym, że Marian G. uroił sobie, że sprawcy są podmiotami zdolnymi do popełnienia czynu zabronionego opisanego w art. 148 par 1 na Mariuszu C., a w rzeczywistości chcieli wyłudzić od niego pieniądze.
Strona podmiotowa: zamiar bezpośredni (świadomość możliwości, chcą)
Okoliczności wyłączające - brak.
Jacek G. i Wojciech K. poniosą odpowiedzialność za zrealizowanie typu czynu zabronionego określonego w art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 286 par 1.
Zbieg przestępstw: zbieg rzeczywisty (właściwy), gdyż nie znajduje zastosowania żadna z reguł włączania wielości ocen. Kumulatywna kwalifikacja: art. 18 par 2 w zw. art. 13 par 2 w zw. z art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1 w zw. z art. 286.
KAZUS 57
Nie możemy ocenić odpowiedzialności tych panów wspólnie, gdyż na gruncie koncepcji formalno-obiektywnej, którą przyjmujemy, współsprawstwo nie można przypisać osobie, która swoich zachowaniem nie zrealizowała żadnego ze znamion typu czynu zabronionego. Gdybyśmy przyjęli koncepcję materialno-obiektywną to można by przyjąć wspólną ocenę zachowania Tomasza C. razem z Krzysztofem Z., gdyż zachowanie tego ostatniego, choć nie realizowało żadnego znamienia typu czynu zabronionego, to jednak stanowiło istotny wkład w popełnienie czynu zabronionego przez Tomasza C.
Oceniamy odpowiedzialność karną Tomasza C.
Oceniane zachowanie: zabranie torebki kobiecie grożąc jej nożem.
Kwalifikacja prawna: art. 280 par 2.
Strona przedmiotowa:
Użycie przemocy w momencie szarpania się z kobietą, która nie chciała oddać torebkę oraz groźba użycia noża
Kradzież torebki
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające - brak.
Tomasz C. poniesie odpowiedzialność karną z art. 280 par 2.
Oceniamy odpowiedzialność karną Krzysztofa Z.
Oceniane zachowanie: podanie noża Tomaszowi C. w trakcie dokonywania przez niego rozboju.
Kwalifikacja prawna: art. 18 par 3 w zw. z art. 280 par 2.
Strona przedmiotowa:
Ułatwienie popełnienia czynu - poprzez dostarczenie narzędzia - noża.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające - brak.
Krzysztof Z. poniesie odpowiedzialność karną z art. 18 par 3 w zw. z art. 280 par 2.
Nie oceniamy odpowiedzialności karnej Piotra F. - jego zachowanie, polegające na biernym przyglądaniu się popełnienia przestępstwa, jest bezkarne.
KAZUS 61
Oceniam odpowiedzialność karną Juliusza H. i Karola N.
Oceniane zachowanie: wyrzucenie belki przez okno, która trafiła w Walerię J. i spowodowała jej śmierć.
Kwalifikacja prawna: art. 18 par 1 zd. 2. w zw. z art. 155
Strona przedmiotowa:
Działanie wspólnie
Obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna ontologiczna - Chłopcy wyrzucili belkę przez okno, która spadła, uderzy w głowę i zabiła panią Walerię. Przebieg ten jest nieprzerwany i pozbawiony luk dlatego przesądza istnienie powiązania przyczynowego.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - chłopcy swoim zachowaniem naruszyli regułę postępowania z dobrem prawnym (życiem i zdrowiem człowieka). Poprzez wyrzucania belek przez okno stworzyli wysokie niebezpieczeństwo wystąpienia takiego skutku. Z doświadczenia życiowego możemy powiedzieć, że przewidywalnym jest, że wyrzucona z 4 piętra belka może zabić przypadkowo przechodzącą osobę.
Ex post - gdyby chłopcy nie wyrzucili tej belki to pani Waleria nadal by żyła. To właśnie naruszenie reguł postępowania przez chłopców spowodowało jej śmierć.
Strona podmiotowa:
Porozumienie - między chłopcami powstało porozumienie, treścią tego porozumienia było zachowanie sprzeczne z regułami postępowania
nieświadoma nieumyślność:
Pł. Intelektualna - brak świadomości
Pł. Woluntatywny - nie chce, nie godzi się
Okoliczności wyłączające:
Winę - niepoczytalność. Sprawcy mieli ograniczoną możliwość rozpoznania znaczenia popełnionego przez nich czynu co potwierdzili biegli.
Juliusz H. i Karol N. nie poniosą odpowiedzialności z art. 18 par 1 zd. 2. W zw. z art. 155.
Oceniamy odpowiedzialność karną wolontariuszki.
Oceniane zachowanie: niedopilnowanie działania chłopców
Kwalifikacja prawna: art. 155 w zw. z art. 2
Strona przedmiotowa:
Gwarant - źródłem obowiązku jest tutaj przyjęcie na siebie funkcji gwaranta
Aktualizacja obowiązku - obowiązek wolontariuszki zaktualizował się w momencie przyjścia do ośrodka
Niewykonanie obowiązku - wolontariuszka powinna czuwać nad chłopcami, a zamiast tego rozmawiała przez telefon w prywatnej sprawie. Oceniając ex ante można powiedzieć, że skutek był przewidywalny, gdyż z punktu widzenia doświadczenia życiowego możemy powiedzieć, że pozostawienie bez opieki osób upośledzonych umysłowo przenoszących materiały remontowe może doprowadzić do nieszczęśliwego zdarzenia.
Strona podmiotowa - nieświadoma nieumyślność
Płaszczyzna intelektualna - brak świadomości
Płaszczyzna woluntatywny - nie chce, nie godzi się
Okoliczności wyłączające - brak
Wolontariuszka poniesie odpowiedzialność karną z art. 155 w zw. z art. 2
KAZUS 62
Oceniamy odpowiedzialność karną Wiktora C.
Oceniane zachowanie: wywiezienie i sprzedanie węgla ze składu
Kwalifikacja prawna: art. 278 par 1.
Strona przedmiotowa: Wiktor C. zabiera węgiel ze składu węgla.
Strona podmiotowa: zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce).
Okoliczności wyłączające - brak.
Wiktor C. poniesie odpowiedzialność karną z art. 278 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Jana K.
Oceniane zachowanie: pozwolenie na zatarasowanie się w stróżówce.
Kwalifikacja prawna:
Na gruncie teorii materialno-obiektywnej - zachowanie sprawcy stanowiło istotny wkład w popełnienie czynu zabronionego, a więc art 18 par 1 zd. 2 w zw. z art. 278 par 1.
Na gruncie teorii formalno-obiektywnej - art. 18 par 3 w zw. z art. 278 par 1. Przyjmujemy tę teorię.
Strona przedmiotowa:
Ułatwienie popełnienia czynu zabronionego - Jan K. pozwalając się zamknąć w stróżówce upozorował, że został napadnięty co pozwoliło Wiktorowi C na zabranie węgla. Jan K. był gwarantem - stróżem w pracy, na którym ciążył prawny szczególnym obowiązek zapobiegnięcia kradzieży, który został zaktualizowany w momencie przyjścia do pracy. Jan K. nie podjął żadnych czynności uniemożliwiających kradzież mienia.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chęć).
Okoliczności wyłączające - brak.
Jan K. poniesie odpowiedzialność karną z art. 18 par 3 w zw. z art. 278 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Grzegorza K.
Oceniane zachowanie: namówienie Jana i Wiktora do wywiezienia fury węgla ze składu.
Kwalifikacja prawna: art. 18 par 2 w zw. z art. 278 par 1. w zw. z art. 291 par 1 w zw. z art. 11 par 2
Grzegorz K. poniesie odpowiedzialność karną z art. 18 par 2 w zw. z art. 278 par 1.
KAZUS 65
Oceniamy odpowiedzialność karną Jana W.
Oceniane zachowanie: kilkukrotne uderzenie policjanta czym doprowadza go do nieprzytomności.
Kwalifikacja prawna: art. 222 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 11 par 2
Strona przedmiotowa:
Naruszenie nietykalności funkcjonariusza publicznego - Jan W. uderzył Zenobiusza T., który przyszedł do Jana W. jako funkcjonariusz publiczny (policjant) pełniący swoje czynności służbowe.
Spowodowanie średniego uszczerbku na zdrowiu - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (uderzeniem policjanta) a skutkiem (utratą przytomności) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zachowanie sprawcy naruszyło reguły postępowania i zwiększyło niebezpieczeństwo dla powstania takiego przebiegu przyczynowego. Modelowy obywatel uderzając kogoś w twarz przewidywałby możliwość spowodowania średniego uszczerbku na zdrowiu.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem, która nakazuje nie uderzać nikogo w głowę, doprowadziło do utraty przytomności przez policjanta. Gdyby nie uderzył tego policjanta do takiego skutku by nie doszło.
Strona podmiotowa:
Co do naruszenia nietykalności - zamiar bezpośredni
Co do spowodowania średniego uszczerbku - zamiar ewentualny
Okoliczności wyłączające:
Bezprawność - obrona konieczna?
Zamach - zamach na wolność Jana W. nastąpił w momencie gdy funkcjonariusz przyszedł z nakazem aresztowania.
Bezpośredniość zamachu - zamach był bezpośredni ponieważ funkcjonariusz przystąpił do zastosowania przymusu bezpośredniego na Janie W.
Bezprawność zamachu? - funkcjonariusz publiczny może działać obiektywnie nieprawidłowo, ale jest to zgodne z prawem. Należy się poddać jego działaniom, a za ewentualne szkody domagać się później odszkodowania, natomiast nie można samodzielnie kwestionować legalność jego działań.
Jan W. poniesie odpowiedzialność karną za czyn zabroniony opisany w art. 222 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 11 par 2.
KAZUS 66
Oceniamy odpowiedzialność karną Johanna T.
Oceniane zachowanie: wypchnięcie Roberta Z. za burtę.
Kwalifikacja prawna: art. 148 par 1.
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna przyczynowa: śmierć Roberta Z. była wynikiem wyziębienia z powodu wpadnięcia do zimnej wody, co nastąpiło po wyrzuceniu wypchnięciu za burtę przez Johanna T. Przebieg ten jest nieprzerwany i pozbawiony luk, dlatego przesądza o istnieniu powiązania ontologicznego.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - Johann T. swoim zachowaniem naruszyl reguły postępowania z dobrem prawnym. Stworzył nieakceptowanie społecznie niebezpieczeństwo spowodowania skutku. Modelowy obywatel mógł przewidzieć, że wyrzucenie kogoś za burtę do zimnej wody może spowodować śmierć tej osoby.
Ex post - to właśnie to naruszenie reguły postępowania spowodowało skutek w postaci śmierci Roberta Z.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chęć)
Okoliczności wyłączające:
Bezprawność - działanie w ramach obrony koniecznej:
Warunki podjęcia działań obronnych:
Zamach - jest atak na dobro prawne, życie Johanna T.
Bezpośredniość zamachu - wyrwany jest mu kombinezon
Bezprawny zamach - przeprowadzając test usiłowania możemy powiedzieć, że miało miejsce usiłowanie naruszenia dobra chronionego prawem w momencie próby odebrania kombinezonu
Działania obronne:
Odpieranie zamachu w sposób realizujący znamiona czynu zabronionego - Johann T. odpiera zamach realizując znamiona art. 148 par 1.
Działanie motywowane odparciem zamachu - Johann T. działa w celu ratowania swego dobra przed atakiem.
Konieczność obrony (względna subsydiarność) - gdyby się nie obronił w ten sposób, zatonąłby w wodzie. Nie było żadnego innego racjonalnego sposobu obrony.
Johan T. nie poniesie odpowiedzialności z art. 148 par 1.
KAZUS 70
Oceniamy odpowiedzialność karną Andrzeja G.
Oceniane zachowanie:
Podpalenie stodoły
Niezapobieżenie śmierci człowieka
Kwalifikacja zachowania A: art. 163 par 3
Strona przedmiotowa
Skutek pożaru:
Płaszczyzna przyczynowa - podpalenie przez sprawcę stodoły spowodowało pożar
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zakaz podpalania
Ex post - sprawca złamał tę regułę postępowania i to przełamanie tej reguły postępowania spowodowało wystąpienie pożaru
Skutek śmierci:
Płaszczyzna przyczynowa - podpalenie -> pożar -> śmierć
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - nie wolno podpalać budynku jeżeli ktoś w nim może przebywać. Dla sprawcy było przewidywalne, że ktoś w tej stodole mógł przebywać. Co prawda sprawca wiedział, że od dawna nikt w niej nie przebywa i nawet zawołał czy ktoś w niej jest, mógł jednak wejść do środki i sprawdzić.
Ex post -wiemy, że bezdomny został pobity i umarłby również gdyby tego pożaru nie było. Tu to nie ma znaczenia, ponieważ skutek śmiertelny został spowodowany właśnie przez naruszenie tej reguły postępowania, która nakazuje nie podpalać budynku.
Strona podmiotowa:
Skutek pożaru - zamiar bezpośredni
Pł. Intelektualna - świadomość konieczności
Pł. Woluntatywna - chęć
Skutek śmierci - nieświadoma nieumyślność:
Pł intelektualna - nieświadomość możliwości (modelowy obywatel taki skutek by przewidywał)
Pł woluntatywny - nie chce, nie godzi się (wie, że od dawna nikt tam nie przebywa, przed podpaleniem woła czy ktoś jest w środku)
Brak okoliczności wyłączających.
Andrzej G. poniesie odpowiedzialność karną z art. 163 par 3.
Kwalifikacja zachowania B: art. 155 w zw. z art. 2 KK.
Strona przedmiotowa:
Gwarant? Tak. Źródłem jego obowiązku jest uprzednie stworzenie niebezpieczeństwa jak również przejęcie na siebie obowiązku.
Aktualizacja obowiązku? W momencie wystąpienia skutku, który powstał dzięki sprawcy przez stworzenie zagrożenia jego wystąpienia.
Niewykonanie obowiązku?
Ex ante: nakaz podjęcia czynności ratowniczych.
Ex post: śmierć nastąpiła poprzez zaniechanie działań ratowniczych. akcja ratownicza mogła się jednak powieść.
Strona podmiotowa - zamiar ewentualny:
Pł. Intelektualna - świadomość możliwości
Pł. woluntatywna - godzenie się
Brak okoliczności wyłączających.
Andrzej G. poniesie odpowiedzialność karną z art. 155 w zw. z art. 2 KK.
Zbieg przestępstw: art. 163 par 1 + art. 148 par 1 - odpowiada za art. 148 par 1.
KAZUS 76
Oceniamy odpowiedzialność karną Franciszka G.
Oceniane zachowanie:
Włamanie się do cudzego auta i odjechanie nim z żoną do szpitala
Uderzenie pięścią właściciela samochodu co w konsekwencji doprowadziło do jego śmierci
Kwalifikacja prawna zachowania A: art. 289 par 2
Strona przedmiotowa:
Sprawca zabiera pojazd uprzednio przełamując jego zabezpieczenie.
Strona podmiotowa:
W celu krótkotrwałego użycia - sprawca zabiera samochód tylko po to, aby odwieść swą żonę jak najszybciej do szpitala.
Zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chęć)
Okoliczności wyłączające:
stan wyższej konieczności wyłączający bezprawność:
niebezpieczeństwo - istniało zagrożenie dla życia żony Franciszka G.
Bezpośredniość niebezpieczeństwa - lekarz stwierdził, że wymaga natychmiastowego przewiezienia do szpitala
Poświęcenie dobra chronionego prawem w sposób realizujący znamiona typu czynu zabronionego - sprawca realizuje tu znamiona z art. 289 par 2, po to, by odwrócić niebezpieczeństwo.
Proporcjonalność dóbr - życie jest bardziej wartościowym dobrem od mienia (samochodu).
Subsydiarność - w tym kazusie wszystko wskazuje na to, że istniała konieczność takiego zachowania Franciszka G. Po 1 - żona wymagała natychmiastowego przewiezienia do szpitala. Po 2 - żadna karetka nie mogła przyjechać. Po 3 - nie było żadnej innej osoby, która mogła przetransportować kobietę do szpitala.
Działanie w celu uchylenia niebezpieczeństwa - sprawca zabierając tymczasowo samochód pragnął uratować swoją żonę.
Franciszek G. nie poniesie odpowiedzialności z art. 289 par 2.
Kwalifikacja prawna zachowania B: art. 155
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna ontologiczna - śmierć właściciela samochodu nastąpiła po jego uderzeniu głową o metalowy trójkąt wystający z jezdni, a to uderzenie nastąpiło w wyniku uderzenia zadanego przez Franciszka G. Istnieje więc powiązanie przyczynowe miedzy uderzeniem Franciszka G. a śmiercią właściciela.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - Franciszek G. naruszył zasady postępowania z dobrem prawnym. Swoim zachowaniem zwiększył niebezpieczeństwo wystąpienia ustalonego przebiegu przyczynowego. Nie było jednak przewidywalne wystąpienie takiego przebiegu przyczynowego. Modelowy obywatel uderzając kogoś zwyczajnie w twarz, nie przewidziałby takiego przebiegu przyczynowego, który prowadzi do śmierci w wyniku uderzenia o wystającą część jezdni. Skutek na płaszczyźnie normatywnej nie może zostać przypisany.
Franciszek G. nie zrealizował znamion typu czynu zabronionego opisanego w art. 155
KAZUS 78
Oceniamy odpowiedzialność karną Romana Z.
Oceniane zachowanie: zabranie pieniędzy z przedsiębiorstwa
Kwalifikacja prawna: art. 284 par 2
Strona przedmiotowa: sprawca przywłaszcza sobie powierzone mu pieniądze, które miał wypłacić pracownikom przedsiębiorstwa.
Strona podmiotowa: zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające:
Winę - błąd co do kontratypu?
sprawcy wydaje się, że działa w stanie wyższej konieczności wyłączającym bezprawność (bo ratuje wyższe dobro).
Sprawca uroił sobie znamię istnienia niebezpieczeństwa, a jak wiemy z treści kazusu córka nie została porwana tylko przebywała cały czas w domu pod opieką żony.
Błąd usprawiedliwiony? Nie. Modelowy obywatel w tej samej sytuacji zachowałby się inaczej - upewniłby się na pewno w jakiś sposób czy córka rzeczywiście została porwana.
Roman Z. poniesie odpowiedzialność karną z art. 284 par 2.
KAZUS 79
Oceniamy odpowiedzialność karną Anatola O. i Walentego W.
Oceniane zachowanie: próba zaboru skrzyń z wagonu
Kwalifikacja prawna: art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 2. w zw. z art. 279 par 1
Strona przedmiotowa:
Bezpośrednie zmierzanie do kradzieży z włamaniem - panowie bezpośrednio zmierzali do wykradzenia skrzyń z wagonu, forsując najpierw drzwi a następnie próbując wynieść metalowe skrzynie.
Brak dokonania - panowie nie mieli na tyle siły czy odpowiednich narzędzi, aby wynieść tak ciężkie skrzynie. Obiektywnie możliwe jednak było zabranie tych skrzyń, dlatego przyjmujemy usiłowanie udolne.
Wspólne działanie - rabusie działali wspólnie i mamy tu współsprawstwo równoległe, gdyż obaj jednocześnie realizowali znamiona typu czynu zabronionego.
Strona podmiotowa:
Porozumienie - panowie działali w porozumieniu, obaj wcześniej musieli ustalić czas i miejsce działania jak i treść wspólnie dokonanego czynu.
Zamiar - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chcą)
Okoliczności wyłączające:
Karalność - czynny żal - tu brak cechy dobrowolności odstąpienia.
Anatol O. i Walenty W. poniosą odpowiedzialność za czyn zabroniony opisany w art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 2. w zw. z art. 279 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Anatola O.
Oceniane zachowanie: uderzenie Karola K. łomem w efekcie czego stracił on przytomność.
Kwalifikacja prawna: art. 156 par 1.
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (uderzeniem łomem w głowę) a skutkiem (utrata przytomności ofiary) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zachowanie sprawcy naruszyło reguły postępowania i zwiększyło niebezpieczeństwo dla powstania takiego przebiegu przyczynowego. Dla modelowego obywatel przewidywalnym jest, że uderzenie kogoś łomem w głowę może doprowadzić co najmniej do utraty przytomności tej osoby.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem, która nakazuje nie uderzać żadnym narzędziem nikogo w głowę, doprowadziło do utraty przytomności Karola K.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce).
Okoliczność wyłączająca - brak.
Anatol O. poniesie odpowiedzialność karną za czyn zabroniony opisany w art. 156 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Karola K.
Oceniane zachowanie: ugodzenie Marka M. scyzorykiem w szyje w efekcie czego Marek M. zmarł.
Kwalifikacja prawna: art. 155
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (ugodzeniem scyzorykiem) a skutkiem (śmierć) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zachowanie sprawcy naruszyło reguły postępowania i zwiększyło niebezpieczeństwo dla powstania takiego przebiegu przyczynowego. Dla modelowego obywatel przewidywalnym jest, że ugodzenie kogoś ostrym narzędziem w szyje może naruszyć aortę i doprowadzić do śmierci.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem doprowadziło do śmierci Marka M.
Strona podmiotowa - świadoma nieumyślność (świadomość możliwości, nie chce nie godzi się - wg teorii manifestacji).
Okoliczności wyłączające:
Winę - błąd co do kontratypu obrony koniecznej:
Sprawca uroił sobie znamię zamachu - myślał, że kontynuowany jest na niego zamach, który w rzeczywistości nastąpił wcześniej.
Błąd ten jest usprawiedliwiony, gdyż sprawca mógł myśleć, że stoi nad nim atakujący, gdyż dopiero odzyskał przytomność utraconą podczas potyczki ze sprawcą.
Karol K. nie poniesie odpowiedzialności karnej za czyn zabroniony opisany w art. 155.
KAZUS 97
Oceniamy odpowiedzialność karną Marii P.
Oceniane zachowanie: zadawanie mężowi licznych ciosów nożem co w efekcie doprowadziło do jego śmierci.
Kwalifikacja prawna 1: art. 148 par 1.
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (zadanymi ciosami nożem) a skutkiem (śmiercią męża) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zachowanie sprawcy naruszyło reguły postępowania i zwiększyło niebezpieczeństwo dla powstania takiego przebiegu przyczynowego. Modelowy obywatel zadając wielokrotne ciosy nożem powinien się liczyć ze spowodowaniem skutku śmiertelnego.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem, która nakazuje nie zadawać drugiemu człowiekowi ciosów ostrym narzędziem, doprowadziło do śmierci męża. Gdyby kobieta nie zaatakowała męża nożem to do takiego przebiegu by nie doszło.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające:
Bezprawność - działanie w obronie koniecznej
Zamach - mąż zachowywał się agresywnie wobec żony, próbował ją przymusić fizycznie do podjęcia współżycia. Zamach został przerwany jednak w momencie, gdy żona zadała mu lekkie rany nożem, w związku z tym znamię zamachu możemy odnosić tylko do tego momentu.
Bezpośredniość zamachu - doszło do szarpaniny
Bezprawność zamachu
Zamach skierowany na dobro prawne
Odpieranie zamachu w sposób realizujący znamiona typu czynu zabronionego - żona odpierała zamach wypełniając znamiona spowodowania kolejno lekkiego, a potem średniego uszczerbku na zdrowiu.
Działanie motywowane odparciem zamachu - żona działała celem odparcia zamachu do momentu kiedy ten zamach istniał, natomiast w momencie odstąpienia przez męża od zamachu działała celem zabicia męża.
Konieczność obrony - możemy powiedzieć, że do momentu kiedy istniał zamach żona broniła się możliwie dostępnymi środkami i wolno jej było sięgnąć po nóż.
Przekroczenie granic obrony koniecznej - w momencie kiedy mąż odstąpił od zamachu żona dalej atakowała (eksces ekstensywny), a więc przekroczyła czas możliwości działania w obronie koniecznej i od to co zrobiła dalej jest bezprawne i karalne.
W związku z tym powyższe działanie w obronie koniecznej nie może wyłączyć nam bezprawności w związku z przekroczeniem granic obrony.
Winę - niepoczytalność (art. 31 par 1):
Z treści kazusu wynika, że żona w momencie, gdy mąż zaczął usuwać się na ziemię straciła możliwość rozpoznania znaczenia swojego czynu i nie potrafiła pokierować swym postępowaniem w wyniku utraty świadomości z powodu zakłócenia czynności psychicznych.
Dlatego też od momentu zadawania ciosów leżącemu mężowi musimy wyłączyć winę żonie, a co za tym idzie nie może ona odpowiadać za zabójstwo.
Maria P. nie poniesie odpowiedzialności karnej z art. 148 par 1.
Kwalifikacja prawna 2: art. 157 par 1.
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (zadanymi ciosami nożem) a skutkiem (średnim uszczerbkiem na zdrowiu) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Mężczyzna został postrzelony, po czym upadł na ziemię a następnie został przejechany przez nadjeżdżający samochód.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zachowanie sprawcy naruszyło reguły postępowania i zwiększyło niebezpieczeństwo dla powstania takiego przebiegu przyczynowego. Modelowy obywatel wie, że zadając ciosy nożem innemu człowiekowi spowoduje u niego uszczerbek na zdrowiu.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem, która nakazuje nie zadawać drugiemu człowiekowi ciosów ostrym narzędziem, doprowadziło do spowodowania uszczerbku na zdrowiu męża. Gdyby kobieta nie zaatakowała męża nożem to do takiego przebiegu by nie doszło.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce).
Okoliczności wyłączające:
Bezprawność - obrona konieczna: tak jak poprzednio omówiliśmy Maria przekroczyła granice obrony koniecznej w momencie, gdy mąż odstąpił od zamachu, ale jej działanie do tego momentu możemy uznać za pozbawione cech bezprawności.
Co do ciosów zadanych mężowi od momentu odstąpienia od zamachu do momentu osunięcia się na ziemię brak okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną.
Maria P. poniesie odpowiedzialność karną za czyn zabroniony opisany w art. 157 par 1.
KAZUS 101
Daty |
Tomasz A. |
Ryszard B. |
Maciej C. |
12.11.2004 |
Nie odpowiada |
Odpowiada |
Nie odpowiada |
15.12.2004 |
Nie odpowiada |
Odpowiada |
Nie odpowiada |
30.01.2005 |
Nie odpowiada |
Skazany |
Odpowiada |
20.02.2005 |
Nie odpowiada |
Odpowiada |
Odpowiada |
24.12.2005 |
Nie odpowiada |
Odpowiada |
Odpowiada |
12.03.2006 |
Odpowiada |
Odpowiada |
Odpowiada |
Niebieskim kolorem zaznaczony ciąg przestępstw.
KAZUS 107
Oceniamy odpowiedzialność karną Fryderyka J.
Oceniane zachowanie:
Silne pchnięcie Dominika S. na samochód i zabranie mu pieniędzy
Żądanie przyniesienia więcej pieniędzy następnego dnia
Kwalifikacja prawna A: art. 280 par 1 w zw. z art. 288 par 1. w zw. z art. 11 par 2.
Strona przedmiotowa:
Rozbój:
Sprawca używa przemocy wobec Dominika S. Dogadania go a następnie chwyta za kurtkę i silnie popycha na samochód.
Sprawca zabiera Dominikowi 50 z, które miał przy sobie.
Uszkodzenie mienia:
Sprawca niszczy przednią szybę samochodu popychając na niego Dominika S.
Strona podmiotowa:
Rozbój - zamiar bezpośredni
Uszkodzenie mienia - zamiar ewentualny (świadomość możliwości, godzi się)
Okoliczności wyłączające - brak.
Fryderyk J. poniesie odpowiedzialność karną za realizację typów czynów zabronionych opisanych w art. 280 par 1 w zw. z art. 288 par 1. w zw. z art. 11 par 2.
Kwalifikacja prawna B: art. 280 par 1.
Strona przedmiotowa:
Sprawca grozi Dominikowi S. użyciem przemocy jeśli ten nie przyniesie jutro 250 złotych.
Sprawca otrzymał od Dominika S. żądaną sumę pieniędzy następnego dnia.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość możliwości), chce).
Okoliczności wyłączające - brak.
Fryderyk J. poniesie odpowiedzialność karną za realizację typu czynu zabronionego opisanego w art. 280 par 1.
Zbieg przestępstw - zbieg rzeczywisty (właściwy), gdyż nie zadziała żadna z reguł wyłączania wielości ocen. Kumulatywna kwalifikacja: w art. 280 par 1 w zw. z art. 288 par 1. w zw. z art. 11 par 2. w zw. z art. 280 par 1.
Stan zmodyfikowany.
Kwalifikacja prawna: art. 280 par 1 w zw. z art. 288 par 1. w zw. z art. 280 par 1 w zw. z art. 11 par 2. - przyjęlibyśmy wtedy jedno zachowanie, a więc mielibyśmy zbieg przepisów
KAZUS 109
Oceniamy odpowiedzialność karną Romana G.
Oceniane zachowanie: fizyczne i psychiczne znęcanie się nad żoną
Kwalifikacja prawna: art. 207 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 11 par 2.
Strona przedmiotowa:
Znęcania się:
Znęcanie się fizyczne i psychiczne - Roman G. kierował wobec swej żony pogróżki pozbawienia ją życia, wielokrotnie ją szarpał i popychał. 1 maja 2004 pobił ją powodując lekki uszczerbek dla zdrowia.
Stosunek zależności - ofiara była żoną sprawcy
Spowodowania średniego uszczerbku na zdrowiu - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (uderzeniem drewnianą pałką) a skutkiem (naruszeniu czynności narządu ciała powyżej siedmiu dni) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - Roman G. naruszył reguły postępowania z dobrem, zwiększając niebezpieczeństwo wystąpienia takiego skutku. Dla modelowego obywatela przewidywalne jest, że uderzanie kogoś drewnianą pałką może spowodować uszczerbek na jego zdrowiu.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem doprowadziło do powstania naruszenia czynności narządu ciała u Renaty G.
Strona podmiotowa:
Znęcania się - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chęć)
Średniego uszczerbku - zamiar ewentualny (świadomość możliwości, godzenie się).
Okoliczności wyłączające - brak.
Roman G. poniesie odpowiedzialność karną z art. 207 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 11 par 2.
KAZUS 111
Oceniamy odpowiedzialność karną Stanisława J.
Oceniane zachowania:
Namówienie do kradzieży z włamaniem Franciszka K. i Henryka Z.
Nabycie przedmiotów pochodzących z kradzieży
Kwalifikacja prawna A: art. 18 par 2 w zw. z art. 18 par 1 zd. 2. w zw. z art. 279 par 1.
Strona przedmiotowa:
Nakłanianie do kradzieży z włamaniem - Stanisław J. podjął czynności nakłaniające - powiedział panom, że Jarosław M. jest bogaty, a tego nie będzie go w domu.
Dokonane podżeganie - Stanisław J. wywołał u obu panów zamiar dokonania wspólnie kradzieży
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające - brak.
Stanisław J. poniesie odpowiedzialność karną z art. 18 par 2 w zw. z art. 18 par 1 zd. 2. w zw. z art. 279 par 1.
Kwalifikacja prawna B: art. 291 par 1.
Strona przedmiotowa:
Stanisław J. nabył przedmioty pochodzące z kradzieży
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chęć)
Okoliczności wyłączające - brak.
Stanisław J. poniesie odpowiedzialność karną z art. 291 par 1.
Zbieg przestępstw - zbieg pomijalny, paserstwo jest tu współukaranym czynem następczym. Stanisław J. odpowie tylko za podżeganie do kradzieży.
KAZUS 120
Oceniamy odpowiedzialność karną Ewy W.
Oceniane zachowanie:
Dostarczanie narkotyków Romanowi W. - tym zachowaniem się nie zajmiemy, gdyż tu wchodzi w grę odpowiedzialność karna z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii
Namówienie Romana W. do obrabowania Władysława K.
Kwalifikacja prawna zachowania B: art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 4 w zw. z art. 278 par 1.
Strona przedmiotowa:
Usiłowanie sprawstwa polecającego kradzieży - Ewa W. poleca dokonania kradzieży Romanowi W.
Brak dokonania - Roman W. nie dokonał zaboru rzeczy, gdyż został wcześniej zaatakowany przez tenora.
Uzależnienie innej osoby od siebie - chłopiec jest uzależniony od Ewy W. gdyż ta dostarcza mu narkotyki, co więcej grozi mu.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające - brak.
Ewa W. poniesie odpowiedzialność karną za czyn zabroniony opisany w art. art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par 1 zd 4 w zw. z art. 278 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Władysława W.
Oceniane zachowanie:
uderzenie nożem w plecy Romana W.
wyrzucenie go z pociągu w wyniku czego poniósł śmierć.
Kwalifikacja prawna A: art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1:
Strona przedmiotowa:
Bezpośrednie zmierzanie - sprawca zadając chłopcowi cios nożem w plecy stworzył realne zagrożenie dla jego życia
Brak dokonania - chłopiec nie zginął w wyniku ciosu nożem.
Strona podmiotowa - zamiar ewentualny (świadomość możliwości, godzi się)
Okoliczności wyłączające:
Bezprawność - działanie w obronie koniecznej:
Zamach - Roman W. chciał okraść tenora
Bezpośredniość zamachu - kiedy Roman W. zaczął zaglądać do bagaży tenora
Bezprawność zamachu
Odpieranie zamachu - tenor odpierał atak w sposób realizujący znamiona typu czynu zabronionego
Działanie motywowane odparciem zamachu - tenor działał po to by chronić swoją własność
Konieczność obrony - tenor zastosował środek obrony niewspółmierny do ataku. Roman W. jedynie zaglądał do bagaży tenora i był odwrócony do niego plecami. Tenor mógł ochronić swoją własność w każdy inny sposób niż zadawanie ciosu nożem. Możemy powiedzieć o ekscesie intensywnym i o przekroczonych granicach obrony koniecznej.
Władysław W. poniesie odpowiedzialność karną z art. 148 par 1.
Kwalifikacja prawna B: art. 155
Strona przedmiotowa:
Co do nieumyślnego spowodowania śmierci - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (wyrzuceniem z pociągu) a skutkiem (śmierć) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zachowanie sprawcy naruszyło reguły postępowania i zwiększyło niebezpieczeństwo dla powstania takiego przebiegu przyczynowego. Dla modelowego obywatel przewidywalnym jest, że wyrzucenie kogoś z pędzącego pociągu może spowodować jego śmierć.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem doprowadziło do śmierci Romana W.
Strona podmiotowa: nieświadoma nieumyślność (nieświadomość możliwości, nie chce/nie godzi się)
Okoliczności wyłączające:
Umyślność - błąd co do znamion z art. 28 par 1:
Sprawca był nieświadomy tego, że Roman W. nie żyje, dlatego nie wiedział, że profanuje zwłoki.
Błąd ten był jednak nieusprawiedliwiony - sprawca nawet nie zbadał czy chłopiec żyje.
Władysław W. poniesie odpowiedzialność karną za czyn zabroniony opisany w art. 155
KAZUS 122
Oceniamy odpowiedzialność karną Andrzeja K.
Oceniane zachowanie: prośba skierowana do Grzegorza K. o zabicie gwałciciela
Kwalifikacja prawna 1: art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1
Strona przedmiotowa:
Nakłania - prosi znajomego szefa grupy przestępczej o zabicie Stefana C.
Dokonanie podżegania:
Teoria szeroka (Zoll) - podżeganie zostało tu dokonane, bo Andrzej K. zakończył czynności nakłaniające.
Teoria umiarkowana (Kardas) - podżeganie nie zostało dokonane, a jedynie usiłowane, gdyż nie nastąpił skutek w postaci powstania zamiaru u nakłanianego popełnienia czynu zabronionego. Przyjmujemy tę teorię.
Andrzej K. nie poniesie odpowiedzialności z art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1
Kwalifikacja prawna 2: art. 13 par 1 w zw. art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1
Strona przedmiotowa:
Usiłowanie nakłonienia - prosi znajomego szefa grupy przestępczej o zabicie Stefana C.
Brak dokonania - u Grzegorza K. nie powstał zamiar zabicia gwałciciela
Strona podmiotowa:
Zamiar bezpośredni podżegania:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny - chce
Okoliczności wyłączające brak.
Andrzej K. poniesie odpowiedzialność karną z art. 13 par 1 w zw. art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Bartosza W.
Oceniane zachowanie: wydanie swojemu żołnierzowi polecenia pobicia Stefana C.
Kwalifikacja prawna: art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par. 1 zd. 4 w zw. z art. 156 par 1.
Strona przedmiotowa:
Stosunek zależności - Bartosz W. wydał polecenie swojemu żołnierzowi, istnieje więc stosunek zależności.
Wydanie polecenia - Bartosz W. zlecił Grzegorzowi W. pobicie gwałciciela.
Brak dokonania czynu przez bezpośredniego wykonawcę - Grzegorz K. nie zabił Stefana C
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywna - chce
Okoliczności wyłączające - brak.
Bartosz W. poniesie odpowiedzialność karną z art. 13 par 1 w zw. z art. 18 par. 1 zd. 4 w zw. z art. 156 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Grzegorza K.
Oceniane zachowanie:
Czekanie na ławeczce z nożem na gwałciciela - bezkarne
Grożenie i zabranie roweru Wojciechowi G.
Kwalifikacja zachowania B: art. 280 par 2
Strona przedmiotowa:
Sprawca zabiera ofierze rower uprzednio grążąc jej uderzeniem nożem.
Strona podmiotowa:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywna - chce
Okoliczności wyłączające - brak.
Bartosz W. poniesie odpowiedzialność karną z art. 280 par 2.
KAZUS 127
Oceniamy odpowiedzialność karną Andrzeja W. i Agnieszki C.
Oceniane zachowanie: zajeżdżanie przez Agnieszkę C. na stację benzynową tankując do pełna i wyjeżdżając bez zapłaty oraz niespisywanie przez Andrzeja W. jej numerów rejestracyjnych.
Kwalifikacja prawna: art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par 1 w zw. z art. 12
Strona przedmiotowa:
Działanie wspólnie - Andrzej i Agnieszka działali razem - Agnieszka podjeżdżała i napełniała bak benzyną, a Andrzej nie spisywał numerów, po czym sprzedawali skradzione paliwo.
Kradzież
Czyn ciągły:
Co najmniej 2 osoby - są
Krótkie odstępy czasu - są
Brak przypadku, że naruszyłoby to dobra różnych osób - brak
Strona podmiotowa:
Porozumienie - Agnieszka i Andrzej zawarli porozumienie, w którym określili co będą robić, jak podzielą się rolami i zyskami.
Zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chcą)
Z góry powzięty zamiar - wszystkie trzy wypadki kradzieży, czyli 1, 7 i 10 września 2000 r. były objęte tym samym z góry powziętym zamiarem 31 sierpnia 2000 r. w barze wieczorem, gdzie doszli do porozumienia.
Okoliczności wyłączające:
Winę - brak odpowiedniego wieku: Agnieszka C. ukończyła 17 lat dopiero 5 września 2000 r., dlatego nie odpowie ona za kradzież dokonaną 1 września.
Andrzej W. i Agnieszka C. poniosą odpowiedzialność karną z art. 18 par 1 zd 2 w zw. z art. 278 par 1 w zw. z art. 12.
Oceniamy odpowiedzialność karną Agnieszki C.
Oceniane zachowanie: wyrzucenie niedopałka papierosa do karnistra z benzyną co w efekcie doprowadziło poważnych poparzeń jej twarzy i utraty oka przez Sebastiana B.
Kwalifikacja prawna: art. 156 par 1.
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (uderzeniem drewnianą pałką) a skutkiem (naruszeniu czynności narządu ciała powyżej siedmiu dni) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - Roman G. naruszył reguły postępowania z dobrem, zwiększając niebezpieczeństwo wystąpienia takiego skutku. Dla modelowego obywatela przewidywalne jest, że uderzanie kogoś drewnianą pałką może spowodować uszczerbek na jego zdrowiu.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem doprowadziło do powstania naruszenia czynności narządu ciała u Renaty G.
Strona podmiotowa - świadoma nieumyślność (świadomość możliwości, nie chce/nie godzi się).
Okoliczności wyłączające - brak.
Agnieszka C. poniesie odpowiedzialność karną z art. 156 par 1.
KAZUS 135
Oceniamy odpowiedzialność karną Tomasza H.
Oceniane zachowanie:
Popchnięcie Gerarda F. na ścianę w wyniku czego złamał sobie nogę i zginął
Zabranie telefonu komórkowego Gerarda F. i wrzucenie go do kosza
Kwalifikacja prawna zachowania A1: art. 155 par 1
Strona przedmiotowa:
Płaszczyzna przyczynowa: popchnięcie -> upływ krwi -> śmierć
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - Tomasz naruszył reguły postępowania z dobrem poprzez popchnięcie Gerarda F. na ścianę
Ex post - naruszenie tej reguły spowodowało upływ krwi u Tomka i śmierć. Skutek w postaci śmierci nie mógł być jednak przewidywalny przez sprawcę (sprawca nie wiedział, że Tomek choruje na hemofilię).
Tomasz H. nie poniesie odpowiedzialności karnej z art. 155 par 1
Kwalifikacja prawna zachowania A2: art. 157 par 1
Strona przedmiotowa:
Płaszczyzna przyczynowa: popchnięcie -> uderzenie o ścianę -> złamanie kości
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - Tomasz naruszył reguły postępowania z dobrem poprzez popchnięcie Gerarda F. Z punktu widzenia wiedzy i doświadczenia życiowego możemy powiedzieć, że silne pchnięcie człowieka na ścianę może spowodować u niego złamanie kości.
Ex post - naruszenie tej reguły spowodowało złamanie nogi u Tomka. Sprawca mógł przewidzieć skutek w postaci średniego uszczerbku na zdrowiu - i to możemy sprawy przypisać.
Strona podmiotowa - zamiar ewentualny:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość możliwości
Płaszczyzna woluntatywny - godzi się
Brak okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną.
Tomasz H. poniesie odpowiedzialność karną z art. 157 par 1
Kwalifikacja prawna zachowania B: art. 288 par 2
Strona przedmiotowa: Tomasz H. zabierając komórkę i wrzucając ją do kosza czyni ją niezdatną do użytku dla Gerarda F.
Strona podmiotowa: - zamiar bezpośredni:
Płaszczyzna intelektualna - świadomość konieczności
Płaszczyzna woluntatywny - chce
Brak okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną.
Tomasz H. poniesie odpowiedzialność karną z art. 288 par 2.
KAZUS 138
Oceniamy odpowiedzialność karną Grzegorza W.
Oceniane zachowanie: rozbicie dzbanka na głowie żony w wyniku czego kobieta spadła i nadziała się na nóż ponosząc śmierć.
Kwalifikacja prawna 1: art. 288
Strona przedmiotowa: doszło do zniszczenia cudzej rzeczy.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chciał)
Okoliczności wyłączające:
Bezprawność - stan wyższej konieczności wyłączający bezprawność
Niebezpieczeństwo - istniało zagrożenie dla życia narzeczonej Grzegorza
Bezpośredniość niebezpieczeństwa - możemy powiedzieć, że to niebezpieczeństwo było już realne, ponieważ żona zaczęła wychodzić z nożem w kierunku auta, w której siedziała narzeczona.
Subsydiarność - Grzegorz W. nie mógł w inny sposób powstrzymać byłej żony, jak tylko rzucając w nią dzbankiem trzymanym w ręku.
Poświęcenie dobra chronionego prawem w sposób realizujący znamiona typu czynu zabronionego - niszcząc ten dzbanek Grzegorz zrealizował znamię art. 288.
Proporcjonalność dóbr - Grzegorz poświęcił dobro o niższej wartości, gdyż chciał ratować życie kosztem mienia.
Działanie w celu uchylenia niebezpieczeństwa - zamiarem Grzegorza było nie zniszczenie tego dzbanka (był on drogi), tylko powstrzymanie byłej żony przed zaatakowaniem narzeczonej.
Grzegorz W. nie poniesie odpowiedzialności z art. 288.
Kwalifikacja prawna 2: art. 155
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna ontologiczna - pomiędzy zachowaniem sprawcy (rzuceniem dzbanka) a skutkiem (upadkiem i nadzianiem się na nóż) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy.
Płaszczyzna normatywna
Ex ante - zachowanie sprawcy stworzyło nieakceptowane społecznie niebezpieczeństwo dla życia człowieka. Z punktu widzenia wiedzy i doświadczenia życiowego możemy powiedzieć, że rzucenie dzbankiem w czyjąś głowę może doprowadzić do skutku śmiertelnego.
Ex post - to nie zachowanie sprawcy było bezpośrednią przyczyną śmierci byłej żony. Nadziała się ona na nóż. Mąż, co wiemy dzięki badaniom lekarskim, samym rzuconym dzbankiem spowodował jedynie lekki wstrząs mózgu niezagrażający życiu. To nie naruszenie tej reguły, która nakazuje nie rzucać w głowę człowieka czymś co może zabić, spowodowało śmierć tej kobiety.
Grzegorz W. nie zrealizował znamion typu czynu zabronionego opisanego w art. 155.
Oceniamy odpowiedzialność karną Zofii W.
Oceniane zachowanie: zmierzanie z nożem w stronę narzeczonej męża w celu jej zabicia.
Kwalifikacja prawna: art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1.
Strona przedmiotowa:
Bezpośrednie zmierzanie - możemy stwierdzić, że zagrożenie dla życia narzeczonej Grzegorza przekształciło się w realne, kiedy żona zaczęła wychodzić z mieszkania z nożem w ręku.
Brak dokonania - żona nie zdążyła dojść do potencjalnej ofiary.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające - brak.
Zofia W. poniosłaby odpowiedzialność karną z art. 13 par 1 w zw. z art. 148 par 1.
KAZUS 144
Oceniamy odpowiedzialność karną Anny J.
Oceniane zachowania:
Pozostawienie swojego dziecka bez upewnienia się czy jest pod opieką innej osoby w wyniku czego dziecko wypadło z balkonu i odniosło złamanie nogi.
Zabranie samochodu spod sklepu
Kwalifikacja prawna A: art. 157 par 3 w zw. z art. 2:
Strona przedmiotowa:
Gwarant - na matce ciąży ustawowy obowiązek pieczy nad dzieckiem
Aktualizacja obowiązku - jej obowiązek był zaktualizowany gdyż przebywała z dzieckiem
Niewykonanie obowiązku:
Ex ante - naruszyła reguły postępowania z dobrem prawnym, bo zostawiła dziecko bez opieki. Dla modelowego obywatela przewidywalne jest, że pozostawienie dziecka przy otwartym balkonie może doprowadzić do nieszczęścia.
Ex post - naruszenie tej reguły postępowania urzeczywistniło się w skutku, przed którym ta reguła miała chronić. Gdyby matka nie zostawiła dziecka sama to skutek prawdopodobnie by nie nastąpił.
Strona podmiotowa - świadoma nieumyślność (świadomość możliwości, nie chce/nie godzi się)
Okoliczności wyłączające - brak.
Anna J. poniesie odpowiedzialność karną z art. 157 par 3 w zw. z art. 2.
Kwalifikacja prawna B: art. 289 par 1.
Strona przedmiotowa: matka zabiera samochód, gdyż chce dotrzeć jak najszybciej do szpitala, gdzie przebywa jej ciężko ranne dziecko.
Strona podmiotowa: zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające:
Winę - stan wyższej konieczności wyłączający winę?
Niebezpieczeństwo - brak jest znamienia niebezpieczeństwa. Jej syn był w szpitalu pod opieką lekarską.
Anna J. poniesie odpowiedzialność karną z art. 289 par 1.
Zbieg przestępstw - zbieg rzeczywisty właściwy, gdyż nie zachodzi żadna z reguł wyłączania wielości ocen. Anna J. odpowie z art. 157 par 3 w zw. z art. 2. w zw. z art. 289 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną sąsiadki
Oceniane zachowanie: nie zajęcie się dzieckiem w wyniku czego dziecko złamało sobie nogę wypadając z balkonu.
Kwalifikacja prawna: art. 157 par 3 w zw. z art. 2
Strona przedmiotowa:
Gwarant - sąsiadka nie była gwarantem bezpieczeństwa tego dziecka, nie przyjęła na siebie obowiązku gwaranta choćby konkludentnie.
Oceniamy odpowiedzialność karną Piotra J.
Oceniane zachowanie: brak opieki nad dzieckiem w wyniku czego dziecko złamało sobie nogę wypadając z balkonu.
Kwalifikacja prawna: art. 157 par 3 w zw. z art. 2
Strona przedmiotowa:
Gwarant - na Piotrze J. ciążył ustawowy obowiązek pieczy nad dzieckiem, gdyż jest jego rodzicem.
Aktualizacja obowiązku - obowiązek ojca nie był w tym czasie zaktualizowany, gdyż zostawił dziecko pod opieką matki i poszedł na imprezę.
Piotr J. nie poniesie odpowiedzialności karnej z art. 157 par 3 w zw. z art. 2.
KAZUS 147
Oceniamy odpowiedzialność karną Henryka H. i Mariusza M.
Oceniane zachowanie: napadnięcie na Cypriana C.
Kwalifikacja prawna: art. 13 par 2 w zw. z art. 18 par 1 w zw. z art. 280 par 1.
Strona przedmiotowa:
Usiłowanie:
Bezpośrednie zmierzanie do rozboju - Mariusz M. uderzył Cypriana C. kamieniem w głowę po czym zabrali jego teczkę.
Brak dokonania - w teczce nie było żadnych pieniędzy. W związku z tym, że brak było właściwego przedmiotu do popełnienia na nim przestępstwa powiemy, że było to usiłowanie nieudolne.
Wspólnie - Henryk H. i Mariusz M. działali razem, natomiast tylko Mariusz M. użył przemocy, możemy więc mówić o współsprawstwie dopełniającym.
Strona podmiotowa:
Zamiar - bezpośredni (świadomość konieczności, chcą)
Porozumienie - Henryk i Mariusz porozumieli się poprzednio co do wspólnego działania, podzielili się rolami i omówili plan akcji.
Okoliczności wyłączające:
Winę - brak osiągnięcia odpowiedniego wieku przez Mariusza M. Aby odpowiadać karnie na podstawie kodeksu karnego sprawca musi ukończyć 17 lat. Istnieje jednak grupa czynów wymieniona w art. 10 par 2 za które sprawca może odpowiedzieć już po ukończeniu 15 roku życia. Art. 280 mieści się w tym przepisie, ale dla tego, aby Mariusz poniósł odpowiedzialność karną należy zbadać jeszcze szereg okoliczności dotyczących sprawcy wymienionych w art. 10 par 2.
Henryk H. i Mariusz M. (przy spełnieniu warunków z art. 10 par 2 odnośnie Mariusza M.) poniosą odpowiedzialność z art. 13 par 2 w zw. z art. 18 par 1 w zw. z art. 280 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Henryka H.
Oceniane zachowanie: zabranie teczki Cypriana C.
Kwalifikacja prawna: art. 278 par 1.
Strona przedmiotowo: Henryk zabrał teczkę Cypriana C.
Strona podmiotowa: zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chęć).
Okoliczności wyłączające - brak.
Henryk H. poniesie odpowiedzialność karną z art. 278 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Piotra P.
Oceniane zachowanie: zabranie portfela Cypriana C.
Kwalifikacja prawna: art. 278 par 1.
Strona przedmiotowa: Piotr P. podszedł do leżącego Cypriana C. i dokonał zaboru jego portfela.
Strona podmiotowa: zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chęć).
Okoliczności wyłączające:
Winę - niepoczytalność (art. 31 par 1.): sprawca sam wprawił się w stan nietrzeźwości, z tego powodu art. 31 par 3 wprowadza nam wyjątek od zasady winy. Sprawca poniesie odpowiedzialność karną mimo braku winy, gdyż sam wprawił się w ten stan.
Piotr P. poniesie odpowiedzialność karną z art. 278 par 1.
KAZUS 172
Oceniamy odpowiedzialność karną Alojzego H.
Oceniane zachowanie: namówienie swojego kolegi do zabicia byłego pracownika
Kwalifikacja prawna: art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1.
Strona przedmiotowa:
Nakłanianie -
Dokonane podżeganie:
Teoria szeroka - dokonana w momencie zakończenia czynności nakłaniających. Czyli w tym wypadku dokonane podżeganie.
Teoria umiarkowana - dokonana w momencie wywołania skutku w postaci wywołania zamiaru. W tym kazusie - dokonane podżeganie i nie ma znaczenia, że sprawca później zamiar porzucił.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce).
Okoliczności wyłączające - brak.
Alojzy H. poniesie odpowiedzialność karną za czyn zabroniony opisany w art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Jana G.
Oceniane zachowanie: wykonanie telefonu do Lecha G. w którym zagroził mu śmiercią jeżeli ten nie wyniesie się z miasta.
Kwalifikacja prawna: art. 190 par 1.
Strona przedmiotowa:
Skutek w postaci wywołania uzasadnionej obawy - Jan G. wywołał obawę u Lecha G. powołując się na byłego prawodawcę, którego Lech znał i wiedział do czego jest zdolny.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające - brak.
Jan G. poniesie odpowiedzialność karną za czyn zabroniony opisany w art. 190 par 1.
Oceniamy odpowiedzialność karną Lecha G.
Oceniane zachowanie: pchnięcie nożem Onufrego Z. czym spowodował jego śmierć.
Kwalifikacja prawna art. 148 par 1.
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (pchnięciem nożem) a skutkiem (śmierć) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zachowanie sprawcy naruszyło reguły postępowania i zwiększyło niebezpieczeństwo dla powstania takiego przebiegu przyczynowego. Dla modelowego obywatel przewidywalnym jest, że zadanie komuś ciosu nożem w okolice serca może doprowadzić do śmierci.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem doprowadziło do śmierci Onufrego Z.
Okoliczności wyłączające:
Winę - błąd co do kontratypu:
Sprawca uroił sobie znamię niebezpieczeństwa - myślał, że Onufry Z. zamierza go zabić.
Błąd usprawiedliwiony - możemy przyjąć, że błąd ten jest usprawiedliwiony. Lechowi G. grożono dopiero co śmiercią, a ofiara, którą był wypuszczony z więzienia przestępca dodatkowo wzbudził w sprawcy poczucie zagrożenia.
Lech G. nie poniesie odpowiedzialności karnej za czyn zabroniony opisany w art. 148 par 1.
KAZUS 174
Oceniamy odpowiedzialność karną Janusza L.
Oceniane zachowanie: nienaprawienie samochodu Ksawerego S. w efekcie czego mógł on zginąć w wypadku drogowym.
Kwalifikacja prawna: art. 13 par 1 w zw. z art. 148 w zw. z art. 2
Strona przedmiotowa:
Gwarant - tak, przyjął na siebie obowiązki gwaranta
Aktualizacja obowiązku gwaranta - w momencie zobowiązania się do naprawienia samochodu
Niewykonanie obowiązku - mechanik nie naprawił hamulców
Strona podmiotowa - nieświadoma nieumyślność (nieświadomość możliwości, nie chce/nie godzi się)
Janusz L. nie poniesie odpowiedzialności za czyn opisany w art. 13 par 1 w zw. z art. 148 w zw. z art. 2.
Oceniamy odpowiedzialność karną Czesława G.
Oceniane zachowanie: namówienie mechanika do nienaprawienia tego dnia samochodu Ksawerego S. w efekcie czego jego wspólnik mógł zginąć.
Art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1 w zw. z art. 2
Strona przedmiotowa:
Nakłanianie - Czesław G. nakłaniał mechanika do naruszenia reguły ostrożności, która może doprowadzić do śmierci Ksawerego S.
Dokonane podżeganie:
Teoria szeroka - dokonane (samo ukończenie czynności nakłaniających)
Teoria umiarkowana dokonane (wywołanie zamiaru u nakłanianego naruszenia reguły ostrożności)
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość możliwości, chce)
Okoliczności wyłączające.
Czesław G. poniesie odpowiedzialność za typ czynu zabronionego opisany w Art. 18 par 2 w zw. z art. 148 par 1 w zw. z art. 2
Oceniamy odpowiedzialność karną Siergieja D.
Oceniane zachowanie: włączenie się TIRem do ruchu z nadmierną prędkością na nieodpowiedni pas co w efekcie doprowadziło do śmierci Ksawerego S.
Kwalifikacja prawna: art. 177 par 2.
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (naruszeniem zasad ruchu drogowego) a skutkiem (śmierć) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - Siergiej D. naruszył zasady bezpieczeństwa ruchu poprzez nieprawidłowe włączenie się do ruchu. Zasady te miały chronić przed wypadkiem na drodze w wyniku którego ktoś mógłby zginąć. Dla modelowego kierowcy ciężarówki przewidywalnym było, że takie zachowanie może spowodować kolizję.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem doprowadziło do śmierci Ksawerego S. Gdyby Siergiej postąpił zgodnie z zasadami ruchu to do tego wypadku by nie doszło.
Strona podmiotowa - świadoma nieumyślność (świadomość możliwość, nie chce, nie godzi się).
Okoliczności wyłączające - brak.
Siergiej D. poniesie odpowiedzialność karną z art. 177 par 2.
KAZUS 175
Oceniamy odpowiedzialność Marcina C.
Oceniane zachowanie: strzał do Witolda J. w plecy. co w efekcie doprowadziło do jego śmierci.
Kwalifikacja prawna 1: art. 155
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (oddaniem strzału w plecy) a skutkiem (ciężkim uszczerbkiem na zdrowiu) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna: - wykluczamy możliwość przypisania skutku na płaszczyźnie empirycznej. W łańcuch przekazu siły włączyła się osoba trzecia, przerywając go swoim działaniem w postaci kierowania pojazdem i najechania na człowieka, co spowodowało śmierć (włączenie się osoby trzeciej w przebieg przyczynowy).
Marcin C. nie poniesie odpowiedzialności karnej za czyn opisany w art. 155.
Kwalifikacja prawna 2: art. 13 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 156 par 2 w zw. z art. 11 par 2
Strona przedmiotowa:
Co do usiłowania średniego uszczerbku:
Bezpośrednie zmierzanie do spowodowanie średniego uszczerbku na zdrowiu
Brak dokonania średniego uszczerbku -
Co do dokonania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu - obiektywne przypisanie skutku:
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (oddaniem strzału w plecy) a skutkiem (ciężkim uszczerbkiem na zdrowiu) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zachowanie sprawcy naruszyło reguły postępowania i zwiększyło niebezpieczeństwo dla powstania takiego przebiegu przyczynowego. Dla modelowego obywatel przewidywalnym jest, że oddanie z strzału w plecy człowieka może doprowadzić nawet do zadania ciężkiej rany, a nawet do zabicia człowieka.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem, która nakazuje nie strzelać z broni do drugiego człowieka. Gdyby Marcin C. nie strzelił do Witolda J. to do takiego skutku by nie doszło.
Strona podmiotowa:
Co do usiłowania średniego uszczerbku - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce).
Co do dokonania ciężkiego uszczerbku - świadoma nieumyślność (świadomość możliwości, nie chce/nie godzi się) - Marcin C. celował w ramię, nie chciał trafić gangstera w plecy. Co więcej, po całym zajściu poinformował zaraz policję. Nie możemy powiedzieć, że obejmował swoją wolą skutek śmiertelny.
Okoliczności wyłączające:
Bezprawność - działanie w obronie koniecznej:
Zamach - gangster zaatakował biznesmena, którego Marcin C. miał za zadanie chronić.
Bezpośredniość zamachu - zamach stworzył realne niebezpieczeństwo dla życia biznesmena
Bezprawny zamach
Zamach skierowany na dobro prawne
Odpieranie zamachu w sposób realizujący znamiona typu czynu zabronionego
Działanie motywowane odparciem zamachu - Marcin C. nie chciał spowodować uszczerbku na zdrowiu napastnika a jedynie uchronić Krzysztofa B.
Konieczność obrony - istnieje zasada względnej subsydiarności obrony koniecznej, broniący się może odeprzeć bezprawny atak dostępnymi środkami. Możemy powiedzieć, że ochroniarz zastosował tu sposób obrony współmierny do niebezpieczeństwa, gdyż myślał, że to porwanie i sprawca mógł porwać Krzysztofa zanim ochroniarz podbiegłby bliżej.
Marcin C. nie poniesie odpowiedzialności karnej za czyn opisany w art. 13 par 1 w zw. z art. 157 par 1 w zw. z art. 156 par 2 w zw. z art. 11 par 2.
Oceniamy odpowiedzialność karną Witolda J. (gdyby żył).
Oceniane zachowanie: zaatakowanie Krzysztofa G i w efekcie złamanie kilku żeber biznesmena.
Kwalifikacja prawna: art. 157 par 1
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (oddaniem strzału w plecy) a skutkiem (ciężkim uszczerbkiem na zdrowiu) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - zachowanie sprawcy naruszyło reguły postępowania i zwiększyło niebezpieczeństwo dla powstania takiego przebiegu przyczynowego. Dla modelowego obywatel przewidywalnym jest, że oddanie z strzału w plecy człowieka może doprowadzić nawet do zadania ciężkiej rany, a nawet do zabicia człowieka.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem, która nakazuje nie strzelać z broni do drugiego człowieka. Gdyby Marcin C. nie strzelił do Witolda J. to do takiego skutku by nie doszło.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni
Okoliczności wyłączające:
Winę - błąd co do kontratypu obrony koniecznej
Sprawca uroił sobie znamię „zamachu” - myślał, że ktoś próbuję ukraść jego samochód, gdy tym czasem jego samochód stał 50 metrów dalej.
Błąd ten nie możemy uznać za usprawiedliwiony - zazwyczaj ludzie wiedzą, gdzie parkują samochody. 50 metrów to dość duża odległość jak na taki błąd. Sprawca nie upewnił się nawet czy to jego samochód.
Witold J. poniósłby odpowiedzialność karną za czyn zabroniony opisany w art. 157 par 1.
INNE KAZUSY
Kazus senatorsa
Adam W. znany w swojej miejscowości K. miłośnik tuningowanych Volkswagenów Golfów, postanowił pewnego dnia zarobić na swojej pasji. Kiedyś bowiem, przebywając w miejscowym barze, przypadkiem usłyszał rozmowę dwóch mężczyzn, którzy opowiadali o dużym odbiorcy Golfów - Iwanie J., który kupuje bez patrzenia w papiery. Adam W., jako że wiedział dokładnie, gdzie mógłby w miarę bezpiecznie zorganizować takie samochody postanowił to zrobić. Pochwalił się nawet swojemu przyjacielowi Piotrowi R., który ku jego zdziwieniu zaczął go zniechęcać do realizacji zamiaru, a nawet zaczął grozić, że zawiadomi policję. Zdenerwowany Adam W., nie panując nad nerwami z całej siły uderzył przyjaciela w głowę wytrychem, krzycząc z ironią: Nie ma to jak przyjaciel.
Postawa przyjaciela nie zniechęciła Adama W. Sprawnie zorientował się, w których gospodarstwach są tego typu pojazdy (okazało się, że o dziwo praktycznie cała miejscowość zasmakowała w sprowadzanych VW Golfach - było ich 16). Zamierzał ukraść wszystkie. Postanowił do otwierania drzwi samochodów użyć małego łomu. „Najwyżej mniej mi zapłaci jak uszkodzę trochę drzwi” myślał. W okresie wakacyjnym, tj. od końca czerwca do końca października w nocy w środy i piątki zakradał się na różne podwórka i całkiem sprawnie przy użyciu łomu przejmował własność swoich sąsiadów. Ponieważ nie był najbardziej sprawny w posługiwaniu się łomem, tak więc zawsze uszkadzał przy otwieraniu drzwi samochodów (biegli ocenili, że koszt naprawy wynosił ok. 500 zł od samochodu). Niestety, gdy miał na swoim koncie 13 samochodów, w K. zjawiła się Policja i postanowił wstrzymać się na 2 tygodnie z działalnością. Po ich upływie zabrał z podwórek jeszcze 3 VW.
Niestety, dzięki sprawnie przeprowadzonej akcji Centralnego Biura Śledczego Adam W. został aresztowany.
Jak się później okazało, jego zamiłowanie do samochodów miało swoją przyczynę. Biegli psychiatrzy orzekli, że Adam W. był schizofrenikiem i w czasie włamania się do wszystkich samochodów, miał atak choroby przejawiającej się w tym, iż uważał się za Roberta K. znanego kierowcę Formuły 1., który pilnie potrzebował samochodu do testów i posiadał jakoby zezwolenie „samej góry” do zbierania dowolnej ilości VW bez jakichkolwiek konsekwencji. Uznali, że w tym stanie nie rozumiał zupełnie rozróżnienia na cudzą i swoją własność. W momencie uderzenia Piotra R. wytrychem miał natomiast pełną możliwość rozeznania tego co czyni i pokierowania swoim postępowaniem
W wyniku uderzenia wytrychem Piotr R. doznał wstrząsu mózgu i musiał kilka dni spędzić w szpitalu. Po dwóch tygodniach doszedł jednak do siebie.
Oceń odpowiedzialność karną Adama W.
Oceniamy odpowiedzialność karną Adama W.
Oceniane zachowanie:
Uderzenie kolegi wytrychem
Wykradanie samochodów Volkswagenów Golfów w swojej miejscowości
Kwalifikacja zachowania A: art. 157 par 2.
Strona przedmiotowa - obiektywne przypisanie skutku
Płaszczyzna przyczynowa - pomiędzy zachowaniem sprawcy (uderzeniem wytrychem w głowę) a skutkiem (naruszeniu czynności narządu ciała poniżej siedmiu dni) istnieje nieprzerwany łańcuch przyczynowo-skutkowy. Oba zdarzenia powiązane są bowiem ze sobą łańcuchem zmian odpowiadających istniejącej w otaczającym nas świecie prawidłowości.
Płaszczyzna normatywna:
Ex ante - Roman G. naruszył reguły postępowania z dobrem, zwiększając niebezpieczeństwo wystąpienia takiego skutku. Dla modelowego obywatela przewidywalne jest, że uderzanie kogoś wytrychem w głowę może spowodować uszczerbek na jego zdrowiu.
Ex post - to właśnie naruszenie tej reguły postępowania z dobrem doprowadziło do powstania naruszenia czynności narządu ciała u Piotra R.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chce)
Okoliczności wyłączające - brak.
Adam W. poniesie odpowiedzialność karną z art. 157 par 2.
Kwalifikacja zachowania B: art. 279 par 1
Strona przedmiotowa: sprawca wkradał się do samochodów za pomocą łomu a następnie nimi odjeżdżał.
Strona podmiotowa - zamiar bezpośredni (świadomość konieczności, chęć).
Okoliczności wyłączające:
Winę - niepoczytalność (art. 31 par 1) - sprawca nie był w stanie rozpoznać znaczenia swojego czynu lub pokierować swym postępowaniem z uwagi na atak choroby.
Adam W. nie poniesie odpowiedzialności z art. 279 par 1
5
Wyszukiwarka