 | Pobierz cały dokument problematyka.inscenizacj.w.swietle.doc Rozmiar 424 KB |
PROBLEMATYKA INSCENIZACJ W ŚWIETLE LITERATURY PSYCHO-PEDAGOGICZNEJ.
Wstęp.
"Żadna istota nie żyje tylko
we własnej skórze.
Jej podskórne narządy
służą do nawiązania
kontaktów z tym, co leży
poza obrębem ciała".
John Dewey.
We wstępie do mojej pracy pragnę posłużyć się słowami zaczerpniętymi z książki Jana Dormana pt. "Zabawa dzieci w teatr". Autor porusza w niej problem inscenizacji jako istotnego czynnika w rozwoju intelektualnym jednostki.
Pisze w swej książce, że "nie wolno zakładać rąk z powodu mniemania, że każdy człowiek przychodzi na świat z wrodzonymi czy też odziedziczonymi skłonnościami, których nie da się już zmienić. Nie trzeba się też obawiać - zdaniem autora - aby beznadziejne było wychowanie człowieka wbrew złemu środowisku z jakim ma kontakt. Trzeba wychować człowieka odpornego. Człowieka zdolnego do poświęceń i miłości.
Dlatego należy uczyć dzieci patrzenia na świat. Świat, w którym ludzi wiążą wspólne cele. Sztuka może nauczyć takiego widzenia świta, które sprawi, że dostrzeżemy w nim nie tyle środki i narzędzia, ale różne postawy ludzi, a także źródła nowych, osobistych doświadczeń".
Głównym celem mojej pracy było ukazanie istotnej roli aktywności dziecka poprzez udział w inscenizacji, jako jednej z form pracy z książką (tekstem literackim) na lekcji.
Podstawą każdej inscenizacji jest właśnie aktywność. Aktywność człowieka dorosłego ogranicza się jedynie do "przetwarzania", do rozwiązywania problemów ludzi dojrzałych. Do realizacji tych założeń wystarczą dorosłemu gotowe recepty i wzory, których dostarczą osobiste doświadczenia i nabyta wiedza.
Inaczej dzieje się u dziecka. Jego aktywność należy do sfer rozwoju. Dziecko przystosowuje się do świata w sposób progresywny, ciągły. Przystosowanie to staje się możliwe dzięki mechanizmom: przyswajania i przystosowania.
Naśladowanie stanowi swoistą formę działania, którą przypisuje dziecku, jako szczególnie mu właściwą. Naśladowanie stanowi też istotny czynnik adaptacji świata. Dziecko poznaje otaczającą je rzeczywistość, która jest wytworem ludzi dorosłych: odtwarza dźwięki, chwyta słowa, które mu się podobają i które akceptuje.
 | Pobierz cały dokument problematyka.inscenizacj.w.swietle.doc rozmiar 424 KB |