WYKŁADY

Włodzimierz Lewin

Część 1

Głównym aksjomatem astrologii jest to, że człowiek jest podobny do kosmosu. Natomiast usytuowanie najbliższych elementów kosmosu - planet - określa główne składowe losu i podstawowe elementy jego charakteru. Dlatego chciałbym określić najpierw tę koncepcję człowieka, która odzwierciedla budowę układu słonecznego.

Struktura układu słonecznego uznawana przez współczesną astronomię ściśle odzwierciedla budowę człowieka w sensie psychologicznym i w sensie jego losu. Świadomość człowieka współczesnego jest związana z Ziemią. Najbliższym ciałem niebieskim, które odbieramy, jest Księżyc. Dlatego z punktu widzenia materialnego, cielesnego człowieka podstawą istnienia jest ciało fizyczne i jego najbliższą powłoką jest Księżyc. Z punktu widzenia człowieka absolutnego, duchowego - centrum człowieka jest Słońce, natomiast ciało fizyczne zajmuje dopiero poziom czwarty. Spróbujmy więc rozpatrzyć i porównać ze sobą te punkty widzenia. Żyjemy na Ziemi i dlatego wszystko, co robimy, robimy poprzez ciało fizyczne. Każdy czyn rodzi się z impulsów, które przychodzą do nas dwiema drogami.

1. Impuls, który powstaje wewnątrz człowieka. Ten impuls pobudza nas do ujawnienia, wyrażenia swych wewnętrznych pragnień w słowie lub czynie.

2. Źródłem naszych czynów może być też impuls przychodzący z zewnątrz. Powiedzmy spotkanie z innym człowiekiem, postępowanie innego człowieka, sytuacja zewnętrzna. Coś, co pobudza nas do odpowiedzi poprzez naszą aktywność.

Co jest źródłem aktywności w sensie okultystycznym?

Pytanie do sali: Co jest najważniejszym źródłem życia, aktywności?

Odpowiedź z sali: Duch, energia.

Tak, właśnie. Lecz jak się one przejawiają? Poprzez jakie widzialne czynniki natury przejawiają się duch i energia?

Odpowiedź z sali: Przez myśl.

Myśl jest przejawem wtórnym. Jest to energia ubrana w jakąś formę mentalną. Przed narodzinami myśli powinien występować pewien impuls. Zwrócę się do Pisma Świętego. Co zostało stworzone w dniu pierwszym?

- ...

Więc zacytuję. Chcę Państwu powiedzieć, że Księga Rodzaju jest największym okultystycznym tekstem jaki kiedykolwiek powstał. „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami”.

To jest pierwszy akt twórczy, gdy odkrywa się polaryzacja pierwotnych elementów świata. Następny etap odbywa się też w pierwszym dniu. „Wtedy Bóg rzekł: ,Niechaj się stanie światłość!' I stała się światłość. Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności”.

Tu oczywiście ma się na myśli nie światło fizyczne, lecz duchowe, które jest źródłem aktywności duchowej. I potem z tego światła rodzi się światło fizyczne. W okultyzmie światło jest źródłem każdego samodzielnego czynu ludzkiego, ponieważ światło jest źródłem świadomości.

Świadomość właśnie jest przejawem życia. Faktycznie życie wszechświata i świadomość nie są od siebie oddzielone. Cały świat, każda istota we wszechświecie musi posiadać ten lub inny poziom świadomości. Dlatego światło i jego druga postać - ciepło są pierwszym źródłem wszelkiego działania, wszelkiej aktywności w świecie.

W astrologii nośnikami światła są Słońce i Księżyc. Stąd każde ludzkie działanie pochodzi od jednego z tych „świateł”. Mogą Państwo zaprzeczyć, że światło Księżyca jest wtórne, że jest jedynie odbiciem światła Słońca. Lecz mogę powiedzieć, że aktywność natury również jest wtórna, jest jedynie odzwierciedleniem aktywności Boga.

Źródło wszechświata, źródło wszelkiej aktywności jest jedno, lecz aktywność wszystkich istot i zjawisk jest odbiciem tego pierwszego źródła. Każda istota w świecie jest aktywna o tyle, o ile jest odzwierciedleniem tego źródła, tej pierwszej przyczyny. Przepuszczając przez siebie energię twórczą sami stajemy się aktywnymi i realizujemy siebie w swej aktywności, uczynkach. Jednak, gdy spotykamy innego człowieka, widzimy nie energię pierwotną, lecz już przeprowadzoną przez jego osobę. Dlatego dla nas, dla naszej świadomości istnieją dwa źródła - wewnętrzne, Boskie i zewnętrzne, pochodzące z otoczenia, w którym się znajdujemy. W istocie oba potoki energii mają to same źródło, lecz my je odbieramy jako dwa, czyli widzimy Słońce i Księżyc jako dwa źródła światła, mimo że światło Księżyca jest jedynie odbiciem światła słonecznego. Omawiam to zagadnienie tak szczegółowo, ponieważ jest ono podstawą dalszej interpretacji.

Słońce, będąc centrum systemu słonecznego i pierwotnym źródłem światła, symbolizuje w człowieku jego pierwotne centrum. Nazywa się go duchem, wyższą Jaźnią, wyższą świadomością, lecz używając tych terminów nie zawsze je rozumiemy. Spróbujmy więc razem zrozumieć funkcje Słońca.

Pozwolę sobie na małą dygresję. Często używamy pojęć, sens których jest dla nas niezrozumiały. Np. „duch”. Poprzez symbolikę astrologiczną możemy jednak lepiej zrozumieć sens i funkcje tych symboli pierwotnych. A więc, jaką funkcję pełni Słońce w człowieku? Zadaję to pytanie audytorium wraz z pewną podpowiedzią. Przyjrzyjmy się, jakie główne funkcje pełni Słońce w Układzie Słonecznym. Poprzez to będziemy mogli zrozumieć, co powoduje ono w człowieku.

Odpowiedź z sali: Aktywizację, ożywienie.

Dobrze. Jest to związane z funkcją ciepła i światła. Ciepło jest w ogóle związane z aktywnością, z ruchem. Znają to Państwo z fizyki. A więc Słońce przede wszystkim jest centrum wszelkiej aktywności życiowej człowieka. Gdzie w człowieku znajduje się to pierwotne centrum?

Odpowiedź z sali: W sercu.

Ogólnie rzecz biorąc tak. Mięsień sercowy zaczyna pracować, zdaje się, po trzech tygodniach od chwili zapłodnienia. Pewien mały punkcik zaczyna wówczas pulsować w niezmiennym rytmie Słońca. Rytm ten nigdy się nie zmienia. Serce może pracować szybciej lub wolniej, lecz centralny rozrusznik pulsuje w rytmie 72 uderzeń. To jest rytm Kosmosu. Stąd przepompowywanie krwi jest źródłem aktywności fizycznej. Lecz jest jeszcze jedno źródło aktywności, centrum energetyczne człowieka, które łączy go z naturą.

Istnieje centrum, które nazywa się splot słoneczny. Splot słoneczny jest energetyczną strukturą, która od samego początku łączy człowieka z przyrodą. Jest to centrum wszystkich nerwowych połączeń w ciele. Niekiedy jest nazywany inteligencją ciała.

Na ogół aktywnością mięśni steruje rdzeń mózgowy. Ten system jest odziedziczony jeszcze po wyższych roślinach. Lecz wszyscy, którzy zajmują się pewnymi praktykami wiedzą, że centrum prawdziwym jest właśnie splot słoneczny, który można dalej rozwijać. Tu znajduje się, jak mówią okultyści, wyższe duchowe serce człowieka. To jest ośrodek naszych emocji. Gdy czytamy w jakichś mistycznych książkach o sercu, można to rozumieć dwojako: jako serce prawdziwe (fizyczne) lub jako splot słoneczny (serce duchowe). Wszyscy ci, którzy mają czuły splot słoneczny wiedzą, że dowolne zjawisko w otoczeniu odbija się na naszym splocie słonecznym. Jeśli znajdujemy się w środowisku nieharmonijnym, odczuwamy ucisk na splot słoneczny, odczuwamy niewygodę w splocie słonecznym. I odwrotnie, w atmosferze pozytywnej, harmonijnej odczuwamy ciepło w tym splocie. To centrum pozostało nam po zwierzętach.

A więc stan splotu słonecznego ma dla człowieka wielkie znaczenie. Pewność siebie, zdolność osiągania sukcesu, zdolność do działania, zdolność podejmowania decyzji zależy od aktywności splotu słonecznego, od jego siły i rozwoju. Podam przykład ściśle astrologiczny. Dwa tygodnie temu zajmowałem się horoskopem człowieka, niezdolnego do podejmowania decyzji. Po konsylium w Akademii Astrologii doszliśmy do wniosku, że jedyną możliwością dla tego człowieka, by nauczył się jakoś podejmowania decyzji, jest zaktywizowanie Słońca w swym horoskopie. W horoskopie tego człowieka trzy główne planety określające los znajdowały się w znakach sensytywnych, które nazbyt mocno odbierają wpływy zewnętrzne (sensytywne w sensie swej wrażliwości, podatności na wpływy). I co najważniejsze - Saturn w retrogradacji nie dawał możliwości utworzenia mocnego systemu samoobrony. Więc ten człowiek stale się znajduje pod wpływem otoczenia i nie może podjąć żadnej stabilnej, samodzielnej decyzji. Jedyną drogą jest rozwój, aktywizacja Słońca. Polecono więc tej osobie wykonywanie ćwiczeń wpływających na rozwój splotu słonecznego, ćwiczeń oddechowych związanych ze splotem słonecznym, bezpośrednią medytację na Słońce. Ażeby dać właściwe zalecenie trzeba znać wszystkie zakresy przejawu planet i ich działania. Jeśli klient przyszedł do astrologa z konkretnym problemem, a astrolog mu mówi, żeby ten wzmacniał swoje Słońce, człowiek oczywiście tego nie zrozumie. Dlatego trzeba umieć oddziaływać poprzez wszystkie możliwe sfery, w których przejawia się człowiek. Tej np. osobie można polecić noszenie na sobie całego złota, które posiada, ponieważ Słońce jest związane ze złotem. Gdyby ta osoba przejawiała nadmierną aktywność słoneczną, należałoby polecić jej noszenie srebra.

W ubraniu osoba ta powinna preferować kolory bardziej jaskrawe - czerwony i pomarańczowy. Odżywiać się powinna produktami, które są przewodnikami energii słonecznej. Łączyć się z energią słoneczną w okresach jej największej aktywności - od wschodu Słońca do jego kulminacji oraz wzmacniać te ośrodki w ciele, które są najmocniej związane ze Słońcem. Wówczas nasza praca będzie produktywna. Nie będzie jedynie stwierdzeniem, że dana osoba ma w horoskopie słabe Słońce, lecz pomoże jej zrozumieć, jak może to zmienić.

Słońce jest źródłem wewnętrznej aktywności, czyli że każda wewnętrznie podjęta decyzja jest związana ze Słońcem. Co to znaczy? To znaczy, że Słońce nie jest podatne na wpływy zewnętrzne. Wszystkie wpływy zewnętrzne przechodzą wyłącznie przez Księżyc. Słońce jest w człowieku centrum głównym (pierwotnym). Słońce jest związane z pojęciem indywidualności. Są to wszystkie właściwości człowieka, które powstają w momencie jego narodzin i nie mogą ulec zmianie pod żadnym wpływem. Albo są niezmienne w ciągu całego życia, albo rozwijają się ściśle według swych praw wewnętrznych. Tu możemy zaliczyć taką zasadniczą właściwość jak temperament fizyczny. Temperament fizyczny człowieka nie jest związany ze sferą emocjonalną, lecz z określonym typem aktywności fizycznej: sposób, w jaki człowiek się porusza; sposób, w jaki przebiegają u niego rozmaite procesy fizyczne itp. Np. jednym z takich wskaźników jest jego temperament seksualny. Ludzie z dominantą słoneczną w horoskopie natalnym (mocne Słońce) to są ludzie, którzy działają przeważnie wskutek pobudek wewnętrznych. Im mocniejsza jest pozycja Słońca, tym człowiek jest po pierwsze - bardziej aktywny, po drugie - bardziej samodzielny i niezależny; i co najważniejsze - mało wrażliwy na opinię publiczną.

Słońce w swej czystej postaci jest absolutnie niepodatne na obce wpływy i jest absolutnie aktywne. Słońce jest źródłem energii, oddaje ją i nie odbiera energii, która dochodzi do niego od innych.

Typ księżycowy jest dokładnym przeciwieństwem typu słonecznego. To są ludzie, w horoskopach których Księżyc jest mocniejszy niż Słońce.

Księżyc jest mocny, gdy znajduje się w znaku mocniejszym niż Słońce lub gdy znajduje się na Asc, lub na MC. W tych pozycjach Księżyc może okazać się znacznie mocniejszy niż Słońce. Także, gdy Księżyc znajduje się w znaku Raka lub Byka, ma najwięcej aspektów lub znajduje się w uchwycie „wiadra”. Wówczas mamy do czynienia z człowiekiem, na którego czynniki zewnętrzne oddziałują mocniej niż wewnętrzne.

Faktycznie wszystko, co jest w człowieku jego własnego, stałego, niezmiennego - to Słońce. Wszystko, co zostało otrzymane (przyswojone z zewnątrz), wszystko, czego człowiek się nauczył - wszystkie wpływy, które odbiera w ciągu życia przechodzi przez Księżyc. Dlatego im mocniejszy jest u człowieka Księżyc, tym bardziej człowiek ten jest podatny na wpływ otoczenia.

Słońce reprezentuje niezmienny temperament człowieka, jego cechy niezmienne. Ale od momentu urodzenia człowiek uczy się żyć w świecie go otaczającym. Po to by przeżyć, po prostu istnieć, musi nauczyć się, jak ma się ubrać, ogrzać, wyżywić. Żeby otrzymywać wsparcie od społeczeństwa, w którym żyje, musi przystosować się do tego społeczeństwa, zapoznać się z prawami, którymi się ono rządzi. Musi nauczyć się mówić tym językiem, którego używają inni. Powinien umieć nawiązywać kontakty z innymi ludźmi. Od pierwszego swego oddechu człowiek uczy się tego od swoich rodziców, otoczenia. Ten proces nauki odbywa się prawie nieświadomie i to właśnie jest aktywnością Księżyca, to położenie Księżyca w karcie pokazuje jaką człowiek ma percepcję, do jakiego stopnia ma łatwy i aktywny odbiór, a nawet nie tyle odbiór, co łatwość adaptacji.

A więc Słońce i Księżyc są związane z dwoma biegunami życia. Słońce rodzi aktywność, jest źródłem siły życiowej dowolnego organizmu, natomiast Księżyc jest przejawem podstawowej właściwości życia... Tu się zapytam: jaka to jest najważniejsza właściwość życia?

Odpowiedź z sali: Zależność.

- Sformułujmy więc inaczej. Jaki jest najważniejszy cel życia?

Odpowiedź z sali: Rozwój, wzrost.

- Uważam, że rozwój nie jest celem życia. Życie nie stawia przed sobą zadania rozwoju. Zadanie rozwoju może stawić jedynie duch. Natomiast życie, np. rośliny nie stawiają przed sobą zadania rozwoju. Życie ma przed sobą jedyny cel - żyć, istnieć, dążyć do prokreacji - nic ponadto. Czyli głównym celem każdej istoty jest żyć, wyżyć. Podtrzymywać swoje istnienie i istnienie swego gatunku. Więc jaka z tego wynika najważniejsza cecha życia, nie ducha?

Odpowiedź z sali: Świadomość.

- Świadomość może być niezależna od życia.

- Umiejętność przystosowania się.

- Tak. Najważniejszą cechą życia jest umiejętność przystosowania się. Życie posiada nieprawdopodobną wręcz zdolność przystosowania się. Od zdolności ada­ptacji zależy zdolność do przeżycia. I ta najistotniejsza właściwość przejawia się poprzez Księżyc. Księżyc jest najważniejszym źródłem adaptacji w człowieku. Nasza reakcja na świat zewnętrzny, nasze zdolności adaptacyjne są ściśle związane z usytuowaniem Księżyca w naszej karcie.

To, co teraz powiem jest jednym z najbardziej aktualnych poglądów na współzależność Słońce-Księżyc.

Jeśli Słońce jest źródłem świadomości i siły w nas, to Księżyc odpowiada jedynie za podtrzymanie naszego fizycznego istnienia. Księżyc jest też oczywiście związany z astralnymi i eterycznymi energiami naszego ciała, jednak najważniejszą funkcją Księżyca jest adaptacja, przystosowanie, przeżycie. Wynika stąd wniosek, że Księżyc jest jedynie przewodnikiem cudzych energii.

Przykład: Ci, którzy regularnie pracują z tranzytami wiedzą, że aspekty Księżyca w każdym momencie wskazują główne energie, które oddziaływają w tym czasie. Księżyc jednak nie nakłada swego piętna na te energie. Gdy - powiedzmy - ma aspekt z Saturnem, odczuwamy działanie Saturna. Podczas aspektu Księżyca z Marsem odczuwamy działanie Marsa. W tranzytach oddziaływanie Księżyca jest neutralne. On jakby przepuszcza przez siebie wpływ dowolnych planet. Tak samo jest z progresjami lub dyrekcjami sekundarnymi. Dlatego Księżyc jest planetą maksymalnie receptywną.

I drugie. Księżyc kieruje zachowaniem. Księżyc przepuszcza przez siebie impuls idący od wewnątrz i odbiera impulsy przychodzące z zewnątrz. Przy tym w ten sposób wpływa na zachowanie, że dostosowuje całą naszą aktywność do środowiska, w którym żyjemy. Inaczej mówiąc impuls słoneczny przejawia się swobodnie, lecz przechodzi jakby przez cenzurę Księżyca i zależnie od tego, w jakim znaku znajduje się Księżyc w natalnej karcie, człowiek tak czy inaczej przystosowuje się do środowiska w którym żyje.

Przykład. Czy mogą Państwo opisać główne cechy zachowania tego człowieka? Słońce w Baranie - to jest człowiek aktywny. Księżyc w Raku i dlatego zewnętrznie człowiek będzie się przedstawiał jako bardzo powściągliwy, miękki. Będzie on zachowywał się według swoich decyzji. Sam decyduje, jest samodzielny. Jeśli coś postanowi, szybko nie może z tego zrezygnować. Musi minąć jakiś czas, zanim potrafi zrezygnować. Lecz ten człowiek doniesie do was swe działanie w bardzo łagodnej, delikatnej formie. A więc działa uparcie, stanowczo, lecz bardzo miękko, usiłując nie wywoływać oporu otoczenia.

Sytuacja odwrotna. Słońce w Raku, Księżyc w Baranie. Człowiek dosyć wrażliwy, podatny na wpływy, perceptywny, sensytywny, jednak każde uczucie, które się w nim rodzi przejawia się w sposób zupełnie naturalny i swobodny. Księżyc w Baranie nie jest przyzwyczajony do powściągliwości, zachowuje się swobodnie, nie dbając o konsekwencje. Mówimy, że Księżyc w Baranie nogą otwiera drzwi do zwierzchnika. Jest zupełnie nieskrępowany, bez zastanowienia się wypowie wszystko, co o was myśli. Przy tym Słońce w Raku jest skłonne do wahań, szukania oparcia w partnerze, boi się podejmowania ważnych decyzji, lubi się radzić i jest impulsywne i aktywne jedynie w sferze emocji.

Człowiek będzie się zachowywał odpowiednio do położenia Księżyca, lecz źródło jego działalności związane jest ze Słońcem. Księżyc więc jest jak ubranie, osłona zewnętrzna. Stąd jednym z wniosków jest, że Księżyc nie posiada własnych emocji. Tu wchodzę w strefę kontrowersji, ponieważ czytaliście zapewne, że Księżyc kieruje emocjami. To jest zdanie współczesnych astropsychologów, nie tylko moje, że Księżyc jest tylko przewodnikiem emocji. Księżyc odbija (odzwierciedla) emocje innych planet.

Proszę o podniesienie ręki te osoby, których Księżyc znajduje się w Koziorożcu.

Dwie osoby, trzy.

Chcę się Państwa spytać. Według tradycji Księżyc w Koziorożcu jest w najsłabszej pozycji. Jeśli więc Księżyc steruje emocjami, to ludzie z taką pozycją muszą być bardzo mało emocjonalni. Lecz jest odwrotnie, ponieważ emocje ich zależą od pozycji Wenus, natomiast jedynie przejaw tych emocji zależy od Księżyca. Ludzie, którzy mają Księżyc w Koziorożcu wspaniale panują nad emocjami, są bardzo rozważni w zachowaniu. Wewnętrznie mogą być bardzo wrażliwi, bardzo emocjonalni, lecz otoczenie nigdy tego nie zauważy, jeśli oni sami tego nie będą chcieli. Oni bardzo panują nad każdym swym przejawem. Mogą słuchać was w milczeniu bez żadnego wyrazu na twarzy. To nie jest Księżyc we Lwie, który wam wszystko od razu zademonstruje. Zapytuję tych, którzy mają Księżyc w Koziorożcu, czy są zgodni z tym punktem widzenia.

Odpowiedź pani: - Nie zawsze potrafię kontrolować emocje.

- Chyba tam jeszcze Uran działa.

Polecam obserwację lub rozmowę z ludźmi, których Księżyc znajduje się w słabych znakach: Bliźnięta, Panna, Koziorożec, Wodnik - czyli Księżyc jest niezbyt aktywny, niezbyt mocny. Jeśli przyjrzymy się, zobaczymy, że ich typy emocjonalne mogą być bardzo różne, lecz zachowanie jest podobne. Ludzie z Księżycem w Koziorożcu mają podobne cechy, tak samo jak podobne cechy mają ludzie z Księżycem w Skorpionie. Są oni czujni, powściągliwi, nie śpieszą się z wypowiedzeniem własnego zdania. Zawsze chętnie pozwalają, by wypowiadali się inni. Potrafią milczeć w towarzystwie przez kilka godzin, a jednocześnie na każdą agresję odpowiadają natychmiast mocnym kontruderzeniem. Księżyc w Skorpionie podobny jest do żołnierza na czatach, który sam nie atakuje, ale zawsze jest gotów odbić atak.

Księżyc w Bliźniętach jest podobny do gospodyni, podejmującej gości. Czyli posiada gotowość do odpowiedzi na każdy pozytywny impuls z zewnątrz. Reaguje bezpośrednio - na emocje pozytywne - pozytywnie, na negatywne - negatywnie. Żywo uczestniczy w rozmowie. Nie będzie długo czekał, aż ktoś przemówi, sam włączy się do rozmowy. To znaczy, że podobna pozycja Księżyca określa podobne zachowanie, natomiast cechy emocjonalne i mentalne od Księżyca nie zależą. Są one związane z Wenus, Marsem, Słońcem, czasem Ascendentem i Lilit (Czarnym Księżycem).

Proponuję sprawdzić to na przykładach własnych i osób bliskich. Zobaczą Państwo, że funkcje Księżyca i Wenus mocno się różnią, że Księżyc, jako nośnik życia posiada określone wrodzone impulsy, pobudki. I te pobudki wiążą się z tym, co nazywamy emocjami. Księżyc, jak prawdziwe życie, dąży do zachowania istnienia osobnika oraz gatunku, dąży do utworzenia stabilnego domu. Jest nosicielem uczuć rodzinnych. Poprzez niego więc są realizowane związki rodzinne. Księżyc lubi tych, którzy tworzą jego otoczenie. Jego miłość do człowieka jest związana z tym, na ile ten człowiek jest mu potrzebny. Księżyc zawsze szuka oparcia w innym człowieku. W jakimś stopniu stwarza dokoła siebie otoczenie: mąż/żona, rodzina, krąg bliskich osób. Księżyc sam w sobie nie jest samodzielny właśnie dlatego, że jest przewodnikiem wpływów innych. Im mocniejszy jest Księżyc w karcie człowieka, tym człowiek jest mniej samodzielny, bardziej zależny od otoczenia.

Dlatego Słońce ma oparcie w sobie samym. Słońce jest jedyną planetą, która jest samowystarczalna. Decyzja człowieka z mocnym Słońcem (np. Słońce we Lwie) nie zależy ani od rozsądku, ani od uczuć. Zależy jedynie od wewnętrznych pobudek i jego nie można w żaden sposób powstrzymać. Merkury zwykle opiera się na logice, Saturn na pracy zawodowej, Jowisz na opinii społecznej, Księżyc na otoczeniu, Mars na sile. Słońce ma oparcie jedynie w sobie. Nie potrzebuje siły, ma siłę w sobie. Im bardziej mocne Słońce jest w horoskopie, tym człowiek czuje się pewniej bez żadnych racjonalnych powodów.

Im mocniejszy jest w horoskopie Księżyc, tym mocniej człowiek zależy od otoczenia.

Z tego, co jest mocniejsze w horoskopie - Słońce czy Księżyc, możemy sądzić, na ile człowiek może być samodzielny, a na ile zależny.

Zależność Księżyca zmusza go do przywiązywania do siebie ludzi poprzez to, co on uważa za miłość. Księżyc nigdy nie daje ot, tak sobie. Słońce tak daje swobodnie i naturalnie, ponieważ przepełnia je energia. Słońce lubi jakby wyprowadzić coś z siebie na zewnątrz, podzielić się. Dawać, działać - takie są główne motywacje Słońca. Księżyc ma motywację przeciwną. Jeśli daje, to tylko po to, by później wziąć. I wziąć więcej. Czyli Księżyc jakby zarzuca przynętę dając cokolwiek, by później to do siebie przyciągnąć. Osoby z mocnym Księżycem, jeśli czymś się dzielą, to tylko po to, by człowieka czymś do siebie przywiązać poprzez wdzięczność, poczucie obowiązku, poczucie winy lub dla tego komfortu, który mogą stworzyć dla innej osoby.

Istnieją fundamentalne prawa Wszechświata. Okultyści nazywają je zasadami. Jeżeli inne prawa przejawiają się każde w swojej dziedzinie, to zasady pierwotne są tak ogólne, że przejawiają się w każdej sferze. Są jakby tymi słupami, które podpierają Wszechświat. Te zasady pierwotne można poznawać poprzez ich dowolne przejawy. Są one obecne w każdym naturalnym zjawisku. Przejawiają się w ruchu ciał kosmicznych, w budowie systemu słonecznego, w budowie ciała ludzkiego, w urządzeniu duszy ludzkiej, w świecie roślin i zwierząt. Również w ustroju politycznym, w życiu społecznym. Dlatego najbardziej fundamentalne zasady można wyrażać poprzez system słoneczny.

Pierwsza zasada jest zasadą słoneczną.

We wszystkich zjawiskach, omawianych przez astrologię, Słońce reprezentuje aktywne źródło. Jest to wola centralna, z której się rodzi wszelka działalność i jednocześnie jest to centrum, które łączy wszystko dokoła siebie. Czyli jest to główne centrum grawitacji w każdej istocie, w każdej aktywności. Słońce jest centrum systemu słonecznego, który ono jednocześnie scala. W człowieku jest to jego centralne „ja” (jaźń), centrum świadomości, w państwie jest to prezydent, cesarz, król; ktoś, kto jest źródłem woli centralnej, a jednocześnie symbolem scalającym państwo. W dowolnym przedsiębiorstwie jest to jego głowa, decydent. Słońce jest punktem centralnym dowolnego procesu.

Zasadą słoneczną jest centrum działania, wola. Stąd główne właściwości Słońca wynikają z funkcji, które ono pełni.

Dominacja, aktywność, samowystarczalność, twórczość, władczość, niepodatność na wpływy, stabilność i takie właściwości psychiczne jak: pewność siebie, impulsywność, otwartość, hojność, wyrazistość, dynamizm, niewrażliwość na zewnętrzne oddziaływania, męstwo, wytrwałość, niepodzielność, brak wątpliwości. Jednak przejawia się Słońce miękko, jak światło, które nie uciska, nie przytłacza.

ROLE

Co to znaczy? - Nasze życie jest czymś w rodzaju przedstawienia, scenariusz którego jest zapisany w naszym horoskopie. Główne role w tym przedstawieniu odgrywają planety. W każdej sytuacji życiowej: w pracy, w domu, w kręgu przyjaciół, w podróży, podczas zabaw i rozrywek zawsze mamy do czynienia z ludźmi, poprzez których przejawiają się planety. W każdej sytuacji, w każdym środowisku planeta nakłada określoną maskę. Powiedzmy w pracy Saturn może założyć maskę kierownika. Jowisz to ktoś, kto pomaga nam awansować. Inaczej mówiąc widzimy dokoła siebie planety, które przejawiają się w ludzkiej postaci. Dlatego spróbuję wyliczyć główne role, które lubi grać Słońce. Każda bowiem planeta ma swoje ulubione maski.

Słońce to przede wszystkim nasz ideał. Ten, któremu chcielibyśmy dorównać. Ktoś, kto daje nam energię. Lub idealny obraz, do którego dążymy.

Przede wszystkim to nasz OJCIEC. Ojciec występuje dla nas w kilku postaciach: dla syna może to być idealny obraz mężczyzny, tak samo dla córki, która zawsze jest trochę zakochana w swym ojcu.

Czasem jest to STARSZY BRAT. Ale zdecydowanie starszy, ponad 7 lat. Bo gdy różnica wieku jest mniejsza, uważamy go za równego sobie i rywalizujemy z nim.

W sferze naszej działalności zawodowej to może być jakiś WYBITNY PRZEDSTAWICIEL DANEJ SFERY. Często jest to założyciel tego kierunku, którym się zajmujemy, wybitny naukowiec. Nie jest to człowiek, który kontroluje naszą dyscyplinę pracy, ponieważ Słońce to nie jest Saturn, nie niesie funkcji ograniczających. Słońce zwykle daje idealny obraz, do którego człowiek dąży. Może to więc być zwierzchnik bardzo od nas odległy, nie bezpośredni. Jeśli mamy pozytywny stosunek do firmy, w której pracujemy, może to być jej założyciel, prezydent.

Może to być ktoś, kto RODZI W NAS TWÓRCZE IMPULSY. Dla kobiety ukochany, źródło miłości. Rzadko mąż. Mąż też ma niejedną twarz, ale nie jest źródłem miłości.

Dalej to NASZE DZIECKO. Przy czym w horoskopie kobiety to syn, w horoskopie mężczyzny jak syn, tak też córka.

Jest to ZAŁOŻYCIEL RELIGII, którą wyznajemy. Idealny wzorzec w zakresie naszego postępowania, etyki. W naszej kulturze to Chrystus jako ideał człowieka.

Takie są podstawowe maski Słońca, które dotyczą naszego życia osobistego. Oprócz tego są też role społeczne. Różnią się one od osobistych tym, że są wspólne dla wielu ludzi. Jest to np. w naszej kulturze obraz Chrystusa, u muzułmanów - Mahometa, w judaizmie Abrahama. Lub też jakiś wyidealizowany obraz człowieka. Oprócz tego PREZYDENT, WYBITNI TWÓRCY, ZAŁOŻYCIELE WIELKICH FIRM, fundacji, przedsięwzięć, którzy są wzorcem dla wszystkich w obrębie jakiejś cywilizacji.

Są to PRZYWÓDCY, LIDERZY, ludzie, którzy są motorem aktywności nawet niewielkich grup. W każdym przypadku Słońce zawsze znajduje się w centrum. Jeśli człowiek słonecznego typu nie może zajmować pozycji centralnej (grać centralnej roli), usiłuje stworzyć sobie swoją indywidualną przestrzeń, w której będzie centrum. A więc albo zajmuje centralną pozycję w grupie, albo wyodrębnia jakieś terytorium, które usiłuje ograniczyć przed zewnętrznymi wpływami, ponieważ nie lubi być kontrolowanym i sterowanym. Stąd wiedząc, że Słońce w czyimś horoskopie jest bardzo mocne, można powiedzieć, jaką rolę będzie odgrywał w życiu.

Gdy przychodzą do mnie z problemami rodzinnymi ludzie o mocnym Słońcu, daję im między innymi taką radę, żeby mieli niezależną sferę działalności. Gdy w rodzinie stykają się ze sobą dwie osoby o mocnym Słońcu, koniecznie muszą mieć niezależne sfery działalności.

Jeśli powiedzmy typy księżycowe potrzebują ścisłego współdziałania, żeby czuć się pewnie, to kobieta-Słońce w rodzinie bardzo boleśnie reaguje na kontrolowanie i próby sterowania nią. Dlatego można rozwiązać wiele problemów, dając osobom słonecznym ich odrębną własną i niezależną działkę aktywności. Trzeba, żeby mąż i żona o typie słonecznym zajmowali się czymś innym, żeby każdy z nich miał pracę nie związaną z pracą małżonka, żeby miał możliwość niezależnego przejawu.

Jeśli żona ma mocne Słońce, mężowi nie zostaje nic, jak całkowicie oddać kierowanie domem w jej ręce.

Czasem kobieta Lew może kontrolować męża dosyć miękko, dając mu pewne złudzenie władzy. Czyli jak powiadają psychoterapeuci, pozwala mężowi decydować, gdzie mają przejść przez ulicę, gdy razem idą do jej ulubionego sklepu.

Kobieta o mocnym Słońcu w swoim domu może być tylko głową. Załatwia wszystkie sprawy organizacyjne związane z domem, gospodarstwem domowym, zakupy, remonty itd.

W pracy człowiek o mocnym Słońcu nie może stale znajdować się pod ścisłą kontrolą. Sam usiłuje znaleźć swój zakres działalności. Przychodzi do zwierzchnika z jakąś propozycją i będzie pracował tylko w tym kierunku, który sam wybierze, który mu najbardziej odpowiada. Dowolna próba zmuszenia go do zrobienia czegoś innego niechybnie napotka miękki lecz zdecydowany opór. W najlepszym wypadku powie: „Tak, tak, zrobię”, ale nie zrobi. Właśnie dlatego, że Słońce nie jest podatne na obce wpływy, praktycznie nic nie jest w stanie zmienić tej sytuacji. A więc takiej osobie trzeba pozwolić zajmować się czymś swoim, z czego może wyniknąć coś bardzo pozytywnego. Jeśli pozwolić mu na swobodne działanie, taki osobnik może być źródłem bardzo ciekawych pomysłów. Jeśli w horoskopie dziecka Słońce jest mocne, uczyć się ono będzie najlepiej, jeśli udowodni mu się, że to jest bardzo ważne i nie będzie się mu przeszkadzało. Stałe kontrolowanie takiego dziecka szybko doprowadzi do utraty zainteresowania, a nawet do oporu.

Zawody związane ze Słońcem.

Wszystkie zawody twórcze. Przy czym sfera zastosowania może być dowolna. Słońce dąży do przejawiania twórczości w każdej dziedzinie. Lecz najbardziej wyraziście przejawia się w nauce i sztuce. Bardzo mocna pozycja Słońca często bywa u artystów-malarzy. Poza tym Słońce przejawia się wszędzie tam, gdzie istnieje możliwość organizowania czegoś samodzielnie. Nawet nie chodzi tu o zawód, tylko o pozycję społeczną. Słońce ma szczególny zawód - bycie kierownikiem, liderem, organizatorem, głową przedsiębiorstwa. Oprócz tego są specyficzne słoneczne zawody: wszystko, co się wiąże ze złotem, kosztownościami, biżuterią. Sfera rozrywki. Oprócz tego silne położenie Słońca w 6-tym domu może wskazywać na to, że człowiek jest źródłem siły życiowej lub źródłem wiedzy. Wskazuje to na takie zawody jak - nauczyciel, wychowawca, lekarz, opiekun duchowy.

Metal - złoto.

Kolor - pomarańczowy.

Ubranie - jaskrawe, wyraziste, luźne. Styl - zawsze luźny, rzucający się w oczy. Słońce nie wyróżnia się zbyt subtelnym gustem jak Wenus, dąży raczej do jaskrawości, wyrazistości.

Żywność - słonecznik. Wszystko, co ma kolor Słońca. Owoce cytrusowe - pomarańcze. Winogrona. Ze zbóż - pszenica. Z warzyw - marchew, pomidory (lecz w pomidorach jest też obecny Mars). Owoce mango.

Motywacja słoneczna.

Z każdą planetą wiąże się jakaś motywacja. To jest to, co człowieka pociąga, co jest jego motorem aktywności.

Słoneczną motywacją jest możliwość wykazania się, wyrażenia siebie. Człowiek z mocnym Słońcem zawsze dąży do przejawienia siebie, ma wielką chęć do działania, do zrobienia czegoś własnego. To jest bardzo ważna motywacja. Jest ważniejsza od takich motywacji jak dążenie do pieniędzy, komfortu, a nawet sukcesu lub miłości.

Sława, popularność znaczą dla Słońca więcej niż samo wysokie stanowisko. Słońce nie może być jak Fouche (minister policji za Napoleona), nie może być „szarą eminencją”, rządzić zza sceny. Słońcem był sam Napoleon - potrzebujący jaskrawego, ewidentnego sukcesu. Przy czym zachwyt ludzi, uwielbienie, sława - znaczą dla niego więcej, niż stanowisko i pieniądze.

Słońce niesie wysoką motywację: wolność i zabawa. Zabawa dla zabawy i samoekspresji. Słońce usiłuje każdą działalność przekształcić w zabawę, która go interesuje, porywa. To jest bardzo ważne dla psychologicznej analizy horoskopu, że aktywność słoneczna oprócz przejawów zewnętrznego zadowolenia otoczenia i popularności nie ma innych celów. Wszystkie motywacje słoneczne są wewnątrz samego człowieka. Przy czym, jeśli aktywność wywołuje u niego poczucie samodzielności, niezależności, radości i zadowolenia z siebie - tego wystarcza. Dlatego na typ słoneczny nie można wpłynąć poprzez jakiś inny typ motywacji.

Dla człowieka z mocnym Słońcem nie ma nic lepszego, niż zobaczenie, że jesteście nim zachwyceni. To stymuluje go, by zrobił dla was jeszcze więcej, wszystko. Trzeba mu jedynie zapewnić całkowitą swobodę. W każdym bądź razie motywację może znaleźć tylko wewnątrz siebie.

Głównym stanem psychicznym związanym ze Słońcem jest uczucie aktywności, rześkości, energia, chęć działania, radość. Radość jest najważniejszą słoneczną emocją.

Sylaba RA jest sylabą słoneczną.

W Egipcie Ra to jest bóstwo Słońca. W Indiach Rama i Ram są sylabami słonecznymi.

Żeby zwiększyć moc Słońca w czyimś horoskopie, można wymawiać sylabę Ra.

Sytuacje Słońca (sytuacje, które są określane jako słoneczne) - swoboda, czyn, aktywność, możliwość wykazania się, sytuacje, gdy okazujemy się w centrum, gdy występujemy przed ludźmi; mistrz ceremonii; gospodarz, który przyjmuje gości; kierownik jakiegoś zespołu, człowiek organizujący wspólne przedsięwzięcie, imprezę, wyjazd; centrum wspólnej aktywności.

Słońce symbolizuje koło z kropką w centrum. Punkt to symbol najwyższy - pierwsze źródło, stwórca. Koło - całość stworzenia. Tak jak Bóg znajduje się w równej odległości od każdej istoty - centrum znajduje się w równej odległości od każdego punktu obwodu koła. Dlatego Słońce dla nas jest jakby widzialnym obrazem Boga. Uważa się też czasem, że jest jakby widokiem stożka z góry. Stożek jest symbolem hierarchii kosmicznej. Każde jego przecięcie poprzeczne daje koło. Tu kropka prezentuje jedność w mnogości oraz mnogość, która łączy się w jedność.

Symbol Księżyca przedstawia sobą jakby przecięcie dwóch obwodów. Co to znaczy? Oznacza to, że nasze pojawienie się na Ziemi jest związane z zetknięciem się dwóch sfer świata.

Elipsa też jest figurą powstałą wskutek przecięcia stożka, lecz w odróżnieniu od koła ma dwa centra. Jeśli koło ma obwód równo oddalony od centrum, to w elipsie suma dwóch odległości do centrum jest zawsze jednakowa. Jest to coś w rodzaju koła, lecz o dwóch centrach.

Dlaczego wszystkie planety obracają się dokoła Słońca po orbicie eliptycznej, nie kołowej? Każde zjawisko tego świata może być wytłumaczone z okultystycznego punktu widzenia. Okultysta może widzieć przejaw wyższych zasad wszędzie: w liściach drzew, może nawet wróżyć z tego, jak spada z drzewa liść. Spróbujmy odtworzyć zasady Wszechświata z zasad budowy systemu słonecznego. Wszystko dla okultysty ma znaczenie: kolor Marsa, nachylenie ziemskiej orbity, odległość do Jowisza, pierścienie Saturna. I ten fakt, że planety mają orbity eliptyczne też ma swoje znaczenie. Proszę zobaczyć, starożytni Grecy uważali Kosmos za wzór doskonałości. Chaos i Kosmos to są dwa bieguny. A jaka jest najbardziej doskonała figura geometryczna?

- Koło.

- Tak, koło. Dlatego Grecy uważali, że planety krążą po okręgu. Tu u podstaw znajdowało się założenie, że Kosmos jako idealny wzór urządzenia świata powinien przejawiać się w formach idealnych. Jednak wiemy już, że formy świata przejawionego nie są idealne. Dlaczego? Świat idealny jest światem myśli, światem czystej idei. Gdy idea przejawia się, wciela się, zawsze przydarza jej się jakaś deformacja, zniekształcenie. Formy idealne nie mogą być z całą dokładnością wcielone w świecie fizycznym. Elipsa więc w tym ujęciu jest zniekształceniem koła. Stąd im bardziej wydłużona jest orbita jakiejś planety, tym bardziej ta planeta jest źródłem zniekształceń, zaburzeń, zakłóceń w naszym życiu. Te planety wnoszą impulsy zaburzające nasze życie. Jakie planety mają najbardziej wydłużone orbity?

Pluton i Merkury. Do tego Pluton ma największe odchylenie od płaszczyzny ekliptyki. Stąd wniosek, że Merkury i Pluton są to planety, które są przewodnikami największych zaburzeń w naszym losie. Ponadto Pluton i Merkury jako planety najmocniej odchylające się od ekliptyki są przewodnikami sił pochodzących spoza systemu słonecznego. Inaczej mówiąc są przewodnikami oddziaływań galaktycznych. Wróćmy do elipsy. Dwa centra to są dwa źródła mocy. Wszechświat ma tylko jedno twórcze źródło, lecz my w świecie fizycznym odbieramy go jako dwa źródła. Inaczej mówiąc nasze życie, ponieważ obracamy się dokoła swego Słońca, oscyluje pomiędzy dwoma centrami. Jest to centrum twórcze (Bóg) i centrum fizyczne (materia). Czyli oscylujemy pomiędzy duchem i materią. Życie rodzi się na styku dwóch sił, z których jedna należy do materii, druga do ducha. Siła materii to jedno koło. Siła ducha - drugie. Przy ich nałożeniu na siebie i przecięciu powstaje Księżyc.

Zasadą księżycową jest zasada życia indywidualnego. Lecz nie jest to życie osobnika oderwanego od świata. Słońce jest czystą świadomością. Człowiek w stanie „słonecznym” może czuć się stwórcą świata oderwanym od wszystkich innych ludzi, dla którego ważne są tylko jego sprawy. W słonecznym stanie świadomości człowiek może przejść przez śmierć, utracić wszystko i wrócić posiadając tylko swoje centrum świadomości. Krańcowym stanem Słońca jest czysta jaźń. Księżyc natomiast nie potrafi się wyrwać (wyodrębnić) z potoku życia. Księżyc zawsze postrzega siebie jako część swego rodu, swego otoczenia. Cały jest rozpuszczony w środowisku, bliskich osobach. Dlatego mówimy, że Księżyc jest istnieniem indywidualnym, które jako kontynuacja rodu odzwierciedla się w potomkach, ciągłości naszego społeczeństwa, czyli mówiąc inaczej jest to istnienie indywidualne zanurzone w środowisku życia. Dlatego Księżyc nigdy nie jest oderwany od otoczenia, mimo że nazywamy go istnieniem indywidualnym. To jest życie zanurzone w życiu.

Pytanie do audytorium:

- Cechy Księżyca?

(z sali) - Emocje.

- Nie, emocje mogą też być marsowe. Strach to też emocja, ale to nie Księżyc. Wybierzmy te cechy, które należą tylko do Księżyca. Najbardziej ważną cechą Księżyca jest zdolność do przyjmowania. Co jeszcze?

(z sali) - Asymilacja, pasywność.

- Pasywność może być różna. Zastanówmy się. Teraz jesteśmy dwojgiem partnerów. Właśnie dwojgiem. Ponieważ z jednej strony jest wykładowca, a z drugiej audytorium jako jeden zbiorowy partner.

Mogę wchodzić w kontakt emocjonalny z każdą osobą na sali, a jednocześnie jestem w kontakcie z całą salą. Pomiędzy nami jest merkuriusz (tłumacz). Jako wykładowca muszę być aktywnym, nie mogę milczeć, lecz Państwo też nie mogą być pasywnymi. Absolutna pasywność. Co to jest? Zagłębienie się w sobie. Gdybym był pasywny, nie mógłbym niczym podzielić się z Państwem. To znaczy, że Państwo również jesteście aktywni, lecz aktywni inaczej. Aktywność może być dająca i może być przyjmująca. Dopóki byliście Państwo pasywni, nic nie mogłem Państwu przekazać.

A więc Księżyc nie jest pasywny. Księżyc jest perceptywny (odbierający). Księżyc odbiera bardzo aktywnie. Przykład. Człowiek z mocnym Księżycem, np. ze Słońcem w Raku, posiada ciekawą właściwość. Gdy widzi coś dobrego, zawsze chce, żeby to było jego. Właśnie typy księżycowe są chyba najbardziej zazdrosne. Księżyc rzeczywiście pochłania, przecież on podtrzymuje nasze fizyczne istnienie, więc żywi się. Księżyc wchłania wszystko to, co zapewnia nam możliwość przeżycia. Wiedzą Państwo, że człowiek z mocnym Księżycem, np. kobieta z Księżycem w Raku lubi zjeść i dobrze gotuje. I czym mocniejszy jest Księżyc, tym bardziej uwidacznia się to w sylwetce i twarzy danej osoby. To nie tylko skłonność do tycia, lecz też zamiłowanie do jedzenia. Księżyc naprawdę odbiera wszystko bardzo żywo i aktywnie. Wenus też posiada właściwość zewnętrznej pasywności wraz z wewnętrzną aktywnością. Według założeń okultyzmu każde działanie powstaje ze źródła wewnętrznego. Dlatego, gdy chłopak zaczyna zabiegać o względy jakiejś dziewczyny, oznacza to, że ona go przyciągnęła. Dla mężczyzn to jest być może sytuacja zagadkowa, ale kobiety od dzieciństwa wprawiają się w tej sztuce przyciągania będąc pasywnymi zewnętrznie. Ten, kto widzi energetyczne interakcje pomiędzy ludźmi, wie na jak mocnej nici trzyma kobieta mężczyznę. Mogę opisać sytuację, której byłem świadkiem. Wielu z Państwa zapewne też to widziało. Dziewczyny w wieku około 19 lat siedzą rozmawiając ze sobą, przychodzi młody człowiek, zakochany w jednej z nich. Przywitał się. Ona jedynie uśmiechnęła się i zaczęła aktywnie rozmawiać z koleżanką. Chłopak natomiast stał naprzeciwko niej i był w nią wpatrzony. A ona na niego nie patrzyła wcale. Ale można było wyczuć energetycznie, że myśli tylko o nim. I było widać, że chociaż jest niby zajęta z przyjaciółką, a jednak bardzo mocno przyciąga go do siebie. Rozmawiałem z jej przyjaciółkami i one mówiły, że zawsze wiedziały, kiedy przychodził jej chłopak, ponieważ zaraz wszystkim dokoła niej robiło się cieplej. To jest wrodzona kobieca umiejętność. Należy do właściwości Księżyca i Wenus. Taka zewnętrzna pasywność wraz z wewnętrzną aktywnością. Księżyc jest aktywny w sposób magnetyczny (jest takie okultystyczne pojęcie - magnetyzm). Księżyc ma bardzo mocny magnetyzm.

Zdolności przystosowawcze, perceptywność, plastyczność, zmienność, wielopostaciowość. Typ słoneczny cechuje niepodzielność, natomiast księżycowy wielopostaciowość, zmienność. Jeśli zasada słoneczna w nas jest niezmienna, to zachowanie, za które odpowiada Księżyc, składa się z wielkiej ilości rozmaitych stereotypów i masek. Może się nam wydawać, że reprezentujemy sobą coś jednego, jednak każdy współczesny psycholog wam powie, że wasze zachowanie składa się z wielkiego zbioru różnych masek, które zakładacie wobec różnych ludzi. Pod tym względem typ księżycowy jest bardzo wielopostaciowy. Gdy więc Księżyc jest słaby, człowiek jest bardziej stabilny (niezmienny). Właśnie stabilność zachowania wyróżnia ludzi z najbardziej słabym Księżycem w Koziorożcu i Skorpionie. Większa stabilność i mniejsza zależność od otoczenia. Natomiast gdy mamy bardzo mocny Księżyc, powiedzmy w Raku, jest on bardzo wrażliwy na nastroje otoczenia, przeczulony. Każda agresja ze strony otoczenia, mocne emocje, przeżycia zbyt mocno oddziałują na człowieka z Księżycem w Raku. I chociaż Księżyc w Raku też jest skryty i nie lubi wyjawiać swych emocji, natychmiast reaguje poprzez zmianę stanu wewnętrznego. Gdy robi mu się niedobrze, usiłuje odejść, pozbyć się tego ciśnienia z zewnątrz. Jeśli weźmiemy Księżyc w Koziorożcu, człowiek z takim układem ma swój stabilny rytm. Czy ktoś ma dzieci z Księżycem w Koziorożcu?

(Nikt nie ma.)

- Nie ma sposobu, by je zmusić do szybszego jedzenia. Jedzą powoli bez pośpiechu, bardzo długo. Nie skutkuje żadna próba rodziców, by przyśpieszyć ten proces. Mają swoje niezachwiane tempo jedzenia. Mają swój rytm postępowania, którego nie da się zmienić. Podczas gdy Księżyc w znakach powietrza jest bardzo wrażliwy (ponieważ znaki powietrza są wrażliwe) z wielką łatwością dostosowuje się do rytmów otoczenia, do rytmów innych ludzi. Natomiast Księżyc w Koziorożcu nie dostosowuje się do cudzych rytmów i jest nieprawdopodobnie stabilny. Nikt go nie zmusi do robienia tego, czego robić nie chce. To wszystko się sprawdza poprzez doświadczenie, nie jest to żaden aksjomat. Wszystko to będziecie mogli Państwo sprawdzić osobiście, więc się przekonacie, że cechy Księżyca są mocniejsze tam, gdzie Księżyc jest dobrze postawiony, i słabsze tam, gdzie słabsza jest pozycja Księżyca. Astrologia jest nauką empiryczną.

Omówmy jeszcze mediumizm - umiejętność przepuszczania przez siebie obcych oddziaływań, zdolność dostosowania się do każdej formy - mocny Księżyc to potrafi. Np. przy bardzo mocnym wpływie Księżyca w karcie, powiedzmy u ludzi z Asc w Raku, ludzie ci zmieniają swój styl zachowania, sposób mówienia w zależności od tego, z kim rozmawiają, aż do tego stopnia, że u dzieci z Asc w Raku pojawia się obcy akcent, gdy przez 2-3 tygodnie pomieszkają w obcym kraju lub, gdy komunikują się z osobą, która ma niewłaściwy akcent (wymowę). Zaczynają nieświadomie ją naśladować. Aż do tego stopnia, że może u nich zmienić się wygląd zewnętrzny, gdy obcują z człowiekiem o bardzo mocnej osobowości lub przesiąkniętego jakąś mocną ideą. Mam na myśli nie fryzurę, lecz zmianę wyglądu kości policzkowych, kształtu oczu itp. Do tego stopnia, że gdy w rodzinie spotykamy się z mocnym wpływem Księżyca, powiedzmy u matki i u ojca, to dzieci bardziej przypominają nie rodziców, lecz typ ludzi z tych okolic, w których się urodzili. Wśród moich znajomych jest rodzina, gdzie jedno dziecko zostało urodzone w Kazachstanie, a drugie na Łotwie. (Rodzice są Żydami). Więc syn urodzony na Łotwie jest wykapanym Łotyszem, biorą go tam za swojego. Jest wysoki o jasnych włosach. Natomiast dziecko urodzone w Kazachstanie ma nieco skośne oczy i czarne włosy. Niech się Państwo nie śmieją. Tu jest wykluczony przypadek cudzołóstwa. Czyli że miejscowość okazuje swój wpływ na wygląd zewnętrzny człowieka - i im większy jest wpływ Księżyca - tym bardziej.

Jakie jeszcze cechy Księżyca - umiejętność naśladowania dowolnej formy. Zależność, a nawet chęć bycia zależnym, uciekanie od odpowiedzialności. Niechęć do samodzielnego decydowania, przerzucanie odpowiedzialności na partnera. Usiłowanie zajęcia stanowiska osoby, którą się prowadzi, za wyjątkiem przypadku, gdy posiadacz takiego Księżyca jest matką. Lecz tu też usiłuje dostroić się do emocji dzieci. Nareszcie jedna z najważniejszych cech Księżyca - umiejętność opiekowania się i ochrony tego, co uznaje za swoje. Taka osoba staje się nieprawdopodobnie zdecydowana, gdy chodzi o ochronę jej przestrzeni wewnętrznej albo poczucia komfortu psychicznego lub ochrony własnego domu, lub ochronę swych dzieci i rodziny. Staje się wtedy wyjątkowo silna i dzielna. Nawet niebezpieczna. Nie zawsze więc jest uległa. Jak prawdziwą wodę można tych ludzi urabiać tylko w pewnych granicach. I jeszcze jedna cecha - fantastyczna zdolność przeżycia. Niezależnie od całej swej słabości, płaczliwości posiada fantastyczną umiejętność przeżycia w każdych warunkach. To nie przypadek, w Chinach mówi się, że twarde i mocne ginie, natomiast miękkie i słabe pozostaje przy życiu.

Jeszcze jednym przykładem giętkości Księżyca jest bohaterka opowiadania Czechowa „Duszeńka”. Jest nią kobieta, która jest zupełnym odbiciem myśli i uczuć swoich kolejnych mężów. Gdy zdarza jej się być niezamężną, nawet nie wie, o czym ma myśleć. Być może jest to przypadek ekstremalny.

Żadne oddziaływanie psychiczne nie jest ostatecznie destrukcyjnym dla człowieka typu księżycowego. Ten typ stale płacze, narzeka, cierpi, a przy tym mam odczucie, że może go przejechać walec drogowy, a on wstanie i pójdzie dalej płacząc i narzekając.

Część 2

(Głos z sali) - Jest to zaprzeczenie tendencji samobójczych.

- Tak, Księżyc nigdy nie popełni samobójstwa. Na przykład, jeśli kobieta ma Księżyc w znaku ognia lub ziemi, w jakiejś napiętej sytuacji może ona być powiedzmy histeryczna, może straszyć sznurem, lecz nigdy tego nie zrobi. Albo nie wiem jak to robią, ale popełniają samobójstwo na chwilę przed tym, jak ktoś przychodzi i je ratuje. Tak że zawsze zdążą taką osobę uratować. Samobójstwo jest to oczywisty wpływ Marsa. Gdy w 8 domu jest Księżyc, nie świadczy to o samobójstwie, natomiast gdy jest tam Mars lub Uran, to wtedy jest takie niebezpieczeństwo. Ósmy dom jest związany ze śmiercią, samobójstwa można się spodziewać, gdy ktoś ma tam złe planety lub, gdy ten dom jest uszkodzony przez planety złoczynne. Mianowicie Mars, Uran, Pluton w 8 domu dają możliwość usiłowania popełnienia samobójstwa, a nawet duże prawdopodobieństwo jego popełnienia. Czasem są to po prostu uszkodzenia ciała. Jeśli jest tam Saturn albo Księżyc, to one chronią przed samobójstwem. Np. człowiek z Saturnem w 8 domu może przez całe życie chorować, ale będzie żył; w przypadku Księżyca w 8 d. - człowiek będzie chorował przez całe życie, będzie cierpiał, ale samobójstwa nie popełni nigdy. To było dobre pytanie, gdyż pomaga w zrozumieniu, co dla Księżyca jest możliwe, a co nie. A to z kolei pozwala na prognozowanie. Księżyc kurczowo trzyma się życia.

Główne role Księżyca.

Pierwsza to matka. Pierś matki to najbardziej wyraźny symbol Księżyca. Chociaż gwoli ścisłości trzeba powiedzieć, że energia Księżyca przepływa przez lewą pierś, natomiast przez prawą energia Słońca. Obrazem najbardziej księżycowym jest obraz dziecka przy piersi matki. Najbardziej księżycowym stanem jest stan dziecka ssącego pierś matki.

Jeszcze bardziej księżycowym stanem, a może nawet bardziej neptunowym jest dziecko w łonie matki. To jest już transksiężycowy stan, następna oktawa Księżyca. Czyli wpływ Księżyca i Neptuna.

Rolę Księżyca grają dla nas wszyscy ci, którzy się nami opiekują, dbają o naszą wygodę. Opiekun, który daje nam poczucie spokoju, bezpieczeństwa. Na przykład starsza siostra, ale o wiele od nas starsza, nie mniej niż 7-10 lat. Wtedy odgrywa rolę jakby drugiej matki.

Żona. Żona tak samo jak mąż ma kilka twarzy. Występuje dla nas i jako matka, i jako kochanka, i jako surowy kierownik. Więc role kobiece w horoskopie mężczyzny odgrywają Księżyc, Wenus, Saturn. Natomiast rolę męża w horoskopie kobiety odgrywają Mars, Słońce, Saturn. I w obu przypadkach Neptun jako planeta obupłciowa, która pełni funkcję transpersonalnej (pozaosobowej) bliskości.

Księżyc może być żoną, ale nie kochanką. Chodzi tu o stosunek istotny, nie formalny. Jeśli dwie osoby przez wiele lat żyją ze sobą i posiadają wspólny majątek, z astrologicznego punktu widzenia są mężem i żoną, nie zaś kochankami, niezależnie od tego czy mają ślub czy nie. Czyli jest stały związek, w którym ludzie czują się ze sobą związani. Gdy ma się wspólny dom lub wspólną stabilną przestrzeń życiową, według pojęć astrologicznych powoduje to, że ludzie są mężem i żoną. Mówiąc ściśle bycie kochankami jest związane z domem 5 - zabawa, rozrywka. Lub to jest stan podlegający domowi 8 - stosunki stricte seksualne. Lub w skrajnym przypadku to może być stan domu 7 - partnerstwo. Ale jeśli ludzie wiodą wspólne życie (nie tylko wspólne rozrywki, seks), coś robią wspólnie, mają wspólną przestrzeń życiową, wspólne przeżycia i wspomnienia i dobre, i złe, to jest to więcej niż astrologiczny piąty dom, gdzie przejawia się wspólna radość i uczucia, więcej niż 8 dom z jego czystym seksem, niż 7 dom, gdzie stosunki mogą być bardzo skomplikowane, ale w rodzaju - stosunek człowieka do człowieka. Gdy powstaje wspólna przestrzeń, wspólne sprawy, nawet aura jest wspólna - to już jest dom 4 - dom Księżyca. Rzeczywiste życie współczesnego człowieka jest bardzo różnorodne, bardzo różni się od tego, które istniało 100 lat temu. Wtedy było łatwiej rozważać, gdy ktoś przychodził z pytaniem: Jak potoczą się moje stosunki z tą kobietą? Powiedzmy poprzez astrologię horalną. Najpierw astrolog powinien wyjaśnić: kim dla niego jest ta kobieta - Księżycem czy Wenus. Dawniej było łatwiej - żona to żona. Teraz trzeba się dowiedzieć, jak długo żyją razem, czy mają wspólny majątek itp. Czasem trzeba patrzeć na aspekty dwóch planet, żeby odpowiedzieć na takie pytanie. Ale podkreślam, że właściwa rola żony to rola żony-matki, ponieważ każdy mężczyzna szuka w kobiecie matki, tak samo jak każda kobieta szuka w mężczyźnie nie tylko kochanka, lecz też ojca. Jest to naturalne.

Więc rola druga to żona.

Dalej może to być każda kobieta starsza od nas, która nam pomaga, troszczy się o nas, opiekuje się nami. Również kobieta nieco starsza, która pomaga w karierze. Albo jakaś starsza krewna, która troszczy się o wasze zdrowie, żywi. To samo może być w horoskopie kobiety, nie tylko mężczyzny.

(Pytanie z sali ) - Czy to może być młoda kobieta pomagająca w karierze?

- Jeśli kobieta jest w wieku pani albo młodsza i pomaga w karierze, może to być aspekt Wenus albo Jowisza, nie Księżyca. Ponieważ Księżyc nie może być odbierany jako ktoś młodszy. To zawsze jest ktoś starszy. Gdy na przykład postrzegamy żonę jako Księżyc - postrzegamy ją jako matkę, jako kogoś, kto nas pocieszy i wesprze. Wobec osoby symbolizowanej przez Księżyc człowiek może rozluźnić się najbardziej. Gdy mężczyzna odbiera kobietę jako Wenus, nie pozwoli sobie rozluźnić się przy niej, jeśli oczywiście sam nie jest typem księżycowym. Stara się być rycerzem. Natomiast przy kobiecie-Księżyc, mężczyzna zaraz wyluzuje się, zdejmie marynarkę, pożali się, ponarzeka. Przed Wenus mężczyzna nie będzie się żalił. Z tego można wyraźnie się zorientować, kiedy stosunki przekształcają się w księżycowe, ponieważ przed Wenus mężczyzna demonstruje swoje męskie zalety i w żadnym wypadku nie ujawnia słabości. Jeśli natomiast zaczyna się żalić, znaczy to że odbiera kobietę jako Księżyc. Zwróćcie uwagę, jak do typów księżycowych chodzi się skarżyć na życiowe trudności. Jeśli macie mocny Księżyc, na pewno będą do was przychodzili wypłakać się wasi przyjaciele, członkowie rodziny, znajomi itp.

Wyliczyliśmy role Księżyca - faktycznie wszystko to jest rolą kobiety-opiekunki. Może to nawet być nauczycielka np. z podstawówki, którą postrzegaliście jako matkę.

Role społeczne Księżyca.

Rola, którą się zaniedbuje w państwach byłego obozu socjalistycznego, ale bardzo popularna na Zachodzie, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych - żona prezydenta. U nas żona prezydenta według naszych pojęć powinna znajdować się poza sceną. Natomiast w Stanach odgrywa ona rolę wielkiej dobrodziejki. Inicjuje jakieś społeczne programy, zajmuje się działalnością dobroczynną itp.

To są najwyższe role społeczne Księżyca - organizatorzy działalności charytatywnej, misji, organizowanie pomocy społecznej, aż po działalność Ministerstwa Opieki Społecznej. Lecz zwykle Księżyc nie pretenduje do wysokich stanowisk. Nawet człowiek z Księżycem w 6 lub 10 domu bardzo rzadko może zdobyć wysoką pozycję społeczną. Najczęściej zajmuje drugą pozycję po kimś. Na przykład u Jelcyna na granicy 6 i 7 domów stoi Pluton w koniunkcji z Księżycem i Jowiszem. Wyższe planety poprawiają sytuację Księżyca. Astrologia uwzględnia wszystkie czynniki, dlatego gdy człowiek ma na początku 6 domu Księżyc, a dalej Jowisza, który aspektuje MC, to nie można powiedzieć, że nie zajdzie on wysoko. Najpierw przez jakiś czas będzie grał rolę drugoplanową potem obudzi się w nim ambicja. Dlatego, gdy mówimy, że Księżyc w 10 domu nie daje wysokiej kondycji społecznej, mamy na myśli sam Księżyc w 10 domu. Jeśli zaś planet jest kilka, w zależności od ich kolejności możemy interpretować karierę danej osoby.

Księżyc nie daje wysokich ról społecznych, najczęściej wiąże człowieka z funkcjami opieki, patronatu lub daje ludzi, którzy nie są aktywni społecznie, tylko sobie gdzieś zarabiają na życie, na utrzymanie rodziny. Ich zainteresowania ograniczają się do samej rodziny. Kobieta lub mężczyzna z mocnym Księżycem w 6 domu przeważnie są zajęci domem i dziećmi, a pracę tylko odwalają. Są dobrymi wykonawcami. Wykonują to, co im zostało zlecone, i nic ponadto. Nie interesuje ich własna praca i życie zakładu.

A więc znaczniejszych ról społecznych Księżyc nie posiada, lecz pełni za to rolę tłumu, nawiązując do obrazów króla, prezydenta (reprezentowanego przez Słońce) i ludu (symbolizowanego przez Księżyc). Czyli głowa państwa i jego lud - cała reszta, reprezentowana przez Księżyc. W przedsiębiorstwach, są to osoby nie rzucające się w oczy. które wykonują czyjeś polecenia. Albo są posłuszni i ulegli, albo zachwyceni swym zwierzchnikiem. Księżyc to środowisko, które zamieszkujemy. W organizmie - to są jego komórki. W zasadzie jest to środowisko, w którym obraca się (działa) Słońce.

Księżyc może być też córką w karcie kobiety (matki).

Zawody Księżyca

Wszystko, co wiąże się z rolnictwem, z jedzeniem. Produkowanie i przetwarzanie żywności. Kucharze, pracownicy przemysłu spożywczego. Człowiek typu księżycowego jest idealnym typem kucharza. Do Księżyca należy wszystko co ma związek z żywieniem, oprócz napojów alkoholowych i słodyczy (to jest domena Wenus).

Cały system ubezpieczeń społecznych. Organizacje społeczne, charytatywne, fundusze emerytalne itp.

Cały system wychowania i nauczania podstawowego. To są przykościelne organizacje charytatywne, organizacje parafialne, szkoły o charakterze podstawowym. Kościół często pełni rolę Księżyca, dając ludziom, którzy tego potrzebują, psychiczne oparcie. Taką też rolę mogą grać niewielkie wspólnoty, gdzie człowiek znajduje zrozumienie i wspólne zainteresowania oraz spokój - najważniejszy stan księżycowy.

Do cech księżycowych są jeszcze zaliczane oprócz spokoju - dążenie do rozluźnienia się. Często też czcza krzątanina, ale najbardziej księżycowym stanem jest nierobienie niczego. Rozmarzenie, dumanie o czymś to jest najprzyjemniejsze spędzanie czasu dla Księżyca - na kanapie naprzeciwko telewizora. Telewizor to w gruncie rzeczy urządzenie Księżycowe, aczkolwiek od strony technicznej związany jest z Uranem.

Stąd zawody Księżyca to są takie, które pomagają nam w osiągnięciu ulubionych księżycowych stanów.

Z Księżycem są jeszcze związane zawody morskie i wodne, chociaż ostatnio w coraz mniejszym stopniu. Najczęściej są to marynarze i rybacy. Chodzi o to, że teraz zawody są w mniejszym stopniu określane przez psychologię niż dawniej. Jednak ludzie, którzy długo znajdują się w morzu, zwłaszcza na niewielkich statkach odczuwają bardzo silny wpływ Księżyca poprzez wodę i kołysanie. Najbardziej księżycowym stanem na wodzie jest kołysanie, które całkowicie człowieka rozluźnia.

Do zawodów księżycowych można zaliczyć najniższy personel medyczny - sanitariuszki, salowe, opiekunki, ponieważ Księżyc nigdy nie jest związany ze specjalistycznym wykształceniem.

W sztuce to taki rodzaj malarstwa, gdzie rysunek nie odgrywa tak ważnej roli jak kolor.

Kolor Księżyca. Właściwie jest ich kilka. Najbardziej wpadającym w oko jest srebrny, ale tego koloru nie ma w widmie. Wśród barw widma kolorem Księżyca jest zielony. Zielony - ponieważ jest to naturalny kolor szaty roślinnej Ziemi. Jest to kolor powodujący rozluźnienie. Wyższym kolorem Księżyca jest kolor szat Matki Boskiej, kolor wrzosowy. To jest najwyższa oktawa, połączenie kolorów czerwonego i niebieskiego.

Metal Księżyca to srebro.

Nuta - fa.

Ubranie albo domowe, albo w stylu ludowym. Strój luźny, obszerny. Szerokie spódnice. Nieco infantylny styl.

Jedzenie.

Podstawowym produktem Księżyca jest mleko, zarówno jak inne produkty mleczarskie. Warzywa zielone - ogórek, sałata, zielone części roślin o smaku nieostrym, niegorzkim. Księżyc daje smak niezbyt wyraźny, raczej mdły, bliski neutralnego. Przeważnie są to produkty płynne lub o dużej zawartości wody. Najbardziej księżycowym warzywem jest kapusta. Sok z kapusty nieprzypadkowo jest najlepszym lekiem dla śluzówki żołądka.

Funkcją, którą Księżyc pełni w organizmie, to, oprócz żywienia komórek - odżywianie organizmu jako całości. Zwykle z Księżycem wiąże się żołądek, lecz należy uwzględnić to, że żołądek jest częścią większego układu, dokąd wchodzą jeszcze przełyk, przewód pokarmowy, dwunastnica i trzustka. Księżyc też wraz z Neptunem gospodaruje płynami ustrojowymi, rządzi całym systemem limfatycznym.

Motywacje księżycowe.

Najważniejszą jest poszukiwanie bezpieczeństwa, czyli chęć ułożenia sobie pewnego, bezpiecznego życia. Mężczyzna lub kobieta-Księżyc szukają sobie partnera dlatego, że tak wypada, tak robią wszyscy oraz po to, żeby mieć obok siebie kogoś, z kim można czuć się bezpiecznie. Ich motywacje mocno zależą od tradycji i kultury, z którymi są związani. Kobieta z mocną pozycją Księżyca (Asc, MC lub inną) usiłuje powtórzyć los swojej matki. Świadomie czy nieświadomie, lecz w ciągu pierwszych 30 lat życia powtarza los swojej matki z dokładnością prawie co do roku. A jeśli nie tak dokładnie, to przynajmniej w ogólnych zarysach powtarza jej los. Mężczyzna z mocnym Księżycem jest skłonny do popadania w zależność od żony lub od matki. Nie ważne jest dla niego, co się dzieje, byle tylko mieć w domu spokój.

Gdy będą Państwo pracowali z człowiekiem o mocnym Księżycu, bardzo dobrze jest dowiedzieć się jak najwięcej o jego rodzicach, ich życiu. Ponieważ ich sposób życia oraz tradycje społeczeństwa, do którego należeli, w dużym stopniu określają motywacje życiowe tej osoby.

Wewnętrzną motywacją Księżyca jest dążenie do stanów dziecięcych - spokoju, wygody, bezpieczeństwa.

Dla Księżyca nie istnieje pojęcie ofiarności. Może on być ofiarny jedynie względem własnych dzieci.

Sukces go nie kusi, woli od niego wygodę, spokój i bezpieczeństwo. Bezpieczeństwo tego niewielkiego kręgu ludzi, który tworzy jego rodzinę. I najbliższa nawet przyjaciółka dla takiej osoby jest mniej warta, niż ktoś należący do rodziny.

Motywacje są bardzo ważne, ponieważ dają nam możliwość przewidzieć, co człowiek wybierze, gdy nadejdzie chwila wyboru. W tym przypadku przewidzieć jest łatwo. Na przykład człowiek znajduje się w sytuacji wyboru: jakaś planeta przechodzi przez jego górny (wschodzący, północny) węzeł księżycowy. Jest to punkt, w którym człowiek może sam określać swój cel, w sprawach związanych z daną planetą. Lub gdy węzeł tranzytujący tworzy koniunkcję z wierzchołkiem któregoś domu. Wówczas sytuacja w zakresie tego domu powinna się zmienić i człowiek ma swobodę wyboru. W zasadzie astrolog może tu mówić - nie wiem, co ten człowiek wybierze, to zależy od tego człowieka. Jednakże w gruncie rzeczy można przewidzieć wybór tej osoby. Ja w takich przypadkach wykorzystuję analizę głównych motywacji. Człowiek może mieć tylko kilka linii wyboru - nie działa przecież w pustce. Np. rzucić pracę lub pozostać. Wejść z kimś w konflikt lub konfliktu uniknąć, ożenić się czy nie. rozwieść się lub nie, skusić się na coś lub nie , gdzieś pojechać lub zostać itp.

Gdy zastanowimy się nad motywacjami, zobaczymy, że typ słoneczny wybierze sobie miejsce, gdzie będzie mógł wykazać się najbardziej, natomiast typ księżycowy będzie próbował albo zachować maksymalne bezpieczeństwo, albo zachować to co ma. Lub taki ostateczny wariant - gdy mąż czegoś bardzo chce, wtedy żona może po prostu iść za mężem albo, gdy żona się czegoś domaga, to mąż może jej ustąpić. Czyli gdy okoliczności do tego zmuszają.

Stany księżycowe.

Idealnym stanem dla człowieka typu księżycowego jest stan dziecka, które odczuwa spokój, ponieważ obok są dorośli, którzy zapewnią mu bezpieczeństwo. I jest mu dobrze, o ile nikt go nie rusza i mu nie przeszkadza. Do tego Księżyc dąży najbardziej. Zgadza się on na kontrolę i ograniczenie, jeśli daje się mu odrobinę przestrzeni wewnętrznej. Pozwala, żeby go kontrolowano pod warunkiem absolutnej opieki i bezpieczeństwa.

Sytuacje księżycowe.

Są to wszystkie sytuacje domowe, urodzenie dziecka, związki małżeńskie, czasem sytuacje związane z wodą, podróże.

* * *

Wszystkie planety można podzielić na trzy duże kategorie:

Planety, orbity których znajdują się wewnątrz orbity Ziemi. Słońce, Merkury, Wenus - tak zwane planety wewnętrzne. Te planety określają świat wewnętrzny człowieka.

Planety zewnętrzne, do których zaliczane są wszystkie pozostałe (oprócz Księżyca) - one określają przejawienie się człowieka na zewnątrz i dzielą się na dwie grupy: widzialne i niewidzialne.

Wszystkie wewnętrzne planety są widzialne, dopóki nie został odkryty Wulkan. Będzie to jedyna wewnętrzna niewidzialna planeta.

Wszystkie planety widzialne są związane ze sferą życia osobistego człowieka, natomiast planety niewidzialne dotyczą życia transpersonalnego czyli kolektywnego.

Zaznaczmy teraz granice pomiędzy życiem wewnętrznym i zewnętrznym. Co to znaczy - życie wewnętrzne? - To, czego nie mogę obserwować u innej osoby bezpośrednio. Procesy mentalne i emocjonalne oraz procesy wewnętrznej świadomości są niewidoczne dla zewnętrznego obserwatora. Obserwator może postrzegać je jedynie pośrednio poprzez działanie albo słowa. W ten sposób może domyślać się jakie myśli i emocje nim kierują, lecz samych emocji bezpośrednio nie widzi.

Istnieje też druga droga bezpośredniego przeżywania emocji innej osoby. Droga ta leży poza granicami świata widzialnego. Jest to droga percepcji intuicyjnej. Włączają się tu wyższe planety - transpersonalne. Włączają się zdolności paranormalne, czyli wykraczające poza normalne.

A więc z samej budowy systemu słonecznego możemy zrozumieć, jakie procesy są wewnętrzne, a jakie zewnętrzne.

Dwie planety wewnętrzne - Merkury i Wenus odpowiadają za dwa wewnętrzne mechanizmy: mechanizm myślenia i mechanizm emocji.

Myślenie. Co oznacza ten wyraz? Jest to problem nawet dla psychologów. Myślenie faktycznie jest samym człowiekiem. Człowieka różni od zwierzęcia właśnie myślenie. Zwierzę ma rozwinięte uczucia, ale myśli tylko człowiek. Gdy więc opisujemy myślenie człowieka, jego procesy mentalne, powinniśmy uwzględnić cały jego horoskop. Nie ma ani jednego elementu w horoskopie, który nie wpływałby na myślenie. Nie przesadzam. Tak jest naprawdę.

Jest jednak pewna określona warstwa w myśleniu, do której zwykle odnosimy pojęcie intelektu, rozumu, rozsądku w zwykłym tego słowa znaczeniu. Zaraz wytłumaczę, czym zajmuje się ta warstwa.

Ponieważ Księżyc jest związany z reakcją człowieka na środowisko (otoczenie), kieruje więc wszystkimi narządami zmysłów (gdyż cała percepcja odbywa się za pośrednictwem Księżyca).

Jeśli Ziemia krąży dokoła Słońca po orbicie kołowej, to Księżyc obracający się dokoła Ziemi zakreśla pewną skomplikowaną figurę. Dlatego wchodząc i wychodząc poza orbitę Ziemi może łączyć świat wewnętrzny ze światem zewnętrznym. Rządzi on nie tylko zachowaniem, lecz również percepcją. Jedną z najważniejszych sfer, którymi rządzi Księżyc jest wyobraźnia - zdolność do odtwarzania wewnątrz obrazów świata zewnętrznego. Lecz gdy zwrócimy się ku procesowi percepcji, to zobaczymy, że poprzez narządy zmysłów człowiek odbiera nie rzeczy czy fakty.

Gdy patrzę na butelkę, nie postrzegam jej jako butelkę. lecz jako barwy - niebieską, białą, złotą. Na poziomie oka, na poziomie wrażeń jest tylko rozróżnienie kolorów. Zrozumienie, że to jest butelka, jest skutkiem wewnętrznego opracowania informacji. Nie widzimy rzeczy, tylko barwy, potoki światła. Ażeby przekształcić potok światła w konkretny obraz potrzebny jest specjalny mechanizm. który wyodrębnia znajome dla człowieka obrazy, rozpoznaje je. Potrzebny jest pewien wewnętrzny system informacyjny. A więc Merkury wyodrębnia z potoku konkretne znajome mu obrazy, figury - nazywa je. Jest to jedna z najważniejszych funkcji Merkurego - rozróżnianie, natomiast drugą jego funkcją jest rozpoznawanie. Są to funkcje związane z percepcją. Warstwa intelektu związana z Merkurym nie tworzy nic nowego. Merkury jedynie wyodrębnia coś znajomego wśród tego, co spostrzega. Jest to tak zwane myślenie werbalne. Merkury pojmuje inaczej niż inne planety. Mówi „rozumiem”. gdy uda mu się dobrać do jakiegoś procesu znaną mu nazwę, etykietę. Dla niego zrozumieć - to dać nazwę.

Stąd wszystkie procesy związane z Merkurym: poznawanie, rozróżnianie, kojarzenie zwykłych pojęć - są to asocjacje mentalne. Myślenie, które zachodzi na poziomie łączenia wyrazów, na poziomie doboru znanych pojęć, ustalenia związków pomiędzy znanymi kategoriami.

Jakie jeszcze oprócz werbalnego może być myślenie. Każdy typ myślenia ma swój aparat działania. Wszystkie procesy myślowe, które podlegają planetom po Saturnie, są pozawerbalne. Czyli myślenie osoby z dominującym Uranem wygląda tak, że osoba ta po prostu zna wynik i często nie może określić mechanizmu, przy pomocy którego do niego doszła, nie może określić drogi, która ją do tego przywiodła. Takie procesy też są znane. Ci, którzy zajmują się czynnie nauką lub twórczością, zetknęli się być może z sytuacją, gdy szuka się formy dla wyrażenia tego, co niewyraźnie wyczuwa się wewnątrz. Albo gdy człowiek długo zastanawia się nad jakimś problemem i nie może znaleźć rozwiązania, nadchodzi nagle stan ciszy wewnętrznej i po jakimś czasie człowiek wie, że zrozumienie przyszło, chociaż nie jest jeszcze zbyt wyraźne. Trzeba jeszcze przekształcić to zrozumienie wewnętrzne w konkretną formę, zdanie, obraz, ubrać w słowa. Często to się zdarza astrologiom. Gdy patrzymy na horoskop, widzimy, lecz go jeszcze nie rozumiemy. Ci, co uprawiają astrologię przynajmniej przez trzy lata, znają ten stan. Widzę, lecz jeszcze nie rozumiem. I nagle przychodzi zrozumienie. Wszystko jakoś samo się łączy i dalej zaczynamy powoli rozwijać to zrozumienie w interpretację.

Innego typu proces, lecz też transmentalny miał miejsce w przypadku, powiedzmy, Mozarta. W stanie twórczym w jednej chwili znał on treść całego przyszłego utworu. Dalej już tylko zostawało przekształcić w zapis muzyczny tę momentalną wewnętrzną wizję całości. Są to przykłady procesów myślenia pozawerbalnego. Pozostałe zwykłe procesy logicznego myślenia, myślenia skojarzeniowego, które idą poprzez terminy językowe - to wszystko jest związane z Merkurym.

Myślenie jest procesem. Zdanie, obraz, symbol to są te formy, które przybiera ten proces. I właśnie Merkury nadaje formę wewnętrznym procesom mentalnym, zarówno jak procesom percepcji.

Merkury nie myśli sam, jedynie dobiera formę dla myśli. Ten, kto uważnie analizuje procesy mentalne człowieka, np. procesy nauki, badań naukowych, procesy aktywności zawodowej, wie że myślenie nie sprowadza się tylko do Merkurego. Nawet taka prosta rzecz, jak rozumienie czegoś, bardziej przynależy do Słońca niż do Merkurego. Gdy człowiek mówi, że nareszcie coś zrozumiał, okazuje się, że to przede wszystkim wiąże się z pozycją Słońca. Lecz sama praca dokonuje się w związku z pozycją Merkurego. Merkury jest jedynie aparatem, który pracuje z formami myślenia.

Poznanie jest związane z ruchem z zewnątrz do wewnątrz, gdy coś odbieramy. Lecz może też być tak, że myślenie aktywnie uczestniczy w działaniu. Gdy Słońce jest aktywne, człowiek dąży do przejawienia siebie. Powstaje impuls słoneczny, pobudka do działania, impuls twórczy. Lecz sam w sobie impuls słoneczny nie posiada określonej formy. To jest raczej wewnętrzna potrzeba zrobienia czegoś. Energia, która człowieka przepełnia. Gdy ten impuls rozwija się, koniecznie musi znaleźć formę oraz narzędzie dla swej realizacji. Merkury jako pierwsza planeta po Słońcu dyferencjuje impuls słoneczny albo, jak mówią okultyści, polaryzuje go, znajdując dla niego adekwatne formy wyrazu. Inaczej mówiąc, Słońce jakby mówi: „Chcę coś zrobić”, natomiast Merkury wynajduje, jak ma to zrobić. To są dwa najważniejsze procesy, w których uczestniczy Merkury.

Jaką rolę odgrywa Merkury we Wszechświecie?

Zasady astrologiczne dają się zastosować do wszystkich procesów we Wszechświecie. Zobaczmy wiec rolę Merkurego w życiu Wszechświata.

Ponieważ Merkury jest pierwszą planetą po Słońcu, łączy niejako Słońce i Księżyc. Pełni rolę dyferencjacji impulsu słonecznego i znajduje formę wyrazu tej aktywności słonecznej. Oprócz tego łączy też centrum z peryferią oraz przekazuje informacje od peryferii do centrum.

Mówiąc inaczej, rządzi bezpośrednią percepcją. Księżyc umożliwia percepcję bezpośrednią, natomiast Merkury rozróżnia wszystko, co dzieje się w najbliższym otoczeniu człowieka, poznaje świat wokół siebie.

Czym jest myślenie w sensie okultystycznym? - Jest to umiejętność określania swego miejsca w świecie i odnajdywania środków wyrazu. W tym sensie myślenie realizuje się poprzez ogromną ilość procesów. Coś w tym życiu robimy, a to co robimy z kolei oddziaływa na nas. Inaczej mówiąc - myślenie przejawia się poprzez stosunki z innymi ludźmi, poprzez działalność zawodową, nawet poprzez umiejętność pójścia do sklepu i kupienia tego, co jest nam potrzebne.

A więc merkuriańska warstwa myślenia jest związana ze wszystkimi procesami poznawania, rozpoznawania, rozumienia świata blisko nas. Wyraz „blisko” można rozumieć na wiele sposobów. Bliski czasowo - co to znaczy?

(Z sali) - Teraz.

- Teraz to Słońce. Teraz to punkt, Merkury to jednak jakaś okolica. Okolica właśnie tego „teraz”. Trochę w przeszłość i trochę w przyszłość. Jak daleko w przeszłość i przyszłość?

- .....

- Z czym się wiąże najbardziej bezpośrednia percepcja? Jaki jest pełny cykl bezpośredniej percepcji? - 1/16 sekundy dla percepcji wizualnej. Percepcja nerwowa - 1/200 sekundy. Jednak jest to tylko jeden krok percepcji. Natomiast chodzi o cały cykl, gdy percepcja się urywa i rozpoczyna od nowa, nieprzerwany cykl percepcji, który się kończy i zaczyna od nowa?... - Dobrze...

- Jedna z zasad okultystycznych mówi, że wszystkie w świecie procesy przebiegają cyklicznie. Możemy więc wyodrębnić wiele cykli np. życie (narodziny, życie, śmierć, życie po życiu). Wschód słońca, południe, zachód, północ. Wiosna, lato, jesień, zima. Oto rysunek w postaci koła, zestawiający te wszystkie cykle .

Są to podobne do siebie procesy cykliczne.

Każdy cykl dowolnej planety odpowiada jakiemuś wewnętrznemu cyklowi w człowieku. Na przykład, kształtowanie wielkich celów w naszym życiu, zasadniczej orientacji życiowej, cykl dochodzenia do sukcesu społecznego - to jest cykl związany z Jowiszem. Trwa etapami po 12 lat. Czyli 4 etapy po 12 lat.

Jeśli w karcie człowieka dominuje Jowisz, np. Jowisz na Asc lub gdy jest najmocniejszy w karcie, pierwszy etap samookreślenia zaczyna się w wieku około 12 lat. W następnym cyklu Jowisza człowiek znajduje swoje zadanie życiowe, które realizuje bardzo długo około 24 lat i ostatnia faza, która prowadzi człowieka do sukcesu, zaczyna się na czwartym etapie - około 48 lat. Jest to związane z okultystycznym sensem liczb 3 i 4. Lecz najistotniejsze jest to, że główne życiowe zadania są realizowane w cyklu Jowisza, jeśli człowiek jest zorientowany na sukces i organizuje się przez cykl Saturna, jeśli człowiek jest zorientowany na stabilność. Cykl Saturna trwa 29,5 - 30 lat.

Wróćmy więc do pytania - jaki cykl może mieć Merkury?

Jeden cykl Merkurego jest roczny, drugi natomiast trwa 88 dni. Wyjaśnię, dlaczego rok albo 88 dni. Pełny obrót Merkurego dokoła Słońca trwa 88-89 dni, lecz wraz ze Słońcem Merkury pokonuje zodiak w ciągu mniej więcej roku. Dlatego najdłuższe merkuriańskie procesy nie trwają dłużej niż 88-89 (mniej więcej 3 miesiące). Inaczej mówiąc, jeśli intensywnie pracujemy nad zapamiętaniem czegoś - trzy miesiące jest to okres, gdy dany materiał przechodzi do pamięci automatycznej, lecz w naszym życiu codziennym skutki tego zapamiętywania zamanifestują się po roku.

- Zastanówmy się, jaki cykl jakiego ciała niebieskiego jest bezpośrednio związany z percepcją?

(Z sali) - Cykl Księżyca.

- Cykl Księżyca wiąże się przede wszystkim z biologiczną adaptacją. Dlatego całkowita biologiczna adaptacja do nowego miejsca trwa 27-29 dni. Ale adaptacja wstępna równa się połowie cyklu Księżyca, czyli dwóm tygodniom, ponieważ od początku wydarzenia do jego maksymalnego przejawu zawsze upływa połowa cyklu. I jest to najintensywniejszy okres procesu adaptacji te pierwsze dwa tygodnie. Biologowie wiedzą, że po to by zaadaptować się w nowym środowisku człowiek potrzebuje dwóch tygodni. Lecz procesy percepcji jednak nie są związane z Księżycem.

Zapomnieliście Państwo, że Ziemia też jest planetą. Symbolicznie z percepcją świata fizycznego wiąże się przede wszystkim Ziemia. Pełny cykl percepcji wynosi 1 dobę - pełny obrót Ziemi. Gdy człowiek kładzie się spać, wszystko co przeżył w ciągu dnia idzie do podświadomości i tworzy jej struktury. I chociaż tam się przechowuje, jednak z rana zaczyna się nowy cykl percepcji. W psalmie się mówi: „Dzień dniowi głosi opowieść, a noc nocy przekazuje wiadomość..”

Wszystkie te wrażenia, które człowiek odebrał w ciągu dnia, składają się na pełny cykl percepcji. Składa się na to stan świadomości dziennej i stan świadomości nocnej. Ten cykl jest taki sam jak każdy inny. Jest to jeden z symbolicznych argumentów na rzecz doktryny reinkarnacji. Nie jest to dowód bezpośredni, tylko symboliczny.

Słońce jest związane z naszą świadomością. Co wieczór widzimy, jak Słońce umiera, jednak obserwator poza ciałem fizycznym, obserwujący wszystkie procesy z kosmosu może widzieć, że Słońce nie umarło, lecz przeszło do innej sfery i znów się narodzi, wschodząc. Tak samo cyklicznie powtarza się proces życia. Nasza świadomość nie umiera, tylko przechodzi do drugiej sfery i po jakimś czasie znowu powraca w nowej postaci.

A więc całkowity cykl percepcji trwa jedną dobę. To jest właśnie bliskość w sensie merkurialnym, ponieważ gdy budzimy się ze snu, znów odtwarza się nieprzerwany łańcuch percepcji. Dlatego pojęcie „bliski” w sensie astrologicznym oznacza coś, co trwa w granicach jednej doby. Gdy mówimy o 3 domu i bliskich podróżach z nim związanych, to mamy na myśli odległości, które można pokonać w ciągu jednej doby. Co prawda teraz w ciągu jednej doby można dolecieć do Nowego Yorku i wrócić. Ale też procesy zachodzące w Nowym Yorku zaczęły odpowiednio oddziaływać na nasze życie tutaj. Dajmy na to wpływ kursu dolara na nasze ceny. Świat zrobił się inny, bardziej zwarty. Zmieniliśmy granice świata i wyszliśmy do przestrzeni kosmicznej. Lecz w sensie tradycyjnym bliskość merkurialna wynosi jeden dzień. Dotyczy to odległości w czasie i przestrzeni oraz bliskości ludzkiej, społecznej. Mówiąc inaczej Merkury to myślenie powszednie, dzień po dniu (day-by-day mind). Myślenie, które żyje tylko przez dzień. Wyższą filozofią Merkurego jest prawidłowo przeżyć dzień. Czyli szybko odnaleźć właściwe sposoby do rozstrzygnięcia jakichś konkretnych zadań. Merkury nie stawia przed sobą celów zbyt odległych. Cele odległe są związane z planetami, które mają dłuższe okresy obrotu.

Z Merkurym wiążą się następujące zagadnienia: jak się ubrać, wyjść na ulicę, pójść do pracy, tam coś zrobić, z kimś porozmawiać, jakie zakupy należy zrobić na dziś itp. Merkury może nawet zajmować się działalnością naukową, lecz zadania stawiają przed nim Słońce, Jowisz lub Saturn.

W stosunkach międzyludzkich Merkury jest związany z kontaktami krótkotrwałymi, nie łączy on ludzi mocnymi więzami. Stosunki merkurialne dotyczą kontaktów z sąsiadami, kolegami w pracy, znajomymi. Stosunki tego typu, gdy można z ludźmi spędzić jakiś czas w ciągu dnia, rozejść się i zapomnieć. Czyli że związki merkurialne cechuje brak emocji. Przyjaciele spod Merkurego, to ludzie, z którymi można po prostu pobyć w towarzystwie, porozmawiać i w żaden sposób się nie wiązać. Mogą to być kontakty dotyczące samej pracy. Lecz nie są to związki jowiszowe, które stawiają przed sobą wielkie zadania, tylko zadania codzienne. Krąg Merkurego dotyczy rodziny, krewnych, sąsiadów i przyjaciół mieszkających w pobliżu. Merkurialne środowisko zmienia się wraz z wiekiem. Dla dziecka siedzącego w swym dziecinnym łóżeczku merkurialna odległość nie sięga poza jego pokój. Dla dziecka, które zaczęło chodzić sfera Merkurego rozszerza się na całe mieszkanie. Natomiast przejażdżka na następną ulicę to już jest wielka podróż. Lecz zwykle moje miasto lub wieś jest moim merkurialnym środowiskiem.

Cechy Merkurego

Cechy Merkurego są związane z rolą, którą on odgrywa w naszym życiu. Cechy wyrastają z jego funkcji, służą temu, by mógł dobrze wykonywać swe zadania: np. dobrze łączyć peryferia z centrum, dobrze coś rozpoznawać, dobrze odbierać i przekazywać informację. Merkury więc powinien być ruchliwy, szybki, otwarty, właściwie i szybko reagujący. Merkury podobnie jak Księżyc ma dobry odbiór (jest wrażliwy), lecz w odróżnieniu od Księżyca dobrze też oddaje (przekazuje dalej). Merkury łatwo na wszystko reaguje, jest ciekawy, ma żywy umysł.

Merkury jest bardzo kontaktowy. Jednym z najważniejszych zadań naszego umysłu jest nawiązywanie kontaktów z innymi ludźmi. Więc Merkury łatwo nawiązuje znajomości, jest rozmowny, czasem aż nazbyt, bardzo ciekawy, ustępliwy jak Księżyc i jak Księżyc nie ma też własnych bodźców. Podobnie jak Księżyc jest uzależniony od impulsu, który odbiera od Słońca. Dlatego również nie jest zbyt samodzielny.

Jedną z jego najważniejszych cech jest możliwość rozróżniania, odróżniania, dyferencjowania. Merkury wspaniale przyswaja nowości. Odbiera, przyswaja i zapamiętuje.

(Pytanie do audytorium) - Jaki żywioł najlepiej przekazuje informacje? Jest najlepszy w przechowywaniu i przekazywaniu informacji?

(Audytorium podaje wszystkie naraz)

- Wobec tego jaki żywioł najlepiej przechowuje informację?

(Z sali) - Ziemia.

- Tak, właśnie. Lecz Ziemia jest złym łącznikiem. Dlaczego? Ma bardzo wolną percepcję. Percepcję ma spowolnioną, lecz gdy już coś przyswoi - przechowuje wspaniale. Coś do dłuższego przechowywania najlepiej jest przekazywać Ziemi.

Ogień jest szybki i ruchliwy, lecz jego wadą jest zła percepcja, gdyż sam łatwo generuje nowe idee. Jest twórczy i słabo przyjmuje to, co do niego przychodzi.

Powietrze ma wspaniałą percepcję, lecz nie potrafi informacji zatrzymać, przechować. Natychmiast przekazuje dalej.

Woda ma odbiór wolniejszy niż Powietrze, jednak dosyć szybki i bardzo dobrze przechowuje informację. Dlatego najlepszym środkiem oddziaływania jest Woda. Zwykle właśnie Wodę ładuje się informacją. Powietrze nie da się naładować, gdyż nie trzyma informacji.

Merkury sam w sobie ma dobrą pamięć, ale najlepszą pamięć przejawia, gdy się znajduje w znakach Wody. Aczkolwiek łączy w sobie właściwości zarówno wodne, jak powietrzne i ziemne. Merkury nie zawiera tylko Ognia, nie ma własnego impulsu, bodźca. Dlatego symbol Merkurego składa się z trzech elementów graficznych: półksiężyca (symbol Księżyca), koła (symbol Słońca) i krzyża (symbol Ziemi). Merkury jest uważany za dziecko Słońca i Księżyca. On ma wrażliwość Księżyca, aktywność Słońca i ziemską umiejętność przechowywania informacji. Dlatego dobry Merkury zwykle daje dobrą pamięć, ale najlepszą pamięć daje, gdy się znajduje w znakach Wody.

Merkury nie jest emocjonalny, jest chłodny uczuciowo, rozważny, racjonalny, ostrożny, lękliwy, nie lubi nacisku, ucieka od niego. To wymykanie się spod nacisku jest jedną z jego form samozachowania. I dlatego jedną z jego właściwości jest spryt.

Im mocniejszy jest Merkury w karcie człowieka, tym bardziej ten człowiek jest tchórzliwy. Ponieważ strach jest właściwością umysłu, odwaga zaś właściwością serca. Im bardziej rozwiniętą inteligencję ma człowiek, tym bardziej jest strachliwy.

Gdy Merkury w karcie jest uszkodzony, daje to kłamliwość, gdyż kłamstwo jest dzieckiem strachu. Porównując siłę Merkurego i Wenus, Merkurego i Słońca w karcie możemy określić poziom tchórzliwości człowieka. W normalnym położeniu Merkury daje rozwagę i ostrożność.

W sferze fizycznej Merkury daje wytrzymałość. Merkury nie daje siły. Siłę daje Mars albo Pluton. Merkury natomiast daje wytrzymałość. To nie jest wytrzymałość typu księżycowego (siła przeżycia). Jest to wytrzymałość, która się wiąże z intensywnym oddychaniem. Merkury przy pomocy właściwego oddychania sprawnie pochłania energię ze świata otaczającego.

Role odgrywane przez Merkurego w życiu.

Merkury jest posłańcem Bogów. Nie jest więc „bogiem”, czyli zwierzchnikiem.

Weźmy na przykład tranzyt Merkurego przez 9 lub 3 dom, albo przypuśćmy, że Merkury ma aspekt z Księżycem, Księżyc natomiast znajduje się w 3 domu. Co to znaczy? Znaczy to, że albo dostanie się wiadomość, list, albo pozna się kogoś nowego. Ale kogo? Czy jakąś wielką figurę, czy nie? Oczywiście że nie, ponieważ Merkury to nie Jowisz, nie daje wysokich stanowisk. Merkury jest sygnifikatorem osób o podobnej do naszej pozycji społecznej albo niższej. Może to być goniec, ktoś, kto jest pod naszym zwierzchnictwem, kierownictwem lub ktoś nam równy, i nie może to być nikt wyżej postawiony. To są przede wszystkim dzieci. Może to być rodzeństwo młodsze lub w tym samym wieku, przyjaciele aczkolwiek nie najbliżsi, znajomi, koledzy ze szkoły, z pracy - pozycja społeczna których jest równa naszej lub niższa, podwładni, pracownicy najemni w domu lub gdzie indziej, służba, nasi uczniowie lub ludzie, którym pomagacie jako młodszym, zwierzęta domowe. Takie są najważniejsze role Merkurego.

Role społeczne Merkurego.

Merkury zawsze wiąże się z kontaktami, powiązaniami, współdziałaniem, przekazywaniem informacji. Dlatego przede wszystkim jest sygnifikatorem ludzi, reprezentujących te dziedziny w sferze społecznej. Będziemy tu mieli do czynienia z zawodami zajmującymi się przekazywaniem informacji: prasa, poczta, łączność, wszystkie służby informacyjne, każdy proces wzajemnej wymiany, handel. Lecz jakie miejsce zajmuje Merkury w handlu? Czy jest jakimś wielkim handlowcem? Nie. Jest to bezpośredni sprzedawca zza lady. Wielkiego handlowca tworzy Jowisz. Natomiast Merkury jest jego podwładnym (subiektem).

Merkury to również rozmaici przewoźnicy, taksówkarze, dostawcy.

Jedną z ważnych funkcji Merkurego jest poznanie, dlatego Merkury jest związany z nauką.

Świat nasz zmienia się bardzo szybko, dlatego nie warto nastawiać się na zapamiętywanie zawodów. Należy zapamiętać zasady, które określają te zawody. A więc tu wchodzą w grę wszystkie procesy wzajemnej wymiany, przekazywania informacji oraz procesy związane z działalnością intelektualną. Jeśli ktoś ma Merkurego w 2 domu albo Merkury dobrze aspektuje dom drugi, osoba taka może utrzymywać się z zawodu związanego z Merkurym - to znaczy albo poprzez działalność intelektualną, albo poprzez handel, podróże, dziennikarstwo, pisarstwo. Jednym z najszczytniejszych zajęć Merkurego, które wymaga jeszcze jednak udziału Księżyca lub Neptuna, to uprawianie poezji. Wymaga to dobrych aspektów Merkurego z Neptunem lub Merkurego z Księżycem, które dają jaskrawą twórczą wyobraźnię. Wszyscy więksi poeci i pisarze mają te aspekty.

(Pytanie z sali) - Czy nie potrzeba tu także wpływu Wenus?

Wenus bardziej dotyczy muzyki, śpiewu. baletu, teatru.

Ze sztuk pięknych Merkury najbardziej jest związany właśnie z poezją, później z innymi gatunkami literatury. Lecz sam Merkury tu nie wystarczy. Księżyc daje wyobraźnię, natomiast Merkury możliwość werbalnego wyrazu obrazów wewnętrznych.

I jeszcze jedna ważna sfera działalności Merkurego - nauczycielstwo. Jeśli Merkury znajduje się w 6 domu, może to wskazywać albo na zawody podrzędne, częste wyjazdy służbowe (delegacje), albo mówi to o zawodzie nauczyciela lub lekarza, ponieważ medycyna również jest związana z Merkurym. Aczkolwiek nie cała. Część medycyny - chirurgia - jest związana z Marsem, część jest związana z Plutonem. Merkury przede wszystkim ma związek z terapią. I sama służba zdrowia jest zorganizowana na sposób merkuriańskie. Przecież Merkury w Pannie jest najmocniejszy. System leczenia w zależności od postawionej diagnozy podlega znakowi Panny. Klasyczną zasadą Panny jest rozłożenie wszystkiego do odpowiednich szufladek, bez tworzenia jedynego systemu funkcjonowania całości. Merkury jest klasycznym przykładem pragmatyka, nie potrzebuje wyższej filozofii, nie potrzebuje wiedzy o pierwotnych zasadach. Interesuje go tylko, jak konkretnie ma postępować w konkretnym przypadku.

Wyraz, który dobrze określa Merkurego, to okazja. Merkury nie lubi przepuszczać okazji. To jest najważniejsze. Jak tylko pojawia się jakaś okazja, łapie się za nią. Jako dziennikarz goni za każdą sensacją. Jako drobny handlarz - usiłuje złapać każdego klienta. Jest ciekaw wszystkiego co nowe. Goni za każdą informacją. Proces wymiany jest dla niego ciekawszy niż nabycie czegoś. Jest nastawiony na wynik praktyczny, lecz ważniejszym dla niego jest sam proces kontaktu, wymiany. Księżyc na przykład nie lubi rozstawać się ze starymi rzeczami. Ludzie z mocnym Księżycem, powiedzmy Raki, gromadzą rzeczy latami. Nie lubią wyrzucać listów, ani starych gazet, drobiazgów, rzeczy. Wydaje im się, że to wszystko może się jeszcze przydać. Tak jest z Księżycem. Natomiast Merkury, skoro tylko jest okazja wymiany jakiejś rzeczy na nową, korzysta z niej natychmiast. Najbardziej go interesuje sama wymiana. Zbieranie znaczków, innych rzeczy, monet, etykiet - cała ta wymiana to dla niego największa przyjemność. Jest to właśnie jego motywacja. Merkury bowiem jest ciekawski i przyciągają go wszystkie nowości.

Merkurym jest łatwo manipulować obiecując dać mu coś nowego, coś czego nie ma, co pociąga go swą nowością.

Merkury bardzo nie lubi zmarnować okazji. Najsilniejszą motywacją dla niego jest okazja. On uzyskuje energię poprzez kontakty, obcowanie z ludźmi. rozmowę. Dla niego rozmowa jest celem samym w sobie. Jeśli Księżyc rozmawia z powodów praktycznych (powiedzmy żeby uzyskać jakąś radę, przepis, coś korzystnego) albo dla podtrzymania bliskich więzi; Słońce poprzez rozmowę chce zakomunikować otoczeniu o swoich wspaniałych osiągnięciach (Słońce zawsze rozmawia tak jakby występowało przed audytorium), dla Merkurego natomiast rozmowa to rozmowa. Największa radość.

Nie można od Merkurego wymagać zbyt odległych celów, zbyt wielkich rzeczy. Gdy jakiś cel, jakaś możliwość jest zbyt odległa, Merkury jej nie dostrzega, nie zwraca na to uwagi, ponieważ potrzeba do tego szerszego myślenia. On widzi tylko to, co ma przed oczyma.

Pytanie z sali: - Co oznacza Merkury w 12 domu?

- Dowolna planeta w domu 12 ma wielkie trudności z przejawieniem się, wyrażeniem siebie. Ludzie z Merkurym w 12 domu mogą mieć trudności w komunikowaniu się, mogą być małomówni, nie potrafią szeroko rozwinąć tematu, mają trudności w zawieraniu znajomości. Te problemy są związane z tym, że trudno im jest wystąpić przed publicznością, wyrazić to, co dzieje się wewnątrz nich. Mają też skłonność do pogrążania się i pozostawania w sobie, w marzeniach. Takie położenie Merkurego może też oznaczać wyjazdy za granicę oraz przyjaciół w dalekich krajach.

Czym rządzi Merkury w ciele i psychice?

Układem nerwowym. Merkury łączy centrum z peryferią. Stąd system nerwowy jest związany nie tylko z Merkurym, lecz także wyższymi planetami oraz Słońcem poprzez splot słoneczny. Merkury kieruje układem nerwowym jako całością i konkretnie współczulnym układem nerwowym. Oprócz tego Merkury rządzi oddychaniem. Podobnie jak Księżyc jest on związany z procesami przemiany materii. Księżyc tu bardziej odpowiada za procesy fizyczne, natomiast Merkury za energetyczne.

I co najważniejsze Merkury rządzi rękami, poprzez które przede wszystkim realizuje główną swą funkcję czyli wymianę. Ale nie tylko w sensie wymiany materialnej: poprzez ręce bowiem wypływa nasza energia i jest odbierana ta, która znajduje się wokół nas. Poprzez ręce odbywa się aktualny kontakt energetyczny. Ludzie leczący bioenergią (bioenergoterapeuci) przekazują energię przy pomocy rąk. Poprzez ręce odbywa się momentalny kontakt energetyczny z otoczeniem. Wytrzymałość zaś Merkurego jest związana ze zdolnością podtrzymywania przepływu energii poprzez oddychanie, poprzez system nerwowy, poprzez ręce.

Zobaczycie sami, że ci, którzy mają mocnego Merkurego, mimo że nie są mocni, są w stanie wytrzymywać umiarkowane obciążenie fizyczne nieprawdopodobnie długo. Oprócz tego Merkury jest związany z procesami trawienia, lecz nie w żołądku przy pomocy kwasów żołądkowych, tylko w jelitach przy pomocy mikroflory, a także z procesami wchłaniania jelitowego. Dlatego Merkury rządzi jelitami poprzez znak Panny.

Każda planeta poprzez swe aspekty przekazuje innym planetom swe właściwości. Aspekty Słońca dają energię, aspekty Księżyca dają mediumizm, giętkość, wrażliwość, aspekty Merkurego dają ruchliwość, elastyczność, plastyczność. Więc gdy mamy w karcie dobry aspekt Merkurego z Marsem, można mówić o giętkości danej osoby, że będzie ona miała elastyczny kościec. Mocne aspekty Merkurego z Marsem są potrzebne akrobatom, natomiast tancerzom są potrzebne aspekty Merkurego i Wenus. Ponieważ Wenus sama w sobie daje wdzięk, lecz plastyczna nie jest. Np. głosowi Wenus nadaje piękno, natomiast Merkury - giętkość, plastyczność. Tak jest ze wszystkim.

Ponieważ Merkury rządzi rękami, dobrze jest żeby także w karcie pianisty był on mocny, jak też w kartach innych osób, które wykonują precyzyjną pracę ręczną.

Stany Merkurego.

Żywość, lekkość, intelektualizm. Stan idealny, gdy czegoś się dowiaduje lub dokonuje wymiany. Tak samo jak Księżyc lubi bezpieczeństwo, lecz w odróżnieniu od Księżyca jest bardziej ruchliwy i aktywny. Aktywność nadaje mu Słońce.

Rodzaje działalności

Znajomości, kontakty, aktywność umysłowa. Sytuacje wymiany. W pracy stanowiska podrzędne. Procesy nauczania i uczenia się oraz krótkie podróże.

Metalem Merkurego jest rtęć.

P: Kolor żółty. Kolor mądrości równowagi. Żółta aura wskazuje na aktywną mentalność.

Nuta - mi.

Ważną cechą Merkurego jest poczucie humoru. Merkurego w ogóle łatwo jest wyobrazić jako nastolatka - żywego, lekkiego, bystrego. Wenus w odróżnieniu od Merkurego jest planetą wyjątkowo poważną. Wenus jak przyjęto uważać rządzi emocjami.

- Czemu służą emocje w naszym życiu? Do czego są potrzebne?

- ...

- Wenus również znajduje się w przestrzeni wewnętrznej człowieka i wnioskując z jej lokalizacji również w jakiś sposób jest związana z procesami percepcji. Lecz w jaki sposób?

(Z sali) - Poprzez emocje.

- Powiedziałbym raczej poprzez zaangażowanie.

- Merkury jest ciekawy wszystkiego, stara się złapać wszystko co widzi, nie potrafi wybierać. Nie jest selektywny w tym sensie, że nie wybiera, co dla niego jest bardziej ważne, a co mniej. Ponieważ Merkury nie wybiera. Bodźcem dla niego jest nowość sama w sobie. Jednakże w naszym życiu zjawiska wcale nie są równoznaczne. Merkury jednak nie posiada umiejętności odróżnienia tego, co jest ważne i potrzebne, od tego, co ważne nie jest. Jako intelekt Merkury tylko gromadzi fakty. Lecz to samo wydarzenie może mieć różną wartość dla mnie i dla innej osoby. Dlatego powinien istnieć mechanizm, który potrafi wybierać z tej mnogości rzeczy i zjawisk dokoła to, co ma wartość dla mnie. Czyli mówiąc inaczej powinien istnieć jakiś system wartości.

W gruncie rzeczy człowiek ma 2 systemy wartości.

Pierwszy, a właściwie to drugi system, jest to system wpojony nam przez wychowanie. Żyjemy w społeczeństwie i wraz z wychowaniem i wykształceniem przyjmujemy system wartości społeczeństwa, do którego należymy. System jego priorytetów. Zewnętrzny system wartości.

Oprócz tego posiadamy wrodzony system oceny - wewnętrzne odczucie, które umożliwia nam rozróżnienie i wybór. Podam przykład. Taka rzecz jak gust. Jest to rzecz, którą wykształcić jest bardzo trudno. Trzeba to mieć wrodzone. Dlatego system wartości używany przez nas jest dwóch rodzajów: 1) taki, który otrzymaliśmy z zewnątrz wskutek wychowania i 2) wrodzony. I jeśli zewnętrzny system wartości jest związany z Jowiszem, to wewnętrzny jest związany z Wenus.

Gdy mówiąc o Wenus używam wyrażenia „system wartości”, popełniam pewien błąd, ponieważ Wenus nie ma żadnego systemu, dokonuje bowiem wyboru instynktownie. W jej przypadku można powiedzieć, że o gustach się nie dyskutuje. Jeśli o systemie wartości Jowisza można dyskutować i tym stale są zajęci politycy i działacze społeczni, to dyskutowanie o gustach Wenus nie ma sensu. Głupio jest udowadniać komuś, że pomarańcza jest smaczniejsze od jabłka, skoro jeden lubi jabłka, a drugi pomarańcze.

A więc Wenus posiada taką naturalną umiejętność wyboru, opartą na przeglądaniu wszystkich odbieranych wrażeń pod kątem wrodzonego nadanego przez znak słoneczny temperamentu. To jest moje, a to nie moje. Jeśli w systemie wartości Jowisza możliwe jest porównywanie: to jest lepsze niż to, a tamto jest jeszcze lepsze, to Wenus po prostu wyczuwa, że coś jej się nie podoba i już. Nie mówi, że coś jest lepsze, tylko że jej się to podoba, ona to lubi. Jowisz dokonuje wyboru poprzez rozsądek, natomiast Wenus wybiera poprzez emocje. Przyciąganie, odpychanie - to już jest przejaw wyboru. Dlatego najważniejszą funkcją Wenus jest umiejętność wyboru. W procesie percepcji Wenus skupia uwagę człowieka na tym, co jest dla niego najważniejsze.

Jeśli Merkury odbiera wszystko równo, jednakowo, to dla Wenus jakiś obiekt może okazać się bardziej ważny i wówczas skierowuje ona na niego całą uwagę, natomiast reszty może już nie dostrzegać. Stąd wynikają te jej „lubię”, „nie znoszę”, że coś jest przyjemne, a coś nie.

Podam przykład dokonywania wyboru przez Wenus, żeby porównać ten proces z wyborem Jowisza. Proszę sobie wyobrazić dwie kobiety, które robią zakupy w sklepie z ubraniem. Jedna ma bardzo mocnego Jowisza, natomiast druga bardzo mocną Wenus. Co kupi kobieta z mocnym Jowiszem? To co jest najbardziej modne i najbardziej prestiżowe. Jeśli będzie miała dużo pieniędzy, to jeszcze cena będzie wchodziła w rachubę - kupi to, co będzie najdroższe. Wenus natomiast posiada zdumiewającą zdolność wyboru właśnie tego, co jej najbardziej pasuje. Mocna Wenus ma dobry wrodzony gust. Nigdy nie założy najmodniejszej nawet rzeczy, jeśli ta jej nie pasuje. Ludzie z mocną Wenus np. ze Słońcem w Byku lub Wadze mają wrodzony pociąg do piękna. Dla kogoś ze Słońcem w Byku powiedzmy bardzo ważne jest otoczenie, w którym jada się posiłki, ładne otoczenie pozytywnie wpływa na ich apetyt. Oni bardzo lubią piękne rzeczy, nawet jeśli nikt ich w tym kierunku nie wychowywał. Np. pewna babcia kupiła wnuczce 2 i pół letniej płaszczyk, szalik i buciki. Dziewczynka popatrzyła na buciki i mówi: „Babciu, no gdzie tu jest taki kolor”. Ponieważ buty były niedopasowane kolorem do reszty, a dziewczynka była spod Wagi.

Ta wybiórczość Wenus jest jej najważniejszą właściwością. Wenus jest naszym rdzeniem wewnętrznym. Co to znaczy? - Ażeby człowiek czuł się dobrze w życiu musi nie tylko wyczuwać moc słoneczną, lecz powinien jeszcze opierać się na tym, co lubi. Najważniejszą naszą oporą są rzeczy, które lubimy. Wenus jest tym stałym rdzeniem, dokoła którego wszystko się kręci. Jak w Wadze jedna część jest stabilna i dwie - ruchome, właśnie tak jest ukształtowana Wenus. Zewnętrznie jest bardzo podatna na wpływy, lekka, dążąca do harmonii i kompromisu, lecz wewnętrznie jest zupełnie nieruchoma. Kto dobrze zna osoby z mocną Wenus, wie, że są ustępliwe, uznają kompromisy, potrafią się wycofać, nie upierają się zbytnio przy swoim, dopóki nie poruszy się czegoś, co jest dla nich najważniejsze i przedstawia największą wartość. W tym przypadku zaprą się i nie dadzą się zruszyć z miejsca. Mogą zachowywać się różnie: Wenus w Byku może wybuchnąć broniąc swego wyboru, natomiast Wenus w Wadze będzie unikała odpowiedzi, żeby nie zrazić oponenta, lecz wewnętrznie nie ustąpi ani trochę. Więc zewnętrznie Wenus jest bardzo plastyczna, lecz wewnętrznie bardzo stabilna. Wenus pełni rolę zewnętrznego wyboru w oparciu o rdzeń wewnętrzny. Z wyborem wiążą się pragnienia, pociąg, dążenia zarówno, jak odrzucenie, odpychanie, niechęć.

Część 3

P: Najważniejszymi uczuciami Wenus są miłość i niechęć. Nie nienawiść, to jest raczej emocja Marsa. Wenus nie nienawidzi, jej maksymalną energią negatywną jest niechęć. Z taką postawą Wenus wiążą się jej cechy główne: zamiłowanie do harmonii, piękna, przyciąganie, wdzięk, magnetyzm; taka jak u Księżyca wewnętrzna moc wraz z zewnętrzną pasywnością. Wenus w zwykłej sytuacji nie będzie aktywna, nie zrobi pierwszego kroku, umie zmusić partnera, by to on go zrobił. Oprócz tego Wenus, ponieważ wiąże się to z emocjami, z sercem, jest odważna i absolutnie poważna. Nie posiada poczucia humoru. Wenus jest romantyczna, marzycielska, ale w odróżnieniu od Księżyca nie jest obraźliwa. Wewnątrz posiada raczej Słońce, nie Księżyc.

Proszę zwrócić uwagę - w symbolu Wenus nie ma zarysu Księżyca. Merkury jest dwoisty: jest wrażliwy, a zarazem aktywny, ma w sobie Księżyc i Słońce. Natomiast Wenus nie ma w swoim symbolu półkola, czyli Księżyca, więc nie jest perceptywna. Żadnym wpływom zewnętrznym nie pozwoli zmienić swego wewnętrznego odczucia. Dokonuje wyboru i od tej chwili już się na nią nie wpłynie w żaden sposób ani poprzez namowy, ani w żaden inny sposób. Natomiast Księżyc można uprosić. Dlatego Wenus, jeśli jej się przyjrzeć, wygląda na planetę bezwzględną. Wenus nie ma litości, Księżyc jest litościwy, Wenus nigdy. Może być litościwa jedynie wobec tych, których kocha. Dla tych, kto jest jej obojętny, ma dużo rezerwy, nie współczuje. Wenus stara się omijać nieszczęście, żeby jej nie dotknęło. Przechodzi obok.

Na jednym z zajęć daliśmy studentom takie zadanie - prosiliśmy wyobrazić sobie sytuację, że na ulicy zdarzył się wypadek samochodowy. Jak zachowa się w tej sytuacji każda planeta? - Merkury, oczywiście, od razu rzuci się dowiadywać, co się stało? I jakiś Jowisz z pewnością pośle go, żeby zadzwonił na policję i pogotowie. Jowisz będzie wydawał polecenia, co kto ma robić, a co Saturn?

(Z sali) - Będzie kierował.

- Kierować tu będzie Jowisz, ponieważ Saturn kieruje tylko tam, gdzie go oficjalnie powołano na stanowisko. Jeśli on po prostu przechodził obok i nie jest zatrudniony w policji albo służbie zdrowia, to będzie stał obok i narzekał na obyczaje i porządki. Co będzie robiła Wenus?

(Z sali) - Przejdzie obok nie zwracając uwagi.

- Właśnie. Jeśli zobaczy, że to nie dotyczy nikogo z jej bliskich, ominie to, by cudze nieszczęście jej nie dotknęło.

Postara się jak najszybciej zapomnieć, ponieważ nie lubi nieprzyjemnych emocji, nie lubi przykrych, brzydkich rzeczy. Łatwo się brzydzi i unika negatywnych emocji. Nie potrafi jak Księżyc opiekować się chorymi, nawet jeśli choruje bardzo bliska osoba. Usiłuje unikać, o ile to możliwe, widoku brudu i krwi. Ideałem życia Wenus jest piękno. Nie przesadzam i nie warto tu wprowadzać wartościowania etycznego. Po prostu każda planeta odgrywa swoją rolę w psychice ludzkiej. Wenus jest motorem, który porusza Marsa. To ona przede wszystkim nadaje ten emocjonalny impuls, który realizuje Mars.

Role Wenus

Czyste emocje, przeżycia - to jest rola Wenus. A więc emocjonalnośc człowieka najtrafniej można ocenić z pozycji Wenus. Bardzo ważną cechą Wenus jest to, że jako planeta wewnętrzna nie wyrzuca emocji na zewnątrz, lecz przeżywa je wewnątrz, gdy oczywiście działa bez zakłóceń. Na zewnątrz emocje demonstrują Mars lub Księżyc, Wenus nie lubi demonstracyjności. Lubi pokazywać tylko coś bardzo ładnego. Ona nie lubi wyglądać źle. Dla niej jest bardzo ważne, jak ona wygląda i jak wygląda partner. Ona wyjątkowo subtelnie wyczuwa atmosferę - każda nieprawidłowość, brak harmonii, brzydota zwracają jej uwagę i przeszkadzają jej. Wenus wszystko przeżywa w głębi serca, dlatego, jeśli mamy kombinację: Księżyc w Koziorożcu i Wenus w Rybach, mamy do czynienia z bardzo powściągliwą osobą, lecz wewnątrz bardzo emocjonalną. W samotności może wszystko przeżywać bardzo głęboko, ale nigdy tego nie uzewnętrzni. Natomiast kombinacja Wenus w Pannie, a Księżyc we Lwie da osobę, która na zewnątrz będzie się wydawała bardzo emocjonalną, będzie demonstracyjna - dużo wdzięku na pokaz, takaż życzliwość, których wewnątrz zupełnie nie odczuwa. Przykładem tego jest Gorbaczow. Księżyc we Lwie - wyjątkowo na pokaz. Dużo wdzięku i życzliwości, lecz czy szczere, to już inna rzecz.

Wenus w Pannie jest chłodna, bardzo ostrożna i rozsądna wskutek wpływu Merkurego. Na zewnątrz więc taki człowiek będzie wyglądał o wiele bardziej emocjonalnym, niż jest w rzeczy samej.

Na pierwszą osobę (z Wenus w Rybach) jej przeżycia oddziałują mocniej niż na osobę drugą (z Wenus w Pannie). Ta druga osoba posiada umiejętność zabezpieczania się przed nazbyt mocnymi emocjami, natomiast pierwsza - nie, gdyż Wenus w Rybach jest w egzaltacji, w Pannie zaś w upadku.

Radzę, by rozmawiając z ludźmi zastanawiać się nad pozycją ich Wenus, żeby mieć własne doświadczenie.

Że Wenus jest wewnętrzną planetą, widać z tego, że w najsłabszej swej pozycji Wenus najbardziej rzuca się w oczy, przejawia się najjaskrawiej. Jej działanie wówczas jest jakby wypychane na zewnątrz. Robiliśmy taki eksperyment. Poprosiłem studentów, by wybrali na sali ludzi z najbardziej wyraźną Wenus - z wyglądu.

Okazało się, że wybrano ludzi z Wenus w Baranie, Skorpionie lub Pannie. Jeszcze bardzo jaskrawo widać Wenus w Bliźniętach. Gdy zobaczyłem to po raz pierwszy, zdziwiłem się, a potem zrozumiałem, że położenie Wenus w jej słabych znakach zniekształca jej prawdziwą naturę. Tacy ludzie są mniej emocjonalni wewnętrznie, lecz bardziej demonstracyjni. Nie specjalnie, po prostu taka Wenus sama wypycha się na zewnątrz. Zwykle w Pannie Wenus jest bardzo mocno wypchnięta na zewnątrz. Nie ma w niej wewnętrznej serdeczności. Nigdy nie narazi swych uczuć, partnera wybiera bardzo ostrożnie i rozsądnie. Dla niej ważne jest „bezpieczeństwo serca”. Za to często przejawia podwyższoną seksualność, powierzchowną kochliwość. Dla Wenus w Wadze stosunki seksualne są rzeczą drugorzędną. Dla niej bardzo ważny jest stan szczerego zakochania, a najjaskrawszy w życiu okres to sam początek miłości. Dla niej bardzo ważne są związki duszy. Natomiast seksualizm jej jest o wiele mniejszy niż w przypadku Wenus w Pannie lub Skorpionie. Dlatego że energia Wenus albo skupia się wewnątrz, w głębi serca, albo jest wypychana na zewnątrz. Wenus w Pannie charakteryzuje duża ilość związków, ale przeważnie nie dotykają one jej wnętrza. Jej umysł zawsze kontroluje uczucia.

Główne role Wenus

Ukochana. Przyjaciółka i dla kobiety, i dla mężczyzny. Zawsze w tym samym wieku, nigdy starsza. Wenus nie symbolizuje protekcji, tylko stosunki równego z równym. Wenus w stosunkach międzyludzkich zawsze ustala równość. W odróżnieniu od Słońca w miłości nie tyle szuka wyrazu swych emocji, co związku z innym człowiekiem. Mocne i stałe związki i uczucia rodzą się poprzez Wenus. Zwykle Wenus nie lubi dużych grup, woli intymną atmosferę najlepiej we dwoje lub troje, najwyżej 4 osoby. Jeśli ma kilka przyjaciółek, nie lubi się zbierać ze wszystkimi naraz, lecz we dwie lub trzy.

A więc Wenus to jest osoba nam równa, z którą mamy mocny związek emocjonalny. Ukochana, przyjaciółka, żona. Drugi wizerunek żony. Jeśli w karcie mężczyzny Wenus i Księżyc są w aspekcie harmonijnym, może on połączyć w jednej kobiecie te dwa wizerunki Wenus i Księżyca. Co prawda wtedy często zdarza się zbyt mocny związek z matką, który ciężko jest rozerwać. Człowiek może się długo nie żenić, ponieważ jest zbyt mocno związany z matką. Lecz jeśli chodzi o małżeństwo, ma on szansę połączenia w jednej kobiecie wizerunku żony i ukochanej. Jeśli aspekt pomiędzy Księżycem i Wenus jest nieharmonijny, to ma on do czynienia albo z jednym, albo z drugim typem. Czyli że, jeśli z jedną kobietą znajduje miłość, pokój, harmonię, to brakuje mu romantycznych uczuć i sercowych uniesień, a gdy znajduje romantyczne uczucia, brakuje mu poczucia więzi rodzinnych.

Wenus często odgrywa rolę sędziego. Jak Merkury pełni ona rolę pośrednika, tylko że Merkury jest pośrednikiem w handlu, natomiast Wenus jest pośrednikiem (mediatorem) w konfliktach. Posiada ona bardzo wysokie poczucie sprawiedliwości, dopóki sprawa nie zacznie dotyczyć jej zbyt blisko. Gdy sprawa dotyczy tego, co jest jej bliskie i drogie, staje się wyjątkowo subiektywną. W innych przypadkach zawsze dąży do sprawiedliwości, kompromisu, zgody. Dlatego jest najlepszym sędzią. Temida z zawiązanymi oczami, trzymająca wagę symbolizuje Wenus.

Zawody Wenus

Wszystko, co się wiąże z urodą, pięknem. Kosmetyka, odzież, obuwie, tkaniny - czyli przemysł lekki.

Przemysł rozrywkowy. Sztuka, gdy Wenus łączy się ze Słońcem. W sztuce przede wszystkim muzyka, śpiew, teatr i balet.

Zawody obsługujące małżeństwo i ślub.

Rzemiosła: haftowanie. Gdzie nie trzeba się wysilać - w metalu i kamieniu Wenus nie pracuje. W metalu, kamieniu i drewnie pracuje Mars. Z tkaninami, ozdobami - Wenus.

Najstarszy zawód świata...

To co ma związek ze słodyczami, wyrobami cukierniczymi. Wenus bardzo lubi słodycze.

Kwiaty, kolory. Wenus jak Księżyc może być związana z rolnictwem, ale nie hoduje roślin użytkowych, tylko ozdobne.

Projektowanie i dekoracja wnętrz.

Najbardziej klasycznym przejawem Wenus jest śpiew. Piękno głosu ściśle się wiąże z Wenus. Dobry głos ma się, gdy Wenus znajduje się w mocnej pozycji lub mocna planeta dobrze aspektowana stoi w Byku. Ona nie daje siły głosu, tylko piękno. Plastyczność głosu daje Merkury, siłę głosu - Mars.

Motywacje Wenus.

Miłość i piękno. Wydaje się, że Wenus żyje po to, by ładnie się ubierać i być kochaną. Wenus nie interesuje sukces zewnętrzny. Potrzebuje uznania jedynie w oczach tych, kogo kocha. Za to pięknie wyglądać chce w oczach każdego. Tu wybór Wenus jest w konflikcie z wyborem Jowisza. Na przykład jednym z ulubionych tematów literatury jest miłość kontra honor. Wenus kontra Jowisz.

Lub Wenus w opozycji do Saturna. Miłość a obowiązek (powinność). Np. Romeo i Julia. To jest ten przypadek. Dramaty, gdy kocha się kogoś z innej warstwy społecznej, mezalianse, to jest Wenus w opozycji do Jowisza.

A więc główną motywacją dla Wenus nie jest sukces zewnętrzny, tylko miłość. Lecz Wenus kocha w sposób szczególny, to nie jest Uran. Ona nie chce „raju w szałasie”. To takie rosyjskie przysłowie: „Z ukochanym raj jest nawet w szałasie”. Wenus jednak woli normalny dostatek i wygodę. Ona się dobrze zna na wygodach. Nieprzypadkowo Wenus jest „małym dobroczyńcą”. Gdy Wenus jest w domu 2 lub 4, daje człowiekowi dostatek, chociaż nie daje dużego bogactwa. Duży majątek daje Jowisz. 4 dom daje dostatek, 2 dom - stabilne dochody, 8 dom - dostatek poprzez partnera. W 6 domu często daje pracę związaną ze sztuką - „czystą” i dochodową.

W skrajnym przypadku, oczywiście, zwłaszcza jeśli jest w złym dla siebie znaku Barana lub Skorpiona, Wenus może pójść za ukochanym w złe warunki życia, ale jednak będzie chciała jak najszybciej te warunki jednak poprawić. Motywacja wygody odgrywa więc przy mocnej Wenus wtórną rolę wobec motywacji miłości, ale jednak jest to motywacja istotna. Natomiast ładne ubranie, ładny wygląd mogą być tak mocną motywacją, co prawda w sytuacjach mniejszej wagi, że może zniszczyć harmonię stosunków pomiędzy ludźmi. Nigdy więc nie należy ponaglać mocnej Wenus, gdy ta stroi się przed lustrem. Albo natychmiast was zniszczy, albo przez cały wieczór będzie obrażona, uważając, że nie pozwoliliście, by doprowadziła swój wygląd do perfekcji. Można popędzać Merkurego, nawet Saturna, ale Wenus sprzed lustra - nie.

Stany Wenus

Rozmarzenie, stan zakochania. Sytuacje związane z Wenus to miłość, rozmaite trójkąty miłosne, małżeństwo. Czasem urodzenie dziecka, ponieważ Wenus może oznaczać w horoskopie dziecko. Czyli faktyczne pozyskanie bliskiej osoby. Wenus w najszerszym sensie symbolizuje pozyskanie jakiegoś poważnego emocjonalnego związku albo jego utratę. Może też symbolizować mocne związki uczuciowe, bliskie stosunki w odróżnieniu od Merkurego, który oznacza związki według zainteresowań, interesów lub dla rozrywki.

Jedyną cechą Wenus, która mi się nie podoba, jest to, że nie ma ona poczucia humoru. Ona może się uśmiechać, lecz nie potrafi się bawić, żartować. Nie ma w sobie dziecka, które potrafi namiętnie się bawić. Jedyne co ją porusza to miłość itp. rzeczy. Ona nie wie co to gra, hazard. Nie pociąga jej wygrana.

Czym rządzi Wenus. Ponieważ Wenus ma funkcję wybiórczą, względnie oczyszczającą, rządzi funkcjami wyprowadzenia, wydalania na zewnątrz wszystkich nieczystości - są to funkcje nerek i skóry. Krew żylna i system żylny. Wewnętrzne narządy płciowe. Struny głosowe też są rządzone przez Wenus.

Jeśli chodzi o poczucie humoru, można zauważyć, że ludzie z mocną Wenus, chociaż mają mnóstwo wdzięku i są uśmiechnięci, nie są skłonni do żartów i gier. Dowcip i gra jest to domena Merkurego. Wenus ma skłonność nie tyle do gier, co do rozrywek.

Metalem Wenus jest miedź. Związane z nią są też inne pierwiastki.

Jej kolorem w planie materialnym jest róż, drugim jej kolorem wchodzącym do spektrum jest jasnoniebieski - kolor wzniosłej miłości. Jest jeszcze bardziej wysoki kolor Wenus - biały - kolor Chrystusa, kolor boskiej miłości, niebiańskiej czystości.

Nuta - sol. Instrumentem Wenus są skrzypce, drugim jej instrumentem jest flet. Harfa ma w sobie dużo Wody, natomiast skrzypce mają w sobie Powietrze. Fortepian to jest instrument Saturna - duży, ciężki.

Żywność Wenus.

Dlaczego mówię o produktach żywnościowych? Jeśli chcemy pomóc człowiekowi w kierowaniu swym życiem, trzeba mu dać nie tylko opis jego cech psychicznych oraz prognozę, należy nauczyć go kierować swoim życiem poprzez oddziaływanie na określone planety. Dla przykładu jedną planetę w karcie trzeba wzmocnić, drugą osłabić. Można więc zainteresowanej osobie zaproponować noszenie określonego typu ubrań, operować kolorami, produktami żywnościowymi. To ma znaczenie nie tylko dla zdrowia. Spożywanie określonych produktów należących do określonych planet nieznacznie, ale jednak wpływa na stany psychiczne człowieka.

Najbardziej wenusowym produktem jest jabłko, oczywiście słodkie. Wenus uwielbia słodycze. Słodkie owoce. Winogrona - jest w nich Wenus i Słońce. Wszystko, gdzie jest dużo cukru, to Wenus: czekolada, miód.

Jeśli chodzi o ubrania, Wenus lubi jedwabie. Styl elegancki.

(Ktoś na sali powiedział, że w takim razie Francuzi muszą być pod mocnym wpływem Wenus.)

- Nie. Francuzi są reprezentowani przez znak Lwa. Oni mają mocniejszego Merkurego niż Wenus. Po prostu ich styl został wypracowany w ciągu wielu lat. Ich planetami są Słońce i Merkury.

Wenus lubi pastele. Proszę zwrócić uwagę, jak Wenus się maluje. Używa półtonów, nie lubi jaskrawości. Jeśli kobieta ostro się maluje, znaczy to, że albo ma mocnego Marsa, albo jej Wenus jest w swoim słabym znaku. Im mocniejsza jest Wenus, tym bardziej miękkie są kolory. Neptun daje całkiem delikatne kolory w makijażu, prawie niedostrzegalne.

Z planetami wewnętrznymi są związane procesy wewnętrzne, czyli myślenie, emocje, procesy samoświadomości. Natomiast wszystko, co robimy w świecie zewnętrznym, tak czy inaczej wyraża się poprzez planety zewnętrzne.

Mars to pierwsza planeta na zewnątrz orbity słonecznej i dlatego człowiek uzewnętrznia się poprzez swoje działanie.

Chcę Państwu przypomnieć, że rolę przewodnią jednak odgrywają Światła. To one wszystkim sterują. Mars i inne planety działają pod ich wpływem. Tak że jednak podstawowy temperament człowieka, podstawowe nawyki zachowania określają przede wszystkim pozycje Słońca i Księżyca. Natomiast funkcje samego Marsa są zawsze zabarwione tym znakiem, w którym się Mars znajduje. Co więc robi Mars?

Każdy człowiek wyraża siebie przede wszystkim poprzez ruchy, gesty, słowa. Każde działanie można sprowadzić do ruchów i słów. Każda działalność zewnętrzna wiąże się albo z tworzeniem, albo z niszczeniem. Czy tak, czy inaczej wiąże się z Marsem. Mars jest zdolnością człowieka do realizowania swych wewnętrznych idei, pomysłów.

Jeśli człowiek ma mocną Wenus, może mieć mocne pragnienia, lecz przy słabym Marsie nie będzie miał możliwości realizacji swych pragnień. Będzie dokładnie wiedział, czego chce, lecz nie potrafi się zdobyć na żadne działanie. To bardzo łatwo zaobserwować, gdy Mars znajduje się w znakach podwójnych. Wówczas widzimy ludzi, którzy ciągle mają wątpliwości, długo wahają się zanim cokolwiek zrobią.

(Pytanie z sali) - Czy wszystkie znaki zmienne są znakami podwójnymi?

- Nie. Strzelec nie jest znakiem podwójnym. Człowiek z Marsem w Strzelcu podejmuje decyzje szybko i idzie do końca. Trudno jest go zatrzymać. Natomiast ludzie z Marsem w Pannie, Bliźniętach i Rybach - długo się wahają. Więc tu chodzi o zmienność, nie o podwójność.

Należałoby się przyjrzeć kombinacji Marsa ze Słońcem. Słońce również określa wolę człowieka. Jest to wola wewnętrzna. Mars natomiast jest zdolnością do czynu. Jest to niejako wola, która realizuje się na planie fizycznym poprzez ciało. Gdy człowiek ma silne Słońce i słaby Mars, jak on będzie działał? Co będzie jego mocną stroną, a co słabą?

Sposób realizacji - jego poszukiwanie odbywa się poprzez Merkurego. Siła działania to Mars. Dlatego, jeśli zewnętrzna sytuacja sprzyja, człowiek w przypadku mocnego Słońca i słabego Marsa może działać swobodnie i spontanicznie, lecz jeśli wyniknie konieczność pokonywania jakiegoś oporu, jakichś przeciwności, wówczas najprawdopodobniej zatrzyma się i być może się wycofa. Mars tnie przeszkody jak nożem. Miecz, lanca, nóż - wszystko to są symbole Marsa. Mars pokonuje bariery, zmiata je, niszczy, podczas gdy Słońce samo w sobie nie jest agresywne. Proszę zwrócić uwagę, ludzie z mocnym Słońcem mają w sobie dużo miękkości. Działają wprost, lecz miękko. Słońce nie potrafi być twarde, agresywne. Nawet, gdy ktoś ma Słońce w Baranie, natomiast Mars stoi słabo, widzimy miękkie przejawy, impulsywność Barana nie wylewa się na zewnątrz. Przecież wszystkie wewnętrzne procesy uzewnętrzniają się jedynie przez Księżyca i Marsa.

Słońce lubi się przejawiać, gdy nie ma przed nim przeszkód, lubi swobodę przejawu, natomiast od pokonywania przeszkód są inne planety.

Odwrotna sytuacja: Mars jest silny, natomiast Słońce słabe.

(Z sali) - Wojowniczość bez kreatywności.

- Tak. Dobrze. Silny Mars popycha do czynów. Silny Mars daje dobrych sportowców. Według statystyk Gauquelina wybitni sportowcy mają Marsa w domach kątowych, przede wszystkim w 10 i 1.

Gdy człowiek ma mocnego Marsa, rwie się do czynu. Tacy ludzie rozpoczynają wszystkie akcje i są przywódcami w różnych grupach. Ale przy mocnym Marsie i słabym Słońcu działania człowieka są chaotyczne. Marsa będzie pociągało mnóstwo różnych spraw. lecz Słońce nie zapewnia mu stabilności, wytrwałości. Oprócz tego będzie mu brakowało organizacji. Tacy ludzie rozwijają bezsensowną, gorączkową aktywność

Mars jako planeta czynu, aktywności dobrze pokonuje przeszkody świata zewnętrznego, Słońce natomiast ma stabilność wewnętrzną. Zwykle mówi się o woli, łącząc to pojęcie z Marsem. Mówi się „człowiek o mocnej woli”, czyli taki, który potrafi podejmować decyzje i aktywnie wcielać je w życie oraz potrafi podporządkować sobie innych. Mówi się: „Przywódca o żelaznej woli”.

Psychologia nowoczesna teraz wie, że istnieje kilka rodzajów woli, co najmniej trzy. Wyliczę pojęcia związane z pierwszym jej rodzajem: aktywność, zdecydowanie, zdolność działania, impet, zdolność podporządkowania sobie innych.

Drugi typ - wytrwałość, koncentracja, męstwo, dzielność, pewność siebie, siła wewnętrzna.

Trzeci rodzaj woli - zdyscyplinowanie, zorganizowanie, konsekwencja w działaniu, obowiązkowość, odpowiedzialność.

Na co dzień często mylimy te pojęcia. Mówimy - nie masz woli, bo jesteś niezdecydowany i nie potrafisz doprowadzić sprawy do końca. Lecz to są różne rodzaje woli. Wola pierwszego rodzaju jest potrzebna, żeby rozpocząć akcje, natomiast żeby doprowadzić ją do końca potrzebna jest wola trzeciego rodzaju. Z każdą planetą jest związany swój rodzaj woli, tak że może być jej siedem rodzajów. Nawet z taką bezwolną planetą jak Księżyc, też wiąże się pewien rodzaj woli. Lecz najczęściej pojęcie woli łączymy z Marsem. Ale podkreślam, że Mars daje wolę działania, akcji. Mars w każdej istocie jest zdolnością do działania, zdolnością do oddziaływania na świat dokoła siebie zgodnie z własną wolą. Podstawowe cechy Marsa dokładnie odpowiadają jego funkcji. Mars jest powołany, by zmieniać świat, i dlatego sam nie jest podatny na wpływy, to on musi oddziaływać. Jest więc aktywny i niepodatny na wpływy.

Jeśli funkcją planety jest realizacja wewnętrznych zamiarów w świecie zewnętrznym, to musi ona być mocną wewnętrznie, a nie zewnętrznie. To Księżyc i Wenus są od reagowania na otoczenie, natomiast Mars jest od działania. Marsowi często zarzuca się niewrażliwość, że nie słucha innych, że słucha i nie słyszy. On jest prostolinijny, gwałtowny, natarczywy, aktywny aż do agresywności, stanowczy, niezależny, gruboskórny, grubiański. Jest szczery, nie potrafi oszukiwać, lawirować, intrygować.

Role Marsa

Tak samo jak w przypadku Wenus są to ludzie nam równi. Nie są ani podwładnymi, ani zwierzchnikami. Mogą to być bracia, w horoskopie kobiety - ukochany albo kochanek, czasem druga postać męża, przyjaciel, rywal, konkurent, wróg. Nawet gdy Mars jest naszym przyjacielem, zawsze w stosunkach z nim jest obecny element rywalizacji, jak to w przyjaźni pomiędzy mężczyznami.

Gdy Mars znajduje się w Byku lub w Wadze, jest słaby, lecz właśnie tam posiada ciekawą zdolność rywalizowania, tam rywalizacja jest ukryta. Na zewnątrz niby nie jest konfliktowy, ale wewnętrznie jest bardzo uparty. Bardzo powoli podejmuje decyzje, waha się, boi się brać na siebie odpowiedzialność, jednak gdy sytuacja zmusi go, by nareszcie coś postanowił, podejmuje decyzję i działa bardzo spokojnie w sposób nie rzucający się w oczy, ale z uporem. Po prostu wola ludzi z Marsem w Byku i Wadze przejawia się inaczej. Jeśli Wenus w słabym znaku jest wyparta na zewnątrz, to Mars w swym słabym znaku, przeciwnie, staje się bardziej wewnętrzny, bardziej skryty. Naturą Marsa jest otwartość na zewnątrz, natomiast naturą Wenus jest uczucie wewnętrzne. Stąd w znakach słabych Mars często powoduje ukrytą konkurencję, rywalizację. Np. dwie kobiety z Marsem w Wadze na zewnątrz będą demonstrowały życzliwość, lecz wewnątrz będą bardzo czujnie siebie obserwowały i rywalizowały ze sobą. I ta ukryta rywalizacja może być bardzo bolesna.

Planety w swym słabym położeniu, w upadku lub wygnaniu, stają się problemem psychologicznym człowieka. Stwarzają tło problemowe w tej dziedzinie. Nie czysty wyraźny problem, lecz tło, pewien niepokój.

(Pytanie z sali) - Jak należy traktować wzajemną recepcję?

- Recepcja działa jak koniunkcja.

Jeszcze jedna niebezpieczna rola Marsa - syn. Dlaczego tak powiedziałem? Ponieważ jeśli Mars symbolizuje syna, oznacza to jakieś problemy w stosunkach z nim czy to matki, czy to ojca. Dlaczego? Dlatego, że Mars zawsze symbolizuje ducha rywalizacji, konflikt. Jeśli Wenus dąży do zgody, to Mars dąży do walki. W stosunkach z ludźmi dąży do zwycięstwa, wygranej. W stosunkach między mężczyznami prawie zawsze jest obecny element rywalizacji. To samo dzieje się w stosunkach pomiędzy synem i ojcem. Więc jeśli w karcie mężczyzny Mars aspektuje 5 dom lub tam się znajduje, to nawet przy korzystnych aspektach może to zapowiadać pewne specyficzne napięcia w stosunkach z synem. U kobiety Mars w 5 domu - trudności przy porodzie, zwłaszcza jeśli Mars jest w złych aspektach. Pęknięcia, duży krwotok, poronienia. Poronienia - gdy Mars w 5 d. w złych aspektach z Uranem, Saturnem, Plutonem. Każdą planetę trzeba interpretować zważając na wszystkie jej aspekty. Mars w 5 domu może też wskazywać na pewną emocjonalną aktywność, dużą kochliwość, namiętność, temperament. Może to mówić o pociągu do hazardu - 5 dom jest domem ryzyka. Człowiek taki jest skłonny do ryzykownych posunięć, przedsięwzięć. Mars w 5 domu sygnalizuje skłonność do spekulacji, czyli angażowania swych pieniędzy w ryzykowne przedsięwzięcia, gry hazardowe. Oznacza pasję w tym, co człowiek robi, namiętność. Mars w 5 domu wyraża swą siłę twórczą. Może być też autorytaryzm, gdyż 5 dom jest domem serca, gdy tu się znajduje Mars, człowiek narzuca swe uczucia otoczeniu. Autorytaryzm rodzi się wskutek pasji, mocnego zaangażowania w coś. Człowiek taki nie dąży do władzy, po prostu to co robi, pochłania go całkowicie. Stara się on, by wszystkim też było dobrze, stara się by wszyscy, których kocha, postępowali jak on. Natomiast w 10 domu Mars oznacza tendencje przywódcze i pęd do władzy. Jest to zasadnicza różnica. Mars w 10 domu dąży do niezależności, stąd konflikty z ojcem i zwierzchnikami. Dąży też do kariery aktywnej.

(Ktoś z sali prosi, by powiedzieć, w jakich domach Mars przejawia się negatywnie.)

- Nie ma takich miejsc, domów, gdzie Mars przejawiałby się negatywnie. Negatywne energie, poza negatywnymi stopniami, przejawiają się, gdy planeta jest negatywna, co się oblicza z tabel afetycznych. Z obliczeń według takiej tabeli można się dowiedzieć, czy planeta jest pozytywna, czy negatywna. To zależy od jej ustawienia względem wszystkich innych planet, od pozycji wszystkich innych planet i jest to wskaźnik sumaryczny.

Role społeczne: organizatorzy, aktywni biznesmeni. Funkcję Marsa w społeczeństwie pełni cały system penitencjarny (więziennictwo). Jest w tym też udział i Saturna, i Wenus.

Aktywne tworzenie i aktywne przekształcanie czegoś - tu też są funkcje Marsa. Dlatego Marsowi podlegają profesje nie tyle twórcze, co wytwarzające, związane z wysiłkiem fizycznym. Jaki zawód uważają Państwo za najbardziej Marsowy?

(Z sali) - Żołnierz.

- Nie tak bardzo. Tak było w Średniowieczu, gdy każdy rycerz w walce reprezentował siebie. Teraz współczesna armia wymaga ogromnego wpływu Saturna. Jest takie bardzo marsowe zajęcie. To jest boks. Czysty Mars to nie wojna, lecz sport. Właśnie w sporcie realizuje się taka cecha Marsa jak indywidualizm. Każdy sport znajduje się pod wpływem Marsa, lecz najbardziej sporty indywidualne, gdzie człowiek sam na sam walczy o zwycięstwo. Ponieważ Mars nie lubi Saturna, każda zaś drużyna wymaga jakiejś organizacji. Natomiast czysty Mars postępuje według zasady - robię co chcę.

Ale zawód żołnierza jest oczywiście zawodem marsowym. Zwłaszcza gdy ktoś ma Marsa w 6 domu lub Mars nim rządzi, lub aspektuje władcę d.6 - wskazuje to na zawód wojskowego albo naukowca wojskowego. To się różni zasadniczo od Marsa w 10 d., która to pozycja wskazuje raczej na jakość kariery niż na zawód.

Wśród ludzi o mocnym Marsie jest dużo przedsiębiorców, biznesmenów. Zwłaszcza przy Marsie w domach stałych 2 i 8. Można też mówić o domach 5 i 11, ale gdy Mars znajduje się w domach 2 lub 8, ten człowiek jest, jeśli nie sportowcem, to biznesmenem.

Jest jeszcze jeden zawód dla Marsa w 8 domu - przestępca, członek mafii. Zwłaszcza w Rosji jest to bardzo dostrzegalne - sportowiec, biznesmen, bandyta. To są skrajne przypadki, gdzie potrzebne są: zdecydowanie, odwaga, zamiłowanie do ryzyka. Z Marsem też wiąże się niebezpieczeństwo śmierci lub samobójstwa, albo rozmaite konfliktowe, traumatyczne sytuacje.

Inne zawody Marsa: wszystko, co wiąże się z metalem, bronią. Produkcja broni. Praca z ogniem i metalem: produkcja stali, wytapianie, obróbka. Wszystkie ciężkie zawody fizyczne, praca ręczna. Kowalstwo zwykłe i artystyczne, ale nie złotnictwo, gdyż tam rządzi Jowisz. Często rzemieślnicza praca z metalem, drewnem, kamieniem.

Mars w znakach kobiecych, zwłaszcza Byku, daje duże zdolności manualne. Gdy ustalamy zawód, musimy patrzeć, jaka planeta kieruje 6 domem, w jakim znaku stoi. Jeśli to jest Mars, dana osoba może być wojskowym lub jakimś organizatorem.

- Czym Mars rządzi w człowieku?

(Z sali) - Głową.

- Nie. Mylicie Mars z Baranem. To nie to samo.

- Czego potrzebujemy, by działać?

(Z sali) - Energii.

- Energię mamy od Słońca (z pożywieniem) i częściowo poprzez oddychanie od Merkurego.

(Z sali) - Mięśni.

- Tak. Mars przede wszystkim rządzi całym układem mięśniowym. Nawet żeby coś powiedzieć, potrzebna jest praca mięśni. Jeśli człowiek ma słabego Marsa, ma też słaby głos. Bardziej to może zależy nie od położenia Marsa, lecz od jego aspektów. Wśród śpiewaków o mocnych głosach (Caruso itp.) wszyscy posiadają aspekt Marsa z Neptunem. Ale, jak Państwo uważają, jaki?

- Nieharmonijny. Kwadratura i opozycja. Oprócz siły musi być piękno. Wytłumaczę to w powiązaniu z teorią aspektów. Nieharmonijne aspekty dają siłę, natomiast aspekty harmonijne pomyślność, harmonię.

Oprócz układu mięśniowego Mars rządzi produkcją adrenaliny, a we krwi reguluje ilość krwinek czerwonych, hemoglobiny. Mars ma związek z żelazem, które znajduje się w hemoglobinie.

Mars i Wenus rządzą narządami płciowymi. Wenus w tym przypadku jest związana z narządami wewnętrznymi: jajniki, produkcja nasienia, natomiast zewnętrzne narządy płciowe to Mars. Piersiami rządzi Księżyc.

Kolor Marsa jest czerwony.

Nuta - do.

Ubranie - styl sportowy lub militarny modny teraz z domieszką Plutona.

Muzyka - przede wszystkim marsze lub melodie rytmiczne i energiczne.

Żywność. Smak - ostry. Produkty o ostrym smaku: papryka, gorczyca, cebula, (czosnek to Pluton), pomidor (wraz ze Słońcem), czyli produkty zawierające dużo żelaza. Wśród owoców granat. Ze zbóż - gryka (ma zaostrzony kształt Marsa, czerwonawy kolor i zawiera dużo żelaza). Produkty mięsne bez tłuszczu. Wszystko co ma związek z krwią.

Sytuacje marsowe.

Konflikt, wojna, wrogość, zawody, walka, rany, uszkodzenia ciała. Zwłaszcza rany cięte lub od broni palnej. Sytuacje bardziej miękkie - to sytuacje aktywnej działalności: sport itp.

(Na sali zapytano o ofiary ze zwierząt, czy maja charakter marsowy.)

- To nie jest Mars, ponieważ jest to czynność wynikająca z tradycji, religii, a każda religia ma swoją planetę przewodnią.

To może być Mars, ale z Plutonem, Neptunem, Jowiszem, Saturnem, Słońcem - zależnie od religii. Islam znajduje się pod wpływem Księżyca i Wenus. Judaizm pod Saturnem i Plutonem. Chrześcijaństwo to Słońce i Neptun itd. Może też być Jowisz u katolików, tak samo u prawosławnych. U protestantów mocny Saturn. Buddyści mają mocny Uran.

JOWISZ

Jowisz najlepiej jest rozpatrywać na tle planet wewnętrznych: Słońca, Wenus, Merkurego, a zwłaszcza Księżyca.

Jowisz jest jedną z najważniejszych planet w życiu człowieka. Dawniej w religiach starożytnych bóstwo jowiszowe było bóstwem głównym, nie solarne, lecz właśnie jowiszowe. Np. Amon w Egipcie, Zeus w Grecji, Jowisz w Rzymie, w Indiach przez pewien czas Indra, nie Suria. Wiąże się to z tym, że na wczesnych etapach rozwoju, człowiek był nie tyle indywidualnością, co częścią organizmu społecznego. Z Jowiszem w naszym życiu wiąże się umiejętność współdziałania człowieka ze społeczeństwem. w którym żyje. Z Jowiszem są związane najważniejsze instynkty człowieka. Instynkty mogą być nie tylko biologiczne. Nauka współczesna odkryła, że istnieją też wrodzone instynkty społeczne. Nawet w grupach zwierząt istnieje pewna hierarchia, walka o pierwszeństwo. . Człowiek też jest istotą społeczną. Zależy mu na uznaniu, szacunku otoczenia. Ważne jest dla człowieka, by jego życie miało sens. Przy czym te dążenia są wrodzone. I ta potrzeba akceptacji społecznej jest tak wielka, że może przewyższać potrzeby biologiczne. Wiemy, że człowiek może znosić liczne ograniczenia w imię sukcesu społecznego do tego stopnia, że dążenie do uznania i sukcesu może tłumić jego instynkt samozachowawczy. Człowiek wiele potrafi poświecić dla sławy itp.rzeczy. To dowodzi, że Jowisz rządzi nami w większym stopniu niż Księżyc.

Wizerunek społeczny człowieka jest ważniejszy niż jego wizerunek indywidualny i dlatego w astrologiach wschodnich (chińska, japońska) cykl Jowisza ma większe znaczenie niż cykl słoneczny. Na wczesnych etapach rozwoju człowiek nie był indywidualnością. Jego cele i zadanie życiowe określało to społeczeństwo, do którego należał. Jego warstwa społeczna określała, co jest dla niego dobre, a co nie; jak powinien przeżyć swoje życie; główne zasady jego zachowania. Najbardziej jest to widoczne w kulturze indyjskiej. Warna, do której należał człowiek określała wszystko: jego zalety, wady i jego cele.

Braminowi należało się uczyć. Jego cnotą było posiadanie wiedzy. Cnotami kszatriów były: odwaga, hojność. Cnotami wajśiów były uczciwość i zaradność. Cnoty siudrów to posłuszeństwo i pracowitość. W „Mahabharacie” widać, że normy społeczne określają zachowanie bohaterów.

Z nadejściem chrześcijaństwa w Średniowieczu zaczyna wyodrębniać się indywidualny typ człowieka. Kulminacja tego procesu przypada na okres po Odrodzeniu. Człowiek może kroczyć własną drogą, mając na względzie własne cele i zainteresowania, wbrew wszystkim zaleceniom społecznym. Np. ideałem współczesnego człowieka Zachodu jest samodzielność, oryginalność, aktywność twórcza - czyli cechy solarne. Jednak na Wschodzie oryginalności dalej się nie pochwala, zwłaszcza w Chinach. Tam uważa się, że najlepiej jest żyć według praw ustalanych przez przodków i przestrzegać tych samych zasad co wszyscy, wyznawać wspólną religię i umrzeć tam, gdzie się człowiek urodził. Widzimy, że tendencje społeczne we wczesnych kulturach są mocniejsze niż indywidualne. To nam tłumaczy, dlaczego zasada jowiszowa jest ważniejsza od solarnej.

Jowisz w życiu człowieka określa jego pozycję społeczną, a w ogóle w astrologii określa zdolność człowieka do stawiania przed sobą dalszych zadań i celów, określenia swego miejsca w świecie. Jowisz nie jest planetą egzystencjalną jak Słońce. Pod tym względem są to planety przeciwstawne, a mimo to są sobie przyjazne.

Jowisz kształtuje się pod wpływem Księżyca. Czyli że pozycja społeczna i system wartości społecznych kształtują się przede wszystkim pod wpływem wychowania. I w tym sensie Jowisz jest przeciwieństwem Wenus, ponieważ wybór Wenus jest wyrazem naszej indywidualności, naszego temperamentu, natomiast wybór Jowisza jest wyborem wartości, które przyswoiliśmy sobie pod wpływem wychowania. Jowisz określa, jakie uznajemy wartości w naszym życiu społecznym, jak oceniamy swoją pozycję wśród innych ludzi, jakie zadania stawiamy przed sobą.

W odróżnieniu od Merkurego Jowisz nie zajmuje się drobnymi codziennym sprawami, lecz o wiele znaczniejszymi. Jeśli Merkury współdziała z małą przestrzenią, to Jowisz współdziała z przestrzenią dużą. Jeśli Merkury myśli konkretnie, zajmuje się szczegółami, to Jowisz myśli szerszymi kategoriami.

Jowisz w ogóle określa nasz zmysł orientacji w świecie, określa naszą w nim pozycję i kierunek naszego ruchu. Jowisz odpowiada za umiejętność orientacji przestrzennej w przestrzeni fizycznej oraz w przestrzeni społecznej, a co najważniejsze w przestrzeni duchowej.

Czego potrzebuje człowiek, by odnaleźć drogę do celu? Przede wszystkim potrzebuje określenia celu, określenia swego miejsca względem tego celu oraz znalezienia punktów orientacyjnych w świece zewnętrznym. Dalej należy wytyczyć drogę według tych punktów orientacyjnych. Tak należy postępować we wszystkich trzech sferach - fizycznej, społecznej i duchowej. W przestrzeni społecznej dążenie do celu jest dążeniem do sukcesu. Cel człowieka, jak wysoko dąży, co uważa za sukces - to wszystko określa się pozycją Jowisza w horoskopie. I odpowiednio do tego Jowisz nadaje mu ruch w kierunku tego sukcesu. Jeśli chodzi o ruch w przestrzeni duchowej, Jowisz odpowiada na pytanie o sens życia, określa duchowe punkty orientacyjne, czyli wyższe normy etyczne, i drogę do własnych ideałów.

Jowisz przede wszystkim jest zorientowany na sukces. Lecz sukces można pojmować różnie. Dla Jowisza sukces zawsze wiąże się z widocznym rezultatem. W odróżnieniu od Słońca Jowiszowi nie wystarcza poczucia wewnętrznego zadowolenia, potrzebny mu jest widoczny rezultat, który by mogli zobaczyć wszyscy. Czyli że Jowisz w odróżnieniu od Słońca jest zorientowany na wynik, osiągnięcie. Słońce też lubi osiągnięcie, wynik, może raczej nie wynik, tylko zachwyt otoczenia, lecz najwyższą motywacją słoneczną jest wewnętrzna satysfakcja z samego procesu tworzenia czegoś. Twórczość tym właśnie różni się od innych rodzajów działalności, że daje radość niezależnie od wyników. Gdy człowiek znajduje się w stanie twórczym - słonecznym, odczuwa przypływ energii, wzlot i sam ten stan daje mu wiele radości. Dotyczy to mie tylko sztuki i nauki. lecz każdej działalności, nawet rozmowy. W tym przypadku działanie jest celem samym w sobie. Najbardziej jaskrawie to przejawia się w zabawach dziecięcych. Socjolog może powiedzieć, że dziecko w trakcie zabawy uczy się żyć w społeczeństwie, lecz dziecko nie stawia sobie za zadanie uczenia się czegokolwiek. Bawi się, bo to mu daje zadowolenie. Dlatego dziecko może prosić o wielokrotne czytanie mu tej samej baśni i za każdym razem cieszy się na nowo. Nie trzeba żadnych nowości. Źródło radości w tym przypadku znajduje się w dziecku. Jest to bardzo jaskrawa charakterystyka typu solarnego.

Z Jowiszem jest odwrotnie. On zawsze potrzebuje wyników. Jest to cecha charakterystyczna. Jeśli nie ma wyników, traci zainteresowanie. Lecz wyniki mogą przejawiać się różnie. Ponieważ Jowisz jest planetą społeczną zewnętrzną, wynik powinien być dostrzeżony przez innych na zewnątrz. Jowisz musi otrzymać jakąś reakcję z zewnątrz w postaci szacunku, uznania. Krąg ludzi, zdanie których jest dla niego w tym przypadku ważne, w psychologii nosi nazwę grupy referentnej (rezultatywnej). Co to jest? To jest krąg ludzi, z którymi mamy wspólne wartości i opinie których są dla nas ważne.

Są ludzie, którzy potrzebują uznania całego świata. Są też tacy, którym wystarcza, by szanował ich niewielki krąg ich przyjaciół. Są ludzie, którym wystarcza szacunek żony i rodziny. Pozycja Jowisza w karcie określa, jaką grupę referentną może mieć ten człowiek. Pozycja Jowisza określa też rodzaj sukcesu, który człowiek może osiągnąć. Niektórzy potrzebują sławy, inni - dóbr materialnych, jeszcze inni potrzebują uznania jakiejś grupy ludzi. Dostatek materialny w pojęciu Jowisza jest inny niż w pojęciu Wenus. Wenus jest planetą wewnętrzną i wystarczą jej komfort i zabezpieczenie w życiu. Jowisz natomiast potrzebuje, żeby otoczenie dostrzegło, jak mu się dobrze żyje, jak jemu się powodzi. Potrzebuje więc dobrego nowego samochodu, dobrego domu. Jowisz lubi to, co można pokazać, żeby to wywoływało szacunek. Dlatego z ubrań Jowisz zawsze wybiera najdroższe i najbardziej prestiżowe. Na pokaz. Mocnego Jowisza musiał mieć ten szlachcic z dawnych czasów, który zasiał pole srebrnymi monetami, albo ci możnowładcy, którzy rzucali monety w tłum. Lub gdy przypala się od banknotu jest to typowa jowiszowa demonstracyjność. Lecz oprócz tego Jowisz kształtuje bardzo ważną umiejętność - umiejętność stawiania przed sobą celu i osiągania go. Mocny Jowisz stawia przed sobą cel, do którego może dążyć latami, a nawet dziesiątkami lat. Jeśli Jowisz jest słaby, daje to albo bardzo bliskie cele, albo jest ich zbyt dużo, tak że człowiek rozprasza się i nie potrafi skoncentrować się na jakimś jednym celu. Np. Jowisz w Bliźniętach. Człowiek z takim Jowiszem stawia przed sobą dużo celów i nie starcza mu energii na większy sukces. Ma wiele mniejszych osiągnięć zamiast jednego większego. Umiejętność stawiania przed sobą wielkich zadań również określa się pozycją Jowisza, zarówno jak sukces, który się przy tym osiąga.

Jeszcze jedna cecha Jowisza. Ponieważ człowiek ocenia siebie poprzez stosunek do niego otoczenia, Jowisz określa również samoocenę. Sam z grubsza ocenia swoje zdolności i zależnie od tego podnosi lub opuszcza poprzeczkę. Gdy Jowisz jest słaby, człowiekowi brakuje pewności siebie (wiary w siebie) i w swój sukces, dlatego obniża poprzeczkę poprzestając na mniejszych osiągnięciach. Natomiast człowiek z mocnym Jowiszem ma absolutną pewność siebie i swojego sukcesu. Podam przykład. Wśród moich klientów była kobieta, która miała Słońce we Lwie, natomiast Jowisza w Bliźniętach. Z jednej strony była bardzo pewna siebie, lecz tylko w sprawach osobistych w bliskich stosunkach. Uważała się za wyjątkową piękność, lecz nigdy nie podejmowała ryzyka postawienia przed sobą jakichś ważniejszych zadań. Lubiła powodzenie, ale miała je jedynie w kręgu bliskich przyjaciół. Gdy zaś chodziło o jakieś poważniejsze zadanie, szukała pomocników. Społecznie była bardzo aktywna. Była liderem w stosunkach prywatnych, lecz w sprawach zawodowych lub związanych z nauką starała się nie wychylać. Stąd wniosek, że nawet mocne Słońce nie daje większej wiary w siebie w kontekście stosunków społecznych.

Głównym problemem Jowisza jest problem samooceny. Pewność, że potrafi się osiągnąć sukces. Jeśli Jowisz jest słaby, natomiast Mars silny, człowiek może być bardzo aktywny, lecz jego działaniom brakuje konsekwencji. Wyobraźmy sobie taki symbol suficki - garncarza, lepiącego garnki. Każdy ruch jego rąk jest określany przez Marsa. Z wielu drobnych ruchów przy zachowaniu świadomości celu otrzyma się garnek. Gdy natomiast nie widzimy dobrze celu, nic nie wyjdzie - nawet w przypadku wielkiej zręczności. Dlatego Mars bez wyraźnie określonego celu rzuca się we wszystkich kierunkach, ale nie wie, co w gruncie rzeczy ma zrobić.

Oprócz kariery Jowisz kształtuje jeszcze subtelny system stosunków społecznych człowieka - umiejętność nawiązywania stosunków przyjaźni, zdolność pomagania innym i własną umiejętność korzystania z pomocy innych.

Jowisz niejako pełni w społeczeństwie rolę Księżyca. Gdy człowiek ma dobrze ustawionego Jowisza, w stosunkach społecznych czuje się jak ktoś z mocnym Księżycem we własnym domu. Czyli że jest mu w stosunkach ze społeczeństwem spokojnie, bezpiecznie, przyjemnie i komfortowo. Zawsze znajdzie się ktoś, kto mu pomoże, obroni.

Część 4

Cechy Jowisza.

Dążenie do celu. Godność. Próżność. Duma. Ambicja. Dążenie do sukcesu. Jowialność - Jowisz jest bardzo życzliwy wobec ludzi, jeśli wyczuwa ich szacunek. Bardzo dużo zrobi dla tych, którzy patrzą na niego z szacunkiem. Ten szacunek jest jakby zapłatą za jego pomoc. Lecz jeśli nie widzi szacunku lub okaże się, że ktoś jest od niego lepszy, wejdzie z nim w konflikt. Tylko uznanemu autorytetowi w jakiejś dziedzinie, osobie starszej itp. może pozwolić się wyprzedzić. Natomiast jeśli jesteście jego uczniem lub podwładnym, a okaże się, że w czymś jesteście lepsi, będziecie mieli w nim wroga. Jowisz lubi być wśród ludzi tym najlepszym. Niekoniecznie w centrum uwagi, chociaż lubi uwagę, ale najważniejszym.

Jest solidny, dobroduszny, hojny, lubi opiekować się, pomagać, wspierać. Bardzo dobrze potrafi wykorzystywać jako swoje narzędzia Merkurego i Wenus. Zależy to oczywiście od aspektów, czym się będzie posługiwał - elokwencją czy urokiem osobistym.

Najważniejsze dla niego są oczywiście osiągnięcia. Nawet w sferze duchowej jest zorientowany na wynik. Jego czyny nie tyle są powodowane miłością do Boga, co pragnieniem bycia świętym. On zawsze ocenia swój każdy krok, każdy uczynek w kontekście tego, czy to było cnotliwe, czy nie. Największym jego nieszczęściem jest to, że nie potrafi być spontaniczny, naturalny. To są cechy właściwe Słońcu i Księżycu, Jowisz tego nie potrafi. Dlatego ludzie z mocnym Jowiszem mają ten problem psychologiczny, że zawsze czują się, jakby byli na scenie. Albo sami stale oceniają każdy swój czyn, albo wydaje im się, że otoczenie ich stale ocenia. Nie potrafią zachowywać się naturalnie nie dbając o to, jak to zostanie odebrane. Jednym ze sposobów korekcji tej wady, jest nakazanie im, by naumyślnie zachowywali się niewłaściwie, nauczyli się robić błędy. Ponieważ z natury swej Jowisz jest moralistą, zawsze dba o to, by wszyscy zachowywali się właściwie.

Lubi on dobrze zjeść i wypić. Ma tendencję do tycia, zwłaszcza gdy Jowisz jest w 1 domu. Co do intelektu Jowisz jest filozofem, lubi szerokie poglądy, uogólnienia. Nie jest drobiazgowy. Widzi daleko i przestrzennie. Tak jest oczywiście, gdy Jowisz jest mocny. Jeśli jest słaby, te cechy się nie przejawiają.

Role Jowisza.

Osoba, która nam pomaga, wspiera nas, uczy, wychowuje, ale nie karze. Jowisz wychowuje w sposób pozytywny, natomiast stymulacja negatywna należy do Saturna.

Przede wszystkim to matka, ponieważ pełni ona rolę opiekunki i wychowawczyni, jako pierwsza uczy nas kontaktów z ludźmi. Za jej pośrednictwem uczymy się nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi.

Poza tym starszy brat. Znacznie starszy, który nam pomaga. Ponieważ Jowisz symbolizuje też pomyślność, zawsze niesie nam pomyślność stamtąd, gdzie znajduje się w horoskopie niezależnie od charakteru swych aspektów. Jowisz wskazuje nam na pozytywny wynik w sprawach domu, w którym się znajduje. Może odmienić złą sytuację na dobrą. Wspiera nas i nam sprzyja. Daje wielką obfitość lub trwały dobrobyt. Słońce daje dokładnie tyle, ile trzeba (złoty środek). Wenus daje dostatek i komfort. Natomiast Jowisz zawsze daje więcej, niż potrzebujemy, tworzy nadmiar.

Jowisz często występuje w roli opiekuna, sponsora, mecenasa.

Ponieważ Jowisz jest związany z moralnością, etyką, może oznaczać ludzi, którzy określają naszą moralność i etykę, czyli duchowieństwo.

Również literatura, ponieważ rządzi umysłami ludzi. Działacze społeczni, polityczni, prawnicy. Przy czym ludzie o mocnym Jowiszu mogą być adwokatami, ale nigdy sędziami.

Ponadto, jakikolwiek zawód wykonuje Jowisz, lubi pełnić role główne. Jeśli Słońce pełni role głównego ideologa, to Jowisz rolę kierownika. Jeśli Słońce to prezydent, Jowisz to premier, gdyż ma dobre zdolności organizacyjne.

Zawody Jowisza.

Nauka. Zwłaszcza nauki społeczne. W nauce często zdobywa tytuły.

Może też być biznesmenem, lecz nie tak jak Mars, który lubi ryzyko. Jowisz lubi mieć do czynienia z przedsięwzięciami długoterminowymi. Lubi zajmować się bankowością, dużym kapitałem, poważnymi operacjami finansowymi.

Poza tym Jowisz to badacz. Lubi opanowywać nowe przestrzenie jak w myśleniu, tak też fizycznie. To wynika z jego dążenia do rozwoju i ekspansji. Jeśli Jowisz w horoskopie jakiegoś państwa jest dobrze ustawiony, można się po tym państwie spodziewać ekspansji, poszerzania swych terytoriów.

Jowisz daje zdolność rozwoju, wzrostu jeszcze i w tym sensie, że ludzie o mocnym Jowiszu są wysokiego wzrostu.

Za co Jowisz odpowiada w ustroju ludzkim? - Przede wszystkim układ arterialny, system kapilarów i wątroba.

Jowisz w koniunkcji z Marsem daje pasjonatów, ludzi impulsywnych, aktywnych. Taki człowiek potrafi przekonać i zapalić do czegoś innych ludzi. Nie cofa się przed trudnościami. Często bardzo głośno mówi.

Jowisz daje umysł filozoficzny ze zdolnością do uogólniania, syntezy (logika - czyli umiejętność myślenia według określonych zasad to domena Saturna), abstrakcji (niezbyt wysoki poziom - od wysokich jest Uran. Np. Uran to abstrakcja poza granicami wszystkich form.)

Stany Jowisza.

Uczucie głębokiego zadowolenia z siebie. Jowisz nie jest zbyt emocjonalny, nie tak jak Mars, z którym są związane silne emocje - gniew, namiętność. Mars przekształca miękkie pragnienia Wenus w pragnienia mocne i namiętne. Natomiast Jowisz nie daje silnych emocji.

Jowisz lubi przyjemne towarzystwo, dobre jedzenie. Dobre samopoczucie, gdy człowiek dobrze ubrany, przychodzi na przyjęcie w dobrym towarzystwie. Proszę sobie wyobrazić duża sala, dużo światła, liczne gości, wśród nich dużo znanych osobistości, człowiek tam wchodzi dobrze ubrany, witają go z honorami - jeśli Państwo potraficie sobie wyobrazić, jakie temu towarzyszy samopoczucie, da to pojęcie o stanach odpowiadających Jowiszowi.

Sytuacje jowiszowe.

Mogą być różne. Jowisz nie ma konkretności Merkurego. Są to przeważnie sytuacje, w których liczymy na sukces. Gdy ktoś nam pomaga, otrzymujemy wsparcie lub otwierają nam się nowe horyzonty. Popularność, sława, uznanie.

Kolor Jowisza - purpura - kolor szat cesarzy bizantyńskich. Lecz ten kolor nie wchodzi do spektrum. I drugi kolor Jowisza - wzniosły duchowy to jest ciemnoniebieski (indygo). Ponieważ wyższą funkcją Jowisza nie jest funkcja społeczną, lecz określenie celu i sensu życia człowieka, jego wysokiego celu. Jowisz jest planetą bardzo duchową. On wyciąga człowieka z merkuriańskiej i księżycowej codzienności i zmusza go do bardziej sensownego życia. Stąd ten kolor indygo.

(Wenus ma kolor niebieski).

Styl ubrania prestiżowy.

Produkty: mięso to Mars, natomiast Jowisz to tłuszcz. Produkty rybne. Chałwa. Produkty mączne. Drożdże. Z Jowiszem wiąże się smak kwaśny.

SATURN

Saturna w astrologii nazywają wielkim złoczyńcą. Mars jest małym złoczyńcą, a Saturn - wielkim. Ale to jest bardzo nieobiektywny punkt widzenia.

Saturn jest ostatnim w szeregu planet widzialnych. Reprezentuje sobą zasadę formy, zawsze przejawia się jako struktura, forma. Zapewnia stabilność istnienia. Słońce reprezentuje centrum, Księżyc - substancję, natomiast formy, kształty, granice reprezentuje Saturn.

Granice są potrzebne każdemu istnieniu. Granice chronią przed wpływami świata zewnętrznego, nadając stabilność istnieniu. Oddzielają to, co wewnątrz, od tego co na zewnątrz lub inaczej - swoje od cudzego. Ponieważ jednak Saturn tworzy granice, odgranicza nie tylko wpływ zewnętrzny, lecz stwarza też ograniczenia dla rozwoju wewnętrznego. Dlatego Saturn jest odbierany jako czynnik przeszkadzający, ścieśniający, uciskający. Jednak to tylko subiektywne wrażenie. W rzeczywistości Saturn ustala równowagę pomiędzy zewnętrznym i zewnętrznym, nie pozwalając Jowiszowi na zbytnią ekspansję oraz chroniąc treść wewnętrzną przed zewnętrznym ciśnieniem.

Saturna cechuje przede wszystkim stabilność, wytrwałość, konserwatywność, ponieważ głównym jego powołaniem jest zachowanie istniejącej formy. Saturn jest konserwatywny, a więc skierowany ku przeszłości w odróżnieniu od Jowisza, który spogląda w przyszłość. Saturn usiłuje zachować bez zmian to, co się już ukształtowało.

Saturn rządzi nie tylko granicami przestrzennymi, lecz też psychicznymi, duchowymi granicami naszego istnienia. Każdego rodzaju granice i ograniczenia tak czy inaczej reprezentują Saturna.

Skoro forma przejawia się w czasie i przestrzeni, Saturn kieruje czasem. Każde przejawienie się w czasie przybiera jakąś formę. Stąd czas i forma są ze sobą związane. Będąc panem czasu i formy, Saturn ogranicza nas w czasie i przestrzeni.

Saturn sygnifikuje różne choroby, niedostatek i na końcu śmierć. Dlatego właśnie Saturn uważany jest za „wielkie zło” (Infortuna major). Właściwiej jednak byłoby powiedzieć nie „zło”, lecz „próba”. Jeśli człowiek jest w stanie sam siebie ograniczyć, Saturn w jego horoskopie działa pozytywnie. Jeśli człowiek nie potrafi ustawić sobie rozsądnych granic - Saturn ograniczy go siłą. Jak mówili Rzymianie - uległego Saturn prowadzi, opornego wlecze. Człowiek i tak idzie, jak los mu każe. Albo idzie z własnej woli, albo jest zmuszany wbrew jej. Dlatego Saturn reprezentuje największe nasze ograniczenia, które wnieśliśmy z poprzednich wcieleń. Saturn wiąże się z karmą. Właściwie cały horoskop jest związany z karmą, lecz ograniczający aspekt karmy reprezentuje właśnie Saturn.

Łatwo można wyprowadzić cechy Saturna z jego podstawowej funkcji. Stabilność, konserwatyzm, ukierunkowanie na przeszłość, pesymizm, sceptycyzm, rozwaga, ostrożność, zachowawczość, unikanie ryzyka, niechęć do zmian, do nowości. Można mu jeszcze zarzucić formalizm, biurokrację itp.

Pomówmy teraz o cechach pozytywnych. Saturn jest zdyscyplinowany, odpowiedzialny, obowiązkowy, posiada zdolności organizacyjne, przestrzega prawo i od innych tego wymaga, cierpliwość, pracowitość, konsekwencja. Posiada specyficzną ziemską mądrość. W Średniowieczu astrologowie arabscy określali Saturn właśnie jako ucieleśnienie ziemskiej mądrości. Nie wiązali z Saturnem poszukiwania wyższej prawdy, lecz umiejętność robienia właściwych wniosków na podstawie konkretnych faktów: np. umiejętność rozwiązywania różnych skomplikowanych zagadek, skomplikowanych logicznie problemów. Taki mędrzec, który dobrze sobie radzi z rozmaitymi sprawami doczesnymi. Gdy człowiek ma mocnego Saturna, posiada bardzo konkretny, praktyczny umysł. Jest sprawiedliwy, powściągliwy - nie emocjonalny, zamknięty, nie lubi nowych kontaktów. Saturn lubi gromadzić i nie lubi wydawać. Oszczędza i w ten sposób zachowuje to co posiada. Nie umie dużo zarobić, ale umie zachować to, co ma. Lubi dokładność, punktualność. Cechuje go schludność, nawet czasem przesadna.

Człowiek z mocnym Saturnem nie lubi zmian do tego stopnia, że nawet drobna zmiana go denerwuje. Ma wolny rozruch i nie lubi zmian.

Saturn postrzega świat jako pewien ustalony porządek. Bóg dla niego przejawia się w prawach i zasadach. Dlatego oczekuje on od świata rozwagi. Wymarzonym jego ideałem jest świat całkowicie uporządkowany. Najbardziej przeraża go chaos. Dlatego usiłuje w każdej sprawie przewidzieć wszystko do najmniejszych szczegółów, dlatego boi się zmian, tego co nowe i nieznane. To dążenie do całkowitego uporządkowania własnego życia: po pierwsze, izoluje go od innych, ponieważ inni często są nieprzewidywalni, inny człowiek to inna wola; po drugie, usiłuje maksymalnie się zabezpieczyć (a przecież każda otwartość jest do pewnego stopnia bezbronnością), wszystko zaplanować i zdobyć kontrolę nad możliwie największą przestrzenią. Jeśli ludzie trafiają w orbitę jego wpływów, stara się narzucić im swoje zasady i władzę. Saturn w ten sposób usiłuje uczynić ludzi przewidywalnymi. Dlatego, gdy ma się do czynienia z Saturnem, należy zademonstrować swą przewidywalność, żeby go przekonać, że nie będzie się go zaskakiwało (czyli nie będzie się dla niego niebezpiecznym), ponieważ wszystko co robicie jest logiczne i rozsądne. Logika i przewidywalność są dla Saturna pojęciami silnie ze sobą związanymi.

Jedną więc z zasadniczych cech Saturna jest dążenie do władzy, kontrolowania. Przy czym nie tyle ważne dla niego jest podporządkowanie ludzi swej woli, co ustalenie wspólnego dla wszystkich porządku. Saturn sam szanuje autorytety, oczekuje więc od innych również szacunku dla swojego autorytetu. Stosunki międzyludzkie przedstawia sobie jako drabinę hierarchii, gdzie każdy zajmuje właściwe mu miejsce. Saturn jest pewien, że należy szanować starszych wiekiem i urzędem tylko dlatego, że są starsi. Sam tak postępuje i tegoż oczekuje od młodszych wiekiem i z urzędu względem siebie. Jeśli Jowisz uważa, że należy mu się szacunek z powodu jakichś jego osiągnięć, to Saturn uważa, że szacunek mu się należy już z samej racji wieku i stanowiska. Taka sytuacja jest paradoksalna z punktu widzenia Marsa i Urana, ale z punktu widzenia Saturna jest całkiem rozsądna.

Z Saturnem wiążą się zwykle stany związane z brakiem czegoś, utratą, ograniczeniami. Natomiast stany psychiczne Saturna to depresja, poczucie samotności, zamkniętość w sobie, stany obniżonej samooceny. Klasyczną emocją Saturna jest strach lub smutek. Saturn ogranicza w działaniu, za to daje głębię.

Role Saturna

Wszyscy ci, którzy nas ograniczają, kontrolują, reprezentują prawo i porządek, pilnują naszej dyscypliny.

Starsi członkowie rodziny: ojciec, babcia, dziadek. Babcię częściej symbolizuje Księżyc niż Saturn. Poza tym w naszych czasach role ojca i matki często są wymienne. Często się zdarza, że matka bierze na siebie rolę ojca, czyli Saturna. Kiedyś było tak, że ojciec wychowywał, karał, matka natomiast opiekowała się dziećmi, pieściła je. Teraz jednak matka może pełnić rolę ustawodawcy, chociaż najczęściej rolę Saturna pełnią ojciec lub dziadek.

Role społeczne Saturna

Saturn jest dwoisty w swych przejawach społecznych. Daje albo dużą stabilność na niewysokim poziomie, albo wysoki, lecz niestabilny, wzlot.

Gdy, powiedzmy, człowiek ma Saturna w domu 10 i są jeszcze inne wskaźniki sukcesu, Saturn może spowodować szybki wzlot na wyżyny władzy, przy czym wyżej niż Jowisz, lecz też daje równie nagły upadek. Przykładem tego może posłużyć horoskop Gorbaczowa, który miał Saturna w 10 domu. W ciągu kilku lat Gorbaczow zaliczył mnóstwo stopni swej kariery, ale również momentalnie z tych szczytów spadł i w ogóle przestał się liczyć. Stało się to na przestrzeni zaledwie trzech miesięcy.

Na wyższych stopniach Saturn symbolizuje rządzących - ludzi,

którzy są właściwie przewodnikami istniejącego porządku, podtrzymującymi prawo. Z Saturnem wiąże się zwłaszcza sąd.

Poza tym z drugiej strony Saturn symbolizuje ludzi, trudniących się zwykłą codzienną pracą, jak na przykład robotników w fabrykach itd.; ludzi, którzy mają przepracować określoną ilość czasu. Jest to dowolna rutynowa, jednostajna praca wykonywana w biurze, fabryce. Wraz z Marsem Saturn symbolizuje ciężką pracę fizyczną.

Czasami więc Saturn daje wzloty w karierze, częściej jednak ograniczenia. Najczęściej Saturn jednak odbiera, ogranicza. Jeśli jednak człowiek właściwie reaguje na kryzysy Saturna, może dać stabilność. Np. pozycja Saturna w 8 domu zwłaszcza blisko szczytu - początku 8 d. - wskazuje na niebezpieczeństwo chorób i śmierci we wczesnym dzieciństwie, czyli słabe zdrowie. Lecz jeśli dziecko nie umrze przed czternastym rokiem życia, to dalej Saturn daje stabilność, długie życie i, co najważniejsze, zachowanie przejrzystości umysłu do głębokiej starości. A więc widzimy polarność - wczesna śmierć albo długie stabilne życie. To samo dotyczy wszystkich przejawów Saturna. W domu 2 może on dać albo chroniczny brak pieniędzy i wielkie straty, albo też stabilny dochód. W każdym razie miejsce, w którym znajduje się Saturn, jest niejako miejscem egzaminu. Złe rozumienie siebie zwykle powoduje kłopoty związane z domem, gdzie znajduje się Saturn. Jeśli człowiek coś robi w życiu nieprawidłowo, nieprzyjemności zawsze będą dotyczyły tego domu, w którym znajduje się Saturn, lub którym Saturn rządzi.

Można powiedzieć, że Saturn wskazuje albo na brak, nieobecność czegoś, albo, że to coś jest w niewielkiej ilości, za to bardzo trwałe i stabilne. Np. w stosunkach międzyludzkich, powiedzmy w d.11, Saturn może wskazywać albo na brak przyjaciół, albo na ich małą ilość, lecz są to przyjaciele starzy, wierni, czasem przyjaźń jeszcze z dzieciństwa. Saturn w 5 domu (domu dzieci) nigdy nie daje więcej niż jedno dziecko, a i to późno. Tak samo w 7 domu Saturn daje tendencje do stabilnego trwałego małżeństwa albo zupełny brak małżeństwa.

(Pytanie z sali) - A co w 12 domu?

- Strach przed samotnością, brak stosunków z ojcem albo zimne z nim stosunki, poczucie odrzucenia albo w ogóle brak ojca.

Saturn odzwierciedla w naszym życiu ludzi, którzy nie tylko są od nas ważniejsi z racji urzędu, stanowiska, ale są po prostu starsi od nas wiekiem. Aspekt Wenus z Saturnem w horoskopie kobiety może wskazywać na miłość do mężczyzn o wiele od niej starszych.

Zawody Saturna

Wszystkie zawody nie wymagające kwalifikacji, zawody robotnicze. Lecz istnieje też specjalna sfera działalności, którą Saturn lubi najbardziej. Jest to budownictwo.

Przemysł ciężki, maszynowy - obróbka metali - to jest Mars. Ale już kolej znajduje się pod wpływem Saturna. Przy czym zachodzi tu pewna ewolucja. Na początku wieku koleją rządził Uran, ponieważ była to nowość, postęp techniczny. Teraz Uran przewodzi lotnictwu, przemysłowi samochodowemu, kolej zaś należy do Saturna.

Zawody Saturna mogą się wiązać z nieruchomościami. Dobry aspekt Merkurego do Saturna może oznaczać powodzenie w handlu nieruchomościami (budynki, grunty). Z Saturnem też wiążą się wszystkie zawody dotyczące kontrolowania: kontrolerzy, inspektorzy, rewizorzy. Saturn rządzi też księgowością, pracą związaną ze ścisłą rachunkowością, obliczeniami.

Saturn może oznaczać zarządzanie, ale nie na najwyższych stanowiskach, tylko takich, gdzie kontroluje się wykonanie podjętych decyzji. Jowisz nie kontroluje, kontroluje Saturn. Granice, normy, porządek. Również taka ciekawa instytucja jak Instytut Miar i Wag znajduje się pod wpływem Saturna.

Z Saturnem wiąże się wszystko, co dotyczy starości: ubezpieczenia, emerytury, domy starców. Tam jeszcze powinien być obecny Księżyc, bo to jest opieka. Z Saturnem wiąże się wszystko, co dotyczy badań przeszłości, archiwów, historii, starożytności, archeologii. Historia jest nauką najbardziej saturnową, natomiast jaka sztuka jest związana z Saturnem?

(Z sali) - Rzeźbiarstwo?

- To bardziej Mars. Natomiast Saturn to architektura. Arabowie poza budowaniem domów uważali jeszcze za zawody Saturna - projektowanie i budowanie statków, ponieważ te zawody wymagają bardzo dokładnej wiedzy, czyli mądrości Saturna: dokładności, precyzji, zdolności organizacyjnych.

Saturn lubi pracę z ziemią. Zakłady pogrzebowe (Saturn z niewielką domieszką Plutona), wszystkie zawody obsługujące śmierć, oprócz samych grabarzy, którzy są spod Plutona.

Kolor Saturna - czarny - jest jego negatywnym kolorem. Jest to kolor samotności izolacji, niedostatku. Kolor głębokich rozmyślań, pogrążenia w sobie. Ponieważ Saturn w swych wyższych przejawach jest to poważny uczony skłonny do głębokiej analizy, statystyki (statystyka też jest zawodem Saturna). Saturn to człowiek, który lubi rzetelnie i systematycznie pracować w swoim gabinecie w samotności. Lub jest to człowiek, który konsekwentnie przestrzega prawa, jakichś norm, zasad (powiedzmy religijnych - ściśle przestrzega wszystkich obrzędów, świąt). Jest skłonny do zagłębiania się w sobie, do mistycyzmu. Zewnętrzna oschłość Saturna, jakkolwiek jest to paradoksalne, może zamienić się w bardzo głęboki mistycyzm. Żeby tak było Saturn musi być powiązany z Uranem lub Plutonem, ponieważ sam z siebie Saturn jest konserwatywny bez afektywności (namiętności). Afektywność dają mocniejsze planety typu Uran, Pluton.

Czy zauważyliście Państwo, że gdy rozmawiamy o planetach, planety niejako rzutują na nas swe cechy. Gdy mówiliśmy o Marsie, na sali rozwinęła się wielka aktywność; gdy zaczęliśmy mówić o Saturnie, wszyscy spoważnieli. Tak właśnie jest, gdy w myślach łączymy się z planetą, odbieramy jej wpływ. Jedną z metod zrównoważenia w horoskopie wpływu Saturna jest związanie się z nim za pośrednictwem myśli i próbowanie nawiązania z nim przyjacielskich stosunków.

(Pytanie z sali) - Czy tu chodzi o wizualizację nauczyciela w trakcie medytacji?

- Nauczyciel to przeważnie Jowisz lub wyższe planety, rzadko Saturn.

Kolor fioletowy jest przejawem pozytywnej strony Saturna. Są to praktycznie rzecz biorąc nasze granice. Takie jak nasze wyobrażenia o sobie, o ludziach. Poza tymi granicami zaczyna się coś nieznanego, niewidzialnego.

Nutą Saturna jest - si.

Ubranie. Saturn lubi styl klasyczny i odpowiednie kolory - również klasyczne, oficjalne. Przeważnie ciemne garnitury, kostiumy, marynarki. Bez ozdób, oprócz tych, które muszą być noszone - plakietki, odznaczenia.

Saturn rządzi w człowieku tym wszystkim, co pozwala podtrzymywać formę, kształt, czyli kośćcem i kręgosłupem jako podstawą kośćca. Rządzi systemem: kości - ścięgna - wiązadła. Wraz z Jowiszem rządzi wątrobą, ponieważ wątroba ma kilka funkcji, w tym też funkcję oczyszczania. Wraz z Wenus Saturn odpowiada za skórę.

Metalem Saturna jest ołów.

W myśleniu Saturn jest związany z logiką. To jest myślenie według ustalonych zasad.

Produktami żywnościowymi Saturna są rośliny strączkowe (bób, fasola). Orzechy. W ogóle produkty o wysokiej zawartości białka. Różne gorzkie zioła, takie jak piołun.

Jeśli chodzi o planety widzialne, w naszej Akademii ten temat zajmuje około 30-40 godzin lekcyjnych i do tego tyleż samo godzin zajęć seminaryjnych. I to nie jest zbyt wiele, ponieważ planety podobnie jak znaki zodiaku są podstawą astrologii.

Szereg planet widzialnych reprezentuje sobą wydarzenia życia osobistego człowieka. Każde zdarzenie, w którym człowiek bierze udział, dzieje się tylko poprzez planety widzialne. Nawet jeśli wydarzenie przychodzi od planety wyższej, zawsze odbywa się poprzez jej aspekt z planetą widzialną, Asc lub MC. Same planety wyższe nie wnoszą do naszego życia żadnych wydarzeń.

Podział planet

Męskie: Słońce, Mars, Jowisz, Saturn.

Żeńskie: Wenus i Księżyc.

Obupłciowy - Merkury.

Ten podział jest związany z rodzajem ruchu energii. Męskie planety przejawiają ruch od wewnątrz na zewnątrz. Jakby opanowuj otaczającą przestrzeń, dążąc do sterowania nią. Planety żeńskie charakteryzują się ruchem energii z zewnątrz do wewnątrz, odbierają energie zewnętrzne. Nie tyle sterują przestrzenią, co na nią reagują. Merkury natomiast charakteryzuje się ruchem energii w obu kierunkach. Przejawia zarówno perceptywność, jak też aktywność zewnętrzną. Zależy to od znaku, w którym stoi oraz planet, które go aspektują. Inne planety nigdy nie zmieniają swego typu. Tę polarność posiada tylko Merkury.

Inna klasyfikacja, która prawie się pokrywa z pierwszą, ma taką tylko różnicę, że Saturn w niej przechodzi do kategorii Yin.

Planety Yin (pasywne) - Wenus, Księżyc, Saturn.

Planety Yang (aktywne, powodujące zmiany) - Słońce, Mars, Jowisz.

Yin w odróżnieniu od Yang daje stabilność i dążenie do zachowania istniejącego porządku.

Planety niewidzialne

Do roku 1762 astrologowie, jak też astronomowie znali tylko 7 planet. W roku 1762 Herschel przypadkowo odkrył Urana. Od tego momentu zaczęła się nowa epoka w astrologii. Trzeba tu nad

mienić, że i wcześniej byli ludzie, którzy widzieli Urana. Ludzie o wyostrzonym wzroku potrafią go dojrzeć. Później odkryto jeszcze dwie planety - Neptuna i Plutona.

Wraz z odkryciem planet niewidzialnych w nasz świat weszły nowe pojęcia o świecie niewidzialnym. Nie znaczy to, że planety niewidzialne nie oddziaływały wcześniej, po prostu wcześniej ludzie nie wiedzieli, jak one działają. Np. taka sfera ludzkiej psychiki jak podświadomość też istniała zawsze okazując bardzo mocny wpływ na naszą świadomość. O istnieniu procesów podświadomych wiedzieli mistycy przeszłości, lecz do ogólnej świadomości trafiło to dopiero dzięki pracom Freuda, tak samo jak do czasów odkrycia dokonanego przez Leeuwenhoeka ludzkość nic nie wiedziała o mikrobach. Jednak w sferze psychicznej oddziaływanie tych planet wzmocniło się po tym, jak zostały one odkryte. Działa tu bowiem takie oto prawo okultystyczne. Gdy łączymy się z czymś w myślach, gdy o tym myślimy - to coś zaczyna aktywnie wpływać na nas. A więc wkrótce po odkryciu Urana jego wpływ się nasilił. Przejawił się on w nauce oraz życiu politycznym świata.

Pierwszym najbardziej uranicznym wydarzeniem była amerykańska rewolucja - w 14 lat po odkryciu Urana. Rewolucja ta potężnie wpłynęła na polityczny obraz świata.

Mniej więcej jeden cykl Urana po jego odkryciu odkryto Neptuna. Odkryto go w sposób graniczny. Położenie jego zostało wyliczone. Wreszcie w roku 1930 odkryto Plutona. W astrologii nie ma przypadków. Swoją nazwę Pluton zawdzięcza swemu odkrywcy Percivalowi Lowellowi. On chciał, żeby w nazwie planety znalazły się jego inicjały P.L. Zaczął więc szukać odpowiedniego słowa. Tu pomogła mu jego córka, która powiedziała, że będzie pasowała nazwa Pluton. Istnieje przecież tradycja nadawania planetom imion z mitologii greckiej. Okazało się, że nazwa bardzo ściśle odpowiada charakterowi danej planety. To jeszcze raz potwierdza fakt, że w historii ludzkości nie ma nic przypadkowego.

Wraz z ujawnieniem się niewidzialnych planet jakby wyszliśmy poza ograniczoną przestrzeń naszej psychiki, naszego losu.

Niedługo po tym odkryto wpływ zupełnie różnych i nie dostrzegalnych dla nas procesów na nasze życie i los. Ludzkość uświadomiła sobie, że na jej życie wpływa nie tylko to, co można widzieć gołym okiem, lecz, że istnieją poza tym jeszcze inne zakresy świata: makroprzestrzenie

i mikroprzestrzenie, od których jesteśmy zależni. W końcu ludzkość mogła dojść do zrozumienia, że człowiek jest częścią ogromnego wspólnego organizmu całej ludzkości lub w ogóle całej Ziemi. Człowiek jest jakby komórką tego organizmu. Jego los uzależniony jest od tych procesów, które zachodzą na całej Ziemi. Teraz zaczynamy rozumieć, że człowiek jest częścią kosmosu i jego życie zależy od procesów zachodzących w kosmosie. Odkryciu planet niewidzialnych towarzyszyło wkroczenie do naszego życia świata dotąd nie dostrzeganego.

Astrologowie przypisują planetom niewidzialnym wpływ na życie społeczne, grupowe. Co to znaczy, spróbuję wyjaśnić bardziej szczegółowo.

Człowiek jako jednostka fizyczna składa się z narządów i komórek. Ale jednocześnie człowiek jest komórką swego narodu, grupa narodowości natomiast tworzy rasę, a wszystkie rasy razem tworzą ludzkość, która jest częścią jedynego ciała Ziemi. Ziemia wchodzi w skład układu słonecznego. Układ słoneczny wchodzi w skład galaktyki itd.

Przekraczając Saturna wychodzi się do przestrzeni kosmicznej.

Gdy mówimy o losie, opisujemy go w pojęciach tego poziomu, poziomu ludzkiego. Co to znaczy? Np. mówię, że spotkałem człowieka, a ten mi zaproponował nową pracę, albo że urodził mi się syn, albo umarł ojciec, musiałem zmienić miejsce zamieszkania wskutek jakichś okoliczności. Czyli że nośniki życia (losu) występują przed nami w postaci innych ludzi, oddziałują na nas poprzez innych. Tylko z rzadka doświadczamy tchnienia czegoś nieznanego, gdy spada na nas nagle nieznana choroba, trzęsienie ziemi, huragan. Jednak w rzeczywistości większość ludzi, z którymi mamy do czynienia, jest czymś więcej niż zwykłymi ludźmi. Powiedzmy, policjant - to nie jest tylko człowiek, to jest reprezentant władzy państwowej. Gdy nas zatrzymuje policjant z „drogówki”, działa nie sam, działa jako część o wiele większego organizmu, czyli państwa. W ten sposób w postaci policjanta w nasze życie wkracza państwo. Choroba, na którą zapadamy, może być skutkiem epidemii, natomiast epidemia może być procesem dotyczącym całej ludzkości. W ten sposób jesteśmy stale wikłani w życie całości i odczuwamy jej oddziaływanie, mimo że nie zawsze sobie to uświadomimy. Takie byty jak rasa, narodowość, państwo i t.p. wkraczają w nasze życie w postaci konkretnych ludzi, działając poprzez pośredników. Na tym polega wpływ planet wyższych. Człowiek jest na stałe związany z milionami innych bytów (istności). Tak jak na komórkę wpływa funkcjonowanie wszystkich narządów całego ustroju, tak samo na człowieka wpływa cała ludzkość, rasa, narodowość.

Związek poszczególnego człowieka ze wspólną całością realizuje się poprzez działanie planet wyższych. W naszym życiu przejawia się to następująco: Uran zagłębia nas w system. Wyjaśnijmy to inaczej.

Uran jest w nas, nie gdzieś poza nami. Zdolności uraniczne to są mechanizmy, które pozwalają nam łączyć się z innymi ludźmi i w ogóle z innymi bytami w świecie.

Merkury, powiedzmy, reprezentuje sobą słowo, mowę. Poprzez Merkury możemy wymienić wiadomości, informacje, komunikować się. Lecz Merkury nie działa sam z siebie. Proszę zwrócić uwagę, byśmy mogli się tu porozumieć, potrzebowaliśmy jakiegoś pośrednika. Dlaczego. Ponieważ rozmawiamy w różnych językach, podczas gdy państwo między sobą rozumieją się dobrze. Merkury między nami działa dosyć dobrze, ale środowisko, w którym działa Merkury, może być różne.

Czym jest język? Można słyszeć słowo, widzieć napisane zdanie, lecz języka nie można zobaczyć. Każde słowo, zdanie powstaje z języka, lecz sam ten język jest czymś niedostrzegalnym dla zmysłów. Można widzieć słowniki jakiegoś języka, można poznać jego zasady gramatyczne, lecz język - to jest pewne niewidzialne środowisko, z którego Merkury czerpie słowa. Każdy tu jest nośnikiem języka polskiego, ja jestem nośnikiem języka rosyjskiego. Ale przecież język nie znajduje się w pamięci. Gdy potrzebujemy jakiegoś wyrazu, Merkury wyłapuje ten wyraz z oceanu wiedzy. I tu należałoby zaznaczyć, że Uran właśnie symbolizuje język, podczas gdy Merkury symbolizuje zdania i wyrazy - mowę.

Mowa istnieje w środowisku językowym. Właśnie to jedyne środowisko językowe pozwala ludziom porozumiewać się, łączy jednego człowieka ze wszystkimi pozostałymi należącymi do wspólnej przestrzeni językowej. Tak samo każda rozmowa telefoniczna jest możliwa dlatego, że istnieje ogólna sieć telefoniczna - też Uran.

Uran więc reprezentuje sobą wspólną przestrzeń mentalną, dzięki której umysły oddzielnych ludzi mogą łączyć się ze sobą. Gdyby nie było tej przestrzeni, Merkury sam przez się nie mógłby połączyć ludzi. Można napisać list, lecz żeby trafił on do adresata musi istnieć poczta. Gdybyśmy tu nawet nie mieli tłumacza, istnieje możliwość porozumienia się: używamy przecież dosyć podobnych języków, ale najważniejsze, że mamy podobne wyobrażenia o Świecie i możemy nauczyć się języka po prostu rozmawiając, pokazując i nazywając sobie nawzajem rzeczy w naszym otoczeniu. Czy Państwo rozumieją? Mamy myślenie zorganizowane w podobny sposób.

Istnieje więc wspólna przestrzeń mentalna, poprzez którą możemy ze sobą współdziałać. Ponadto dzięki tej wspólnej przestrzeni, dzięki jej warstwom subtelnym człowiek może połączyć się, porozumieć się nie tylko z innym człowiekiem, lecz z kamieniem, drzewem, istotą z innego wymiaru. Tę właśnie przestrzeń mentalną symbolizuje Uran. Właśnie dzięki temu, że człowiek posiada aparat, który łączy go z tą noosferą, z kosmiczną świadomością, możemy łączyć się z Bytami bardziej od nas rozwiniętymi, czerpać wiedzę z jakiegoś niewidzialnego zbiornika wiedzy. Zatem Uran reprezentuje w nas część naszego myślenia, które wywodzi nas poza granice naszego indywidualnego myślenia, łączy nas za pośrednictwem wspólnego kosmicznego umysłu. Jest to transpersonalna warstwa myślenia. Najwyższy rodzaj myślenia dla człowieka. Chcę podkreślić, że jest to Uran w człowieku, ponieważ tę zdolność posiada każdy człowiek, aczkolwiek najczęściej jest ona niewykorzystana.

Uran jest pierwszą planetą, która wyprowadza nas poza granice zwykłych naszych wyobrażeń o świecie. Jest to pierwsza planeta, która daje nam pojęcie i wyobrażenie, wykraczające poza granice narzucone nam przez Saturna. Taka wiedza nie pochodzi z myślenia logicznego, nie jest też skutkiem żadnych eksperymentów. Później możemy ją potwierdzić eksperymentami, lecz pierwotne źródło tej wiedzy znajduje się poza granicami zwykłej praktyki. Ta wiedza często jest tak niezwykła i oryginalna, że z punktu widzenia Saturna jest obłędem. Każda zasadniczo nowa teoria, która obala nasze dawne poglądy, z punktu widzenia Saturna jest szalona. To rozumieją już współcześni fizycy, lecz jeszcze nie rozumieją współcześni filozofowie.

A więc Uran, wprowadzając istotne nowości, zmienia postać i kształt naszych wyobrażeń

o świecie. Działa on przede wszystkim poprzez myślenie i burzy tradycyjne ustalone w naszym umyśle poglądy Saturna o świecie. Stąd Uran zawsze dąży naprzód ku nowemu i główny jego ruch jest do góry w niebo. Jakby odrywając się od Ziemi, od Saturna, od konkretów. Dla Saturna Uran jest oczywiście nieprzyjacielem, ponieważ go niszczy. Natomiast w świecie klasycznym, według mitologii greckiej, te ich stosunki układają się nieco inaczej. Mianowicie Saturn ogranicza Urana, pozbawia go siły, odrzuca go. Czy znają Państwo ten mit?

Uran był ojcem wszystkich istot, gdyż w czasach zamierzchłych wraz z Ziemią-Geą spłodził ich wszystkich. Jednak jego syn Kronos, czyli Saturn, zdetronizował ojca i zajął jego miejsce jako głównego bóstwa z mnóstwem dalszych nieprzyjemnych szczegółów. Niektórzy okultyści uważają, że w tym podaniu jest zaszyfrowana historia ludzkości. Ponieważ pierwotnie ludzkość posiadała wyższe zdolności - człowiek bezpośrednio widział to, co jest dla nas niewidzialne, posiadał zdolności telepatyczne. Lecz w miarę inwolucji ludzkości, głębszego pogrążania się w świat materii, materializacji, konkretyzacji wyższy umysł człowieka został stłumiony poprzez umysł konkretny. Więc pierwotnie posiadaliśmy zdolności wyższe, które jednak zostały uśpione, a my zaczęliśmy myśleć w kategoriach Saturna. Natomiast teraz zdolności te budzą się na nowo, ponieważ Uran je znów aktywizuje. Uran jest bóstwem Nieba, dlatego jego dążenia kierują się z Ziemi ku Niebu. Stara się on zniszczyć formę i uwolnić duch. W mitologii indyjskiej symbolizuje go Siwa, który też niszczy formę, by wyzwolić ducha.

Cechy Urana

Trudno mówić o cechach Urana, gdyż są irracjonalne. Uran zawsze dąży ku nowemu, ku przyszłości. To jest jego cecha główna. W przeciwieństwie do Saturna jest to planeta zmian. Urana nie interesuje trwałe stabilne istnienie. Jakiekolwiek pomyślne byłoby życie, skoro tylko jest zbyt jednostajne, Uran czuje się w tym źle. Każde zmiany są dla niego ciekawsze niż życie stabilne i pewne. Jeśli przyjdzie do was osoba z mocnym Uranem, dowiecie się od niej, że monotonna spokojna praca wyprowadza ją z równowagi. Chce ona zrobić coś, co by przerwało ten jednostajny prąd życia. Zbyt ustabilizowane życie rodzinne również jest dla takiej osoby nie do wytrzymania, wciąga się ona w jakieś przygody tylko po to, by poczuć jakąś zmianę, ponieważ odczuwa potrzebę takiej zmiany. Człowiek z mocnym Uranem jest gotów utracić aktualny dobrobyt w imię dowolnej zmiany, czegoś nowego i nieznanego. Często ci ludzie niosą w sobie energie niszczące. Ta wypełniająca ich energia nie daje im żyć spokojnie, zakłóca też spokój ich otoczenia. Ludzie uraniczni są oryginalni, nieprzewidywalni. Ich myśli są niezwykłe, nieszablonowe. Irytuje ich każde ograniczenie. Są bardzo niezależni. Nie uznają autorytetów. Autorytet musi udowodnić im swoją wyższość. Oni żądają dowodów w postaci autentycznej wiedzy, a nie dyplomu. Odrzucają hierarchie. Nie lubią tradycji. Takie właściwości, oczywiście, mają jedynie ludzie z mocnym Uranem. Każdy przecież ma w karcie Urana, lecz u większości ludzi działa on słabo, gdyż jego siła zależy od wielu czynników w przeciwieństwie do siły planet widzialnych.

Pozytywnie Uran działa jedynie poza granicami Saturna. Wszystkie konflikty bowiem powstają nie dlatego, że Uran jest konfliktowy, ale dlatego, że napotyka on przeszkodę w postaci Saturna. Z natury swojej Uran nie jest konfliktowy, lecz jego energia nie działa harmonijnie w ograniczonej przestrzeni Saturna. Oprócz tego, że Uran reprezentuje sobą wyższą wiedzę, wyższą mądrość, wyższe zdolności umysłowe, przedstawia też sobą bardzo ważny czynnik ewolucji - tworzy nowe formy. Jak to robi?

Każda forma powstaje najpierw w świecie idei i później schodzi poprzez różne plany tego świata, przez wiele stopni, przybiera jakiś materialny kształt na Ziemi: np. nowe formy stosunków międzyludzkich lub nowe teorie naukowe, lub nowe formy architektoniczne.

Zatem w ewolucji Uran pełni rolę czynnika mutagennego - generującego mutacje. Gdyby ten czynnik nie istniał, to wobec tego, że Saturn stabilizuje każde istnienie, przy zmianie warunków zewnętrznych nie pozostawałoby nic, tylko wymrzeć.

W astrologii starożytnej funkcja Urana jako najwyższego umysłu należała do Merkurego. Jeśli zajrzymy do średniowiecznych źródeł arabskich znajdziemy tam funkcje Urana, jego dążenie do prawdy, jego barwę (ciemnofioletową) itp. przypisane do Merkurego z realizacją w środę - w dniu Merkurego. Astrologowie jakby opisywali Uran poprzez jego niższą oktawę (nie przez Saturna).

Często w kontekście Urana przychodzi mi na myśl Pierwszy List apostoła Pawła do Koryntian.

„Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Niewiele tam mędrców według oceny ludzkiej, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, i to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to, co jest, unicestwić, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga”.

„To bowiem co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi”.

Tu apostoł Paweł odwołuje się do formuły ściśle uranicznej, która neguje mądrość ludzką wobec mądrości boskiej i mówi, że wyższa mądrość boska może w oczach ludzi wyglądać jak głupota, szaleństwo.

W historii ludzkości istniały nawet specjalne formy dla przejawu tego „szaleństwa”, teraz już prawie wymarłe. Jedną z nich jest np. królewski błazen, który z punktu widzenia hierarchii ludzkiej był istotą najniższą, lecz był też jedynym, kto miał prawo mówić królowi prawdę. W tym zjawisku przechowało się bardzo stare przekonanie, że Bóg mówi do nas przez szalonych i ułomnych. Więc to jakby była pewna instytucja, która umożliwiała krytykowanie króla. Ponieważ te osoby były najniżej w hierarchii społecznej, były przez to otwarte na odbiór boskiej prawdy. Realizuje się tu wyobrażenie, że świat niebiański, jest wywróconym na drugą stronę światem ziemskim.

Była też w starych religiach instytucja proroków, która też spełniała funkcję Urana. Prorok zjawiał się wtedy, kiedy trzeba było ludziom coś oznajmić, oświadczyć, że czasy się zmieniły i potrzebne są nowe formy, że Boska prawda potrzebuje nowych form.

W ten sposób Uran przy pomocy krótkich, lecz bardzo intensywnych akcji zmieniał przestarzałe formy ziemskiego istnienia, pozwalając dostosowywać się do nowych warunków. I przez to oddziaływał na ewolucję. Współczesny Kościół, niestety, odrzucił instytucję proroków i znalazła ona swój wyraz w postaci herezji. Wiele kryzysów współczesnego kościoła wynika z tego, że Uran został usunięty poza jego granice. Kościół pozbył się funkcji Urana. Prorocy zostali usunięci z Kościoła, mimo że byli najjaskrawszym przejawem Urana, nosicielami najwyższej prawdy, boskiego objawienia.

Uran działa przy pomocy krótkich, mocnych impulsów. Jego działanie nie niesie w sobie stabilności Saturna. Wiąże się to z tym, że Uran ma zupełnie inny czas. Gdy człowiek wchodzi w czas Urana, w jednym krótkim mgnieniu może doświadczyć przebiegu całego ludzkiego życia i nawet więcej. Ponieważ w przestrzeni uranicznej czas jest tak skondensowany, że płynie tysiąckrotnie szybciej od zwykłego czasu. Jego wibracje są znacznie bardziej wysokie i ostre. Jest to związane z tym, że prędkości w wyższym świecie mentalnym są zupełnie inne niż w świecie zwykłym. Dlatego, gdy energia Urana przejawia się na planie fizycznym, najczęściej działa niszcząco. Ona niesie ostre, nieoczekiwane zmiany, najczęściej niekorzystne: nieszczęśliwe wypadki, uszkodzenia ciała, destrukcję, zniszczenie. Nie można powiedzieć, że działanie Urana jest złe, chodzi tylko o to, że Uranowi jest ciasno w saturnowych granicach.

Cechy Urana

Szybkość, gwałtowność, oryginalność, nowatorstwo, ukierunkowanie na przyszłość, polaryzacja. Co to znaczy? We wszystkich sferach ludzkiego życia Uran ostro wyjawia ukryte sprzeczności. Uran wzmaga każdy dysonans i doprowadza go do skrajności. To znaczy, że Uran doprowadza do ostrej konfrontacji pomiędzy elementami doczesnymi i wieczystymi w życiu człowieka. Np, w sferze uczuć Uran ostro nasila stronę idealną (uczucia wyższe) w stosunkach międzyludzkich, przeciwstawiając ją niejako stronie fizycznej, materialnej. Gdy Uran dotyka sfery miłości, nasila miłość wyższego rzędu, jakby odrywając ją od miłości ziemskiej (zmysłowej). Widać w konkretnych przypadkach, że gdy Uran się aktywizuje, nagle zwiększa emocjonalność, lecz osłabia zmysłowość do tego stopnia, że ludzie poddani jego wpływowi wydają się prawie aseksualnymi. Również w myśleniu Uran ostro aktywizuje myślenie abstrakcyjne, oddzielając go od myślenia konkretnego. Tak samo w stosunkach społecznych zaostrza on sprzeczności pomiędzy różnymi warstwami społeczeństwa. Z natury swojej Uran nie zna kompromisów. Nie lubi trzymać się jakichkolwiek granic. Jego hasłem jest - wszystko albo nic. Ryzyko. Pociąg do niebezpieczeństw. Niebezpieczne zajęcia, zawody związane z ryzykiem - to lubi najbardziej. Wszędzie, gdzie się ukazuje, wszystko doprowadza do skrajności. Stwarza sytuacje ekstremalne. Uran przejawia się miękko jedynie wtedy, gdy działa w swojej prawdziwej sferze - w sferze okultyzmu, wyższej nauki. Tu jego energie transformują się znajdując dla siebie właściwe zastosowanie.

Z punktu widzenia zwykłego myślenia Uran jest nieprzewidywalny. Lecz znajomość praw okultystycznych pozwala przewidywać jego posunięcia.

Role Urana

W naszym życiu nie mamy zbyt wiele do czynienia z postaciami uranicznymi. Jedyną stabilną jego rolę pełnią dziadkowie, pradziadowie. Nie mówię tu o astrologach, którzy akurat spotykają się z Uranem często.

Zwykle role Urana odgrywają jacyś niezwykli ludzie, którzy mogą nas prowadzić poza granice codzienności. Prorocy. Astrolodzy.

Role Urana w społeczeństwie pełnią też ludzie, którzy poszukują czegoś zasadniczo nowego, coś odkrywają - pionierzy. Wiedza naprawdę nowa przychodzi do nas tylko poprzez Urana. Merkury przeważnie tylko zestawia znane fakty, Jowisz je łączy, dokonuje syntezy, Saturn może zdobyć nową wiedzę drogą statystycznych obliczeń z doświadczenia praktycznego. Lecz to wszystko nie będzie w zasadzie nowością. Zasadniczo nowa wiedza przychodzi poprzez Urana. Później jest przyswajana i staje się zdobyczą Saturna. Stąd uranicznych ról nie jest zbyt wiele. W nauce to mogą być wynalazcy zasadniczo nowych teorii, takich które wywracają teorie dotychczasowe. Nazwiska tych ludzi na długo pozostają w nauce. W religii to są prorocy, w życiu społecznym - reformatorzy. Jeśli chodzi o rewolucjonistów, to funkcje Urana pełnią raczej przywódcy ideowi niż bezpośredni organizatorzy ruchów społecznych, którzy są jeszcze dodatkowo związani z Plutonem. Oprócz tego należy tu cała dziedzina okultyzmu jako najwyższego poznania.

Zawody Urana.

Okultyzm, astrologia. Oprócz tego Uran lubi fizykę, matematykę. Ponieważ Uran wiąże się z niebem i kosmosem, reprezentuje również astronomię, astronautykę, lotnictwo. Uran wiąże się też z elektrycznością. Polaryzacja uraniczna symbolizuje polaryzację elektryczną. Stąd wszystko, co się wiąże z energią, wiąże się też z Uranem. Np. system wytwarzania i przesyłania energii, urządzenia elektryczne. Elektrotechnicy to są zawsze ludzie z mocnym Uranem.

Gdy człowiek ma w karcie negatywny aspekt Urana - często psują mu się urządzenia elektryczne. Można to prześledzić na tranzytach. Gdy ma miejsce tranzyt do natalnego Urana (np. od Marsa), psują się urządzenia elektryczne, robią się zwarcia lub w ogóle poraża człowieka prądem.

Elektronika.

Uran symbolizuje też wysokie góry, stąd alpinizm znajduje się pod jego wpływem. Ludzie spod znaku Urana niekiedy wykonują tak niebezpieczny zawód kaskadera. Chociaż w tym przypadku obecny również jest duży wpływ Plutona. Oprócz tego, wszystko, co wiąże się z przemysłem motoryzacyjnym. Zawodem Urana jest przetwórstwo i obróbka aluminium, ponieważ aluminium jest metalem Urana.

W ciele ludzkim Uran rządzi korą mózgową, rządzi też wyższą działalnością psychiczną i przede wszystkim jest związany z aktywnością „trzeciego oka”, tj. funkcją szyszynki i przysadki. Stąd oczywisty jest jego wpływ na poznanie nadzmysłowe, telepatię, jasnowidzenie.

Intuicja wiąże się ze wszystkimi trzema wyższymi planetami, jak też wszystkie inne zdolności paranormalne, które Saturnowi wydają się niemożliwymi.

Jeśli natomiast człowiek nie realizuje swych zdolności uranicznych, Uran przejawia się w nim jako wybuchowość, nerwowość, drażliwość. Często z Uranem wiążą się uszkodzenia czaszki, wstrząs mózgu. Epilepsja jest bardziej chorobą Plutona.

Wszystkie przewroty w nauce, sztuce, kulturze są związane z Uranem. Architektura uraniczna to Le Corbusier, czyli wieżowce. Uraniczne malarstwo to konstruktywizm, malarstwo abstrakcyjne. Muzyka - dodekafonia. Muzyka elektroniczna, komputerowa.

Praktycznie we wszystkich współczesnych naukach nastąpił przewrót zawdzięczany Uranowi. W biologii takim przewrotem była genetyka, w fizyce i chemii - mechanika kwantowa i współczesna fizyka jądrowa, w filologii - strukturalizm.

Kolor Urana - srebrzysty lub zielony jak u Księżyca, ale najczęściej jest mu przypisywany kolor aluminium. Czasem przypisuje mu się najciemniejsze odcienie fioletu, z pogranicza fioletu i czerni. Mnie osobiście jego barwa widzi się jako bardzo intensywny błękit nieba. Mówi się, że takie jest niebo nad Włochami. Nie wiem, nie widziałem.

Odzież Urana jest oryginalna, jest mieszanką różnych stylów, ponieważ swojego konkretnego stylu Uran nie posiada. Nie mają też planety wyższe i swej nuty, wykraczają one poza granice zwykłej oktawy.

Najbardziej jaskrawym przejawem Urana jest błyskawica, wyładowanie atmosferyczne.

Neptun jest drugą niewidzialną planetą odkrytą 84 lata po Uranie. Triada - Uran, Neptun, Pluton - reprezentuje przejawy wyższego umysłu, wyższych uczuć i wyższej woli człowieka. W ten sposób te trzy planety wiążą człowieka z myśleniem kolektywnym, ze wspólną emocjonalną przestrzenią i z kolektywną wolą. Uran wprowadza człowieka do przestrzeni kosmicznego myślenia, natomiast Neptun pełni rolę podobną, lecz związaną nie z myśleniem, tylko z istnieniem kolektywnym.

Co to znaczy? Żadna istota nie może istnieć sama. Człowiek pochodzi od swych przodków, jak każda inna istota ma swoje korzenie w populacji. Jesteśmy związani z innymi ludźmi dzięki więzom krwi. Każda roślina jest związana z całym swym gatunkiem poprzez dziedziczność. Człowiek może mieszkać w samotności: w klasztorze, jaskini, lecz mimo to jest stale związany niewidzialnymi więzami z resztą ludzkości. Człowiek musi się odżywiać i wskutek tego jest związany ze światem roślin i zwierząt. Człowiek jest zanurzony w życie Ziemi. Nawet jeśli wyprawi się w kosmos, będzie związany z ludzkością niewidzialnymi astralnymi więzami. Ale to nie wszystko. Każda istota jest związana z każdą inną istotą we Wszechświecie poprzez tkankę wspólnego życia kosmicznego. W tej przestrzeni jesteśmy jednością, jesteśmy związani z całym światem. W tekstach i mitologicznych, i okultystycznych mówi się, że świat powstał z oceanu. Symbolicznie oznacza to ten pierwotny ocean życia kosmicznego, coś w rodzaju łona świata, z którego pod wpływem twórczego impulsu ojca niebieskiego wychodzą wszelkie istoty. Nawet po wyjściu z tego pierwotnego oceanu i po ukształtowaniu się jako istota indywidualna człowiek pozostaje związany z całą resztą. Oceanem tym rządzi Neptun - źródło pierwotne wszelkiego istnienia.

Gdy skierujemy wzrok na koło zodiakalne i zaczniemy poruszać się od Barana według wskazówek zegara, zobaczymy jakby pierwsze kroki kosmicznej twórczości. Symboliczny ruch według wskazówek zegara odpowiada ruchowi inwolucyjnemu - zstępowaniu Ducha na dół. Ewolucja to ruch od człowieka do Boga, inwolucja - odwrotnie. Tworzenie światów jest procesem inwolucji. Z punktu równonocy wiosennej, z początku Barana wychodzi kosmiczny impuls twórczy, jakby wola Stwórcy, która oddziaływa na Ryby. Znak Ryb to jakby praocean, zawierający w sobie nie narodzone jeszcze życie. Tu znów otwórzmy Pismo Święte i przeczytajmy pierwsze zdanie:

„Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.

Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami”.

Mówi się tu o pierwszym działaniu Ducha i wspomina się też o pierwotnej wodzie: „a Duch Boży unosił się nad wodami”. Ponieważ w tym wierszu nic nie jest powiedziane o stworzeniu wody, to znaczy, że woda jest tu substancją pierwotną, żeńską zasadą kosmiczną. Tworzenie odbywa się jako polaryzacja pierwotnej wody na niebo i ziemię. Duch Boży przedstawia sobą ogień kosmiczny, jest też obecna pierwotna woda kosmiczna, pierwotny ocean pramaterii, który przechodząc do Wodnika polaryzuje się pod wpływem Urana, przekształcając się w świat idei. Jest to niebo i świat form pierwotnych - Ziemia. To nie są jeszcze materialne Niebo i Ziemia, ponieważ później mówi się o stworzeniu innego nieba. Tu w pierwszym wierszu Pisma Świętego jest symbolicznie opisane stworzenie planów subtelnych świata.

(Pytanie z sali) - Jeśli chodzi o planety w retrogradacji i ruch węzłów, czy można przyjąć, że to jest pozaludzka ingerencja ze względu na to, że ich ruch jest przeciwny ruchowi ewolucyjnemu?

- Tak, można przypuszczać, że jest to ruch inwolucyjny, który może mieć dwa różne przejawy. Po pierwsze jakby stworzenie świata wewnętrznego - czyli wewnętrzna aktywność mistyczna, co jest pozytywnym przejawem planet w retrogradacji. Po drugie ruch zewnętrzny od teraźniejszości ku przeszłości. Zatem jeden przejaw jest pozytywny, drugi negatywny. Gdy w pierwszym przypadku człowiek rozwija swoje wewnętrzne zdolności, tworzy świat wewnątrz siebie, nie na zewnątrz, to w przypadku drugim człowiek bezskutecznie usiłuje odtworzyć na nowo to, co przeminęło. Nie mając siły lub możliwości aktywnej twórczości w świecie zewnętrznym, usiłuje zanurzyć się w przeszłości, odtworzyć jej obrazy. Cechowało to Hitlera i Mussoliniego. Usiłowali oni odtworzyć archetypy społecznej świadomości, które dawno przeminęły. Hitler miał Saturna retro w koniunkcji z Księżycem.

A więc ruch inwolucyjny może być zarówno pozytywny, jak i negatywny. Jest to zaobserwowane na przypadkach planet retro.

(Z sali) - Czy dotyczy to też węzłów planetarnych?

- Należy powiedzieć, że astrologia pracuje też z węzłami innych planet, nie tylko z węzłami księżycowymi. Lecz ponieważ w życiu indywidualnym największe znaczenie mają węzły księżycowe, to oczywiście studiuje się je bardziej szczegółowo. Do niedawna tablice zawierały tylko wsteczny ruch węzłów księżycowych, lecz obecnie tablice Michelsona podają go bardziej szczegółowo. Rozróżniamy teraz dwa okresy w życiu człowieka. Przy dyrektnym ruchu węzła człowiek aktywnie przejawia się na zewnątrz, natomiast przy retrogradnym aktywnie gromadzi nowy potencjał. To się wiąże z dwoma podstawowymi procesami obowiązującymi w całym świecie. Procesy nawiązujące do wdechu i wydechu. W procesie wdechu gromadzi się aktywnie wewnętrzny potencjał (energię), następuje oczyszczenie i gromadzenie nowej wiedzy, a przy wydechu odbywa się aktywna twórcza działalność na zewnątrz, gdy jest realizowany ten nagromadzony potencjał. W ten sposób z ruchu węzłów da się powiedzieć, czy dana osoba w tej chwili powinna gromadzić swój potencjał, czy aktywnie go realizować.

Neptun jest łącznikiem z życiem pierwotnym. Jak to odczuwamy? Należy podkreślić, że Neptun nie jest planetą emocji. I ludzie, którzy mają mocny Neptun, są bardzo wrażliwi, lecz nie są zbyt emocjonalni. Jednak właśnie z Neptuna powstają wszystkie emocje. Możemy tu nawiązać do narodzin Afrodyty. Afrodyta wyszła z Neptuna. Urodziła się z nasienia Urana, które wpadło do oceanu, i tam się urodziła. Z tego wynika, że Afrodyta (Wenus) - uczucia indywidualne - rodzą się z poczucia jedności kosmicznej i sensytywności Neptuna pod wpływem impulsu Urana. Łączą więc w sobie romantyzm i impuls Urana oraz jego wewnętrzną kategoryczność z miękkością, plastycznością i tkliwością Neptuna, a wszystko to jest w ramach Saturna, czyli w ramach ograniczonej indywidualności.

Dla astrologów bardzo pożytecznym jest studiowanie mitologii, ponieważ w mitach są zapisane bardzo ważne prawa mistyczne.

Neptun sam w sobie nie jest sygnifikatorem emocji, lecz czegoś, z czego one powstają. Każda emocja jest jakąś konkretną formą z tworzywa Neptuna. Neptun reprezentuje byt kosmiczny, rodzi w nas głębokie przeżycia emocjonalnej więzi ze swym rodem, narodowością, całą ludzkością i z innymi istotami w ogóle. To wszystko są przejawy działania Neptuna, jakby stopnie jego przejawiania się w naszej świadomości.

Oprócz tego Neptun daje uczucie najwyższej jedności, które znajduje wyraz w formach miłości chrześcijańskiej. Neptun przechowuje w sobie całą naszą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, albowiem czas dla niego nie istnieje. Neptun to nasza podświadomość, w której zapisana jest historia całej ewolucji. Ponieważ Neptun jest planetą niewidzialną, procesy z nim związane przebiegają podświadomie. Uran jest związany z nadświadomością, Neptun z podświadomością. I chociaż Neptun nie jest związany z czasem, bardziej jest zwrócony ku przeszłości niż ku teraźniejszości. Aczkolwiek tak samo łatwo jak w przeszłość potrafi patrzeć w przyszłość. I ponieważ nie jest ograniczony czasem, może sięgać głęboko w przeszłość, i przynosi nam obrazy naszych wcześniejszych wcieleń lub obrazy odległej przyszłości. Dlatego Neptun w tym samym stopniu co i Uran jest związany z intuicją, aczkolwiek Uran działa inaczej. Intuicja uraniczna przychodzi do nas jako całościowe zrozumienie, raczej mentalne niż obrazowe, podczas gdy Neptun daje wyraziste obrazy. Neptun w ogóle daje myślenie obrazowe, daje też bardzo subtelną i głęboką wyobraźnię. Z nim wiąże się pojęcie „insight” - wglądu.

Neptun jest związany z takimi zdolnościami jak: jasnowidzenie, prorocze sny, zdolność przewidywania przyszłości w postaci obrazów. Są to właściwości Neptuna w aspekcie świadomości indywidualnej. Ale poprzez Neptuna jesteśmy również związani z karmą rodu, jest ona symbolem naszego dziedzictwa. Ponieważ Neptun jest związany z wodą, informację dziedziczną on również przekazuje poprzez substancje płynne - krew i nasienie. W ten sposób dziedziczymy cechy naszych przodków.

Jeśli Neptun znajduje się w domu 6 lub 8 w horoskopie, możemy mówić o chorobach dziedzicznych. Można to sprawdzić zadając takiej osobie pytanie, na co chorowali jej przodkowie. Może też Neptun mówić i o innych cechach dziedzicznych, może na przykład przekazać nam jakieś talenty po przodkach. Tym samym Neptun wiąże nas z całym naszym rodem. Odpowiada on za poczucie więzi z naszym rodem, narodem.

Skoro Neptun odpowiada za podświadomość, może też być związany z jakimiś nietypowymi procesami w psychice ludzkiej. Np. odpowiada za szereg chorób psychicznych w odróżnieniu od Urana, który odpowiada za choroby układu nerwowego. Czyli Uran może mieć związek z nerwicą, ale nie z chorobami w rodzaju schizofrenii. Natomiast Neptun może dawać głębokie zaburzenia psychiczne.

Jeden z wyższych przejawów Neptuna reprezentuje uczucia religijne człowieka. Z nim też jest związane sumienie. Należy tu zrobić rozgraniczenie pomiędzy Neptunem a Jowiszem. Jowisz reprezentuje niejako przejaw zewnętrznej moralności, etyki. Mogą się z nim wiązać takie uczucia jak wstyd - coś jakby głos zewnętrznej moralności. Natomiast sumienie jest głosem moralności wewnętrznej. Na to zjawisko można patrzeć z różnych punktów widzenia. Pewne szkoły (Fromm i in.) uważają, że sumienie jest głosem transcendentalnego ośrodka w człowieku, można więc powiedzieć, że sumienie jest głosem Boga w człowieku.

Podczas gdy Uran jest wyższą oktawą Merkurego i jest przejawem logicznego myślenia w człowieku, przejawem myślenia kolektywnego, to Neptun jest wyższą oktawą nie Wenus, lecz Księżyca. W tym punkcie przeciwstawia się poglądom tradycyjnym. Ale niektórzy współcześnie autorzy np. Bruno Huber, psycholog szwajcarski też uważa, że Neptun jest wyższym przejawem Księżyca, a nie Wenus. Potwierdzeniem na to, jest związek Neptuna z łonem, życiem w macicy. Cechy Neptuna również bardziej nawiązują do Księżyca niż do Wenus. Chociaż Wenus pochodzi od Neptuna, jednak poprzez cechy Neptun jest bliższy Księżycowi. Tak samo jak Księżyc Neptun nie ma jedynego centrum. Jeśli Wenus posiada jakieś centrum, np. Wenus jest skoncentrowana na tym, co kocha, to stan Neptuna jest bliższy stanom Księżyca, jest rozmyty, marzycielski, nie skoncentrowany, luźny, błogi.

Wenus nie ma takich stanów. Jej stan jest stanem wewnętrznego skupienia na obiekcie swej miłości. Natomiast Neptun kocha wszystkich i nikogo. W tym sensie, że Neptun reaguje na każdy impuls z zewnątrz, lecz z niczym się mocno nie wiąże. Łączy on w sobie dobro i zło w odróżnieniu od Urana, który wprowadza kategoryczny podział na wyższe i niższe, niebiańskie i ziemskie. Neptun wszystko łączy razem. Wszystko dla niego jest równorzędne, równe sobie.

(Neptun też ma związek z astrologią, np. astropsychologia jest związana z Neptunem.)

A więc takie są cechy Neptuna: nieokreśloność, brak wyraźnych granic, niejasność. Wiążą się z nim wszelakie zagmatwane, niejasne sytuacje. W skrajnych przypadkach - kłamstwo, pomówienie, podstęp, oszustwo, plotki. Neptun lubi działać zakulisowo, gdyż należy do planet niewidzialnych. Oprócz tego z Neptunem wiąże się zdolność rozpuszczenia wszystkiego w sobie. Dlatego on nigdy nie zna dokładnie czasu, jest źle zorganizowany, myli okoliczności, różne sprawy, lecz za to posiada takie pozytywne cechy jak: miękkość, czułość, wrażliwość, współczucie, perceptywność, magnetyzm, subtelność. Mocny Neptun daje człowiekowi wybitne cechy aktorskie. Nie chodzi tu o zewnętrzną aparycję i błyskotliwość Słońca, lecz o wewnętrzną zdolność psychiczną do wcielania się w dowolną postać.

Neptun prezentuje sobą życie kosmiczne, przeto posiada nieprzebrane skarby, bogactwo energii życiowej i daje bardzo dużo, jeśli stoi we właściwym domu. Np. w d.2 może dać bardzo duże pieniądze. Przy czym te pieniądze będą przychodziły jakby same, nie wskutek jakichś starań czy zasług. Pieniądze po prostu przychodzą, bo Neptun stwarza po temu możliwość. Stojąc w domach innych Neptun może rozmywać porządek tych domów. Z jednej strony stwarza bogate możliwości, a z drugiej jednocześnie rozmywa porządek, strukturę. Przy tym nie jest tak burzycielski jak Uran, lecz właśnie rozmywa. Gdy człowiek usiłuje zorganizować coś w sprawach tego domu, ustalić jakiś porządek, te sprawy jakby się rozłaziły w jego rękach.

Neptun nigdy się nie przeciwstawia, lecz zmusić go do wykonania czegoś, co ktoś chce mu narzucić, jest praktycznie niemożliwe.

Neptunowi właściwe są dwa stany. Pierwszy - zewnętrzny, ruchliwy jak fale oceanu. I drugi - charakteryzujący się głębokim bezruchem wewnętrznym.

Na zewnątrz Neptun może być niesamowicie ruchliwy, może robić wiele rzeczy naraz, lecz ta cała aktywność w tajemniczy sposób się rozmywa, rozpływa, traci swą moc, ponieważ Neptun nie potrafi się skoncentrować. Ale to nie jest jego funkcją - Neptun daje ludziom pokorę, poczucie jedności kosmicznej, błogości, kompletnego luzu, stan dziecka.

Człowiek, który ma w horoskopie mocny Neptun i nieharmonijnego Saturna, usiłuje uciec od Saturna w sferę Neptuna. Czyli usiłuje on złagodzić napięcie wewnętrzne środkami Neptuna, uciekając do stanów jakby rozluźnienia dziecka w łonie matki. Tego neptunowego luzu człowiek może szukać używając narkotyków, alkoholu, preparatów chemicznych albo innych neptunowych środków w rodzaju telewizji, albo takich relaksujących środków jak seks.

W wielu przypadkach seks gra rolę właśnie trankwilizatora, środka relaksacyjnego. Ponieważ Neptun kieruje również tą sferą w człowieku i ponieważ wiąże się z dziedzicznością - Neptun odpowiada za reprodukcję. Pod jego dyrekcją pracują Wenus i Mars.

Neptun nie tyle daje, co może stwarzać duże możliwości, ale trzeba po to wyciągnąć ręce.

Ponieważ Neptun wiąże się ze sferą seksu i sferą uczuć, miłość znajduje się pod wpływem Neptuna. Jest on jednym z sygnifikatorów małżeństwa, przy tym Neptun jako planeta Yin (ale formalnie rzecz biorąc Neptun jest obupłciowy, posiada też dużą skłonność do ekspansji, chociaż bardzo miękkiej) jest bardzo perceptywny. Dodać tu należy, że Uran, chociaż jest planetą obupłciową, działa jak planeta Yang. (To pozbawienie Urana męskości znane z mitologii symbolizuje bezpłciowość Urana.) Neptun ma zwiększony seksualizm, natomiast Uran - zmniejszony.

(Pytanie z sali) - Czy dotyczy to również epoki Wodnika (gdyż Wodnikiem rządzi Uran)?

- To bardziej jest seksualna transformacja. Z jednej strony seks teraz podlega ewolucji, a z drugiej strony nastąpi prawdopodobnie obniżenia znaczenia zagadnienia seksu w kulturze. Dotychczas wbrew zakazom, a może właśnie wskutek nich, seksualizm odgrywał rolę wyjątkowo wysoką, często patologiczną. Po tej rewolucji seksualnej, która trwa obecnie, seks zajmie swe właściwe miejsce w życiu człowieka. Wróci do właściwego poziomu zarówno w zakresie świadomości, jak też podświadomości. Już teraz coraz bardziej zaczyna się cenić związki duszy. ale proszę się nie obawiać, to chyba nie nastąpi jeszcze za naszego życia.

Neptun jako substrat pierwotnego życia jest planetą bardzo muzykalną. On jak Księżyc ciągle przyjmuje nowe formy, stale zmienia swą twarz. Stabilne jest w Neptunie tylko jego dążenie do spokoju. Ludzie, którzy mają mocnego Neptuna, nie lubią wysiłku, wolą spokój i komfort.

Role Neptuna w naszym życiu.

Podobnie jak ludzi uranicznych, ludzi neptunowych nie spotyka się zbyt często, częściej jednak niż uranicznych. Przede wszystkim to są nasi odlegli przodkowie: prababcie, pradziadowie. Jeśli człowiek ma jakieś wybitne zdolności, planeta sygnifikująca te zdolności powinna być związana z Neptunem i z tego wynika, że są to zdolności dziedziczne. Niestety, mało jest teraz ludzi, którzy mogą wyliczyć swych przodków z kilku pokoleń. W pewnych złożonych przypadkach psychologicznych bardzo korzystnym byłoby wiedzieć, jakie cechy mogą wystąpić w danej rodzinie w przyszłości.

Ludzie, które wnoszą wpływ Neptuna do naszego życia, to są dziwacy. Z Neptunem w ogóle wiążą się dziwne niezwykłe stany oraz dziwni ludzie. To nie jest uraniczna oryginalność, lecz dziwaczny wygląd, zachowanie. Uran dąży do oryginalności, natomiast dziwactwo Neptuna jest wyrazem jego wewnętrznej istoty. Nie tyle jest to oryginalność rzucająca się w oczy, co dziwaczność nie z tego świata. Jeśli ktoś czytał „Idiotę” Dostojewskiego, to ma tam za przykład księcia Myszkina. Uważa się często, że tak dziwaczni ludzie mają jakieś odchylenia psychiczne, ale to nie musi być prawda.

Wyższy wpływ Neptuna związany jest z wizerunkami świętych. Również utwory muzyczne najwyższego lotu (muzyka klasyczna) są spod wpływu Neptuna.

Jasnowidzący, różni przepowiadacze przyszłości, znachorzy znajdują się pod wpływem Neptuna, chociaż może tu być też wpływ Plutona.

Zwykle zdolności paranormalne spod wpływu Neptuna są, jeśli można się tak wyrazić, kobiecego typu. Są to zdolności do stawiania diagnozy, przewidywania, przepowiadania wydarzeń, ale nie są to zdolności wpływania, oddziaływania na coś lub na kogoś. Podstawowym działaniem Neptuna jest usunięcie napięcia. Tam zaś gdzie jest potrzebne skoncentrowanie energii, Neptun nie działa. W tych przypadkach dobrze działa Uran, a najlepiej Pluton. Dlatego Neptun może być wspaniałym diagnostą, dobrym środkiem znieczulającym, ale nie jest magiem.

Role społeczne.

Rewizja, chociaż nie każda.

Neptun jest związany z miłością powszechną i reprezentuje drogę bhakti. Chrześcijaństwo też jest do pewnego stopnia związane z Neptunem, ale jest w nim też duży wpływ Jowisza. Zresztą widzicie sami, że osoby duchowne najczęściej reprezentują typ Saturna i Jowisza. Ale wśród nich spotykają się też ludzie wyraźnie dotknięci pieczęcią Neptuna, ci, których otacza pewna aureola świętości i poczucie, że są nie całkiem z tego świata.

Również ludzie spoza Kościoła mogą nieść na sobie wpływ Neptuna. Zwykle otoczenie traktuje ich z subtelnym poważaniem, wyczuwając w nich nosicieli najwyższego sumienia. Do takich ludzi należał Einstein. Zwracano się do niego nie tylko jak do naukowca, lecz też jak do autorytetu duchowego. Drugą taką postacią był akademik Sacharow. Wśród większej liczby dysydentów była to postać całkowicie unikalna. Człowiek z nomenklatury przeszedł do opozycyjnej działalności politycznej. Przedtem miał wszystko - pieniądze i szacunek, więc nic poza sumieniem nie zmuszało go do zajmowania się działalnością opozycyjną. Przy tym będąc wobec władzy w opozycji potrafił nie mieć konkretnych wrogów we władzy. Zawsze miało się odczucie, że jego działalność polityczna jest wymuszona i w ostatnich latach jego życia wszyscy odczuli pewną aurę jakby świętości dokoła niego. Takich ludzi, niestety, niema zbyt wielu.

Częściej spotykamy neptunowe typy wśród hippisów, którzy rzeczywiście odpowiadają wszystkim kryteriom Neptuna: potępianie przemocy, pełny luz i swoboda oraz narkotyki, seks, kwiaty, muzyka. A więc hippisi są dobrym przykładem Neptuna.

Stąd można powiedzieć, że oddziaływanie Neptuna jest miękkim wyjściem poza granice ustanowione przez Saturn.

W człowieku Neptun rządzi: wyobraźnią na granicy świadomości z nieświadomością, zdolnościami muzycznymi. Praktycznie wszyscy wielcy muzycy i kompozytorzy (za wyjątkiem śpiewaków) mają silny Neptun.

Razem z Uranem Neptun kieruje pewnymi aspektami wyższej aktywności nerwowej (psychicznej) - szyszynką. Oprócz tego rządzi systemem limfatycznym. Kieruje nie wprost systemem reprodukcyjnym oraz wpływa na meridian wątroby. Wiąże się też z nim mikroflora jelitowa. Można zaobserwować, że zwłaszcza w lecie, gdy Słońce jest w opozycji do Neptuna (lub ma miejsce opozycja lub kwadratura do niego jakiejś silnej planety latem bądź jesienią), ostro wzrasta ilość zachorowań związanych z jelitami (zatruć, dezynterii, biegunek). Często trudno jest zdiagnozować te zachorowania. To są zaburzenia w funkcjonowaniu mikroflory jelitowej, co daje symptomy podobne do zatruć lub dezynterii.

Zawody Neptuna

Muzycy. W horoskopach wielkich śpiewaków, oprócz mocnej pozycji Wenus, znajduje się jeszcze takie cechy charakterystyczne jak opozycja lub kwadrat Marsa i Neptuna. Mocny wpływ ma też Neptun w kartach wielkich kompozytorów.

Gdy ktoś się pyta, czy warto uczyć dziecko muzyki, przede wszystkim patrzę na aspekty Neptuna. Potem, oczywiście, patrzę na aspekty Jowisza, czyli oceniam, czy to dziecko osiągnie sukces i dzięki jakiego rodzaju działalności. Pozycja Jowisza może pokazać, jakiego rodzaju działalność uzyskuje jego wsparcie. Potem będę patrzył na planety w drugim domu lub aspekty do niego, czyli poprzez jakiego rodzaju działalność będzie ten człowiek w przyszłości zarabiał na życie. Należy też zwrócić uwagę na aspekty 10 domu, co jest jego powołaniem, i aspekty 6 domu, żeby zobaczyć, jaką postać może przybrać jego działalność służbowa. I dobrze by było, żeby w kilku tych aspektach (1 do 3) uczestniczyły Neptun i Wenus. Jeśli nie ma takich aspektów lub są nieharmonijne, np. zły aspekt z Jowiszem lub Saturnem, mówię, że można dziecko uczyć muzyki, jest to zawsze korzystne, lecz muzykiem on nie będzie.

Gdy Neptun stoi w 6 domu lub rządzi 6 domem, to rzadko daje muzyka, najczęściej takie położenie daje psychoterapeutę lub osobę, zawód której polega na wysłuchiwaniu zwierzeń innych ludzi. To może być bioenergoterapeuta, uzdrowiciel. Zdolność diagnozowania daje Neptun w 1 domu, również możliwość jasnowidzenia - bardzo wzmaga tę tendencję.

Czasem Neptun może być sygnifikatorem malarstwa, baletu, teatru. W balecie ważniejsze są Mars i Wenus. A w teatrze może być Neptun.

Również chemia jest dziedziną Neptuna. Zwł. chemia organiczna. Także mikrobiologia, farmakologia, genetyka, biologia komórki, ponieważ wszystkie te niewidzialne organizmy i struktury podlegają Neptunowi. Wirus jest kawałkiem informacji dziedzicznej. Czyste DNA. A wszystko, co jest związane z przekazywaniem informacji genetycznej, jest kierowane przez Neptuna.

Produkcja wyrobów alkoholowych i handel nimi, degustacja. Produkcja leków i narkotyków oraz ich sprzedaż. Ale handel narkotykami bardziej podlega pod Plutona.

Szpitale psychiatryczne. Psychiatria i psychologia. Anestezjologia.

Przemysł rozrywkowy też częściowo należy do Neptuna wraz z Wenus.

Oceanologia. Praca w morzu.

Neptun absolutnie nie jest wytrzymały, zawsze stara się uciec jak najdalej, żeby go nikt nie ruszał. Neptun jest wrażliwy, subtelny i nie znosi negatywnych wpływów. Wytrzymałość jest funkcją ziemi. Neptun jest bardzo wrażliwy i nie wytrzymuje ciężkich sytuacji.

Trucizna i truciciele też są związani z Neptunem.

Z Neptunem mają związek elementy transuranowe - bardzo nietrwałe.

Środki nasenne to Neptun. Natomiast środki narkotyczne typu butapren, które się wdycha, to Uran. Gdy człowiek się dusi albo śmierć wskutek powieszenia lub utopienia - to Uran, częściowo w przypadku utonięcia, utopienia także Neptun i Księżyc. Natomiast śmierć, gdy się człowiek dusi, to Uran.

Mistyka znajduje się pod wpływem Neptuna.

Kolor Neptuna - wrzosowy.

Stany Neptuna.

Rozmarzenie, rozpływanie się, sen, drzemka, rozluźnienie, błogość, stan hipnotyczny. Ale zawód hipnotyzera znajduje się pod wpływem Plutona. Stan upojenia alkoholowego lub odurzenia narkotycznego.

Sytuacje neptunowe.

Są to sytuacje skomplikowane, zawikłane albo romansowe. Odchylenia psychiczne. Patologie seksualne. Astrolodzy pracujący przy poradniach psychologicznych ustalili, że patologie seksualne są przeważnie związane z Neptunem i Uranem. Nie mam teraz czasu na omówienie wszystkich elementów występujących w horoskopach homoseksualistów.

Żywność neptunowa.

Typowym produktem Urana jest kawa. Natomiast z Neptunem wiążą się wszystkie produkty powstające wskutek fermentacji oraz same drożdże.

Środki halucynogenne i niektóre grzyby, chociaż grzyby (np. takie, jakie opisuje Castaneda) należą do Plutona.

Ponieważ Uran i Neptun są planetami niewidzialnymi, również niewidzialne są procesy, którymi rządzą, np. procesy związane z mikroflorą.

Gdy człowiek pod wpływem alkoholu usypia, można mówić o działaniu Neptuna, jeśli zaś pod wpływem alkoholu wdaje się w bójkę - to jest Pluton.

(Pytanie z sali) - Powiedział Pan, że Neptun jest sygnifikatorem małżeństwa. Czy można prosić o rozwinięcie tematu?

- Gdy Neptun przechodzi przez Dsc, MC lub gdy progresywne planety go aspektują, to zawsze wskazuje na jakąś miłość, a często małżeństwo. Lub gdy progresywny Księżyc tworzy aspekt do Neptuna w radiksie, też wskazuje to na miłość. Należy też uwzględnić prefekcje. Dla małżeństwa patrzymy na prefekcje Słońca i Marsa do Neptuna u kobiet, natomiast u mężczyzn na prefekcje Wenus i Księżyca do Neptuna. Zatem Neptun jest obupłciowym sygnifikatorem małżeństwa. Aspekty Neptuna wskazują głównie, jeśli nie na talenty muzyczne, to na związki emocjonalne.

PLUTON

Pluton jest wyższą oktawą Marsa i wiąże się on z przejawem kolektywnej woli ludzi. Człowiek jest częścią różnych grup, stowarzyszeń i często przejawia się (działa) jako część takiej grupy. Jeśli Neptun tworzy jedyny wspólny Byt, to Pluton tworzy formy grupowego istnienia. Pod wpływem Plutona człowiek zachowuje się jako element jedynego grupowego organizmu. Neptun tworzy dajmy na to więzy narodowościowe, natomiast Pluton organizuje formę państwowości. Dlatego, gdy człowiek ma mocnego Plutona, albo aktywnie uczestniczy w działalności grupowej, albo w przypadku nieharmonijnych aspektów wchodzi w konflikt z formacjami społecznymi. Lecz jest to zewnętrzny przejaw woli Plutona, natomiast wewnętrznym jej przejawem jest wyższa wola w człowieku, która realizuje jego zdolności magiczne.

Pluton jest panem świata podziemnego i świata zmarłych. Według mitologii sumeryjskiej rządzi wodami podziemnymi.

Gdy byłem na Kongresie w Kopenhadze, jedna znana pani astrolog robiła wykład na temat domu VIII. Powiedziała: „Będę mówiła o domu, którego wszyscy się boją, o domu śmierci...” i w tej chwili jakaś kobieta na sali spadła z krzesła i złamała nogę. Byłem przy tym.

(Pytanie z sali) - Czy gdy mówi pan o wodach podziemnych, ma pan na myśli cieki podziemne?

- Chodzi mi o to, że Pluton rządzi tymi podziemnymi prądami energii, chodzi tu o energie. Gdy w przypadku Neptuna mówimy o oceanie powszechnym, też mamy na myśli pole energii.

Zatem Pluton posiada umiejętność ogniskowania energii i nadawania jej kierunku. Neptun na przykład posiada dużo energii, lecz nie umie jej skoncentrować. Jeśli inne planety pracują poprzez określone formy, to Pluton może skupiać energię bez formy. Jednym z wyrazistych przykładów energii Plutona jest promień lasera. Właściwie Pluton działa podobnie jak promień lasera, który bardzo miękką energię światła przekształca w coś bardzo potężnego. Taka wysoka koncentracja energii Plutona pozwala dokonywać rzeczy ponadnaturalnych. Tak samo Mars skupia energię, przesyłając ją do określonego miejsca. Neptun dysponuje energią rozlaną, natomiast skupia ją i przesyła do jednego miejsca Pluton.

Pluton odpowiada za uzdrawianie. Skierowuje do konkretnego miejsca i tam przekazuje energię bezpostaciową. Pluton w odróżnieniu od innych planet jest całkowicie skupiony na chwili obecnej. Skupia jakby przeszłość i przyszłość w jednym punkcie. Działanie Plutona charakteryzuje się nieprawdopodobną intensywnością energii. Oprócz tego to działanie wiąże się z obudzeniem głęboko ukrytych w człowieku energii, z energią Kundalini. Wiąże się również z bardzo głębokimi i bardzo starymi warstwami podświadomości.

Podobnie jak Uran Pluton jest planetą bardzo spolaryzowaną. Jeśli Uran dokonuje polaryzacji niejako pionowej - na niebo i ziemię, to Pluton polaryzuje poziomo na prawe i lewe, czyli dobro i zło, ponieważ dobro i zło jest obecne na wszystkich poziomach za wyjątkiem poziomu najwyższego. Dlatego Pluton może się przejawiać i w formach wyjątkowo „czarnych” jako przejaw skrajnego zła, i jako przejaw skrajnego dobra. Niebezpieczeństwo związane z Plutonem polega na tym, że jego energie są wyjątkowo potężne, i gdy się budzą, są w stanie zawładnąć psychiką człowieka, podporządkowując ją sobie. Pluton usiłuje podporządkować sobie indywidualność człowieka, zniszczyć ją, jakby rozpuścić. Lecz ten, kto posiada mocną wolę i stabilność wewnętrzną, może podporządkować sobie te energie. Np. poprzez Plutona realizują się takie problemy jak przeciwstawienie się jednostki grupie. Wola kolektywu usiłuje podporządkować sobie jednostkę i uczynić ją swym ślepym narzędziem. Ale nie da się podporządkować człowieka, który ma np. opozycję Słońca do Plutona. Zwykle tacy ludzie są na odległość z grupą, nie zlewają się z nią. Ich problemem jest co innego, nie potrafią bowiem połączyć się z grupą, zawsze są trochę z boku. W każdej grupie zawsze są osamotnieni. Często są w konflikcie z grupą.

Pluton zwykle rozpuszcza człowieka w grupie w przypadku aspektów pozytywnych. Natomiast w przypadku aspektów nieharmonijnych kolektyw walczy z tym człowiekiem, tłumi go. Tacy ludzie ustawiają się w opozycji do kolektywu. Z drugiej strony, gdy Pluton jest mocny, daje on ludzi, którzy aktywnie żyją życiem grupy, aktywnie uczestniczą w działalności grupy, są organizatorami wspólnych spraw. Jeśli przy tym Pluton aspektuje 10 dom lub znajduje się w domu 9,10 albo 7, często daje polityków albo ludzi, którzy przyjmują aktywny udział w życiu społeczeństwa. Są to liderzy społeczni lub polityczni.

Należy też uwzględnić fakt, że wskutek swej „podziemności”, Pluton często działa w ukryciu, spoza sceny. Reprezentuje wówczas niewidzialne siły, które sterują polityką. Pluton rządzi nie tylko aktywnością polityczną, lecz także działalnością społeczną, np. związkową. Każdy ruch społeczny jest w ten czy inny sposób związany z Plutonem. Dlatego wszystkie działania Plutona zawsze na początku są niedostrzegalne. Pluton najpierw działa jakby w ukryciu, a później się przejawia i tajne staje się jawnym.

Wielu astrologów uważa, że Pluton kieruje reakcjami łańcuchowymi. Do takich reakcji należy reakcja jądrowa, wybuchy termojądrowe, schorzenia rakowe. Należą tu również ukryte procesy społeczne. Żadna rewolucja nie zaczyna się natychmiast. Najpierw długo trwa jej utajony okres przygotowawczy. Ukryty okres rozwoju energii Plutona trwa, dopóki energia nie osiągnie poziomu krytycznego. To wszystko są, można powiedzieć, dzikie, żywiołowe, bezrozsądne przejawy energii Plutona. W takich przypadkach więzy, którymi człowiek jest związany z kolektywem, jakby wciągają go do wewnątrz, podporządkowują go żywiołowej woli tłumu. Lecz w przypadku, gdy Pluton działa z włączeniem świadomości, pozwala to na transformacje, sterowanie energiami. Z Plutonem na przykład są związane szkoły magiczne jak „czarne”, tak „białe”, bractwa duchowe w rodzaju joannitów, templariuszy, zakonu Maltańskiego, Różokrzyżowców, masonów. Ale właściwie wszystkie formacje społeczne są związane z Plutonem - organizacje społeczne, państwowe. Lecz najjaskrawszym przejawem Plutona są, oczywiście, partie polityczne. I nie są to partie typu amerykańskiego, czyli uraniczne, tylko partie zbudowane na zasadzie jedynej woli. Pluton w ogóle dąży do organizacji na zasadzie jedynej woli. Przykładem są tu organizacje mafijne, wojsko jako wspólny organizm podporządkowany zcentralizowanemu dowództwu. Pluton tworzy potężne mechanizmy, skupiające energię do wykonywania konkretnych działań.

Cechy Plutona

Główną cechą Plutona jest jego skrytość w stadium początkowym i bardzo duża moc w stadium końcowym. Pluton posiada nadmierną intensywność - to jest jego cechą istotną. Gdy Pluton przejawia się poprzez umysł lub uczucia, daje nadmierne napięcie. W uczuciach daje zbytnią namiętność, która łamie wszystkie zakazy. Pluton jest związany ze złamaniem boskiego zakazu przez Ewę, wskutek podstępnych podszeptywań węża. To zrodziło w niej namiętne pragnienie skosztowania jabłka. Takie zbyt namiętne pragnienia człowieka, które zmuszają go do jakiegoś kroku bez względu na konsekwencje, są przejawem seksualnej energii Plutona.

Gdy Pluton przejawia się w ciele fizycznym obdarza wielką witalnością: daje albo szybkie i bardzo mocne reakcje mięśniowe lub nadmierne napięcia mięśniowe, samoistne skurcze, zbytnią ruchliwość itp. Gdy człowiek nie może wskutek pobudzenia usiedzieć w miejscu, jest to wyraźny przejaw energii Plutona.

Przejawy Plutona w umyśle dają objawy obłędu, natrętne idee, paranoję. Niekiedy przeciwnie dają wyjątkową przenikliwość umysłu, bardzo głęboki umysł. Jeśli Pluton uszkadza Merkurego w karcie natalnej, a Merkury albo Pluton znajdują się w domu chorób (6 dom) lub w 2 domu, to to często wskazuje na niebezpieczeństwo chorób mózgu, które będą wpływały na funkcjonowanie umysłu. I odwrotnie, może dać nieprawdopodobny rozwój umysłowy, wskutek tego, że Pluton skupia energię w jednym miejscu. Ta energia może być zarówno twórcza, jak destrukcyjna.

Zwykle, jeśli człowiek nie posiada mocnej woli, to skupienie energii w dowolnej części ciała prowadzi do schorzeń odpowiednich narządów. Jednakże Pluton może również działać nieprawdopodobnie łagodnie. Działanie Plutona jest jak strumień wody, który może być bardzo łagodny, lecz zmiata wszystko na swojej drodze.

Role Plutona

Z Plutonem w życiu spotykamy się bardzo rzadko. Są to bardzo dalecy przodkowie, o których prawie nic nie wiemy. Jest to w ogóle duch dawno zmarłych przodków. Ale najczęściej to magia, ludzie o niezwykłych zdolnościach. Co prawda spotykamy się z ludźmi Plutona i w innej postaci. To są ludzie „umundurowani” - wojskowi, policja - czyli przedstawiciele państwa, którzy mogą nam coś nakazywać, coś od nas egzekwować.

(Pytanie z sali) - Czy to nie jest funkcja Saturna?

- Saturn nas raczej kontroluje, ustala normy, natomiast Pluton to egzekwuje jako ucieleśnienie mocy państwa, jego woli.

Ludzie plutoniczni są organizatorami jakichś grup okultystycznych, ruchów, które nas wciągają, lub są to liderzy partyjni, którzy nas wciągają do swojego środowiska.

Zawody Plutona

Politycy, rewolucjoniści, przywódcy ruchów społecznych, wojsko, policja, służby specjalne, najczęściej chodzi tu o organizacje tajne, lecz potężne. Przywódcy mafii. Ale też znaczniejsi przedsiębiorcy, potentaci przemysłu, ponieważ Pluton wiąże się też z biznesem, zwłaszcza wielkim.

W nauce Pluton jest związany z fizyką jądrową, optyką i mechaniką kwantową, czyli z całą fizyką współczesną.

Energetyka konwencjonalna to domena Urana, natomiast elektrownie atomowe to Uran z Plutonem.

Pluton wiąże się z chemią wybuchów (eksplozji) i chemią kwantową.

Pluton wiąże się z przemysłem wydobywczym, zwłaszcza z wydobywaniem surowców spod ziemi. Górnicy to zawód najbardziej związany z Plutonem. Zwykle też górnicy mają duży wpływ na politykę, ponieważ poprzez tę grupę ludzi najmocniej przechodzą energie Plutona. Pluton jest związany z wydobyciem i obróbką ropy naftowej. Te obszary planety, gdzie znajdują się duże złoża ropy naftowej, wyróżniają się mocnym związkiem z Plutonem.

Pluton związany jest z komunikacją podziemną - metro, z innymi urządzeniami podziemnymi - wodociągami i kanalizacją miejską. W momencie najbardziej intensywnych kwadratur Saturna z Plutonem obserwuje się dużo awarii wodociągów.

Również speleologia, wulkanologia należy do Plutona.

Ponadto należą do niego takie sposoby uzdrawiania jak: akupunktura, akupresura, różne sposoby magiczne, bioenergoterapia, leczenie ściśle energetyczne, radiobiolokacja.

Magia jest czystym Plutonem. Wróżki, znachorki, szamani.

Pluton jednak też ma jako woda podziemna swoją intuicję, również posiada wrażliwość i bardzo wyczuwa konkretne szczegóły.

Pod Plutonem znajduje się rentgen, radiomedycyna.

Do Plutona należą takie metody walki jak karate, kung-fu, taekwon-do, aikido itp. - to co jest związane z operowaniem energiami. Sztuki walki, które bazują na sterowaniu przepływem energii. Joga też wiąże się z Plutonem.

Do Plutona należy kanalizacja różnych procesów, w tym też asenizacja (oczyszczanie szaletów).

W naszym organizmie z Plutonem są związane układy wydalniczy (jelito grube) i moczowy. Rządzi też Pluton móżdżkiem. Oddziałuje też na cały układ wydzielania wewnętrznego. Związany jest też Pluton jako wyższa oktawa Marsa ze sferą seksualną.

(Pytanie z sali) - Czy Rasputin miał Plutona na Asc?

- Podobnie jak Lew Tołstoj, który miał Plutona w Byku w 1 domu. Też wyróżniał się wzmożoną seksualnością.

Oprócz tego Pluton wiąże się z magiczną siłą słowa. Hipnotyzerzy są spod Plutona.

Na końcu należy powiedzieć, że Pluton rządzi też zawodami związanymi ze śmiercią. Ci, którzy obsługują kremację itp.

Oprócz tego do Plutona należą służby wywiadowcze, wszelacy tajniacy, agenci, konfidenci itp.

Metalem Plutona jest Uran.

Nie spotkałem się z tym, żeby ktoś dokładnie ustalił kolor Plutona. Najczęściej wiąże się z nim kolor czarny, ale nie jest to całkiem słuszne, gdyż Pluton ma też swoje przejawy dodatnie. Być może astrolodzy jeszcze dojdą do jakichś wspólnych wniosków.

Żywności związanej z Plutonem nie ma za wiele.

Są to grzyby, których zażywają szamani do wywoływania specyficznych stanów: muchomory itp. Sporysz - ziele, które wywołuje szczególny stan psychiczny.

Spirytus. Poza tym ziemniaki, czosnek - produkty, które wzmacniają oddziaływanie Plutona. Orzeszki arachidowe.

Pluton ma związek z tym, co rośnie pod ziemią i intensywnie się rozmnaża, np. już wymienione wyżej ziemniaki itp.

62

62

---