 | Pobierz cały dokument 2.5.7.odrebnosci.w.kaniulacji.naczyn.zylnych.i.doc Rozmiar 505 KB |
2.5.7 Odrębności w kaniulacji naczyń żylnych i tętniczych u noworodków i niemowląt
Andrzej Piotrowski
Zakładanie cewników do żył noworodków stało się rutynową praktyką medyczną już w latach 40-tych XX-ego wieku. Ryzyko hipoglikemii związane z niewielkim zapaswm glikogenu w wątrobie u noworodków urodzonych przed upływem 36 tyg. ciąży oraz problemy chirurgiczne spowodowały konieczność wprowadzenia żywienia dożylnego. Historycznie pierwszym naczyniem wykorzystanym do tego celu była żyła pępkowa, jednak z powodu komplikacji zakrzepowych i infekcyjnych technika ta została praktycznie zarzucona przy kaniulacjach trwających dłużej niż 5-7 dni. Po przejściowym zainteresowaniu się dostępem przezkostnym doszpikowym w końcu lat 40-tych, w następnych 10 latach podstawową metodą dostępu dożylnego stała się u noworodków metoda wenesekcji. Jednak wysoki odsetek zakażeń i powikłań związanych z chirurgicznym odsłanianiem i podwiązywaniem żył doprowadził do rozwoju szeroko obecnie wykorzystywanych technik przezskórnych.
Oprócz cewnikowania żył obwodowych, zastosowano w praktyce i opisano w literaturze medycznej dostęp do dużych żył, takich jak udowa, pachowa, szyjna wewnętrzna, czy podobojczykowa, a także tętnic.
Wskazania do kaniulacji żył są powszechnie znane i nie zależą specjalnie od wieku pacjenta. Kaniulacja żyły obwodowej u noworodka jest możliwa w wielu miejscach - na skórze głowy, przedramion, rąk, w dole łokciowym, na podudziach, a także stopach. Preferowanymi z punktu widzenia łatwości obserwacji wydają się być żyły na skórze głowy, jednak u noworodków leczonych w inkubatorach i w związku z tym nieubieranych równie przydatne jest wkłucie do żył na rękach czy stopach. Najbardziej właściwą kaniulą jest ta o rozmiarze 24G, a więc o średnicy 0.6 mm, gdyż zapewniając wystarczającą szybkość podaży płynu w minimalnym tylko stopniu zaburza przepływ krwi w żyle. Kaniula może pozostać w naczyniu nawet przez kilka dób (zwykle 2-3 doby), o ile nie ma objawów stanu zapalnego w miejscu wkłucia. Częsta inspekcja tej okolicy jest niezbędna z tego powodu, jak również dla wykrycia obrzęku z powodu wynaczynienia się płynu poza naczynie. Najlepszym opatrunkiem w związku z tym jest przezroczysta folia typu np. Tegaderm, aby miejsce wkłucia było dobrze widoczne.
 | Pobierz cały dokument 2.5.7.odrebnosci.w.kaniulacji.naczyn.zylnych.i.doc rozmiar 505 KB |