1.Własności soczewek skupiających i rozpraszających.
Soczewka - bryła ze szkła lub innej przeźroczystej substancji, ograniczona z dwóch stron albo dwiema powierzchniami kulistymi albo z jednej strony powierzchnią kulistą, a z drugiej płaską.
Soczewki dzielimy na skupiające i rozpraszające.
Soczewki ze szkła w środku grubsze - są skupiające, soczewki cieńsze w środku niż na brzegach - są rozpraszające.
Jeżeli na soczewkę skupiająca padnie wiązka promieni równoległych, zbierane są one w jednym punkcie, zwanym ogniskiem (i oznaczanym literą F).
Najprościej to zademonstrować dla światła słonecznego - za pomocą szkła powiększającego (można w ten sposób zapalić kartkę papieru).
Odległość ogniska od soczewki nazywamy ogniskową (i oznaczamy f).
a) Skupiające działanie soczewki b) Ognisko urojone soczewki
płasko-wypukłej. rozpraszającej.
2.Równanie soczewki cienkiej.
Zależność odległości f od promieni krzywizn r1 i r2 oraz współczynnika załamania materiału n , z którego wykonana jest soczewka, określona jest równaniem :
1/f=(n-1)(1/r1+1/r2)
f - ogniskowa
n - współczynnik załamania materiału
r1,r2 - promienie krzywizn
3.Otrzymywanie obrazów za pomocą soczewek :
odległość przedmiotu |
Odległość obrazu |
obraz |
x > 2 f
x = 2 f
f < x < 2 f
x < f |
f < y < 2 f
y = 2 f
y > 2 f
y < 0 |
Rzeczywisty, odwrócony, zmniejszony
Rzeczywisty, odwrócony, równy przedmiotowi
Rzeczywisty, odwrócony, powiększony
Urojony, prosty, powiększony |
4.Zdolność zbierająca soczewek i układu soczewek.
Zdolność zbierająca soczewki wyrażona w dioptriach jest odwrotnością odległości ogniskowej podanej w metrach. Na przykład : +5 dioptrii ma soczewka skupiająca o ogniskowej 20 cm, a -5 dioptrii ma soczewka rozpraszająca o ogniskowej -20 cm . Zestaw soczewek o ogniskowych f1, f2, f3 itd. Ma zdolność zbierającą 1/f równą sumie zdolności zbierających soczewek wchodzących w skład zestawu, czyli
1/f=1/f1+1/f2+1/f3...,
gdzie f oznacza ogniskową układu
5.Metody wyznaczania ogniskowych soczewek skupiających i rozpraszających.
Pomiar ogniskowej w oparciu o równanie soczewkowe. W tym przypadku korzystając z ławy optycznej i świecącego przedmiotu dobieramy warunki w ten sposób , by na ekranie uzyskać obraz. Mierząc odległość przedmiotu a i obrazu b od soczewki obliczamy ogniskową z równania :
1/a+1/b=1/f
Pomiar taki może być obarczony błędem , ponieważ nie znamy dokładnie położenia środka optycznego soczewki.
Zastosowanie lunety. Wiązka światła wybiegająca z ogniska po przejściu przez soczewkę jest wiązką równoległą. Ustawiając więc przedmiot w ognisku nie otrzymamy obrazu. Obraz ten uzyskać możemy za pomocą lunety nastawionej na nieskończoność. Ostry obraz otrzymamy wtedy, gdy przedmiot znajduje się w ognisku soczewki.
Metoda Bessela : pomiary sprowadzają się do wyznaczenia położenia a1 soczewki - dla obrazu powiększonego oraz a2 dla obrazu pomniejszonego ;
wartość l = a1 - a2 oraz odległość d przedmiotu i ekranu podstawiamy do wzoru :
Soczewka |
d |
a1 |
a2 |
l=a1-a2 |
f |
1 |
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
Układ soczewek 1,4 |
|
|
|
|
|