SPRAWOZDANIE Z WYKONANIA ĆWICZENIA
Bartosz Będzieszak 13.03.2010
2009/2010, Fizyka dr Teresa Biernat
31.03.2010, środa
Ćw. 28, WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA
ROZSZERZALNOŚCI LINIOWEJ
DRUTU STALOWEGO
Tabela 1 - wyniki pomiarów przeprowadzone w pracowni.
|
Napięcie |
Zwiększanie |
Zmniejszanie |
||
Numer pomiaru |
U[V] |
E[mV] |
l[mm] |
E[mV] |
l[mm] |
1 |
0 |
0,69 |
0 |
0,73 |
0 |
2 |
40 |
1,49 |
0,19 |
1,49 |
0,19 |
3 |
50 |
1,83 |
0,39 |
1,72 |
0,36 |
4 |
60 |
2,24 |
0,59 |
2,19 |
0,47 |
5 |
70 |
2,58 |
0,75 |
2,54 |
0,65 |
6 |
80 |
3,03 |
0,96 |
3,04 |
0,83 |
7 |
90 |
3,52 |
1,12 |
3,45 |
0,93 |
8 |
700 |
4,13 |
1,38 |
4,10 |
1,20 |
9 |
110 |
4,62 |
1,51 |
4,71 |
1,43 |
10 |
120 |
5,16 |
1,75 |
5,37 |
1,67 |
11 |
130 |
5,96 |
2,09 |
6,00 |
1,88 |
12 |
140 |
6,61 |
2,29 |
6,61 |
2,07 |
13 |
150 |
7,15 |
2,47 |
7,15 |
2,29 |
14 |
160 |
7,77 |
2,69 |
7,79 |
2,49 |
15 |
170 |
8,49 |
2,93 |
8,50 |
2,75 |
16 |
180 |
9,20 |
3,18 |
9,20 |
3,03 |
17 |
190 |
9,89 |
3,45 |
10,02 |
3,36 |
18 |
200 |
10,65 |
3,65 |
10,65 |
3,58 |
19 |
210 |
11,32 |
3,87 |
11,42 |
3,81 |
20 |
220 |
12,21 |
4,13 |
12,21 |
4,13 |
- dokładność miernika uniwersalnego - ±0,01 mV
- dokładność odczytu temperatury - ± 2ºC
- dokładność pomiaru długości - ±0,01 mm
Numer pomiaru |
Napięcie |
Wskazania czujnika zegarowego |
Wydłużenie drutu |
Długość drutu |
Wskazania woltomierza [V] |
Względne wydłużenie |
T |
ΔT |
Współczynnik rozszerzalności [1/ ºC] |
Błąd |
Błąd względny |
1 |
0 |
0 |
0 |
1033 |
0,69 |
0 |
18 |
0 |
BŁĄD DZIELENIA PRZEZ ZERO |
BŁĄD DZIELENIA PRZEZ ZERO |
BŁĄD DZIELENIA PRZEZ ZERO |
2 |
40 |
0,19 |
0,095 |
1033 |
1,49 |
0,00092 |
38 |
20 |
4,59·10-6 |
9,44·10-7 |
0,2053 |
3 |
50 |
0,39 |
0,195 |
1033 |
1,83 |
0,000189 |
45 |
27 |
6,99·10-6 |
8,76·10-7 |
0,1254 |
4 |
60 |
0,59 |
0,295 |
1033 |
2,24 |
0,000286 |
55 |
37 |
7,72·10-6 |
6,79·10-7 |
0,0880 |
5 |
70 |
0,75 |
0,375 |
1033 |
2,58 |
0,000363 |
64 |
46 |
7,89·10-6 |
5,54·10-7 |
0,0701 |
6 |
80 |
0,96 |
0,48 |
1033 |
3,03 |
0,000465 |
72 |
54 |
8,60·10-6 |
4,98·10-7 |
0,0579 |
7 |
90 |
1,12 |
0,56 |
1033 |
3,52 |
0,000542 |
86 |
68 |
7,97·10-6 |
3,77·10-7 |
0,0473 |
8 |
100 |
1,38 |
0,69 |
1033 |
4,13 |
0,000668 |
96 |
78 |
8,56·10-6 |
3,44·10-7 |
0,0401 |
9 |
110 |
1,51 |
0,75 |
1033 |
4,62 |
0,000726 |
107 |
89 |
8,21·10-6 |
2,93·10-7 |
0,0357 |
10 |
120 |
1,75 |
0,875 |
1033 |
5,16 |
0,000847 |
120 |
102 |
8,30·10-6 |
2,58·10-7 |
0,0310 |
11 |
130 |
2,09 |
1,045 |
1033 |
5,96 |
0,001012 |
135 |
117 |
8,65·10-6 |
3,01·10-7 |
0,0267 |
12 |
140 |
2,29 |
1,145 |
1033 |
6,61 |
0,001108 |
149 |
131 |
8,46·10-6 |
2,03·10-7 |
0,0240 |
13 |
150 |
2,47 |
1,235 |
1033 |
7,15 |
0,001196 |
158 |
140 |
8,54·10-6 |
1,91·10-7 |
0,0224 |
14 |
160 |
2,69 |
1,395 |
1033 |
7,77 |
0,00135 |
171 |
153 |
8,51·10-6 |
1,75·10-7 |
0,0205 |
15 |
170 |
2,93 |
1,465 |
1033 |
8,49 |
0,001418 |
186 |
168 |
8,44·10-6 |
1,58·10-7 |
0,0187 |
16 |
180 |
3,18 |
1,59 |
1033 |
9,20 |
0,001539 |
199 |
181 |
4,50·10-6 |
1,47·10-7 |
0,0173 |
17 |
190 |
3,45 |
1,725 |
1033 |
9,89 |
0,00167 |
213 |
195 |
8,56·10-6 |
1,37·10-7 |
0,0161 |
18 |
200 |
3,65 |
1,825 |
1033 |
10,65 |
0,001767 |
227 |
209 |
8,45·10-6 |
1,27·10-7 |
0,0150 |
19 |
210 |
3,87 |
1,935 |
1033 |
11,32 |
0,001873 |
239 |
221 |
8,48·10-6 |
1,21·10-7 |
0,0142 |
20 |
220 |
4,13 |
2,065 |
1033 |
12,21 |
0,001999 |
257 |
239 |
8,36·10-6 |
1,10·10-7 |
0,1232 |
Tabela 2 - Tabela pomiarów podczas zwiększania napięcia
Tabela 3 - Tabela pomiarów podczas zmniejszania napięcia.
(Dokładniejsze obliczenia i wyniki znajdują się w tabelach 2a i 2b)
Numer pomiaru |
Napięcie |
Wskazania czujnika zegarowego |
Wydłużenie drutu |
Długość drutu |
Wskazania woltomierza |
Względne wydłużenie |
T |
ΔT |
Współczynnik rozszerzalności |
Błąd współczynnika rozszerzalności |
Błąd względny |
1 |
220 |
4,13 |
2,065 |
1033 |
12,21 |
0,001999 |
257 |
238 |
8,40·10-6 |
1,11·10-7 |
0,0132 |
2 |
210 |
3,81 |
1,905 |
1033 |
11,42 |
0,001844 |
241 |
222 |
8,31·10-6 |
1,18·10-7 |
0,0143 |
3 |
200 |
3,58 |
1,79 |
1033 |
10,65 |
0,001733 |
227 |
209 |
8,29·10-6 |
1,26·10-7 |
0,0152 |
4 |
190 |
3,36 |
1,68 |
1033 |
10,02 |
0,001626 |
215 |
196 |
8,30·10-6 |
1,34·10-7 |
0,0162 |
5 |
180 |
3,03 |
1,515 |
1033 |
9,20 |
0,001467 |
199 |
180 |
8,15·10-6 |
1,44·10-7 |
0,0177 |
6 |
170 |
2,75 |
1,375 |
1033 |
8,50 |
0,001331 |
187 |
168 |
7,92·10-6 |
1,52·10-7 |
0,0192 |
7 |
160 |
2,49 |
1,245 |
1033 |
7,79 |
0,001205 |
172 |
153 |
7,88·10-6 |
1,66·10-7 |
0,0211 |
8 |
150 |
2,29 |
1,145 |
1033 |
7,15 |
0,001108 |
158 |
139 |
7,97·10-6 |
1,84·10-7 |
0,0231 |
9 |
140 |
2,07 |
1,035 |
1033 |
6,61 |
0,001002 |
149 |
130 |
7,71·10-6 |
1,93·10-7 |
0,0250 |
10 |
130 |
1,88 |
0,94 |
1033 |
6,00 |
0,00091 |
136 |
117 |
7,78·10-6 |
2,16·10-7 |
0,0277 |
11 |
120 |
1,67 |
0,835 |
1033 |
5,37 |
0,000808 |
125 |
106 |
7,63·10-6 |
2,35·10-7 |
0,0308 |
12 |
110 |
1,43 |
0,715 |
1033 |
4,71 |
0,000702 |
109 |
90 |
7,69·10-6 |
2,78·10-7 |
0,0362 |
13 |
100 |
1,20 |
0,60 |
1033 |
4,10 |
0,000581 |
95 |
76 |
7,64·10-6 |
3,28·10-7 |
0,0430 |
14 |
90 |
0,93 |
0,465 |
1033 |
3,45 |
0,00045 |
83 |
64 |
7,03·10-6 |
3,71·10-7 |
0,0528 |
15 |
80 |
0,83 |
0,415 |
1033 |
3,04 |
0,000402 |
72 |
53 |
7,58·10-6 |
4,69·10-7 |
0,0618 |
16 |
70 |
0,65 |
0,325 |
1033 |
2,54 |
0,000315 |
63 |
44 |
7,15·10-6 |
5,45·10-7 |
0,0762 |
17 |
60 |
0,47 |
0,235 |
1033 |
2,19 |
0,000227 |
54 |
35 |
6,50·10-6 |
6,48·10-7 |
0,0997 |
18 |
50 |
0,36 |
0,195 |
1033 |
1,72 |
0,000189 |
43 |
24 |
7,87·10-6 |
1,06·10-7 |
0,1346 |
19 |
40 |
0,19 |
0,095 |
1033 |
1,49 |
0,000092 |
38 |
19 |
4,84·10-6 |
1,02·10-7 |
0,2105 |
20 |
0 |
0 |
0 |
1033 |
0,73 |
0 |
19 |
0 |
BŁĄD DZIELENIA PRZEZ ZERO |
BŁĄD DZIELENIA PRZEZ ZERO |
BŁĄD DZIELENIA PRZEZ ZERO |
OPIS TEORETYCZNY
Czynnikiem decydującym o rozszerzalności ciał stałych jest sposób oddziaływań międzycząsteczkowych. Cząsteczki lub atomy, z których zbudowane jest ciało stałe tworzy uporządkowaną sieć krystaliczną i nie poruszają się chaotycznie - drgają jedynie wokół swoich położeń równowagi (oscylują).
Zwiększenie objętości ciała polega na zwiększeniu odległości między cząsteczkami (atomami) sieci krystalicznej. Prawie wszystkie ciała w jakimś stopniu (mniejszym lub większym) zwiększają swoją objętość wraz ze wzrostem temperatury.
Doświadczenie wskazuje, że przyrost objętości ΔV jest tym większy im większa była jego objętość początkowa V0 i im większy jest przyrost temperatury ΔT.
(1.0)
(1.1) /
(1.2)
β - współczynnik rozszerzalności objętościowej - określa ile razy zwiększa się objętość 1m3 po zwiększeniu temperatury o 1 Kelwina. Jednostką współczynnika rozszerzalności objętościowej jest odwrotność Kelwina
.
ΔT - różnica temperatur, V0 - objętość początkowa, V - objętość końcowa ciała.
Ze wzoru (1.2) możemy wyznaczyć wzór na objętość końcową ciała:
(1.3)
Przekształcając wzór (1.2) w inny sposób możemy wyznaczyć współczynnik rozszerzalności objętościowej:
(1.4)
Dla ciał stałych zmiany objętości związane ze zmianą temperatury są niewielkie i dla tego nie jest istotnie w jakiej temperaturze mierzymy V0.
Poza rozszerzalnością objętościową występuje także rozszerzalność liniowa (zwiększa wymiary ciała np. długość) związana ze wzrostem temperatury.
Przyrost długości ΔL pręta sztywnego przy ogrzaniu go o ΔT stopniu wyraża się wzorem analogicznym do wzoru (1.1) :
(1.5) /
(1.6)
α - współczynnik rozszerzalności liniowej - określa o ile zwiększa się długość jednostki po ogrzaniu o jednostkę temperatury. Jednostką współczynnika rozszerzalności liniowej jest odwrotność Kelwina
.
Analogicznie do poprzednich obliczeń, ze wzoru (1.5) poprzez odpowiednie przekształcenia możemy obliczyć długość końcową pręta (1.7) i jego współczynnik rozszerzalności liniowej (1.8).
(1.7)
(1.8)
Rozszerzalność liniowa określa się tylko dla ciał stałych !
Ważnym czynnikiem pomiaru współczynnika rozszerzalności liniowej jest jak najdokładniejsze wyznaczenie przyrostu długości ΔL spowodowanego zmianą temperatury ΔT. Do wykonanie tego pomiaru służy DYLATOMETR. Składa się on z podstawy z podpórkami do oparcia badanego pręta, na zewnątrz podpórek, z jednej strony znajduje się czujnik zegarowy, na którym odczytujemy wydłużenie, a z przeciwnej strony czujnika znajduje się śruba dociskowa, która dociska pręt do ramienia czujnika. Czujnik pozwala odczytać wydłużenie pręta, pokazuje wywierany przez niego nacisk przy wydłużaniu się - nacisk ten wskazują dwie wskazówki, które obracają się o odpowiedni kąt. Mniejsza wskazówka pokazuje wydłużenie pręta o 0,01 mm, a większa pokazuje wydłużenie pręta o 1 mm - jej przeskok następuje po jednym pełnym obrocie mniejszej wskazówki. Wartość współczynnika rozszerzalności temperaturowej jest równa tangensowi kąta nachylenia krzywej na wykresie, przedstawiającym zależność wydłużenie względnego
(1.9) od przyrostu temperatury ΔT.
OPIS DOŚWIADCZENIA
Doświadczenie ma na celu wyznaczenie współczynnika rozszerzalności liniowej drutu stalowego, którego długość wynosi 1,033 m. Przez drut przeprowadzony jest prąd, o regulowanym napięciu. Przed rozpoczęciem doświadczenia należało sprawdzić poprawność połączeń układu oraz wyzerowanie dylatometru i czujnika zegarowego. Pomiary rozpoczęte zostały od napięcia 0V, następnie przeskoczono do napięcia 40V (z pominięciem poprzednich przedziałów) i zmieniano napięcie o 10V w przedziale od 40V do 220V. Temperaturę potrzebną do obliczeń odczytano w sposób przybliżony z wykresu charakterystyki termopary miedzi-konstantan.
OBLICZENIA
Wydłużenie pręta - obliczam ze wzoru
.
Podczas zwiększania napięcia |
Podczas zmniejszania napięcia |
|
|
Względne wydłużenie drutu - obliczam ze wzoru
.
Podczas zwiększania napięcia |
Podczas zmniejszania napięcia |
|
|
Współczynnik rozszerzalności - obliczam ze wzoru (1.9)
.
Podczas zwiększania napięcia |
Podczas zmniejszania napięcia |
|
|
Współczynnik rozszerzalności drutu jest to średnia arytmetyczna wszystkich współczynników z powyższych tabeli - jest on równy: α = 7,46·10-6
OCENIA NIEPEWNOŚCI POMIAROWEJ
Błąd współczynnika rozszerzalności obliczam ze wzoru:
, gdzie:
(Dokładniejsze obliczenia i wyniki znajdują się w tabeli nr. 2a)
L0 - długość drutu
δL - dokładność pomiaru długości
ΔL - wydłużenie drutu
δT - dokładność odczytu temperatury
ΔT - różnica temperatur
Końcowy wynik jest to suma arytmetyczna błędu i wynosi on: 3,05·10-7
PROSTA REGRESJI
Tabela 2b - zwiększanie napięcia.
|
|
|
|
|
18 |
0 |
-113,75 |
0 |
12939,0625 |
38 |
0,00092 |
-93,75 |
-0,08625 |
8789,0625 |
45 |
0,000189 |
-86,75 |
-0,0163958 |
7525,5625 |
55 |
0,000286 |
-76,75 |
-0,0219505 |
5890,5625 |
64 |
0,000363 |
-67,75 |
-0,0245933 |
4590,0625 |
72 |
0,000465 |
-59,75 |
-0,0277838 |
3570,0625 |
86 |
0,000542 |
-45,75 |
-0,0247965 |
2093,0625 |
96 |
0,000668 |
-35,75 |
-0,023881 |
1278,0625 |
107 |
0,000726 |
-24,75 |
-0,0179685 |
612,5625 |
120 |
0,000847 |
-11,75 |
-0,0099523 |
138,0625 |
135 |
0,001012 |
3,25 |
0,003289 |
10,5625 |
149 |
0,001108 |
17,25 |
0,019113 |
297,5625 |
158 |
0,001196 |
26,25 |
0,031395 |
689,0625 |
171 |
0,00135 |
39,25 |
0,0529875 |
1540,5625 |
186 |
0,001418 |
54,25 |
0,0769265 |
2943,0625 |
199 |
0,001539 |
67,25 |
0,1034978 |
4522,5625 |
213 |
0,00167 |
81,25 |
0,1356875 |
6601,5625 |
227 |
0,001767 |
95,25 |
0,1683068 |
9072,5625 |
239 |
0,001873 |
107,25 |
0,2008793 |
11502,5625 |
257 |
0,001999 |
125,25 |
0,2503748 |
15687,5625 |
|
|
|
0,7888855 |
100239,75 |
Obliczenia dla tabeli 2b - podczas zwiększania napięcia (obliczenia dla tabeli 3b są analogiczne)
Tabela 3b - zmniejszanie napięcia
|
|
|
|
|
257 |
0,001999 |
124,9 |
0,2496751 |
15600,01 |
241 |
0,001844 |
108,9 |
0,2008116 |
11859,21 |
227 |
0,001733 |
94,9 |
0,1644617 |
9006,01 |
215 |
0,001626 |
82,9 |
0,1347954 |
6872,41 |
199 |
0,001467 |
66,9 |
0,0981423 |
4475,61 |
187 |
0,001331 |
54,9 |
0,0730719 |
3014,01 |
172 |
0,001205 |
39,9 |
0,0480795 |
1592,01 |
158 |
0,001108 |
25,9 |
0,0286972 |
670,81 |
149 |
0,001002 |
16,9 |
0,0169338 |
285,61 |
136 |
0,00091 |
3,9 |
0,003549 |
15,21 |
125 |
0,000808 |
-7,1 |
-0,0057368 |
50,41 |
109 |
0,000702 |
-23,1 |
-0,0162162 |
533,61 |
95 |
0,000581 |
-37,1 |
-0,0215551 |
1376,41 |
83 |
0,00045 |
-49,1 |
-0,022095 |
2410,81 |
72 |
0,000402 |
-60,1 |
-0,0241602 |
3612,01 |
63 |
0,000315 |
-69,1 |
-0,0217665 |
4774,81 |
54 |
0,000227 |
-78,1 |
-0,0177287 |
6099,61 |
43 |
0,000189 |
-89,1 |
-0,0168399 |
7938,81 |
38 |
0,000092 |
-94,1 |
-0,0086572 |
8854,81 |
19 |
0 |
-113,1 |
0 |
12791,61 |
|
|
|
0,8634619 |
101833,8 |
WNIOSKI
Tablicowa wartość współczynnika rozszerzalności liniowej drutu stalowego: 1,2·10-5 [1/ºC]
Uzyskany w doświadczeniu wyniki jest zbliżony do tablicowego, różnica w wyniku otrzymanym z obliczeń dokonanych na ćwiczeniach może być spowodowana kilkoma czynnikami np.:
- temperatura odczytywana z wykresu charakterystyki termopary miedzi-konstantan była bardzo niedokładna co znacznie utrudniało jej odczytanie.
- przedziałka przy pokrętle transformatora była bardzo niedokładna - co mogło wpłynąć na wartość napięcia podawanego przez transformator.
- wskazówka którą wykorzystywano do regulowania zegarowego czujnika miary, była bardzo gruba względem skali zaznaczonej na urządzeniu.
- skala na urządzeniu odbijała światło, co mogło spowodować błąd w odczycie położenia wskaźnika.
- większość wskazań była odczytywana „na oko” i niedokładnie np. wskazania woltomierza były odczytywane w nieregularnych odstępach czasu, podciąganie drutu do zerowego położenia wskazówki dylatometru - w celu odczytania wartości z zegarowego czujnika.
(Wszystkie obliczenia przeprowadzono w programie Microsoft® Excel 2007 - załączono wydruk z programu)