POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI PRZEMYSŁOWEJ Zakład Podstaw Elektrotechniki |
|||
Laboratorium Podstaw Elektrotechniki Ćwiczenie nr 5 Temat: Elementy RLC w obwodzie prądu sinusoidalnie zmiennego |
|||
Rok akademicki: 2011/2012 Wydział: Elektryczny Studia: stacjonarne Rok studiów: 1 Semestr: 2 Nr grupy: E-7 |
Wykonawcy: 1. Marek Szymański 2. Jakub Kwit 3. Krzysztof Kwiatkowski 4. Paweł Nawrocki
|
Data |
|
|
|
Wykonania ćwiczenia |
Oddania sprawozdania |
|
|
12.03.2012 |
2.04.2012 |
|
|
Ocena: |
|
Uwagi:
|
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest doświadczalne potwierdzenie słuszności praw Kirchhoffa dla prądu sinusoidalnie zmiennego.
1. Wiadomości teoretyczne
Podobnie jak dla obwodów prądu stałego, również dla obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego można napisać prawo Ohma oraz I i II prawo Kirchoffa w postaci zzespolonej.
Prawo Ohma dla wielkości zespolonych przedstawia wzór
I prawo Kirchhoffa można zapisać:
Co oznacza, że suma algebraiczna wartości zespolonych prądów w węźle równa jest zeru.
Sumie wartości zespolonych prądów odpowiada suma geometryczna wskazów prądów.
II prawo Kirchhoffa zapisane:
Oznacza, że suma algebraiczna wielkości zespolonych spadków napięć w zamkniętym obwodzien równa jest sumie algebraicznej wielkości zespolonych sił elektromotorycznych.
Sumie wielkości zespolonych spadków napięć odpowiada suma geometryczna wskazównapięć, a sumie wielkości zespolonych sił elektromotorycznych odpowiada suma geometryczna ich wskazów.
Dla szeregowo połączonych: rezystancji R, kondensatora C i cewki L, a zasilanych napięciem U wykres przedstawiono poniżej:
Z wykresu wskazowego na rysunku powyżej wynika, że odbiornik ma charakter rezystancyjno - indukcyjny, a wartość skuteczna napięcia zasilającego jest równa:
Dla równolegle połączonych: rezystancji R, kondensatora C i cewki L, a zasilanych napięciem U wykres przedstawiono poniżej:
Z wykresu wskazowego na rysunku powyżej wynika, że odbiornik ma charakter rezystancyjno - indukcyjny, a wartość skuteczna prądu pobieranego przez układ wynosi:
2. Przebieg pomiarów
2.1. Szeregowe połączenie elementów RLC
2.1.1. Schemat połączeń
R=250 Ω L=0,7 H C=10 μF
2.1.2.Przebieg pomiarów
Zestawić układ pomiarowy pokazany na schemacie 2.1.1. Dla różnych zadanych wartości prądu I (I≤0.5 A) odczytać wskazania wszystkich mierników. Wyniki pomiarów zestawić w tabeli 2.1.3.
2.1.3. Tabela wyników pomiarów:
Lp |
I |
U |
UR |
UL |
UC |
|
[A] |
[V] |
[V] |
[V] |
[V] |
1 |
0,1 |
32 |
25 |
22,1 |
32 |
2 |
0,2 |
63,5 |
49,4 |
46 |
63 |
3 |
0,3 |
92 |
76 |
70 |
94 |
4 |
0,4 |
122 |
102 |
94 |
126 |
5 |
0,5 |
152 |
126 |
116 |
158 |
2.1.4. Zestawienie wyników obliczeń:
a) Na podstawie pomiarów dokonać obliczeń i zamieścić je w poniższej tabeli
Lp |
UL-UC |
U |
|
[V] |
[V] |
1 |
-9,9 |
26,8 |
2 |
-17 |
52,2 |
3 |
-24 |
79,7 |
4 |
-32 |
106,9 |
5 |
-42 |
132,8 |
b) Wykres wskazowy prądów i napięć |
|
c) obliczyć na podstawie pomiarów parametry elementów R, L, C oraz kąt przesunięcia fazowego między napięciem i prądem.
Lp |
XL |
XC |
R |
Z |
φ |
|
[Ω] |
[Ω] |
[Ω] |
[Ω] |
[o] |
1. |
221 |
320 |
250 |
268 |
-21.6 |
2. |
230 |
315 |
247 |
261 |
-20.4 |
3. |
233 |
313 |
253 |
265 |
-17.5 |
4. |
235 |
315 |
255 |
266 |
-17.4 |
5. |
232 |
316 |
252 |
265 |
-18.4 |
Obliczenia dla I=0,1A
|
|
d) obliczyć XL i XC i kąt przesunięcia na podstawie danych znamionowych:
e) obliczyć impedancję zastępczą szeregowego połączenia elementów RLC na podstawie danych znamionowych:
f) sprawdzić słuszność II prawa Kirchhoffa na podstawie pomiarów:
(dla tabeli 2.1.3)
2.2. Równoległe połączenie elementów RLC
2.2.1. Schemat połączeń
R=250 Ω, L=0.7 H, C=10 μF
2.2.2. Przebieg pomiarów
Zestawić układ pomiarowy pokazany na schemacie w punkcie 2.2.1. Dla różnych wartości napięcia U (U≤ 150 V) odczytać wskazania wszystkich mierników. Wyniki pomiarów zestawić w tabeli 2.2.3.
2.2.3. Tabela wyników pomiarów
Lp |
U |
I |
IR |
IL |
IC |
|
[V] |
[A] |
[A] |
[A] |
[A] |
1. |
25 |
0,12 |
0,09 |
0,11 |
0,06 |
2. |
50 |
0,24 |
0,19 |
0,22 |
0,16 |
3. |
75 |
0,36 |
0,29 |
0,33 |
0,25 |
4. |
85 |
0,41 |
0,33 |
0,38 |
0,29 |
5. |
95 |
0,45 |
0,37 |
0,42 |
0,32 |
6. |
115 |
0,55 |
0,45 |
0,51 |
0,39 |
2.2.4. Zestawienie wyników obliczeń:
a) Na podstawie pomiarów dokonać obliczeń korzystając z odpowiednich zależności, a wyniki zamieścić w poniższej tabeli
Lp |
IL-IC |
I |
|
[A] |
[A] |
1. |
0,05 |
0,1 |
2. |
0,06 |
0,24 |
3. |
0,08 |
0,3 |
4. |
0,09 |
0,34 |
5. |
0,1 |
0,38 |
6. |
0,12 |
0,46 |
W którym
b) Wykres wskazowy prądów i napięć |
|
c) obliczyć na podstawie pomiarów parametry elementów: G, BL, BC oraz kąt przesunięcia fazowego pomiędzy napięciem i prądem
Lp |
G |
BL |
BC |
Y |
φ |
|
[S] |
[S] |
[S] |
[S] |
[o] |
1. |
0,0036 |
0,0044 |
0,0024 |
0,00412 |
31,83 |
2. |
0,0038 |
0,0044 |
0,0032 |
0,00398 |
18,09 |
3. |
0,00387 |
0,0044 |
0,00333 |
0,00402 |
15,84 |
4. |
0,00388 |
0,00447 |
0,00341 |
0,00402 |
15,65 |
5. |
0,00389 |
0,00442 |
0,00337 |
0,00403 |
15,47 |
6. |
0,00391 |
0,00443 |
0,00339 |
0,00405 |
15,24 |
Wykorzystane wzory i przykładowe obliczenia (dla U = 10 [V]):
|
|
|
|
|
|
|
d) obliczyć G, BL, BC i kąt przesunięcia fazowego na podstawie danych znamionowych
e) obliczyć admitancję i impedancję zastępczą równoległego połączenia elementów RLC na podstawie danych znamionowych:
I prawa Kirchhoffa (tabela 2.2.3)
2.3. Mieszane połączenie elementów RLC
2.3.1. Schemat połączeń
R=250 Ω, L=0.7 H, C=10 μF
2.3.2. Przebieg pomiarów
Zestawić układ pomiarowy pokazany na schemacie w punkcie 2.3.1. Dla różnych wartości napięcia U odczytać wskazania wszystkich mierników (I≤ 0.7 A). Wyniki pomiarów zestawić w tabeli 2.3.3.
2.3.3. Tabela wyników pomiarów
Lp |
U |
I |
UL |
IR |
IC |
URC |
|
[V] |
[A] |
[V] |
[A] |
[A] |
[V] |
1. |
20 |
0,09 |
19 |
0,02 |
0,015 |
18 |
2. |
40 |
0,18 |
40 |
0,13 |
0,11 |
26 |
3. |
60 |
0,27 |
61 |
0,2 |
0,17 |
54 |
4. |
80 |
0,36 |
82 |
0,28 |
0,23 |
72 |
5. |
100 |
0,46 |
104 |
0,35 |
0,3 |
92 |
6. |
120 |
0,55 |
126 |
0,43 |
0,35 |
110 |
7. |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
2.3.4. Zestawienie wyników obliczeń:
a) obliczyć Z z pomierzonych wielkości prądu i napięcia
Lp |
I |
U |
|Z| |
|
[A] |
[V] |
[Ω] |
1. |
0,09 |
20 |
222 |
2. |
0,18 |
40 |
222 |
3. |
0,27 |
60 |
222 |
4. |
0,36 |
80 |
222 |
5. |
0,46 |
100 |
217,4 |
6. |
0,55 |
120 |
218,2 |
7. |
- |
- |
- |
gdzie:
b) na podstawie pomiarów wartości skutecznych UL, URC, IR, IC dokonać obliczeń wartości skutecznej napięcia zasilającego U i prądu pobieranego I ze źródła oraz Z korzystając z odpowiednich zależności, a wyniki zamieścić w poniższej tabeli
Lp |
I |
U |
Z |
|
[A] |
[V] |
[Ω] |
1. |
0,025 |
16,57 |
662,8 |
2. |
0,17 |
30,64 |
179,3 |
3. |
0,26 |
48,69 |
185,5 |
4. |
0,36 |
66,43 |
183,3 |
5. |
0,46 |
82,62 |
179,2 |
6. |
0,55 |
102,36 |
186,12 |
7. |
- |
- |
- |
Obliczenia dla:
1. |
20 |
0,09 |
19 |
0,02 |
0,015 |
18 |
|
|
|
c) narysować wykres wskazowy napięć i prądów
d) na podstawie pomiarów wyliczyć parametry obwodu zastępczego
Lp |
BC |
G |
ZRC |
φRC |
XL |
Z |
φ |
|
[S] |
[S] |
[Ω] |
[o] |
[Ω] |
[Ω] |
[o] |
1. |
0,00083 |
0,00111 |
721,5 |
-36,79 |
760 |
662,8 |
29,74 |
2. |
0,00423 |
0,005 |
152,69 |
-40,23 |
234,88 |
179,33 |
49,46 |
3. |
0,00315 |
0,0037 |
205,79 |
-40,41 |
232,38 |
185,49 |
32,27 |
4. |
0,00319 |
0,00389 |
198,78 |
-39,35 |
226,27 |
183,31 |
33,17 |
5. |
0,00326 |
0,0038 |
199,73 |
-40,63 |
225,6 |
179,22 |
32,25 |
6. |
0,00318 |
0,00391 |
198,42 |
-39,12 |
227,27 |
184,63 |
33,57 |
7. |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
|
|
|
|
|
e) obliczyć impedancję zastępczą układu przy połączeniu mieszanym na podstawie danych znamionowych
f) sprawdzić słuszność praw Kirchhoffa (I i II)
I prawo Kirchhoffa
II prawo Kirchhoffa
3. Wnioski i uwagi końcowe.
Dane ćwiczenie miało na celu doświadczalne sprawdzenie słuszności I oraz II prawa Kirchhoffa.
Z wykonanych obliczeń oraz pomiarów możemy wyciągnąc wnioski, iż przy szeregowym połączeniu elementów charakter naszego obwodu kształtuje się jako rezystancyjno - pojemnościowy. Przy połączeniu równoległym elementów obwód zmienia swoj charakter na indukcyjno - rezystancyjny. Natomiast przy mieszanym połączeniu obwód również jak w przypadku połączenia równoległego kształtuje się jako indukcyjno - rezystancyjny.
Napięcia, które udało nam się podczas tego ćwicznia uzyskać odbiegają od tych liczonych na danych znamionowych. Sądze iż głównym tego powodem może być to, że elementy L i C nie były idealne co oznacza że poza reaktancją posiadały również własną rezystancję co powodowało iż mierniki wskazywały wartości wypadkowe danego elementu, które były co do wartości większe.
Ćwiczenie, potwierdziło fakt że rezystor bezwzględu na to jaką będzie miał wartość nie jest wstanie przesunąć prądu w fazie wzg. Napięcia, natomiast cewka oraz kondensator sa w stanie spowodować odpowiednio wyprzedzenie jak i opóźnienie napięcia względem prądu.
4. Parametry i dane zmianowe zastosowanych urządzeń i mierników.
A/0,6/1,2/3/6/12/30
A/0,6-30
V/75/150/300/600
V/75-600
Autotransformator: INPUT: 230V
OUTPUT: 0-250V/7A
5. Literatura
Atabiekow G., Teoria liniowych obwodów elektrycznych, WNT, Warszawa 1964.
Bolkowski S., Elektrotechnika teoretyczna, Wyd. 6, WNT, Warszawa 2001.
Cholewicki T., Elektrotechnika teoretyczna t. 1 WNT, Warszawa 1973.
Krakowski M., Podstawy elektrotechniki, WNT, Warszawa 1972.
Kurdziel R., Podstawy elektrotechniki, WNT, Warszawa 1972.
Skrypt Laboratorium Elektrotechniki teoretycznej, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 1998 wydanie VII.