Cantucci chrupią nie tylko pod słońcem Toskanii!

Chrupkie, aromatyczne, doskonale smakują z kawą lub słodkim winem. Tak samo pyszne pod polskim jak i toskańskim niebem. Możesz je szybko i łatwo upiec w swojej kuchni. Śmiem twierdzić, że będą tak samo popularne jak muffinki, a może nawet bardziej, bo można je całkiem długo przechowywać i nie tracą nic a nic ze swojego toskańskiego smaku. Chrupkie, aromatyczne, doskonale smakują z kawą lub słodkim winem. Znowu się wielu pewnie narażę, ale mi cantucci, bo dzisiaj o nich mowa, najbardziej smakują ze szklanką zimnego mleka.

Można je kupić coraz częściej w naszych sklepach. I nie są już tak kosmicznie drogie, jak jeszcze kilka lat temu. Ale... to tak prosty wypiek, że jeśli się nie ma dwóch lewych rąk i nieczynnego piekarnika, grzechem jest je kupować. To ciasteczka z tych, które nie mogą się nie udać. Robi się je szybko, piecze niewiele dłużej. Świetnie się przygotowuje z dziećmi, bo nie są skomplikowane.
Cantucci zapakowane w ładne pudełko lub w folię związaną kokardą to świetny pomysł na prezent - pięknie się bowiem prezentują i oczywiście nie gorzej smakują. Można kilka takich ciasteczek dać Milusińskiemu lub o zgrozo, nawet sobie samemu, do pudełka śniadaniowego. Będą świetnym urozmaiceniem przerwy śniadaniowej w szkole lub pracy.

Są słodkie i mają w sobie najczęściej migdały lub orzechy, dają więc sporo energii. Warto zabrać je ze sobą na dłuższy spacer lub wycieczkę rowerową. Można je także, czy może przede wszystkim, podać do popołudniowej kawy. To bardzo uniwersalne ciasteczka.
Cantucci pochodzą z Toskanii. Są "ulepszoną" wersją biscotti di Prado - bardzo twardych ciasteczek, czy może raczej sucharków. Pierwotnie biscotti były pieczone wyłącznie z mąki, cukru, jajek i migdałów. I takie nie cieszyły się wielką popularnością. Ale kiedy zaczęto dodawać do nich odrobinę proszku do pieczenia oraz masło i stały się mnie twarde, a bardziej chrupkie oraz nadano im nową nazwę - właśnie cantucci - szybko stały się sławne nie tylko we Włoszech.

Cantucci są klasycznym dodatkiem do słynnego wina Vin Santo. To dość mocne (około 16%) wino ma bursztynowy kolor i dość intensywny owocowo-ziołowy bukiet. Produkowane jest z winogron ze szczepu Malvasia, które wcześniej są suszone na słońcu, dzięki czemu wino nabiera mocnego aromatu i staje się bardzo słodkie. Ale wróćmy do ciasteczek, bo dzisiaj o nich właśnie mowa...

Klasyczna wersja zawiera nieobrane migdały (bo wtedy mają wyraźniejszy smak) i skórkę pomarańczową lub cytrynową. Cantucci (zwane też cantuccini) są podwójnie pieczone - pierwszy raz w postaci długich "bułek", następnie jeszcze raz, po pokrojoniu na ukośne plastry. Do wystudzenia upieczonych ciasteczek nie ma nic lepszego o tej kratki (a piszę o niej, bo mi się bardzo podoba i można na niej studzić oczywiście nie tylko biscotti).

Podstawowy przepis na cantucci jest prosty: należy wymieszać ze sobą makę, cukier, jajka, odrobinę proszku do pieczenia, migdały, masło (są też przepisy bez tłuszczu - ciasteczka są wtedy bardziej twarde), szczyptę soli, uformować wałek, podpic w piekarniku na złoto, wyjąć, pokroić na ukośne plastry i ponownie wstawić je do piekarnika, by zezłoziły się z obu stron. Proste, nieprawdaż?

Cantucci z migdałami (przepis podstawowy)

Oryginalne przepisy na cantucci każą grubo siekać migdały. A moim zdaniem nie trzeba tego robić. Ciasteczka są chrupkie i bardzo aromatyczne. Pyszne z kawą, słodkim winem, zimnym mlekiem.

czas:

30 minut

trudność:

bardzo łatwe

liczba porcji:

8-12

koszt:

niedrogie danie

kalorie:

bardzo dużo

liczba opinii:

2

kategoria:

Kuchnia włoska, Ciasta

składniki

2 i 1/2 szklanki mąki
1 i 1/2 szklanki nieobranych migdałów
3/4 szklanki cukru
3 jajka
10 dag masła
szczypta soli
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1/2 łyżki aromatu maślanego

do posmarowania:
jedno roztrzepane jajko

sposób przygotowania

1. Nieobrane migdały upraż na suchej patelni - mieszaj je przez cały cały czas na średnim ogniu, by się równomiernie podgrzewały (uważaj, bo szybko mogą się przypalić). Odstaw na chwilę do przestudzenia.

2. Jajka zmiksuj z cukrem i miękkim masłem na puszystą masę. Przelej do miski. Dodaj przesianą mąkę wymieszają z solą i proszkiem do pieczenia. Rękoma wyrób ciasto. Masa będzie dość twarda, jeśli będzie trzeba, dolej trochę wody, a jeśli będzie jednak miękka (może się tak zdarzyć, jeśli użyjesz dużych jajek) dodaj trochę mąki. Dodaj migdały i przez chwilę wyrabiaj, by równomiernie się rozłożyły w cieście.

3. Z ciasta, rękoma obsypanymi mąką uformuj 4 wałki o średnicy około 4 cm. Ułóż na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Przyciśnij lekko dłonią, by nadać im kształ owalny. Posmaruj na wierzchu roztrzepanym jajkiem.

4. Wstaw do piekarnika nagrzanego do 180 stopni i piecz około 15-20 minut. Wyjmij, od razu pokrój bardzo ostrym nożem na ukośne plastry. Ułóż na blasze i wstaw do piekarnika, zmniejsz temperaturę do 160 stopni i piecz po 6-8 minut z każdej strony, aż ładnie się zrumienią.

5. Po upieczeniu wystudź (najlepiej na kratce).

Dodatkowe informacje
Cantucci możesz przechowywać w szczelnym pudełku przez co najmniej kilka tygodni po upieczeniu. Do ciasteczek możesz dodać zamiast migdałów różne suszone owoce: śliwki, morele, żurawiny, orzechy lub kawałki czekolady. Możesz także mieszać ze sobą różne dodatki - powinno być ich razem około 1 i 1/2 szklanki.

---