13.11.2006, TEMAT:


13.11.2006

TEMAT: DYSONANS

  1. DYSONANS POZNAWCZY- ( FESTINGER) nieprzyjemny stan emocjonalny wynikający z konstatacji niezgodności między dwoma przekonaniami dotyczącymi tej samej sprawy.

Ktoś może żywić przeświadczenie ze ktoś poleci w kosmos, a ktoś mówi ze człowiek nie przekroczy orbity okołoziemskiej.

Człowiek jest motywowany do usuwania napięcia.

DYSONANS W SŁUŻBIE EGO- cos, co dotyczy nas. Np. wiem ze pale i wiem ze palenie szkodzi. Zakłada się ze ludzie tak redukują dysonans żeby nie podważać własnego poczucia wartości. Np. pale, ale przynajmniej wiem, na co umrę.

METODA REDUKCJI DYSONANSU POZNAWCZEGO

TOTALITARNE EGO

AUTOAFIRMACJA

Ponosimy porażkę- chwieje to nasze poczucie wartości. Człowiek oddaje się innym rzeczom żeby zbalansować swoje poczucie wartości. Zaczynamy myśleć pozytywnie o innych strefach, w których jesteśmy dobrzy. Porażki w jednej sferze balansujemy z sukcesami z innych dziedzin. Pozwala to nam na snucie planów, oraz dobra samoocenę.

SAMOOCENA JAKO BUFOR - chroniący się lękiem przed śmiercią (koncepcja opanowania trwogi Pyszczyńskiego Greenberga i Solomona) lub lękiem przed wykluczeniem społecznym (koncepcja Tice). Religia pozwala nam Wierzyć, że nawet, jeśli umrzemy cieleśnie to i tak będziemy żyć po śmierci. Poczucie własnej wartości. Samoocena jest przyjemnością. Jeśli zaindukujemy myślenie ze człowiek umrze, to człowiek identyfikuje się z np. tożsamością społeczna. Do tego potrzebna jest wysoka samoocena. Tice twierdzi, że np. dzieci nie maja świadomości ze umrą boja się bardziej wykluczenia społecznego. Jeśli mamy wysoka samoocenę to nie zostaniemy wykluczeni z życia społecznego.

2. STRATEGIA SAMOUTRUDNIANIA

(EDWARD JONES, STEVEN BERGALS)

„jakkolwiek działanie lub wybór, które realnie lub pozornie obniża szanse podmiotu na osiągniecie sukcesu, ale facylituje możliwość atrybucyjnego uzewnętrzniania (lub usprawiedliwiania) niepowodzeń i uzewnętrzniania (przypisywania sobie) sukcesów”.

Nie można być pewnym sukcesu. Ludzie w pewnych sytuacjach biorą udział żeby podnieść swoja samoocenę.

Jeśli mimo wszystko te osoby odniosą sukces to powiedzą sobie „moje zdolności są tak duże..”

3. STRUKTURA WYMIARÓW SAMOOCENY

Przyznając się do złych wymiarów peryferycznych chroniąc wymiarów centralnych. Nigdy nie przyznajemy się do złego wymiaru centralnego.

JONES I BERGLASS- człowiek, który ma wysoką samoocenę nie będzie sobie utrudniać, bo ma podstawy żeby osiągnąć sukces. Jeśli ktoś ma niska samoocenę to tym bardziej nie będzie miał skłonności do strategii samoutrudniania, bo nie chcą się jeszcze bardziej dołować.

Osoby z dobra, ale chwiejną samoocenę będą mieli predyspozycje do strategii samoutrudniania. Np. student, który średnio się uczy dostaje się na oblegane studia, bo ma jakieś znajomości. Nie ma pewności czy to dzięki ojcu się dostał czy tak dobrze zdał egzaminy ze się dostał.

Eksperyment:

Wybór pandocrinu

Mężczyźni (sukces niezasłużony 70%), kobiety 40%

Mężczyźni (sukces zasłużony 13%), kobiety 26%

Co to jest Karo?

  1. Ryba tropikalna

  2. Moneta indyjska

  3. Góra w Azji

4. SAMOUTRUDNIENIOWE REAKCJE BEHAWIORALNE

5. ODCZUWANIE I DEMONSTROWANIE WŁASNYCH SLABOŚCI

6. LĘK JAKO STRATEGIA SAMOUTRUDNIANIA

Eksperyment

7. SPOSTRZEGANIE UTRUDNIEN W SYTUACJI ZADANIOWEJ

8. RODZAJE SMOUTRUDNIANIA

    1. Reakcje behawioralne

    2. Demonstrowanie i odczuwanie własnych słabości (kobiety częściej niż mężczyźni)

9. KILKA PYTAŃ, KILKA ZASKAKUJĄCYCH ODPOWIEDZI

Strategiczne vs. Chroniczne samoutrudnianie

Korzyści wynikające z samoutrudniania.

10. GENEZA SYNDROMU CHRONICZNEGO SAMOUTRUDNIANIA

11. 5 WSKAZÓWEK DIAGNOZY CHRONICZNEGO SAMOUTRUDNIANIA (S. BERGLAS)

12. CO MOŻNA ZROBIC ŻEBY ZMOBILIZOWAC ICH?

TEMAT: ATRYBUCJA

[WYKŁAD 7]

1. ATRYBUCJA PRZYCZYN KŁOPOTÓW A MOŻLIWOŚCI SKUTECZNEJ TERAPII

Dwa rodzaje samoobwiniania (wg. R. JANOFF- BULMANA)

2. BŁĘDNA ATRYBUCJA

3. INNE ZASTOSOWANIE EFEKTU ODWRÓCONEGO PLACEBO

4. ATRYBUCJE A ZACHOWANIE

5. IDEA KWESTIONARIUSZA NISBETTA

Człowiek ma opisać samego siebie i ma wybrać jedno z 3 zagadnień. Jeśli dokładnie określa siebie to jest człowiekiem pryncypialnym, a człowiek, który wybiera opcje „W zależności od sytuacji” jest pragmatykiem- nie ma stałych cech osobowości. Nigdy nie jest taki i taki tylko zależy to od sytuacji.

Eksperyment- ludzie solący potrawę od razu przed spróbowaniem to pryncypialiści, a osoby, które soliły po spróbowaniu to pragmatycy.

Pryncypialista- w małym stopniu dostosowuje się do otoczenia. Nie zmienia się i wszystko robi tak samo. Pragmatyk dostosowuje się i zmienia się zależnie od sytuacji.

(AUTO) ATRYBUCJA VS. DYSONANS

Pragmatyczni ludzie są bardziej empatyczni. Kobiety pragmatyczne mają dużo perfum. Mężczyźni pryncypialni mają mało krawatów.



Wyszukiwarka