stadium III (cd.) Początkowo identyfikacja pułapek wgłębnych {głównie antyklin) odbywała się w wyniku analizy strukturalnej map powierzchniowych. W latach 20 - XX wieku w poszukiwaniach zaczęto stosować geofizykę otworową.
W latach 20 - 30 XX wieku zaczęto testować metody sejsmiczne, do rozpoznanie budowy wgłębnej. Jednak zastosowanie przemysłowe w poszukiwaniach naftowych znalazły one dopiero w latach 50 (Trześniowski 2005)
W Polsce metody sejsmiczne testowano w 1938 roku w rejonie Przemyśla.
Stadium IV można odnieść do połowy XX w, kiedy to zaczęto poszukiwać i odkrywać złoża w bardziej „subtelnych” pułapkach np. typu litologicznego stratygraficznego bądź hydrodynamicznego. Poszukiwania tych pułapek wymagało poszerzenia metod prospekcyjnych o analizy facjalne, konstrukcje paleogeołogiczne analizy facjalne, konstrukcje palcogeologiczne analizy gradientu ciśnień ilp.
Basen czerwonego sp^gowca Opracowanie modelu basen sedymentacyjnego pozwala odkryć strefy facjalne p redy sty nowane do
występowania złóż
• (współczesne) zapoczątkowane w latach 70-tych XX w. cechuje niebywały rozwój metod prospekcyjnych opartych m.in. na nowych technikach analitycznych i interpretacyjnych w zakresie geofizyki prospekcyjnej geochemii naftowej, petrofizyki skat osadowych a także na wynikach prac badawczych uzasadniających ścisłe związki pomiędzy geodynamiką basenów sedymentacyjnych a formowaniem się ich systemów naftowych
• . Powstały pojęcia: kuchnia generowania, okno generowania, cykl naftowy, system naftowy.
• W rezultacie stworzone zostały podstawy naukowe do modelowania systemów naftowych polegające na symulowaniu procesów generowania i migracji HC. Co umożliwia ilościową ocenę potencjału naftowego i wiarygodne prognozowanie lokalizacji potencjalnych złóż.
9