016 (20)

t6

7atem

i . t_c * ij * ^ł2 ♦ ij

Transformaty w dziedzinie czasu poszczególnych składowych prądu są następujące:

ic(t) = UCgó(t) (funkcja impulsowa Oiraca) -a, t ij(t) = UGj(e ^1 - 1)
	(1.26)
-a,t
i2(t) = UG2(e ^Ł - 1)
i^(t) = UG' (prąd stały)

i(t) = UC_b ó(t) * UGj(e ^3lt - 1) ♦ UG₂(e - 1) * UG'

Rys. 1.7. Przebiegi zmian składowych prądu:    = RjCj, T₂ * R₂C₂

Po przekształceniach

i(t) i UC_gó(t> + UGje ³⁾¹ * UG₂e ♦

-a-t

UG

(1.27)

gdzie: i_c = UC_g6(t) - prąd pojemnościowy (Impuls Diraca),

^ * ^UC1^C \

- prądy absorpcji,

i * UG₇e ^a2 ²

i_p = UG

prąd przewodnościowy (upływu).

Przebiegi zmian poszczególnych składowych prądu oraz pr-ądu całkowitego przedstawiono na rysunku 1-7.

¥ celu oceny izolacji mierzy się-udział składowych prądu: absorpcyjnej 1 przewodnościowej w całkowitym prądzie. Wyznaczenie stałych czasowych pozwala na ocenę dynamiki polaryzacji [2].

1.2.2. Napięcie przemienne 1.2.2.1. Schematy zastępcze

Przy napięciu o przebiegu w czasie U = U^sinut poszczególne składowe prądu mają przebiegi sinusoidalne. Schemat zastępczy dialaktryka rzeczywistago, przedstawiony na rysunku 1.5, można sprowadzić do postaci uproszczonych: schematu równoległego (a) lub szeregowego (b), które wraz z wykresami wektorowymi przedstawiono na rysunku 1.8.

a)