Ponieważ jednak silnik musi pracować przy różnych zakresach obrotów, poczynając od 500 a kończąc na 4500, szybkość przepływu powietrza koła rozpylacza będzie się też zmieniać w szerokich
Rys. 17. Części składowe gaźnika
6 — obsada 7 — rozpylacz, $ — dysza, 9 — przepustnica, 15 — iglica z zapinką
granicach. Jednak ilość zasysanej benzyny w rozpylaczu zmienia się nieproporcjonalnie do przepływu powietrza i w celu przeciwdziałania temu każdy gaźnik ma urządzenie korygujące.
Na rys. 16 jest pokazany przekrój gaźnika. Rozpylacz 7 ma w górnej części zwężenie zaopatrzone w cztery otwory boczne. U dołu jest wkręcona dysza główna 8 z jednym otworkiem o ściśle kalibrowanej (obliczonej) średnicy.
Cały rozpylacz wkręca się w obsadę 6 mającą w dolnej części dwa otwory boczne, osłonięte filtrem z siatki mosiężnej. Sześciokątna podstawa obsady służy do wkręcania jej w korpus gaźnika.
Rys. 18. Iglica przepustnicy w otworze rozpylacza
a — przepustnica całkowicie otwarta, b — otwarta do połowy, c — otwarta na Yx skoku
Przepustnica 9 w kszitałcie aluminiowego cylindra jest w górnej części wydrążona. W wydrążeniu tym mieści się sprężyna 10 służąca do ópuszczania przepustnicy. Pod sprężyną znajduje się blaszana zapinka iglicy rozpylacza (rys. 18), podnoszonej razem z przepustnicą.
Samoczynna regulacja mieszanki odbywa się w następujący sposób.
Przy całkowicie podniesionej przepustnicy, czyli tzw. „pełnym gazie" silnik zasysa przeszło pół metra sześciennego powietrza na minutę. Dla otrzymania właściwego składu mieszanki wielkość otworu w dyszy głównej musi
być tak dobrana, aby przy pewnej sile ssania przepuścić przez rozpylacz odpowiednią ilość benzyny, w danym przypadku około 35 g na minutę.
22