0284 jpeg

Księga 4 • Słownik terminów

W trzecim wieku Orygenes z Aleksandrii zaprezentował swą koncepcję hierarchii istot, poczynając od aniołów przez istoty ludzkie po demony i zwierzęta. Ten znany uczony i teolog wczesnego Kościoła, który położył kamień węgielny pod doktryny Chrystusa i na dziełach którego późniejsi Ojcowie Kościoła, doktorzy i teologowie zbudowali swe systemy, nauczał, że dusze przydzielane są do swych odpowiednich urzędów i obowiązków na podstawie poprzednich czynów i zasług i, że każda ma sposobność awansu lub spadku w hierarchii. Wiele imion członków hierarchii znajdujemy w Księdze Objawienia. PozahierarchiąAntychrysta, obejmującą potępionych aniołów, wśród wymienionych przez Jezusa członków Wielkiego Białego Braterstwa są: Alfa i Omega, Siedem Duchów, Aniołowie siedmiu Kościołów, dwudziestu czterech Starców, cztery Zwierzęta, święci odziani w białe szaty, Dwoje Świadków, Pan ziemi, Niewiasta obleczona w Słońce ze swym synem-mężczyzną, Archanioł Michał i jego aniołowie, Baranek i jego Małżonka, sto czterdzieści czteiy tysiące mające imię Ojca wypisane na czole, anioł Dobrej Nowiny, siedmiu aniołów (tj. Archaniołów siedmiu promieni), którzy stoją przed Bogiem, anioł obleczony w obłok z tęczą nad głową, siedem gromów, Wierny i Prawdziwy oraz jego wojska, Zasiadający na wielkim białym tronie. Zob. Elohim. (Ap 1:4, 8, 11,20; 2: 1,8, 12, 18; 3: 1,4,5,7, 14; 4: 2-10; 5: 2, 6, U; 6: 9-11; 7: 1,2,9, 13, 14; 8: 2; 10: 1,3, 7; 11:3,4; 12: 1,5,7; 14:1, 3-6, 14-19; 15: 1; 16: 1-4, 8, 10, 12, 17; 17: 1; 18: 1, 21; 19: 4,7, 11-17; 20: 1; 21: 6, 9; 22: 13).

Istota Kosmiczna. (1) Wniebowstąpiony Mistrz, któiy osiągnął świadomość kosmiczną i ożywił światło, energię, świadomość wielu światów i systemów światów pośród galaktyk Słońca poza Wielkim Centralnym Słońcem. (2) Istota Boża, która nigdy nie zstąpiła poniżej poziomu Chrystusa, nigdy nie przeszła fizycznej inkarnacji, nie stworzyła ludzkiej karmy ani nie zaangażowała się w grzech, ale pozostała częścią Panny Kosmicznej i utrzymuje kosmiczną równowagę dla powrotu dusz z padołu (zasłony) łez do Niepokalanego Serca Błogosławionej Matki.

Istota niewniebowstąpiona. Ktoś, kto nie przeszedł przez rytuał wniebowstąpienia. (1) Ktoś przebywający w czasie i przestrzeni, kto jeszcze nie przezwyciężył ograniczeń planów Materii (w przeciwieństwie do istoty wniebowstąpionej, która wstąpiła w Boską Obecność). (2) Ktoś, kto pokonał wszelkie ograniczenia Materii, a jednak postanowił pozostać w czasie i przestrzeni, by ogniskować świadomość Boga dla niższych ewolucji.

Istota wniebowstąpiona. Zob. Mistrz Wniebowstąpiony.

Ja Boskie. Zob. Obecność JAM JEST.

Ja Chrystusowe. Zindywidualizowane ognisko “jednorodzonego Ojca, pełnego łaski i prawdy”. Chrystus Uniwersalny zindywidualizowany jako prawdziwa tożsamość duszy; Rzeczywiste Ja każdego mężczyzny, kobiety i dziecka, do poziomu którego dusza musi się wznieść. Chrystusowe Ja jest pośrednikiem między człowiekiem a jego Bogiem. To osobisty Nauczyciel, Mistrz i Prorok, który pełni obowiązki Arcykapłana przy ołtarzu Najświętszego Miejsca (Obecności JAM JEST) w świątyni każdego człowieka wzniesionej bez użycia rąk. Nadejście uniwersalnej świadomości Chrystusowego Ja w ludziach Bożych na ziemi zostało przepowiedziane przez proroków jako zstąpienie Pana będącego “naszą sprawiedliwością”, zwanego też “Odroślą”, w zbliżającej się epoce uniwersalizmu. Kiedy dusza w pełni identyfikuje się z Chrystusowym Ja, zostaje nazwana człowiekiem Chrystusowym albo namaszczonym, a Syn Boży zaczyna świecić przez Syna człowieczego.

(J 1: 14; Iz 11: 1; Jer 23: 5-6,33: 15-16; Zach 3: 8,6: 12).

285