oznacza jej szerokość. Ponieważ zachodzi tu mnożenie i dzielenie przez wartości stałe, wystarczy odpowiednio dobrać podziałki na osi odciętych i rzędnych, a wówczas
Rys. 4.1. Ilustracja wyników próby gięcia: a) próbka po wykonaniu gięcia, b) wykres zależności momentu gnącego M od krzywizny 1/p
Rys. 4.2. Rozkład naprężeń rzeczywistych ar2 i umownych ag w przypadku gięcia plastycznego
wykres z rys. 4.1a, w układzie osi współrzędnych (g/p, og = M/Wx), będzie przedstawiał charakterystykę materiału dla procesów gięcia. Charakterystyka ta podaje zależność między tzw. zastępczym naprę-żeniem gnącym og = M/Wx^ względną krzywiznąg/g_.___
Z przyjętego sposobu wyznaczania wartości naprężenia wynika, że*jest. to naprężenie umowne, które, wystąpiłoby w skrajnych warstwach elementugiętega gdyby podczas gięcia plastycznego roz-^ kład naprężeń był liniowy; _ J^wiądoniCL, w przypadku materiałów podlegających umacnianiu rozkład ten jest krzywoliniowy. Przyjęte założenie równości momentów gnących M, określonych dla liniowego rozkładu naprężeń umownych oraz rozkładu dla rzeczywiśtych naprężeń orz, oznacza, że w skrajnych warstwach gigtg: go plastycznie przedmiotu naprężenie orz jest mniejsze od umownego naprężenia^ Og (rys. 4.2).
1.1.1. Obliczanie momentu gnącego
Zgodnie z definicją naprężenia og9 moment występujący przy gięciu plastycznym oblicza się za pomocą wzoru stosowanego w przypadku gięcia sprężystego:
69