Linie TD 43
Diagram 3.25
Nominalne i prawdziwe szczyty i dołki.
-'i | ||||||
j&ijjfc | ||||||
t^B | ||||||
_dk. |
ji_m |
fi | ||||
li/1 |
r-łj |
Jłl ' |
ł.fll-Jj. | |||
\ |
J y |
--rlry | ||||
... [ A | ||||||
__ji |
m_ | |||||
_tii |
•ł“ | |||||
:-rh- | ||||||
— Apr-93 |
w |
' Juna |
Julv ' |
Auamt |
Jeśli N = 1, szczególnie istotne staje się wyznaczanie szczytów i dołków na podstawie prawdziwych maksimów, a nie nominalnych.
Prawdziwe maksimum. Najwyższa cena lub poprzednia cena zamknięcia
- ta, która jest wyższa.
Prawdziwe minimum. Najniższa cena lub poprzednia cena zamknięcia
- ta, która jest niższa.
Dla większości sesji prawdziwe maksimum będzie identyczne z najwyższą ceną, a prawdziwe minimum - tożsame z ceną najniższą. Różnica powstanie w dniach luk spadkowych (kiedy cały zakres cenowy znajduje się poniżej poprzedniej ceny zamknięcia) i luk wzrostowych (kiedy cały zakres cenowy znajduje się powyżej poprzedniej ceny zamknięcia). Stosowanie prawdziwych maksimów i prawdziwych minimów jest bardziej zgodne z naszym intuicyjnym rozumieniem szczytów i dołków.
Na przykład na diagramie 3.25 (N=1) punkt A byłby rozpoznany jako relatywny dołek na podstawie nominalnego minimum. Ten punkt jest jednak tylko rozpoznany jako relatywny dołek ze względu na ostrą wzrostową lukę w poprzednim dniu, ale nie pasuje do intuicyjnego rozumienia dołka. Podobnie punkt B byłby rozpoznany jako relatywny szczyt na podstawie nominalnego maksimum (ponieważ poprzedniego dnia z luką spadkową prawdziwe maksimum było wyższe). W obu przypadkach zastosowanie prawdziwych maksimów i minimów jest intuicyjnie uzasadnione.
i