068

68 Obszary wsparcia i oporu główny szczyt z 1988 roku uformował się tuż poniżej poziomu szczytu z roku 1985, natomiast poziom dołka z 1989 roku stanowił wsparcie dla spadków w latach 1991 i 1992.

Na diagramie 5.6 widać, że spadki z końca 1990 roku zatrzymały się tuż poniżej poziomu dołka z 1986 roku, a odwrócenie trendu z 1992 roku dokonało się tuż powyżej poziomu szczytu z roku 1989. Koncepcja oporu na poziomie poprzednich szczytów i wsparcia na poziomie ostatnich dołków ma największe znaczenie na wykresach w ujęciu tygodniowym (diagramy 5.5 i 5.6), ale zasada ta odnosi się również do zwykłych wykresów (diagram 5.7). Zwróćmy uwagę, że na diagramie 5.7 odwrócenia trendu z maja 1994 i grudnia 1994 nastąpiły tuż powyżej poziomu szczytu ze stycznia 1994, a dołek z października ukształtował się tuż ponad poziomem dołka z lipca 1994.

Nie znaczy to, że wzrost zawsze musi się załamać dokładnie na poziomie poprzedniego szczytu, a jedynie, że w okolicach tego poziomu należy się spodziewać oporu. Podobnie jest z poprzednim dołkiem i wsparciem. Niektórzy analitycy techniczni przydają poziomom poprzednich szczytów i dołków nadmierne znaczenie. Jeśli na przykład poprzedni szczyt uformował się na poziomie 1078, uważają oni ten poziom za główny opór i jeżeli rynek dojdzie do 1085, sądzą, że opór został przełamany. To nonsens. Wsparcie i opór to obszary, a nie dokładne poziomy czy punkty.

Diagram 5.5

Opór i wsparcie, olej sojowy, kolejne kontrakty.