Kurs Podstawowy SIMATIC S7
• sprawdzenie układu czasowego A Tl i przepisanie tego stanu na wyjście = Q 4.0.
Najczęściej w praktyce nie zachodzi potrzeba wykorzystania wszystkich funkcji realizowanych przez układ czasowy: wystarczy tylko wyzwolić dany układ i badać stan jego wyjścia. Program realizujący powyższe funkcje zapisany w języku LAD ma postać pokazaną na rysunku 3-14.
PC1S : Układ czasowy
333EH3C : Zastosowania układu csasowago
Tł | ||
10.0 1 1 |
S PEXT S Q |
Q4 r |
I 1 | ||
SST330S - |
TV 81 |
- ??. ? |
R BCD |
?C1S : Układ czasowy
: Zastosowania układu czasowago
Ł SSTI30S
ATI = Q 4.0
Rysunek 3-14. Niepełny opis układu czasowego.
Jak widać jeżeli program ten zostanie zapisany w języku LAD, a następnie przedstawiony w języku STL to umieszczonych w nim zostanie szereg instrukcji NOP O. Instrukcja ta nie powoduje wykonania żadnego działania, lecz jest zastosowanie jest konieczne jeżeli program napisany w języku STL ma być „przetłumaczalny" do postaci LAD.
Porównując programy zapisane w języku STL (z rysunku 3-13 i 3-14) widać, że instrukcje NOP O zastępują operacje wykonywane na niewykorzystanych wejściach układu czasowego (zerowanie, odczyt bieżącej wartości).
Jeżeli omawiany układ czasowy miałby zostać zapisany bezpośrednio w języku STL to jego opis miałby postać przedstawioną na rysunku 3-15.
FC1S : Układ czasowy
^TLUłłłł'1 : Zastosowanie układu czasowego
L S5T#30S
SE T 1
ATI = Q 4.0
Rysunek 3-15. Opis układu czasowego w języku STL.
Porównując programy z rysunków 3-13 i 3-14 widać, że te same funkcje można zapisać przy pomocy 5 rozkazów. Programu zapisanego na rysunku 3-14 nie będzie można przetłumaczyć do postaci LAD.
Na podstawie powyższego przedstawienia widać, że język STL jest bardziej optymalny w porównaniu z językiem LAD, jego wadą może być trudniejsza analiza.
INTEX Sp. z o.o. Centrum Szkoleniowe Systemów Automatyki 111-11