%
fc*"*Ka ^*** *»«*«!>»■*—«bp» » 3^
***yU; ntfjn iceiamm.
w*Ś4» **«t wpManis •* mswe taśmę?
owt/adijWfr ■*Mis *«^.«w«ągs!iit. **,*.«teMityng m at^ mśmĄjmrnśu^mtifmaaęa&cma.
mi$Å› Å‚sj/Jlr/^fe/ii pr/jjjB, jtl MAwItf 2>J
1 2 Udur pr^jmr sfcżaŚE ^apur^gAet^ łw?=.ji r*i~» n /•.*, ... tu, nt^tmL f»~-«~T*n-f— ful ^ fl^JW I ll ihlM) ■1(1* ^kll i »
He ur/ziąganej oirrymaftmy iVnl^u >«pp~. r riajsye*
di =d» = dop
Rys. 21.1. a) Zasada hipotezy płaskich przekrojów, b) demem idsi» wawwic obojętnej ow/.jejo odkształcenie (ds‘)w wanuwic odległej od ńf$j o y
Na podstawie analizy odkształceń widać, że część włókien jest ściskana, a część rozciągana, a zatem musi być warstwa, której włókna nic zmieniają swojej długości, warstwę tę nazywamy warstwą obojętną /ginunia (w ukła-dacli prętowych używa się również określenia oś obojętna zginania). Rozpatrując odkształcenia elementu d.v przed ugięciem oraz po przyłożeniu momentu zginającego możemy określić odkształcenia warstwy odległej o y od warstwy obojętnej zginania.
97