przypadkach z mięśniowymi) za pomocą synaps. Zakończenia aksonów mają małe, owalne twory, zwane kolbkami synaptycznymi. Stykają się one z błoną komórkową ciała neuronu i dendrytów innych komórek nerwowych. Zawierają one m. in. pęcherzyki wielkości 30-50 nm, wypełnione substancją, która powoduje aktywację (lub hamowanie) innych komórek nerwowych.
Potencjał wnętrza komórki w stanie spoczynku jest ujemny i wynosi około —90 mV w stosunku do otaczającego komórkę płynu międzytkankowego.
Działaniem czynników chemicznych, np. acetylocholiną, względnie fizycznych, np. elektrycznych można wywołać depolaryzację błony komórkowej. W ostatnim przypadku mikroelcktrodę wprowadzoną do wnętrza komórki i elektrodę zewnętrzną (ryc. 9.8) podłącza się do źródła prądu tak, żeby mikroelektroda była połączona z biegunem dodatnim. Gdy napięcie depolaryzujące przekracza pewną wartość krytyczną, zwanąprogo-
KoiPka synaptyczna
Ryc. 10.1. Schemat neuronu i jego połączeń z innymi neuronami.
Ryc. 10.2. Wykres zmian potencjału komórki nerwowej w wyniku pobudzenia — potencjał czynnościowy w funkcji czasu. Drobny skok potencjału widoczny w początkowej części wykresu pochodzi od elektrycznego impulsu pobudzającego komórkę.
182