104'12

76 Klwilf I wt«rypod»o*

Podsumowaniem uzyskanych w omówionym badania wyników Jest tabela 5. Przedstawia kategorie znaków parafczykowych, kinetycznych I prok-semicznych oraz ich korelacyjne powiązania z poszczególnymi czynnikami wiarygodności. Rangi poszczególnych znaków zostały przypisane na podstawie wartości współczynnika korelacji.

Tab. 5. Czynniki wiarygodności oraz powiązana z nimi znaki para-1 Mefczyto— przedstawiona w rangach (Burgooo I In . 1M0)

Co—tta •WHOdMtd	Z—•	lT..Ł.n,.r |
Kooprtwcfc	irbmlfBNili iZeśmr-łwtośdiw	i rrtflmj —i?
Tl—nr+aU	LTISTTiolnśm—	||
Opuo—oH	1. PJynaołfi mówieniu	1    KKBpre^a.mlmlkB 2    Przyjazny wyru twany
CbinkHr	1. Zmiany wytokości łonu	1. Przyjazny ayraj twarzy 2 Represyjna mimika 3. Kontakt wzroków

ZNAKI NIEJ SZYKOWE OSŁABIAJĄCE WIARYGODNOŚĆ

Przedstawiooe wyżej badania koncentrowały się na zmiennych związanych bezpośrednio z wiarygodnością Na polu badań znaków nfcjęzyko wych istnieją jednak jeszcze inne obezary mogące wnieść cenny wkład w lepsze zrozumienie wiarygodności. Są to teorie dotyczące sprzeczności/niespójności komunikatów oraz badania nad niejęzykowyml oznakami kłamstwa.

NIESPÓJNOŚĆ KOMUNIKATU

Podczas omawiania w rozdziale pierwszym funkcji komunikacji nie językowej wspomniano, ii Jedną z nich jest sprzeczność. Polega ona na niezgodności pomiędzy treścią przekazywaną słowami a znaczeniem przekazywanym niejęzyfcowo. Wystąpienie tego rodzaju niespójności zwykle pogarsza jasność przekazu I w większości sytuacji komunikacyjnych uznawane jest za zjawisko niepożądane. Knapp I Hall (2000) sporządzili listę przyczyn mogących spowodować niespójność przekazu. Zaliczyli do nich: mieszaną intencję przekazania Informacji (brak chęci powiedzenia prawdy oraz niechęć skłamania), nieudolne kłamanie, ironię i sarkazm oraz *' (komunikowanie zainteresowania 1 jednoczesne wycofywanie w