144 145

144

^Llł1 “ ^al^bi^Ll ^{+ a}i^Si^Ll “l₊1 “ ^al^bi ^{+ M}i^(al ⁺ V

	Hi III	111	111	0(1	111	ni	111	100
1 0	X	001	X	110	X	X	X	too
0 1	X	001	X	001	X	X	X	001
1 1	X	001	X	oto	X	X	X	100
1 0	X	100	X	100	X	X	X	100

Rys. 5.19. Tablica Karnaugha komparatora Jednobitowego

Wykorzystując związki aE = a + b oraz ab = a+E otrzymujemy schemat jak na rys. 9*20. Zauważmy, że przeprowadzona tu faktoryzacja, zmniejszająca ilość funktorćw, zwiększa czas propagacji układu tylko dla sygnałćw

H k, Mi Mi

Rys. 5.20. Schemat komparatora Jednobitowego do budowy komparatorów ite-

racyjnych

' Bloki jednobitowe można łączyć szeregowo, jak na rys. 5.21a. Komparator szybszy, ale zawierający więcej elementów, można uzyskać łącząc bloki szeregowo w grupy, a wyjścia K, L, 11, po porównaniu bitów w grupach, podając na dodatkowy układ kombinacyjny, ostatecznie rozstrzygający, która z liczb wejściowych jest większa. W szczególności ten układ rozstrzygający też może być układem iteracyjnym, który można podzielić na grupy itd.

>

o

Hl*H    ^k1 ^ł!

Rys. 5.21. Przykłady łączenia komparatorów iteracyjnych

Przykład 5.4

Na rys. 5-21 pokazano kilka sposobów łączenia komparatorów iteracyj-nych. Oznaczając przez t_p czasy propagacji pomiędzy i K_i+1, 1^ i L^, ^Mi ^{1 M}i+1’ ^zaś P^{rzez t}p czasy propagacji pomiędzy a^ i a wyjściami ^Ki+1 ’ *1+1» ^Mi+1 otrzymujemy następujące czasy propagacji dla kolejnych wersji łączenia komparatorów 32-bitowych