13

7.1. Łączniki 133

gotowej śruby, A_s — pole przekroju czynnego rdzenia śruby, określane wg tabl. 72.-2.

7.2. Kategorie połączeń doczołowych i nośność śrub

W zależności od rozpatrywanych stanów granicznych połączenia doczołowe dzieli się na 3 kategorie - D, E, F.

a)    W połączeniach kategorii D (sprężanych lub niesprężanych) rozpatruje się stan graniczny nośności, który określony jest zerwaniem śrub.

b)    W połączeniach kategorii E (połączenia sprężane) rozpatruje się dwa stany: stan graniczny nośności określony zerwaniem śrub, i stan graniczny użytkowania, którym jest rozwarcie styku.

c)    W połączeniach kategorii F {połączenia sprężane stosowane głównie w przypadku występowania obciążeń dynamicznych [3]) rozpatruje się tylko stan graniczny nośności, który jest określony rozwarciem styku.

Nośność obliczeniową śruby z uwagi na zerwanie trzpienia można obliczyć wg wzoru z tabl. 16. normy

. [ 0,65 J?_mA_s S_R, = mm

l0,85£_eA_s

lub odczytać wartość bezpośrednio z tabl. Z2-2.

Nośność śruby z uwagi na rozwarcie styku oblicza się wg wzorów z tabl. 16 w zależności od rodzaju obciążenia

- przy obciążeniu statycznym

Sr, — 0,85 Sr,,

- przy obciążeniu dynamicznym

Ss_r = 0,6 S_Rt.

Ponieważ rozwarcie styku następuje przy siłach mniejszych w porównaniu z siłami zrywającymi trzpienie śrub, dlatego połączenia sprężane kategorii F są najbezpieczniejsze.

7.3. Podział połączeń - założenia obliczeniowe

Połączenia doczołowe dzieli się na proste i złożone. Do połączeń prostych zalicza się te połączenia, w których rozdział obciążenia na poszczególne śruby jest równomierny we wszystkich fazach pracy. Są to takie połączenia rozciągane, w których wszystkie śruby znajdują się w jednakowych warunkach, określonych między innymi: odległościami śrub od krawędzi elementu rozciąganego i od