7.1. Łączniki 133
gotowej śruby, As — pole przekroju czynnego rdzenia śruby, określane wg tabl. 72.-2.
W zależności od rozpatrywanych stanów granicznych połączenia doczołowe dzieli się na 3 kategorie - D, E, F.
a) W połączeniach kategorii D (sprężanych lub niesprężanych) rozpatruje się stan graniczny nośności, który określony jest zerwaniem śrub.
b) W połączeniach kategorii E (połączenia sprężane) rozpatruje się dwa stany: stan graniczny nośności określony zerwaniem śrub, i stan graniczny użytkowania, którym jest rozwarcie styku.
c) W połączeniach kategorii F {połączenia sprężane stosowane głównie w przypadku występowania obciążeń dynamicznych [3]) rozpatruje się tylko stan graniczny nośności, który jest określony rozwarciem styku.
Nośność obliczeniową śruby z uwagi na zerwanie trzpienia można obliczyć wg wzoru z tabl. 16. normy
. [ 0,65 J?mAs SR, = mm
lub odczytać wartość bezpośrednio z tabl. Z2-2.
Nośność śruby z uwagi na rozwarcie styku oblicza się wg wzorów z tabl. 16 w zależności od rodzaju obciążenia
- przy obciążeniu statycznym
Sr, — 0,85 Sr,,
- przy obciążeniu dynamicznym
Ssr = 0,6 SRt.
Ponieważ rozwarcie styku następuje przy siłach mniejszych w porównaniu z siłami zrywającymi trzpienie śrub, dlatego połączenia sprężane kategorii F są najbezpieczniejsze.
Połączenia doczołowe dzieli się na proste i złożone. Do połączeń prostych zalicza się te połączenia, w których rozdział obciążenia na poszczególne śruby jest równomierny we wszystkich fazach pracy. Są to takie połączenia rozciągane, w których wszystkie śruby znajdują się w jednakowych warunkach, określonych między innymi: odległościami śrub od krawędzi elementu rozciąganego i od