14

134 7. Połączenia doczołowe na śruby

krawędzi blachy czołowej, grubościami spoin między blachą i elementem w obszarze każdej ze śrub itp.

Do połączeń złożonych zalicza się pozostałe połączenia rozciągane (to znaczy te. w których poszczególne śruby są wytężone w różnym stopniu) oraz wszystkie połączenia zginane.

W połączeniach prostych, gdy przy rozwarciu styku nie występują efekty zginania blachy czołowej (przy blachach odpowiednio grubych), przyrosty sił w śrubach są proporcjonalne do przyrostów obciążenia zewnętrznego. Przy stosunkowo cienkich blachach czołowych, usztywnionych wzdłuż jednej tylko krawędzi, następuje wzrost sił w śrubach spowodowany tzw. „efektem dźwigni”. Przyrosty sił w śrubach są wówczas większe, aniżeli wynikałoby to z przyrostów obcią- ! żenią.

W połączeniach złożonych rozkład sił na śruby jest nierównomierny we wszys-    :j;

tkich fazach obciążenia i z tego względu w modelu obliczeniowym takich połączeń liniowy rozkład sił jest korygowany współczynnikami rozdziału obcią- j żenią co na poszczególne szeregi śrub, w zależności od liczby śrub w szeregach i położenia szeregu.

Wartości współczynników rozdziału, korygujące liniowy, równomierny rozkład sił w złożonych połączeniach rozciąganych, podano w normie na rys. 17 dla dwóch typów połączeń; współczynniki co_t występują we wzorach na nośności połączeń określanych z uwagi na zerwanie śrub, natomiast współczynniki o>_r (których wartości podano w nawiasach) dotyczą nośności połączeń określanych z uwagi na ; i rozwarcie styków.    j

W połączeniach zginanych, w stanach granicznych nośności określonych zerwaniem śrub, przyjęto, podobnie jak dla złożonych połączeń rozciąganych, równomierny rozkład sił wewnętrznych jak na rys. 16c    normy, a w stanach granicz-    j_;

nych określonych rozwarciem styku tych połączeń    (stan graniczny użytkowania    i:

dla kategorii E i stan graniczny nośności dla kategorii F) przyjęto rozkład    j

trójkątny jak na rys. 16a normy, przy założeniu    że wartości sił w poszczę-

gólnych szeregach śrub są proporcjonalne do odległości tych szeregów' od wypad-    :j

kowej sił strefy docisku, W przypadku gdy w połączeniu zginanym, obliczanym z    I

uwagi na rozwarcie styku, segment blachy (przylegający do pasa rozciąganego)    i

jest usztywniony tylko wzdłuż jednej krawędzi, to trójkątny rozkład sił w    f;

śrubach obowiązuje od drugiego szeregu (jak na rys. 16b normy). Wartości    |

współczynników rozdziału obciążeń dla połączeń zginanych (korygujące przyjęte    :^!-

liniowe rozkłady) podano w normie w tabl. 17.

7.4. Grubość blachy czołowej i efekt dźwigni

W niesprężanych połączeniach prostych, obciążonych statycznie, grubość