Materiały cierna: stal - '.węgiel grafityzowany. Założyć taicie suche, dopuszczalne przeciążenie sprzęgłu o 20% praż naciski dopuszczalne % --- 0,1.5 M Pa.
Zadanie 18.14
Wymiary średnic.płytek sprzęgła wielo płytkowego wynoszą: Dz — (70mm, /Jw” 110 nim, liczba płytek 9. Obliczyć, jaki moment obrotowy może przenieść sprzęgło, jeże i i prędkość obrotowa u — 400 obr/min, współczynnik przeciążenia K-- 1,3, materia! płytek — żeliwo. Założyć minimalną wartość nacisków dopuszczalnych ic, oraz minimalny współczynnik tarcia.
Zadanie 18.15
Sprzęgło cierne stożkowe przenosi moc P= 10 k W przy prędkości obrotowej n = 300 obr/min i współczynniku przeciążenia K = 1,6. Materiały tarcz sprzęgła: żeliwo — stal, powierzchnie cierne zwilżone smarem. Sprzęgło Jącz.y wały o średnicy d = 60 mm. Obliczyć wymiary sprzęgła, zakładając a = 15*, DIN = ód oraz minimalną wartość dopuszczalnych nacisków jednostkowych k, i minimalny współczynnik tarciu.
Zadanie 18,16
Sprawdzić, jaki moment obrotowy przeniesie sprzęgło cierne stożkowe o wymiarach D, = 480 mm, b ■.•■== 88 mm,# = 20", jeżeli prędkość obrotowa n= 800 obr/min, a współczynnik przeciążenia K ■ ■ 1,2. Materiał tarcz sprzęgła; stał — skóra. Przyjąć dopuszczalne naciski jednostkowe % = 0,05 MPa oraz ą = 0,3.
Hamulcem nazywamy zespól elementów służący do zatrzymywania.
2(i H
Obliczanie hamulców klockowych polega na wyznaczeniu siły,i7 potrzebnej do całkowitego zatrzymania tarczy hamulcowej, ustaleniu: wymiarów.klocka oraz sprawdzeniu hamulca na rozgrzewanie. Wartość momentu tarcia Mr wyznaczamy podobnie jak w przypadku
sprzęgieł
Mr K-M„ ; (N I'
Współczynnik przeciążenia K zależy m. in, od bezwładności hamowanego układu, prędkości obrotowej wału (tarczy hamulcowej) i, czasu potrzebnego do zahamowania. Do obliczeń przybliżonych przyjmuje-. ińy.K; == 1,75 -z 2,5. Większe wartości współczy unika K należy przyjmować przy dużych prędkościach obrotowych oliw przy żądanym krót-i szym czasie hamowania, i
Itys. 19.3, Schemat. obciążenia w ha urnIcii jćd noki ciekowym
W przypadku hamulców jednoszczękowych silę F działającą na dźwig-! nie hamulca (rys. 19,3) wyznaczamy z warunku równowagi dźwigni; (względem punktu obrotu dźwigni)
F-l-FK-a~T-e - 0 (19.2)
podstawiając T— F„;)t
otrzymamy,F-l—Fa(a+ejfi) ~ 0 (19.3)
Wartość siły F„ możemy obliczyć wg wzoru na moment tarcia, potrzebny do zatrzymania bębna hamulcowego
= F,aĄ . . (19.4)
■Na podstawie równań 19.3 i 19.4 otrzymamy
p p u-bc/r ^ 2MT a+r F
" / ii-D l
Przy zmienionym kierunku obrotów bębna hamulcowego zmieni się zwrot siły tarcia działającej na klocek hamulca i wówczas otrzymamy wzór
(19.6)
2Mr a — e-[i
/> ”"T
2691'