212 11. Rezerwa plastyczna
Maksymalna wartość współczynnika ora jest ograniczona przez średnią (ważoną) wartość współczynnika obciążenia yf, tzn. aa < yf. W przypadku decydującego wpływu momentu zginającego na uplastycznienie przekroju (co najczęściej ma miejsce), jako wartość współczynnika ff można przyjąć iloraz obliczeniowej i charakterystycznej wartości momentu zginającego w przekroju krytycznym pierwszego przegubu plastycznego, wyznaczonych z rozwiązania układu sprężystego. Do określania stosuje się nośności obliczeniowe MR, A'R i VR, tak więc
^,1 ^ f(i> oraz Ę ^ Fp;.
Zgodnie z ogólnymi wymaganiami normy oprócz nośności układu sprawdzić należy także warunki stanu granicznego użytkowania, które często uniemożliwiają pełne wykorzystanie rezerwy plastycznej układu. Z uwagi na fakt, że wg wzoru (Z4-5) obciążenie obliczeniowe F działające na układ nie może przekraczać wartości to przy działaniu obciążeń charakterystycznych ustrój zachowy
wać się będzie sprężyście, i dlatego obliczenie przemieszczeń miarodajnych do sprawdzania II stanu granicznego przeprowadza się jak dla konstrukcji sprężystej .
11.5. Wykorzystanie rezerwy plastycznej w belkach ciągłych
Norma zezwala na wykorzystanie nośności granicznej belek ciągłych, które mają przekrój bisymetryczny klasy 1 i są zabezpieczone przed zwichrzeniem. W przypadku belek ciągłych o stałym przekroju plastyczna redystrybucja naprężeń jest równoznaczna plastycznemu wyrównaniu momentów.
Ekstremalne wartości momentów wyznacza się przy obciążeniach równomiernie rozłożonych stałych g i zmiennych q wg wzoru (Z4-9)
M = Cg/2 + cc2
a przy obciążeniach skupionych G i Q - wg (Z4-10)
M = C0Gl2 + CQOl2.
Współczynniki Cg, Q, CG i CQ odczytuje się z tabl. Z4-2 w zależności od liczby przęseł, położenia przekroju (przęsłowy lub podporowy) i konstrukcji belki (belka o stałym przekroju lub z przęsłami wzmocnionymi).
Współczynniki Cq i CQ dla obciążeń zmiennych określone są z wyrównania momentów na obwiedni momentów zginających w belce, stąd ich wartości są większe od wartości współczynników dla odpowiadających obciążeń stałych.