1,2,3,�

E^cT "'""'^nk*^Ch- “'"““i** «*»* odpo^**, modelu Ł

statycznego.

modelu mate-

towalncj terminologii i klasyfikacji modeli. Pierwszy składnik sugeruje przyjęcie. jako podbudowy pojęciowej i metodologicznej tych prac, mechaniki teoretycznej i teorii systemów mechanicznych, drugi zaś — teorii systemów nomiarowych i systemów informacyjnych. Mimo podejmowanych na forum międzynarodowym kolejnych prób uporządkowania terminologii w tym zakresie (zob. Pfeufer i inni 1994, Heunecke. Pelzer. Welsch 1998. Welsch, Hcunecke 2001) nie ustalono jak dotąd nazewnictwa ani klasyfikacji modeli, które - zwłaszcza w kontekście współpracy interdyscyplinarnej - można by uznać za bezsporne i ostateczne, kwalifikujące się do szerokiego rozpropagowania. W związku z tym. mając jedynie na względzie umiejscowienie problematyki poruszanej w niniejszym skrypcie, stanowiącej wąski wycinek całokształtu zagadnień związanych z opracowywaniem wyników pomiarów przemieszczeń, ograniczymy się do rozważań natury ogólnej, nie wdając się w szczegółową klasyfikację modeli i unikając dyskusyjnych terminów.

Jak wiadomo, różnego rodzaju obciążenia (np. ciężar własny i użytkowy, parcie wiatru, zmiany temperatury otoczenia, drgania podłoża) oddziałujące na obiekt (budowla, maszyna, urządzenie) mogą powodować jego przemieszczenia i deformacje (rys. 5.1).

|PRZYCZYNA|

| SKUTEK |

Przemieszczenia

Deformacje

Rys. 5.1. Obciążenia i przemieszęzenia/deformacje jako związek przyczynowo-skulkowy

Przykład takiego związku pokazano na rys. 5.2, przyjmując za obiekt belkę obustronnie podpartą (przegubowo i przegubowo-przesuwnie).

Skutek y-ugięcie

Przyczyna P- sHa skupiona q- obciążenie równomierno

Ugięcie belki obustronnie podpartej jako skutek oddziaływam* obciążeń

matematycznym odwzorowującym taki związek ^,U określanie wielkości przemieszczeń i deforma-