2. w uparciu o mianowane materiały referencyjne - tm. odtworzenie wartości nominalnych deklarowanych przez producenta.
Najważniejsze problemy przy tym sposobie oceny poprawności to: a/ równocenność (komutabilność) materiałów kontrolnych w stosunku do świeżych surowic pacjentów (efekt podłoża tzw. matrix); b/ wiarygodność podanych wartości należnych (nominalnych).
Najlepszym rozwijaniem są materiały z wyznaczoną wartością referencyjną (uzyskana metodą referencyjną) lub definitywną (uzyskana metodami definitywnymi). Najbardziej realne jest posłużenie się materiałami kontrolnymi wykorzystywanymi w dużych programach międzylaboratoryjnych. Wyznaczone wartości należne - metodyczno-aparaturowo-odczynnikowe oparte są o średnie uzyskane w wielu laboratoriach . Można też wykorzystać materiały kontrolne dostarczone przez producenta metody czy aparatury, ewentualnie mianowane materiały kontrolne produkowane przez wiele różnych firm. Te ostatnie rozwiązanie jest najłatwiejsze ale najmniej polecane. Wyznaczone wartości są ściśle związane z zastosowanym systemem analitycznym: metoda-aparat-odczynnik-kalibrator. Jakiekolwiek odstępstwa od tego systemu uniemożliwiają bezkrytyczne wykorzystanie podanych wartości nominalnych.