Gdy b — 6...7% — łopaty są wąskie,

6 = 9... 10% —łopaty są szerokie.

Grubość łopaty g dla danego przekroju jest to największa grubość przekroju odpowiadająca danemu promieniowi.

Grubość względna łopaty g jest to stosunek grubości g do szerokości 6 tego samego przekroju łopaty

lub w procentach

9 - Y^100%

Łopaty stosowane do nowoczesnych samolotów mają grubość g = 18...40% u nasady i 4...7% na końcu.

Płaszczyzna obrotu śmigła jest to płaszczyzna przechodząca przez oś piasty i prostopadła do tej osi.

Powierzchnia opisywana przez śmigło jest to powierzchnia tarczy, którą zakreśla łopata podczas jednego obrotu

tc-D²

4

Ę, = 0,25jR — współczynnik nie pracującej części łopaty śmigła.

Kształt łopaty jest to rzut łopaty na płaszczyznę obrotu.

Kąt natarcia łopaty a jest to kąt zawarty między cięciwą danego przekroju (profilu) łopaty a kierunkiem prędkości strumienia.

Kąt napływania strumienia <p jest to kąt zawarty między płaszczyzną obrotu śmigła a kierunkiem prędkości strumienia (rys. 4.58).

Kąt nastawienia łopaty (3 jest to kąt zawarty między cięciwą danego przekroju łopaty a płaszczyzną obrotu.

Zwichrzenie łopaty jest to zmiana kąta nastawienia łopaty wzdłuż jej promienia. Za charakterystyczny kąt dla całej łopaty przyjmuje się kąt (3 dla r = 0,7Ii.

Geometryczny skok śmigła H jest to droga, jaką wykona dowolny przekrój łopaty w czasie jednego obrotu przy założeniu, że śmigło wkręca się w powietrze, tak jak śruba wkręca się w nieruchomą nakrętkę. Wg PN skok śmigła podaje się dla przekroju położonego na r = 0,71?-—oznaczając 1?_0>7.

Jeżeli śmigło wykonuje n_s obrotów na sekundę, to przemieszcza się ono z prędkością postępową

u = H ’ n_a [m/s]

gdzie n_s — liczby obrotów śmigła na sekundę H — 2tv r * tg(3