Gdy b — 6...7% — łopaty są wąskie,
\
6 = 9... 10% —łopaty są szerokie.
Grubość łopaty g dla danego przekroju jest to największa grubość przekroju odpowiadająca danemu promieniowi.
Grubość względna łopaty g jest to stosunek grubości g do szerokości 6 tego samego przekroju łopaty
lub w procentach
Łopaty stosowane do nowoczesnych samolotów mają grubość g = 18...40% u nasady i 4...7% na końcu.
Płaszczyzna obrotu śmigła jest to płaszczyzna przechodząca przez oś piasty i prostopadła do tej osi.
Powierzchnia opisywana przez śmigło jest to powierzchnia tarczy, którą zakreśla łopata podczas jednego obrotu
tc-D2
4
Ę, = 0,25jR — współczynnik nie pracującej części łopaty śmigła.
Kształt łopaty jest to rzut łopaty na płaszczyznę obrotu.
Kąt natarcia łopaty a jest to kąt zawarty między cięciwą danego przekroju (profilu) łopaty a kierunkiem prędkości strumienia.
Kąt napływania strumienia <p jest to kąt zawarty między płaszczyzną obrotu śmigła a kierunkiem prędkości strumienia (rys. 4.58).
Kąt nastawienia łopaty (3 jest to kąt zawarty między cięciwą danego przekroju łopaty a płaszczyzną obrotu.
Zwichrzenie łopaty jest to zmiana kąta nastawienia łopaty wzdłuż jej promienia. Za charakterystyczny kąt dla całej łopaty przyjmuje się kąt (3 dla r = 0,7Ii.
Geometryczny skok śmigła H jest to droga, jaką wykona dowolny przekrój łopaty w czasie jednego obrotu przy założeniu, że śmigło wkręca się w powietrze, tak jak śruba wkręca się w nieruchomą nakrętkę. Wg PN skok śmigła podaje się dla przekroju położonego na r = 0,71?-—oznaczając 1?0>7.
Jeżeli śmigło wykonuje ns obrotów na sekundę, to przemieszcza się ono z prędkością postępową
u = H ’ na [m/s]
gdzie ns — liczby obrotów śmigła na sekundę H — 2tv r * tg(3