Systemy przeciwtrendowe 621
za trendem są opcjonalne, ponieważ sygnał przeciwny otrzymywany jest zwykle, zanim jeszcze straty osiągają duże rozmiary1).
Zaletą stosowania systemów przeciwtrendowych jest to, że świetnie uzupełniają się one z systemami podążającymi za trendem, pozwalając na dywersyfikację, a co za tym idzie - na zmniejszenie ogólnej zmienności. Warto zauważyć, że system przeciwtrendowy może się okazać użyteczny, nawet jeśli przyniósł umiarkowaną stratę, ponieważ jeśli był odwrotnie skorelowany z równolegle stosowanym systemem podążającym za trendem, mogło to oznaczać zmniejszenie ryzyka. A zatem jest całkiem możliwe, że dwa połączone systemy dadzą wyższy zwrot (przy tym samym poziomie ryzyka), nawet jeśli sam system przeciwtrendowy traci pieniądze.
Rodzaje systemów przeciwtrendowych
Oto kilka metod, które można wykorzystać do skonstruowania systemu przeciwtrendowego.
Ruch minimalny. To chyba najprostszy z systemów przeciwtrendowych. Sygnał sprzedaży pojawia się za każdym razem, gdy rynek wzrasta o określoną minimalną wielkość ponad minimum okresu dzielącego od ostatniego przeciwtrendowego sygnału kupna. Sygnał kupna występuje zawsze, gdy rynek spada o pewną minimalną wielkość poniżej maksimum okresu dzielącego od ostatniego przeciwtrendowego sygnału sprzedaży. Wielkość ruchu cenowego wymaganą dla wygenerowania sygnału transakcyjnego można wyrazić w punktach lub w procentach. Diagram 17.13 pokazuje sygnały, które dałby taki system przy czteroprocentowym progu na rynku złota2 w okresie od października 1993 do lipca 1994. Zauważmy, że jest to ten sam rynek, który wykorzystaliśmy w tym rozdziale dla zilustrowania fałszywych sygnałów, na jakie narażony jest czuły system podążający za trendem (diagram 17.7). To nie przypadek. Systemy przeciwtrendowe na ogół spisują się najlepiej w sytuacjach, w których zawodzą systemy podążające za trendem.
Zasady te mogą być jednak obowiązkowe, jeśli system jest wyjątkowo wolny, na przykład system wybicia z N= 150.
Ponieważ diagram 17.13 ukazuje wykres kontynuacyjny, procentowe zmiany cenowe byłyby równe zmianom cen widocznym na wykresie podzielonym przez odpowiednie ceny najbliższych kontraktów. Przypomnijmy sobie z rozdziału dwunastego, że wykres kontynuacyjny dokładnie ukazuje ruchy, ale nie rzeczywiste poziomy cenowe. Dlatego właśnie szeregi kontynuacyjne nie mogą służyć obliczeniom zmian procentowych.