xoź-i-ć : xaz-a-ć, zarob-i-ć: zarabj-a-ć
o: a
o : u vrog-: vruk-0, sol-: sul-0 e: u vyśćel-a-ć : vyśćuu-#k-a eu: ou gaueuź-: *gauouz-#k-a
eN: oN (przed sp. zwartą) demb-: domp-0, renk-: ronk-0 ou: eu *vouz[k’-i: veuś-s-y, z-veuź-i-ć ÓN: eN (przed zwartą) mjeśonc-: mjeśenć-n-y b) altemacje ilościowe
#: e b#z-: bes—0, *t)i#s-: pjes-0, *oź#u-: oźeu-0, §ab#l- : kabel-#k-a
# : a d#r-: dar-u, t#r-: tar-a
# : y kolac#j-: kolacyj-#k-a
II Altemacie spółgłoskowe
a) altemacje jakościowe spółgłosek twardych do miękkich t: ć kot-: koć-e, plot-: pleć-es d: ź vod-: voź-e, pogod-: pogoź-e, yjod-: y/ei-eś s: ś las-: leć-e, pas-: paś-eS z: ź vaz-: vaź-e, yjoz-: y/ei-eś n : ó śan- : śań-e
t, d: ś plot-: pleś-6, yjod-: vjeś-ć (tylko w bezokoliczniku)
b) altemacje jakościowo-ilościowe sp. twardych do funkcjonalnie miękkich P : pj stop-: stopj-e
b : bj ryb- : rybj-t f: § luf-: luff-e v : vj krov-: krovj-e m: mj ram-: ramj-e
c) altemacje jakościowe spółgłosek twardych do funkcjonalnie miękkich
Wyróżnienie fonemów spółgłoskowych funkcjonalnie miękkich (ś, ć, i, i, c, z, l) lecz fonologicznie twardych opiera sie na ich funkcji. Idzie o to, że pojawiają się one jako efekt wymiany dokładnie w tych samych warunkach, w których spółgłoski twarde wymieniają się na miękkie. Por.: lad-: laź-e, rat-: rać-e, kos-a: koś-e, vaz-: vaź-e, (!) mux-: muS-e, nog-: noz-e, renk-: renc-e, skau-: skal-e itp.; por. też: plot-: plei-es, ńos-: ńei-eś, (!) piek-: pjeć-e$, mog-: moz-eś.
Funkcjonalna miękkość tych spółgłosek ujawnia się również w tym, że - np. kończąc temat fleksyjny rzeczownika - wybierają końcówki typowe dla rzeczowników miękkotematowych, por. gość-e i grać-e; koń-e i bal-e itp.
Oto kilka jeszcze przykładów takich altemacji: k : c monk- : monc-e g: z nag-: naz-y k: c mak-: mac-#k-0 (mączek) g: ż dróg-: *druź-#k-a
r: ź kar-: kaź-e