6 (149)

w połączeniu według rys. 9 4 moment zginający względem osi pręta jest stały: wskutek tego s&a powodująca wytłoczenie zmniejsza się. a pręt musi być obliczany na ściskanie mimośrodo-we (ściskanie i Zginanie). W połączeniu według rys. 9.5 na końcach pręta występują przeciwnie działające momenty zginające, które nie wpływają na siłę powodującą wy boczenie Pręt należy sprawdzać na ściskanie osiowe z wytłoczeniem, jednak moment zginający należy uwzględniać przy sprawdzaniu naprężeń baz wytłoczenia (ściskanie i zginanie) według rozdz. 112 - może to byc decydujące dla obliczeń.

We wrębie czołowym i piętowym siły ściskające są przyłożone mimośrodowo. natomiast przy wrębie piersiowym i czołowo — piętowym według rozdz. 7.11 praktycznie nie występują żadne mimośrody. przy wyborze tych obu rodzajów wrębów daje się uniknąć mimośrodu pokazanego na rys. 9.4 I 9.5.

Połączenia mimośrodowo przy konstrukcjach podporowych

Przy konstrukcjach podporowych według rys. 9.6 do obliczeń należy przyjmować moment zginający w przekroju W określony wzorem (9.7). patrz komentarz do DIN 1052 Tl. Mimośród według rys. 9.6 z powodu wymaganej minimalnej' długości ścinanego końca belki przy wrębach jest me do umknięcia. Pas kratownicy jest w obrębie podpory dodatkowo obciążony przez ści-name od siły poprzecznej. Przy innych mimośrodowych konstrukcjach podpór należy postępować odpowiednio.

M = 4e,-HlX5(/l-()«    oznaczorua wŚufl rys. 9 6    (9 7)

= A e,-D-C05ff-O5(b-0

Połączenie mimośrodowo prętów włązarów

Przy jednostronnym przyłączeniu prętów usztywniających do pasów włązarów lub belek, według rys. 9.7. należy uwzględniać moment dodatkowy M = F • e przy obliczaniu prętów usztywniających. Wskutek tego najczęściej znacznie się zmniejsza przenoszona przez pręt siła

■I

pm 16 P^cwnwmrooUodowt na wto wolowy iw pod-

po«•, wetllug komentarza do DlN 1052 Tl

pnfcfttoii

*****

%»IT ***jvn«**AKamtmu*» flMMgo) * MD o M&w/m gę. moro# rwącym u. f », «0w«radBWnottTł

noraaloa, w*c tego roOzaju lednostrome pokutna pownny byt ttotomm lyto pny ■dcniheh.

9.9 Elementy konstrukcyjne obciążone przemiennie

Przemiennie obciążone są nośne elementy konstrukcyjni * którym • com *s**xy *y-W# zmiana znaku siły spowodowana różnymi obciążeniami. Ni przykład • prfoe cpoążonym siłą normalną następuje zmiana z rozciągania na ściskania.

Przemiennie obciążonymi elementami konstrukcyjnymi, według DIN 1052 T. są elementy w Wó-tych zmiana znaku naprężenia następuje od innych obciążeń niż wiatrem»śniegiem. Takie pręty należy obliczać dla zmniejszonego naprężenia dopuszczalnego według wzorów (9J) i (9.9) Zgodnie z powyższym przemiennie obciążone elementy konstrukcyjne występują tyko wtedy, gdy zmiana znaku naprężeń jest spowodowana obciążeniami ruchomymi np. od ciężaru suwnicy. pojazdów i wózków widłowych - sama zmiana znaku naprężeń od obciążeń wiatrem i śnie-pm nie daje w wyniku przemiennie obciążonych elementów konstrukcyjnych

dopo'«k.dopo		WWMOWmMIWlNDMt	M
*. =1-025 max<r]		wąjlfdBpI w ewuwoi kowwwcwyw mpptoftt o rtwetuą —toto tor	IM)
	dOpc	m#ę*ą * ton to«Mqff* mpwtoMi topora—

W otoczeniach węzłów i złączy sprawdzenie naprężeń należy przeprowadzać da przekroju poprzecznego netto według wzoru (9.8).

Łączniki natęży dobierać zgodnie z komentarzem (objaśmemamę do DM1052 T1 di znrmt innego obciążenia ze wzoru (9.10).

dopAr-k. doptf    Ariwpńr    (910)

kil

%6tezynn*zmnwjazającyilr_wdow2oni(9.10)oh*caiiędBpr|idwioi6ągimd»

qdt według wzoru (9.11)