ABCD0001

‘iw górnej krawędzi cylindra do powierzchni pokrywy-lloka. Czynności te powtarzamy tyle razy, at trzykrotne pólminu-f|jp» zagęszczenie piasku nie wykaże zmian odległości od krawędzi cylindra do powierzchni tłoka.

JUfrlBIBczaroy objętości piasku zagęszczonego w cylindrze V_f, odejmując od objętości cylindra V objętość niewypełnionej piaskiem jego części. Na tę ostatnią wartość składa się objętość pustej przestrzeni od górnej krawędzi cylindra do powierzchni

Uoka. Objętości le łatwo obliczamy mierząc />, p^mferk.i wewnętrzną średnicę cylindra i wysokości pustej HptBeni oraz tłoka i posługując się znanym z geometrii wzorem    *

‘ Następnie ważymy cylinder z piaskiem bez pokrywy. Od wysokości tej odejmujemy ciężar pustego cylindra i otrzymujemy w ten sposób ciężar piasku maksymalnie zagęszczonego G. Wartość tę dzielimy przez objętość piasku maksymalnie zagęszczonego V_g i otrzymujemy ciężar objętościowy, z którego obliczamy następnie wskaźnik e_mln (wzór [3]).

0. STOPIEŃ' WILGOTNOŚCI GRUNTU

Slopiei\ wilgotności jest to stosunek wody zawartej w gruncie do objętości porów, czyli

gdzie

\'_m — objętość wody w próbce w cm*.

V_n — objętość porów w próbce w cm*.

Stopioó wilgotności obliczamy przy ozuuczaniu wilgotności naturalnoj według wzoru podanego w PN-55/13-04487

S„.-

G — C,

gdzio

S. — stopień wilgotności,

G — ciężar próbki wilgotnej w G.

G, — cię ter próbki wysuszonej w G,

V — objętość próbki w stanie naturalnym w cm*, y — ciężar właściwy gruntu w G/em*.

Stopień wilgotności konieczny jest dla ustalenia sianu za-wodnienia gruntów sypkich. W zaicznoiti od słupnia wilgotności PN-b4/B-02*IS0, dolAi-tąca k i asy fik ar. ji    mitów, usiała'

niżej podany podział gruntów sypkich.

Jeśli S. =    0    ■+■    0.40    — grunt jest « stanie suchym,

.. S_u «= 0,41 ~ 0,S0 — grunt jest w stanie wilgotnym,

Su «= 0,81 -r 1,00 — grunt jest vr stanic mokrym.

Konsystencją nazywamy .stan gruntu spoistego w zależności od jego wilgotności. Pojęcie konsystencji odnosimy do na-mułów organicznych, iłów, glin, lessów, u więc gruntów, które w swoim składzie mają większe lub mniejszo ilości minerałów iłowych i nie uległy daleko posuniętym procesom diagenczy, a przede wszystkim stwardnieniu, czyli do gruntów spoistych. Wyróżniamy następujące stany, czyli konsystencjo gruntów; półzwarty, zwarty, twardoplastyczny, plosLyczny, miękko-plastyczny i płynny (ustęp 13 tegoż rozdziału).

Grunty spoiste mogą zmieniać swój stan w zależności od wilgotności. Ze stanu zwartego przy mniej zawartości wilgoci mogą przejść w stan miękkoplnslyczny. u nnwcl płynny w razie całkowitego nasycenia wodą. Odwrotnie w stanu płynnego grunty tc mogą przechodzić w stan zwarty poprzez stopniowe wysychanie.

Oznaczenie konsystencji gruntu jest konieczno do obliczenia dopuszczalnego obciążenia na grunt i określenia zinien w gruncie, jakie mogą zajść przy zwiększeniu lub zmniejszeniu zawodnienia. Na przykład podniesienie się zwierciadło wody gruntowej, obniżenie się jego przy odwodnieniu, odpływ (in-

133