aspekty piel�gnacyjne rehabilitacji 4

162 11 Aspekty pielęgnacyjne rehabilitacji

• zginanie ramion i układanie wzdłuż tułowia, koniuszki palców dotykają! wierzchołka barku;

• unoszenie z podłoża naprzemiennie miednicy i barku;

• ćwiczenia oddechu - nadmuchiwanie torebki lub balonika;

• w ułożeniu na boku dowolne poruszanie wolną kończyną;

• samodzielne odchylanie przykrycia;

• próba sięgania ręką do górnej powierzchni przykrycia;

• odchylanie głowy na bok i próba dotknięcia uchem barku, raz z prawej,

raz z lewej strony;

• odchylanie głowy na boki;

• zamaszyste przenoszenie obu rąk na prawą i na lewą stronę tułowia;

• naprzemienne przesuwanie ręki wzdłuż brzegu łóżka \V kieiunku stóp;

• napinanie mięśni pośladkowych (w ten sposób, żeby oba pośladki się ze sobą stykały);

• głośne, z sykiem, wypuszczanie powietrza oddechowego; należy liczyć w czasie oddechu;

• przekładanie lewego górnego rogu przykrycia do przeciwległego dolnego rogu;

• przyciąganie kolan; stopy ustawione na podłożu, ręce splecione pod kolanami.

Ćwiczenia wykonywane w pozycji siedzącej (potrzebne krzesło z oparciami

bocznymi). Stopy mocno oparte o podłogę.

• Chory rękoma chwyta mocno za brzeg siedzenia krzesła i wykonuje naprzemienne skłony głowy do lewego i do prawego barku. Następnie wykonuje skłon głowy do przodu, o ile tylko możliwe aż do zetknięcia się brody z mostkiem, po czym powoli odchyla głowę do wyprostu.

• Chory siedzi z plecami opartymi na krześle, chwyta od tyłu siedzenie krzesła, wyprostowuje plecy i z tej pozycji odchyla tułów jak najdalej od oparcia, po czym powoli powraca do pozycji wyjściowej.

• Siedząc w pozycji maksymalnie wyprostowanej ze stopami mocno opartymi o podłogę chory wykonuje ruchy krążące miednicą nad siedzeniem krzesła, w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara i odwrotnie.

• Chory siedzi w wyproście, ramiona zwisają luźno wzdłuż tułowia. Z tej pozycji unosi jak najwyżej obydwa zetknięte ze sobą kolana, następnie powoli je opuszcza.

• Chory siedzi swobodnie na krześle, jedną ręką chwyta mocno za przedni brzeg siedzenia krzesła, drugą prowadzi ruchem ślizgowym wzdłuż tylnej nogi krzesła aż do podłogi (należy pamiętać o mocnym osadzeniu stóp na podłodze).

• Ćwiczący siedzi na przedniej połowie krzesła, prostuje nogę w kolanie, a piętą tej nogi stara się jak najdalej od krzesła dotknąć podłogi, czubek stopy mocno wyprostowany do góry. Następnie tę samą nogę, zgiętą w kolanie wsuwa jak najdalej pod siedzenie krzesła tak, żeby grzbiet stopy dotykał podłogi (ćwiczenie należy wykonywać naprzemiennie każdą z nóg).

• Siad swobodny; kolana przylegają ściśle do siebie. W tej pozycji chory mocno zgina wszystkie palce stóp i tak zgięte unosi do góry, bez odrywania pięt od podłogi.

• Siedząc swobodnie na krześle, ćwiczący bawi się dwoma nadmuchanymi balonami, podbijając jc do góry i ponownie chwytając, powinien się starać by możliwie jak najdłużej nie spadły na podłogę.

• Ćwiczący siedzi na krześle bez oparcia, obydwie ręce spoczywają mocno na krześle (bocznic), na głowie chorego leży zwinięta gazeta. Ćwiczący obraca głowę na lewo i prawo, starając się by gazeta nie spadła mu z głowy.

• Siad nicpodparty. Jedną rękę chory przekłada ponad barkiem do tylu za plecy, a drugą zgina za plecy od dołu i próbuje możliwie najbardziej zbliżyć je do siebie.

o Parasolka lub laska leży na środku blatu stołu, ćwiczący siedzi swobodnie, nicpodparty, prostuje ramiona, chwyta oburącz laskę i przenosi ją obszernym (ukicm na kark, a stamtąd równic obszernym ruchem na środek blatu stołu.

o Ćwiczący siedzi oparty na krześle, obejmuje oburącz oparcie krzesła (od tylu) i utrzymuje chwyt. Z lej pozycji próbuje odchylić plecy jak najdalej od oparcia, łopatki nic powinny dotykać oparcia krzesła.

« Ćwiczący siedzi wygodnie na krześle, piętę jednej nogi kładzie na podudzie drugiej, a palce tak uniesionej stopy odchyla ręką naprzemiennie w kierunku podeszwowym i grzbietowym stopy.

9 Siad swobodny. Zgięte i założone na siebie przedramiona przylegają do tułowia. Z tej pozycji chory odchyla przedramiona jak najdalej od tułowia, jednocześnie je unosząc.

Ćwiczenia wykonywane w pozycji stojącej

• Ćwiczący stoi obok krzesła na odległość długości ramion, kładzie ręce na oparciu i stara się dotknąć oparcia krzesła raz jednym raz drugim uchem.

e Ćwiczący stoi bokiem za oparciem krzesła, podnosi wysoko kolano nogi zewnętrznej i tak uniesioną nogę prostuje do tyłu. W razie potrzeby może sobie pomagać opierając się jedną ręką o oparcie krzesła. Noga, na której stoi, musi być w przeproście. Ćwiczenie wykonuje się obustronnie.

• Ćwiczący stoi plecami do oparcia krzesła, ręce obejmują oparcie, i z tej pozycji odchyla (odwodzi) naprzemiennie obie nogi, starając się by tułów pozostawał w pozycji pionowej.

Ćwiczenia oddechowe wykonywane przy otwartym oknie

9 Siad oparty. Ramiona zwisają po bokach, ćwiczący wykonuje długi (liczyć do sześciu) wydech, przyginając tułów, po czym prostując tułów wykonuje wdech (liczyć do dwóch). Ćzas trwania wdechu należy stopniowo wydłużać.

9 Ćwiczący stoi bokiem do oparcia krzesła, jedną ręką dotyka oparcia krzesła, drugą, zewnętrzną (wolną), przesuwa wzdłuż kończyny dolnej