CCF20100318017

PSALMODIA POLSKA 387

8.    Przez mię lotna ptaszyna przestronnego powietrza zażywa: a kiedy pozwolę, w fortelnego¹⁰ wpada sidła ptasznika.

9.    Tedy będzie mówił w gniewie zapalczywości swojej do tych. którzy na cudze prawa krzywo patrzą: a zawziętość ich nagle rozproszy¹¹.

10.    Jam jest zwierzchnością nad dziedzictwem moim: a jako serc ludzkich prostotę, tak i pól sarmackich równiny z dawna ukochałem.

11.    W opiece mojej jest wolność: i ja sam tylko przez, przewie-dzenie¹² wiem. komu ją mam w zawiadowanie poruczyć.

12.    Szczególnym bowiem dziełem moim wolność ludzka: a gdy ode mnie wolna wola pochodzi, toć pewnie unicwolcnia i przymusu nic kocham.

13.    Zrozumiejcież, królowie, że od Boga ten klinot¹³: a uczcie się. którzy sidła swobodzie stawiacie, że wolność polską ma Pan w opiece swojej¹⁴.

14.    Nie potrzebuje ona ludzkiego picczołowania tak dalece: ani ręki dotykającej, która gardziele leczy¹⁵.

15.    Ponieważ błogosławieni wszyscy, którzy w Pana zastępów protckcyjcj: a w synach ludzkich żadnej nie masz ufności^,0.

16.    Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Ś. etc.

%

^,u Jortelny chytry, podstępny " Wers. 9 jest parafrazą Ps 2.5.

¹² prze: przesiedzenie przewidując, proroczą wiedzą (K 141).

" klinol klejnot.

¹⁴    Wers. 13 nawiązuje do Ps 2.10.

¹⁵    ręki/.../ leczy - królowie francuscy mieli moc leczenia skrofułów (gruźlicy węzłów chłonnych szyi) prze/ dotknięcie ręką.

¹⁶    Weis. 15 jest parafrazą zakończenia wersetu 12 Ps 2.

PSALM IX

LAUDATE IX)MINUM OMNES GENTES. PS 116

SZCZĘŚLIWĄ ELEKCYJĄ IN ANNO 16(74J’ PRZEZNACZENIU BOSKIEMU PRZYPISUJĄCY

1.    Chwalcie Pana wszytkic narody: śpiewaj mu i dziękuj /, radością słowieńskiego Lecha pokolenie²!

2.    Niech się po równinach polskich tubalne echo rozchodzi: a odgłos wesołego vivat! niechaj niebiosa przebija.

3.    Żyje Bóg, Stwórca nasz. króle podający⁵: niech i król długowiecznie żyje. od Boga podany.

4.    Którego nie żywot niewieści’^{-1 2} albo marna kolebka na tronie

1

¹⁶ oko niezmruione symbol Opatrzności.

PSALM IX

¹ mi amo w roku. W pierwodruku mylnie: 1672. Mowa o elekcji Jana III.

¹ Wers. I jest parafrazą Ps 116(117). I.

2

   podający od „podawać” proponować, polecać, lu: dawać, stąd ..podający” i wszystkie pochodne w tym psalmie.

*    ływol niewieści brzuch kobiety, tj. nic zostanie królem z urodzenia.