CCF20150304001

dr Katarzyna Kasperkiewicz - adiunkt w Katedrze Mikrob:: ■ ■:-gii, nauczyciel akademicki, członek Polskiego Towarzystwa V -krobiologii. Prowadzi badania z zakresu immunochemii antygen.m bakteryjnych oraz roli czynników odporności wrodzonej w pr -mechanizmie chorób zakaźnych. Uczestniczyła w wielu symp:-zjach oraz konferencjach zarówno krajowych jak i zagraniczni}cr. gdzie prezentowała swoje osiągnięcia naukowe. Jest aut«?-<_ i współautorką publikacji w czasopismach z list JCR. mgr Magdalena Noszczyńska - asystent naukowo-dydakn czr» w Katedrze Mikrobiologii, doktorantka na kierunku „Advancex methods in Biotechnology and Biodiversity”. Interesuje się biotechnologią mikroorganizmów, szczególnie pałeczkami Yersimz spp. W swojej pracy naukowej zajmuje się immunochemią ant}., nów powierzchniowych wspomnianych wyżej bakterii. Dotychcrsr-sowe wyniki badań prezentowała na licznych konferencjach o zasięgu międzynarodowym i krajowym. Ponadto, jest autorki i współautorką publikacji w czasopismach z listy JCR.

Wzajemne relacje bakterii i fagów, z naszej, ludzkiej, perspektywy, dobrze opisują stare potsfe kadła: „Kto mieczem wojuje, od miecza ginie”, „Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie", „Nosił wilk raą « ponieśli i wilka" czy też wreszcie potoczne „Doigrał się".

Przy czym, precyzując podział ról zacytowanych przysłowiach, stroną wojującą mieczem, KlCs wilkiem jest właśnie bakteria, i to chorobotwórcza, a fag pełni rolę narzędzia sprawiedliwości. Podstawami wiedzy o bakteriach chorobotwórczych dysponująjuż przedszkolaki. W kolejnych edukacji ta wiedza się pogłębia, aż do etapu rozwiązań praktycznych, czyli metod terapii cficra: woływanych przez bakterie. Większość z dorosłych osób orientuje się w możliwościach i niach antybiotykoterapii, a także jest świadoma nabywania odporności na antybiotyki przez ■ bakterie. Z kolei niejeden dorosły zapytany o fagi, albo bakteriofagi, często bezskutecznie przss2*-fe pamięć w poszukiwaniu prawidłowych skojarzeń. Te najbardziej prawidłowe powinny umi< w pobliżu szeroko rozumianych wirusów. Twory te, podobnie, jak inne wirusy potrzebują do żania komórek żywiciela, infekując jego organizm. W przypadku bakteriofagów, gospodarzem zem ofiarą ataku, są bakterie. W tym również te, które doskonale rozwijają się i mnożą w i tkankach ludzkiego ciała, powodując choroby, często coraz trudniejsze do leczenia, w swej prostocie pomysłem wydaje się więc powiązanie bakteriofagów z bakteriami chorobo:*ozzr* w taki sposób, aby te pierwsze przypuściły zmasowany atak na bakterie, które rozwijają się v» zane-kowanym organizmie. Wygląda na to, że bakteriofagi w takiej roli mogą stać się narzędziem, -a czeka ludzkość, zwłaszcza jej zakażona część. Dobrze dobrany fag miałby apetyt wyłącznie -£ ślony gatunek bakterii chorobotwórczych, pozostawiając nietkniętymi wszystkie pożyteczne ^: są tyczne. Fagi mają też szansę zdobyć przewagę nad antybiotykami także i w tym, że bakterie niają się na antybiotyk i staje się on nieskuteczny. W relacji: bakteriofag—bakteria nie ma uodpornienia się, podobnie, jak zając nigdy nie uodporni się na atak lisa. Albo wilka, aby ?*c i w staropolskim porzekadle (przyp. red. z serwisu internetowego www.us.edu.pi).