Choroba Zwyrodnieniowa Kręgosłupa0006

Leczenie zespołów bólowych kręgosłupa szyjnego

Usprawnianie: w okresie dużych bólów spowodowanych dyskopatią chory powinien leżeć na wznak na równym i twardym podłożu z twardą poduszeczką pod głową, utrzymującą kręgosłup szyjny w zgięciu do przodu pod kątem ok. 20°.

Kręgosłup szyjny unieruchamiamy do chodzenia kołnierzem ortopedycznym.

W takiej pozycji nie może jednak leżeć chory z niewydolnością krążenia. Należy wówczas podłożyć mu pod plecy i głowę dużą poduszkę, na której kładziemy poduszeczkę utrzymującą głowę w zgięciu do przodu.

W przypadku rwy ramiennej układamy kończynę górną w ten sposób, że ramię jest nieznacznie odwiedzione, a przedramię podparte w zgięciu.

Leczenie farmakologiczne polega na podawaniu leków działających:

■    przeciwbólowo,

■    powodujących zmniejszenie napięcia mięśni,

■    uspokajających,

■    a w razie zaburzeń wegetatywnych - rozszerzających naczynia krwionośne.

Leczenie fizykoterapeutyczne polega na stosowaniu:

•    jontoforezy z 2% roztworu lignokainy,

•    ultradźwięków,

•    krioterapii

a po ustąpieniu silnych bólów

•    okładów parafinowych,

•    borowinowych,

•    prądów diadynamicznych, tens, prądów interferencyjnych,

•    diatermii krótkofalowej.

Wielu zwolenników mają wyciągi, których zadaniem jest zmniejszenie odruchowego napięcia mięśni i poszerzanie przestrzeni międzykręgowych, co stwarza warunki do repozycji wypadającego jądra miażdżystego.

Wyciąg można stosować z równoczesnym okładem parafinowym obejmującym mięśnie karku i obręczy barkowej.

• Wg Kaganasa przy pierwszym wyciągu obciążenie wynosi 2 kg i wzrasta stopniowo do ok. 10 kg. Czas trwania pierwszego wyciągu wynosi 2-3 minuty, wzrastając stopniowo do 30 minut.