Zadaniem ortezy jest poprzez zwiększenie ciśnienia w jamie brzusznej odciążenie segmentuj spłaszczenie lordozy lędźwiowej. Dzięki temu dochodzi do poszerzenia otworów między kręgowych i kanału kręgowego.
Dzięki zwiększeniu ciśnienia w jamie brzusznej zmniejsza się (o około 30%) ciśnienie hydrostatyczne w krążku międzykręgowym O Leczenie ruchem:
O W okresie ostrych bólów chory powinien pozostawać w łóżku i wykonywać:
• ćwiczenia oddechowe,
• a w miarę ustępowania bólu również ćwiczenia izometryczne i czynne.
O Należy unikać:
• skłonów tułowia do przodu w pozycji stojącej z wyprostowanymi kończynami dolnymi
• obszernych skrętów tułowia.
• dążenia do uzyskania dużej ruchomości kręgosłupa, ponieważ wobec jego niestabilności może to być wręcz szkodliwe.
O Ćwiczenia lecznicze powinien pacjent wykonywać codziennie.
O Zolecane sa ćwiczenia w basenie leczniczym wypełnionym ciepłą wodą oraz pływanie.
O Ćwiczenia lecznicze odnoszą skutek tylko wówczas, kiedy chory z objawami dyskopatii nauczy się pracować i wypoczywać w pozycjach nie obciążających nadmiernie kręgosłupa oraz unikać czynności mogących spowodować wypuklenie się lub wypadnięcie jądra miażdżystego krążka międzykręgowego.
O Unikać należy skoków i wstrząsów ciała oraz długich biegów.
Warunki pracy:
O Wysokość biurka lub stołu do pracy powinna być taka, aby pracujący nie zginał kręgosłupa w łuk, a tylko pochylał się do przodu, mając kręgosłup wyprostowany (ruch w stawach biodrowych). Umożliwia to niekiedy umieszczenie pulpitu na stole.
O Wysokość siedzenia krzesła musi być taka, aby uda były oparte na siedzeniu krzesła w 2/3 ich długości, a stopy spoczywały całą podeszwą na podłodze.
O Oparcie krzesła ma podpierać okolicę lędźwiowo-krzyżową kręgosłupa.
W ieczeniu uzdrowiskowym powinno się uwzględniać zarówno
■ balneoterapię,
■ jak i kinezyterapię.
Leczenie w uzdrowisku jest wskazane u tych chorych, u których uzyskano już znaczną poprawę, czyli w okresie przewlekłej dyskopatii.
Zaopatrzenie ortopedyczne: noszenie gorsetu ortopedycznego zalecamy rzadko. Należy go zdejmować przed ćwiczeniami leczniczymi.
Zajęcia sportowo-rekreacyjne musimy chorym na chorobę zwyrodnieniową narządu ruchu dobierać indywidualnie, ponieważ są to przeważnie ludzie otyli, mało ruchliwi, cierpiący często na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę i inne choroby.
Najchętniej zalecamy im (przy braku przeciwwskazań)
■ pływanie i ćwiczenia w basenie wypełnionym ciepłą wodą.
W okresie długotrwałych remisji chorzy ci mogą uprawiać różne zmodyfikowane gry i zabawy nie wymagające biegów, skoków, gwałtownych i obszernych ruchów kręgosłupa.