DSC01215

I

^li,Ł'    ^ł,f * wod\, ro/pu.s/i/onej w niej /daty-nic i glicerynie (10:3:5), w temperatu

rze nie przekrae/uji|cej 50**c' (32.V*K).

ki*iki gumowe stosuje się /.imiaM zwykłych, szczególnie gdy chodzi o dużą szczelność, nie można jednak stosować ich do butelek z rozpuszczalnikami organicznymi, gdy* będą pęcznieć i zanieczyszczać odczynnik Nowe korki gumowe myje się mydłem lub 2% ługiem sodowym, dobrze jest uodpornić je na temperaturę przez wrzucenie do gotującej parafiny i wysuszenie w suszarce, otwory w korkach gumowych wierci się podobnie jak w zwykłych, rwiltąąc jednak ostrze boru gliceryną lub wodą.

Węże gumowe stosowane w laboratorium bywają cienkościenne i grubośćienne o małym prześwicie, tak zwane próżniowe.

Węże cienkościenne stosuje się przy wszelkich pracach z wodą i jej roztworami, do łączenia aparatury pracującej pod normalnym ciśnieniem oraz do podłączania palników do gazu.

Węże grubość ienne stosuje się przy aparaturze pracującej pod próżnią. Przy nakładaniu węży na rurki dobrze jest je od wewnątrz posmarować gliceryną, łatwiej je wtedy nałożyć i zapobiega to przyklejeniu się węża gumowego do rurki.

Korki i węże gumowe przechowuje się w miejscach zabezpieczonych przed działaniem światła, a nawet niekiedy powietrza, np. pod woda destylowaną. Jeśli uległy one procesowi starzenia można niekiedy odświeżyć je przez ogrzewanie w rozcieńczonym roztworze ługu sodowego.

Coraz częściej sprzęt gumowy jest zastępowany sprzętem z tworzy sztucznych, jakość tego sprzętu zależy od rodzaju tworzywa z którego został sporządzony.

Palniki gazowe laboratoryjne

Szereg operacji chemicznych przeprowadza się w podwyższonej temperaturze. Potrzebne do tego celu ciepło otrzymuje się między innymi n drodze spalania gazu świetlnego lub ziemnego przy użyciu palników.

Palnik gazowy składa się z kominka przymocowanego do żelaznej podstawy, służący do wymieszania gazu z powietrzem i rurki doprowadzającej gaz przewodem gumowym z kurka gazowego. Strumień gazu wchodzi przez rurkę i po drodze miesza się z powietrzem, które dostaje się do wnętrza bocznymi otworami. Strumień gazu regulowany jest w punkcie doprowadzającym gaz do węża gumowego i w punkcie wejścia gazu do kominka palnika.

Rodzaje palników

Najczęściej spotykanymi palnikami laboratoryjnymi są:

•    palnik Bunsena

•    palnik Teclu

•    palnik Mec ker a

W palnika Bunsena powietrze dostaje się przez boczny otwór mieszczący się na dole kominka. Otwór ten może być otwierany lub zamykany przez ruchomą nasadkę posiadającą również otwór na obwodzie. Przez obracanie tej nasadki można otwory ustawić dokładnie naprzeciw siebie, jest wtedy pełny dopływ powietrza do kominka lub przesunąć aby otwory tylko częściowo się pokrywały wtedy zmniejsza się ilość dopływającego powietrza.

Palnik Tecłu różni się od palnika Bunsena tylko dogodniejszym urządzeniem do regulacji dopływu powietrza. W palniku tym do regulacji dopływu powietrza służy krążek z nacięciami

2