DSC00295

13

• W jaki sposób wspomagać dzieci w atrakcyjnym premiowaniu siebie, obdarzaniu uwagą innych, pokazujemy w programie i metodyce: Potrafił ob-śnt nwągq i mśmć lak, aby kim mił tbuhob; pamiflam lei. jak wytfą-<*W inni i jak df    Tak. jak w poprzednich programach, na początku

wyjaśniamy, dhrargn warto uczyć dzieci autoprezentacji, a także obdarzania innych uwagą oraz zapamiętywania ich imion i wyglądu. Następnie omawiamy cek. które są realizowane w tym programie. Są tam także scenariusze zajęć, w trakcie których dzieci uczą się obdarzania innych uwagą, miłego prezentowania siebie i mówienia do innych tak. aby wszystko było zrozumiałe.

Tc pięć programów można realizować razem, ale nic nic stoi na przeszkodzie. aby wybrać tylko niektóre. Zależy to od czasu dorosłego i tego. w jakim zakresie chce wspomagać dzieci w skupianiu uwagi i zapamiętywaniu. Dla uzyskania dobrych efektów warto jednak zrealizować wszystkie programy i to w takiej kolejności, jak je przedstaw iamy w książce.

Programy zostały opracowane z myślą o potrzebach dzieci sześcioletnich z przedszkoli i uczniów klasy pierwszej. Uwzględniają także warunki organizacyjne. które są w przedszkolach i w szkołach. Przy niewielkich korektach programy te można także z powodzeniem realizować:

-    w domu, jeżeli rodzice uznają to za korzystne dla dziecka:

-    w poradniach pcdagogiczno-psychotogkznych, w ramach zajęć korekcyjno-wyrównawczych;

-    w świetlicach i klubach osiedlowych dla rozszerzenia możliwości umysłowych dzieci i zapewnienia im lepszych szans edukacyjnych itp.

W scenariuszach używamy określenia dorosły, gdyż obejmuje ono wszystkich, którzy mogą zajmować się wspieraniem dzieci w lepszym funkcjonowaniu umysłowym, a więc nauczycieli i rodziców, a także specjalistów pracujących na przykład w poradniach psychologiczno-pedagogicznych.

W ostatnim rozdziale drugiej części książki przedstawiamy informacje dotyczące skuteczności zajęć prowadzonych z dziećmi według tych pięciu programów. Podstawą była analiza losów szkolnych dzieci, które wcześniej uczestniczyły w zajęciach prowadzonych według programów opisanych w tej publikacji. Odbywało się to w następujący sposób:

- w jednym / warszawskich przedszkoli zorganizowałyśmy dla sześciolatków serię zajęć zgodnie z pięcioma programami i metodykami, które przedstawiam) w tej książce:

-    gdy dzieci te kończyły naukę w drugiej klasie szkoły podstawowej, ana lizowałyśmy ich szkolne losy. pytając osobno ich rodziców i nauczycieli o sukcesy i porażki szkolne każdego dziecka.

Przyjęłyśmy następujące założenie - jeżeli w opinii zarówno rodziców, jak i opinii nauczycieli „naszym dzieciom" wiedzie aę znacząco lepiej mz