Formy ruchu przy muzyce 5

mi) ćwiczeniami gimnastycznymi, którymi zanudzano nas na lekcjach wychowania fizycznego. Różnica polega przede wszystkim na tempie wykonywanych ćwiczeń związanych z rytmem narzuconym przez muzykę i efektownym otoczeniu, a wiec aerobik jest gimnastyką tak podaną, że uczestnicząc w zajęciach odczuwamy przyjemność.

2.    Aerobik nie jest dyscypliną sportową, nie ma w nim rywalizacji. Aerobik jest formą pośrednią między sportem, a reakcją, której naczelna zasada sprowadza się do profilaktyki, zapobiegania utracie zgrabnej sylwetki.

3.    Nie jest więc gimnastyką odchudzającą, ma natomiast za zadanie uchronić sylwetkę przed nadmiarem zbędnych kilogramów.

4.    Kobietom w średnim wieku aerobik zapewnia skuteczne powstrzymanie procesu starzenia się.

5.    Powoduje jędrność mięśni, a wiec utrzymuje młodzieńczość ciała. O tej zalecie aerobiku można przekonać się już nawet po miesiącu intensywnych ćwiczeń.

Rozwój form gimnastyczno-tanecznych i duże zapotrzebowanie na tego typu spędzanie czasu wolnego sprawia, że tworzą się coraz nowsze ich odmiany, bardziej wymyślne w sposobie rytmicznego poruszania się przy muzyce. Sam tylko aerobik posiada wiele odmian. Oto niektóre z nich: high-im pact, low-impact, hi-lo-combo, step aerobik, aerobik plus, slide aerobik, boksa-erobik, jogaaerobik.

High-impact — to najbardziej dynamiczny rodzaj aerobiku, przeznaczony przede wszystkim dla osób o bardzo dobrej kondycji fizycznej i dla tych, którzy nie cierpią na dolegliwości układu ruchowego. Nie ma tu praktycznie ograniczeń w doborze ćwiczeń — stosuje się wszelkiego rodzaju wyskoki, biegi, obroty. Należy uważać na przeciążenia stawów skokowych, kolanowych czy kręgosłupa. W high-impact można wprowadzić kombinacje praktycznie wszystkich ćwiczeń. Często tworzy się układy choreograficzne. Tętno w czasie ćwiczeń osiąga bardzo wysokie wartości: 160-180 uderzeń na minutę. Ostatnie 15 minut powinno być przeznaczone na ćwiczenia siłowe, rozciągające i uspokajające. Te ćwiczenia dają duży wydatek energetyczny, poprawiają kondycję ruchową i podnoszą poziom wydolności fizycznej.

Low-impact (LIA) [1] — powstał w USA w 1986 roku. Pod względem dynamiczno-

ści to ćwiczenia zupełnie inne niż w high--impact. Wyeliminowano ćwiczenia zbyt wyczerpujące; zastąpiono je bardziej bezpiecznymi i efektownymi, które nawet debiutantom sprawiają przyjemność. Do takich spowolnionych ćwiczeń gimnastyczno-tanecznych dopasowana musi być, ,odpowiednio do tempa ruchu, muzyka. Ćwiczenia są proste i nie obciążają stawów skokowych. Ułożone są z myślą o niedoświadczonych ćwiczących. W tym rodzaju aerobiku występują proste układy ruchowe z małą intensywnością ich wykonywania. Ćwiczenia zawierające podskoki i gwałtowne zmiany kierunku ruchu zostały wyeliminowane i zastąpiono je: marszem, wy-krokami, unoszeniem kolan, wymachem nóg, półprzysiadami itp. Trening LIA trwa zazwyczaj 30-45 minut. Rozpoczyna się rozgrzewką, która powinna być zakończona stretchingiem. Dalsze ćwiczenia zaczyna się od ćwiczeń górnej albo dolnej partii ciała i przechodzi się kolejno przez wszystkie tie mięśniowe, rozgrzewając je i wzmacniając. Tętno ćwiczeń przez 30 minut waha się na poziomie 150-160 ud. /min. W aerobiku low-impact tworzy się proste układy taneczne i w zależności od zaawansowania ćwiczących w danej grupie, przechodzi się do kombinacji bardziej złożonych, aż do całkowitego opanowania układu. Końcowe ćwiczenia mają na celu wyciszenie organizmu i powrót do równowagi psychofizycznej.

High-low-combitnation (hi-lo-combo)

— jak sama nazwa wskazuje jest to kombinacja high-impact i low-impact, zarówno pod względem doboru ćwiczeń (proste układy taneczne, podskoki, obroty, ślizgi), jak i intensywności. To dosyć męczące ćwiczenia dla mniej zaawansowanych osób w grupie. Zapis tętna podczas zajęć wynosi 150-170 ud. /min. Muzyka powinna być rytmiczna i porywająca, a jej tempo wahać się od 130-155 bitów (uderzeń) na minutę.

Step aerobik. W 1991 roku pojawił się w amerykańskich salach gimnastycznych mały „stopień”, podobny do skrzynki, na którym można było wykonywać przeszło 250 różnych ćwiczeń w rytm muzyki. Stopień to pewnego rodzaju platforma, którą w zależności od stopnia wytrenowania podnosi się lub obniża za pomocą tzw. pięter, czyli płyt podnoszących wysokość. Podczas tego samego seansu stepu mogą brać udział ćwiczący na różnym poziomie zaawansowania, z tą jednak różnicą, że 29