Odbiorniki multi-channel i multi-plexing [edytuj]
Dla jednoczesnego odbioru sygnału z kilku satelitów lub sygnału o dwóch częstotliwościach z jednego satelity, stosuje się odbiorniki dwóch rodzajów:
• multi-channel (wielokanałowy) - odbiorniki te składają się z określonej liczby niezależnych kanałów i każdy z nich jest przystosowany do odbierania i przetwarzania sygnałów z jednego satelity. Procesy odbioru i przetwarzania sygnałów są prowadzone w takim wielokanałowym odbiorniku jednocześnie. Obserwacje mogą być wykonywane z częstotliwością sekundową.
• muld plexing - odbiorniki te składają się z jednego lub wielu kanałów, z których każdy może odbierać poszczególne sygnały z satelitów. Obserwacje wykonywane są z częstotliwością milisekundową Najlepszą jakość sygnału mają odbiorniki typu multichanel correlation type. Odbiorniki sąuaring type kwadratują zarówno sygnały jak i szumy.
• 1973 Zatwierdzenie podjęcia prac nad stworzeniem satelitarnego systemu nawigacyjnego, opartego na systemie TRANSIT, TIMATION i 62IB U.S. Air Force i U.S. Navy.
• 1974-1979 Faza testu systemu GPS.
• 1977 Pierwsze testy urządzeń nawigacyjnych jeszcze przed wprowadzeniem satelitów na orbity okołoziemskie. Próby i testy przeprowadzone zostały za pomocą pseudosatelitów, którymi były naziemne stacje nadawcze imitujące satelity.
• 1978-1985 Wprowadzenie na orbity jedenastu satelitów Błock I.
• 1979 Podjęcie decyzji o budowie kompletnego systemu GPS.
• 1980 Start pierwszego satelity Błock I z sensorami do rozpoznania wybuchów atomowych, po podpisaniu porozumienia między USA i Związkiem Radzieckim o zaprzestaniu prób z bombami atomowymi na ziemi, w wodzie i w kosmosie.
• 1980-1982 W tych latach finanse GPS były w stałym zagrożeniu, z uwagi na brak koncepcji jego przyszłościowego finansowania. Groziło to przerwaniem realizacji tego projektu.
• 1983 Po zestrzeleniu samolotu koreańskich linii lotniczych KAL 007 nad terytorium Związku Radzieckiego, czego przyczyną była pomyłka pilota, uznano, że GPS powinien zostać udostępniony do zastosowań cywilnych.
• 1986 Katastrofo promu Chałlenger odbiła się także na projekcie GPS. W międzyczasie uznano, że nośnikiem satelitów Błock II na orbity ma być wahadłowiec. Po tym wypadku wrócono do wcześniej planowanego wprowadzania satelitów na orbity przez rakiety Delta.
• 1989 Pierwszy satelita Błock II został wprowadzony na orbitę rozpoczynając swoją pracę.
• 1990-1991 Chwilowo wyłączono S.A. (selectiye availability) w czasie I wojny w Zatoce Perskiej, celem wykorzystania cywilnych nawigatorów (za mała ilość wojskowych urządzeń). Dnia 01.07.1991 S.A. został powtórnie włączony.
• 8 grudnia 1993 Do wiadomości publicznej podano, że GPS jest gotowy do eksploatacji (Initial Operational Capability, IOC).
• marzec 1994 Ostatni satelita Błock II został wprowadzony na orbitę zamykając prace nad uruchomieniem systemu GPS.