Ryc. R.3. Strefa subdukcji jest tworem złożonym i znacznie szerszym niż sam tylko rów. Strefa zderzenia ocean - ocean (rysunek górny) rozpoczyna się seria uskoków schodowych od strony oceanu. W rowie skorupa oceaniczna wraz z osadami (czarne) zagrzebywana jest pod utworami miejscowymi, pochodzącymi z przeciwnej strony. Osady, a czasem także części skorupy oceanicznej, są zdzierane przez krawędź płyty oadlcgfej i podsuwane pod spiętrzone wcześniej pryzmy, tworząc łuk zdeformowanych osadów. Daięj następuje: wypełniający się osadami basen, łuk •wulkaniczny i basen zamkowy, a niekiedy strefa spredingu. Zderzenie kontynent—ocean 'wygląda w gruncie rzeczy tak samo (rysunek doiny). tyle tylko, że kopieks ściętych osadów przylega na ogół bezpośrednio do krawędzi kontynentu, mc wytwarzając luku wyspowego
tuk wysp
magma endarytowa |) | j j bazaltowa warstwa skorupy
[71 ogniska ^ ^ *** lit03fcfY
(Ż—I >o«run«k ruchu motani płaszcza
skoty osaćow* wyspy wulkaniczna
75. Schemat procesów w strefie subdukcji