Mierzeja Helska
F 12 (W 08)
Mierzeja Helska - zdjęcie satelity Landsat7 (ok. roku 2000)
• Od strony morza plaża jest zauważalnie szersza.
• Widoczne przekopy w mieliznach dna Zatoki Puckiej: w Kuźnicy i Jastarni. Ciemnie obszary (lasy sosnowe) okalające miejscowość Hel stanów ią zamknięty Rejon Umocniony Hel.
• Od strony południowej w Zatokę wrzyna się cypel (rewa, 1 km długości), przechodzący następnie w mieliznę, która ciągnie się w stronę Kuźnicy. W tym miejscu okresowo wynurzają się piaszczyste wy sepki.
• Ciemnozielona plama po środku lewej strony zdjęcia to Puszcza Darżlubska oddzielona równoleżnikowo zorientowanym Wejherowem od Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego.
• Widoczne charaktery styczne kształty basenów portu i stoczni w Gdyni. Na terenie Portu Wrojennego torpedowmia "Formoza" (biała plamka, około 200 metrów od brzegu). Dalej na północ druga, poniemiecka torpedownia na Babich Dołach.
Mierzeja Helska (popularna nazwa Półwysep Helski jest terminologicznie niepoprawna; kaszb. Helsko Sztremlezna) (313.52) - piaszczysty wał w kształcie kosy. będący ciągiem zalesionych wydm utworzonych przez prąd przybrzeżny płynący na wschód wzdłuż, polskiego brzegu. Długość mierzei wynosi 35 km. szerokość od 3000 m u nasady, poprzez 100 m w najwęższym miejscu, do ok. 3 km na cyplu. Stanowi ona najmłodszy fragment wybrzeża w Polsce, gdyż jeszcze 200-300 lat temu znajdował się tu ciąg wysp. Mierzeja jest położona na Pobrzeżu Kaszubskim, rozciągając się na południowy wschód od wysoczyzny o nazwie Kępa Swarzewska. Zaczyna się we Władysławowie i oddziela Zatokę Pucką oraz Zatokę Gdańską od Morza Bałtyckiego.