Wybrane podejścia aksjologiczne i teoretyczne w pracy socjalnej
Stach Polski, np. w Istebnej, Wrocławiu, Tarnowie, Chełmie. Celem ogólnym jest ograniczenie zagrożenia wykluczeniem społecznym i zawodowym osób niepełnosprawnych i ich rodzin zamieszkujących na danym terenie. Cel zostanie osiągnięty poprzez: podniesienie kompetencji zawodowych i umiejętności społecznych osób uczestniczących w projekcie, ułatwienie dostępu niepełnosprawnym klientom pomocy społecznej do zatrudnienia i form aktywnej integracji. Osoby niepełnosprawne mają możliwość udziału w szkoleniach zawodowych, również na terenach zakładów pracy, w warsztatach (np. rzemieślniczych, plastycznych, ogrodniczych, kulinarnych), zajęciach komputerowych, konsultacjach prawnych z zakresu niepełnosprawności i kwestii związanych z zatrudnieniem osób niepełnosprawnych, świadczeniami socjalnymi, rehabilitacją. Przewiduje się także wsparcie psychologiczne i pedagogiczne a także pomoc pracowników socjalnych w ramach prowadzonej pracy socjalnej, tworzenie ośrodków informacji dla osób niepełnosprawnych. Dzięki systematycznemu udziałowi w zajęciach beneficjenci projektu nabywają nowe umiejętności i kompetencje, co sprzyja ich zatrudnieniu. Projekty są realizowane zazwyczaj przez ośrodki pomocy społecznej lub powiatowe centra pomocy rodzinie. Z drugiej strony stwarza się odpowiednie warunki dla pracodawców w celu zatrudniania osób z niepełnosprawnością (ulgi, zwolnienia z podatków, dofinansowania, zwrot kosztów szkoleń pracowników dla zakładów pracy chronionej). Zatrudnienie osób niepełnosprawnych daje nie tylko niezależność ekonomiczną, lecz również znaczny stopień niezależności osobistej. Podjęte działania uwrażliwiają również społeczeństwo na problemy osób niepełnosprawnych.
N. Herriger86 wyróżnia 4 stopnie pracy nad wzmacnianiem klientów.
Poziom 1: Poziom indywidualny: poszukiwanie i wydobywanie mocnych stron jednostki, poszukiwanie w jej biografii zasobów, również tych pochowanych, wykorzystywanych w przeszłości do radzenia sobie, w celu uzyskania nowej odwagi do zmian w życiu, łączenie zasobów codziennego życia za pomocą metody case managment*7.
Poziom 2: Poziom opieki społecznej. Tworzenie sieci lokalnej, łączenie ludzi w grupy samopomocowe, wspieranie inicjatyw solidarności społeczności obywatelskiej, w celu połączenia wspólnego wysiłku na rzecz życia na własny rachunek
86 N. Herriger, Empowerment iti der Sozialen Arbeit, Kohlhamnen Verlag> Stuttgart, zoo6, s. 14.
87 O praktycznym zastosowaniu modelu empowerment poprzez metodę case ma-nageraent pisze również A. Smrokowska-Reichamn, Amerykański Case Managment.... ®P dt., s. cz. 1. s. 8 - 9 - przypis autorki.