Image176

+ 8 V i jednocześnie podwyższyć napięcie U_cc z +5 V do +12,5 V. Tranzystor TB zostaje wysterowany, a prąd w emiterze tranzystora TO wzrasta i połączenie 5 zostaje przepalone. W pozostałych tranzystorach prąd płynie przez rezystory R_t i R₂ i połączenia nie zostają przepalone.

Podczas operacji odczytu na pierwszej pozycji słowa 0 pojawi się stan 1 (obciążenie typu otwarty kolektor), natomiast na pozostałych pozycjach tranzystory TA są wysterowane z dzielnika R_u R₂ i pojawiają się stany 0.

Zastosowania pamięci ROM (PROM)

Pamięci ROM (PROM) wykorzystywane są głównie do:

—    konwersji kodów,

—    realizacji funkcji logicznych,

—    realizacji funkcji arytmetycznych,

—    realizacji generatorów funkcji,

—    tablicowania funkcji,

—    mikroprogramowania.

Zastosowanie pamięci stałych do realizacji transkoderów jest oczywiste. Kod wejściowy jest podawany na wejścia adresowe pamięci, w której wierszach każdemu adresowi jest przyporządkowane odpowiednie słowo kodu wyjściowego, pojawiające się na wyjściach pamięci (rys. 4.136).

Kod wyjściowy

Rys. 4.136. Pamięć ROM (PROM) w układzie transkodera

Pamięci stałe mogą być wykorzystywane do realizacji funkcji logicznych. Przykładowo, pamięć o pojemności 256 słów 4-bitowych może być zastosowana do realizacji czterech funkcji ośmiu zmiennych (8 bitów adresowych). Przez łączenie równoległe pamięci można zwiększyć liczbę wejść. Cztery pamięci o pojemności 256X4 bity umożliwiają realizację 16 funkcji 8 zmiennych. W wielu publikacjach spotyka się informację, że 8 -f- 16 bitów pamięci stałej zastępuje jedną bramkę logiczną.

Pamięci stałe mogą być wykorzystane do realizacji podstawowych operacji arytmetycznych dodawania, odejmowania, mnożenia i dzielenia. W przypadku mnożenia liczb dwójkowych część wejść adresowych pamięci zostaje przyporządkowana mnożnej, a część mnożnikowi. Kombinacja zer i jedynek słowa adresowego, utworzona przez bity mnożnej i mnożnika, wskazuje słowo w pamięci określające wartość iloczynu. Bezpośrednie generowanie wyniku iloczynu wymaga zastosowania pamięci o dużych pojemnościach. Przykładowo, pomnożenie dwu czterobitowych liczb dwójkowych wymaga pamięci o pojemności 256X8 bitów. Można jednak postępować nieco odmiennie.

186