Image52 (3)

Nieduże zwierzęta (psy, koty), ryby, owady, także wirusy komputerowe i istoty z bajek (smoki, potwory)	E	hiki	-E -E HE HE HE	ippiki nihiki sanbiki yonhiki gohiki...
Duże ssaki (słonie, konie, wieloryby)	m	to	-m mm urn	ittó nitd santó yontd goto

Liczebniki porządkowe tworzy się dużo łatwiej -poprzez prefiks dai przed liczbą albo sufiks banme po niej:

pierwszy W> ~ daiichi, — #0 ichibanme drugi    Wi —    daini H# § nibanme

trzeci ffl — daisan H# 0 sanbanme itd.

Zaimekf^^i Zaimki osobowe

Mimo, iż czasowniki japońskie nie mają w zasadzie form osobowych, to użycie zaimka osobowego również jest dość rzadkie. Na ogół osobę odgadujemy z kontekstu.

I tak na przykład zdanie:

(ii \ t?ź    Hai, ikimasu.

wyrwane z kontekstu może oznaczać Tak, idą.. Tak, idziemy., itd.

Charakterystyczne dla języka japońskiego jest także zróżnicowanie znaczeniowe zaimków osobowych. Zaimki pierwszej i drugiej osoby mają po kilka odpowiedników w języku japońskim, a każdy z nich ma określony zakres użycia.

I tak, w pierwszej osobie liczby pojedynczej mamy między innymi:

% watashi - raczej formalne, neutralne, fSt boku - nieformalne, używane przez mężczyzn, te ore - nieformalne, używane przez mężczyzn, btz L atashi - nieformalne, używane przez kobiety.

Natomiast w drugiej osobie liczby pojedynczej mamy między innymi:

fofetz anata - formalne, ale też używane przez kobiety w stosunku do ich partnerów

U kimi - nieformalne, używane przez mężczyzn w stosunku do kobiet

- 105 -