img021 (4)

elementów tworzących daną sytuację (pomocy, wsparcia, stymulacji, animacji etc.) w pewnych odstępach czasowych.

Generalnie projekt socjalny nastawiony ijjst n.i dokonywanie g-ni^n je^ffnsr.!'-n\v?feh, g|fupowycn~i i ii(odowiskow-v?h. które sa ściśle związane z realizacja zadań

Zminnn oznacza modyfikacje, przekształcenie przemieszczenie zrzesuniecie odnoszące sie rin jakiejś struktury <-ru nmccen Zmianę w sposób podstawowy odróżniamy od innych terminów stosowanych w pracy socjalnej, takich jak „pomoc” czy „postęp”. Gdy terminu tego używa się jako pojęcia operacyjnego, wówczas jego użycie wymaga uprzedniego zdefiniowania tego, co chcemy zmienić, w jakim celu, kto chce dokonać zmiany i co chcemy osiągnąć, tzn. jaka ma być ta nowa sytuacja?

Posłużenie się pojęciem zmiany w takim kontekście warunkuje jego ewaluację, ponieważ dokonanie oceny będzie możliwe dzięki pomiarowi zmiany, tzn. przemian i modyfikacji, jakie zaszły między sytuacją wyjściową a sytuacją, z jaltą mamy do czynienia, gdy pracownik socjalny kończy swoje metodyczne działanie. Pojecie zmiany w programowaniu i realizacji projektu ancialnegn anołnia iernma mle i w konsekwencji prowadzi do dalszych pytań: Ojaką transformację chodzi? Sto definiuje i inicjuje zmianę? Jak ją mierzyć?^-

Ewaluacja zmian sytuacji społecznych, które są przedmiotem działań metodycznych, jest procesem złożonym i wymaga zastosowania określonej metodologii badań, która umożliwi analizę i.ościsw.-ch : jakościowych przeobrażeń na płaszczyźnie pracy so-

rifllnpjta^

5.3.2. Socjologiczne, psychologiczne i pedagogiczne wymiary projektu

Projekt socjalny można rozpatrywać w różnych wymiarach, dzięki odwołaniu się do interdyscyplinarnego charakteru pracy socjalnej jako metodycznego działania ukierunkowanego na zmiany indywidualne i społeczne oraz dzięki stosowaniu różnych strategii, które znajdują swoje teoretyczno-praktyczne uzasadnienie na gruncie nauk^ społecznych.

^ia Przytoczone spojrzenie na metodyczny model działania socjalnego, zwany również projektem, opiera sie na koncepcji Cristiny de Roberas zawartej w opracowaniu Mathoćoiogi* de 1'inttrwuujn. tn trauaii social (tłumaczenie poialae cytowane wcześniej).

Każda z teorii funkcjonujących w naukach społecznych odsyła nas do pewnego poziomu rzeczywistości społecznej łub do pewnego aspektu tego poziomu, który staje się obiektem działania socjalnego. Każda z tych teorii, mimo że nie stanowi ogólnej wizji rzeczywistości, sprzyja tworzeniu pewnych pojęć operacyjnych i służy rozumieniu jakiegoś poziomu rzeczywistości. Pracownik socjalny może zrozumieć sytuację podopiecznego (jednostki czy grupy) dzięki pojęciom wyjaśniającym, należącym do różnych teorii, pod warunkiem że dokona prawidłowego rozpoznania poziomu rzeczywistości, w którym pojęcia te mają zastosowanie¹⁸. Biorąc pod uwagę oczywistą złożoność kontekstu sytuacji, w jakiej podejmowane jest działanie socjalne zarówno na etapie wstępnej diagnozy problemu podopiecznego, jak i na dalszych etapach planowania i realizowania działań metodycznych, warto uwzględnić co najmniej trzy aspekty - odniesienia teoretyczne, mogące ukierunkować proces pomocy.

> Aspekt socjologiczny wiąże się z założeniem, że^yiaBiijęzesne społeczeństwo umożliwia i akceptuje projekty nastawione na pobudzanie inicjatyw i aktywności jednostkowych i środowiskowych, tcyire wanninna mzwni spnwmy, jccoiogia dostarcza pracownikowi socjalnemu ogólnych ram pojęciowych, pozwalających na dokonanie anańz zjawisk społecznych, takich iak: struktury. instvtu-cie. normy. Ramy te będą odmienne w zależności od tego, jakiego klucza użyjemy, tzn. jaką posłużymy się teorią dla interpretacji określonych zjawisk społecznych i sytuacji. Uświadomienie tego faktu prowadzi do relatywizacji wiedzy. Różne teorie socjologiczne dają różne propozycje analiz procesów społecznych, w które uwikłany jest kiient pomocy sooiecznei. Umożliwiam one pracownikowi socjalnemu interpretacje i rozumienie sytuacji podopiecznych (zachowań, wartości) procesów, determinizmów społecznych związa-nych z zasięgiem i jakością zjawisk, no. bezrobocia, patologu, ubóstwa, marginalizacji etc.) w danych strukturach życia społecznego. Anaiłza SYtuacii jednostki, grupy 'społeczności w kontekście środo-* wiskowyca (indywiduaInvoh i instytnrńnnalnyrhi ragaj-ir.kowari i 30*-ciclogicznych (naukowo uzasadnionych) zależności, stwarza możliwość właściwego ukierunkowania i zaplanowania nodeimnwanvch_ sziałan. leone socjologiczne pozwalają ponadto na usytuowanie pracy socjalnej w ogólnym wymiarze społecznym oraz na hardziej wnikliwe przyjrzenie się roń, do której pełnienia jest powołana* JfrWrnJ™¹ nje! oczeituie ino, lako lnSfrumentu aolitym soclalnei).