Efektywne przesyłanie sygnałów informacyjnych w systeaach telekomunikacyjnych wymaga szeregu przekształceni ich struktury. Dednym z takich przekształcać jest właśnie modulacja, przez którą rozumiemy uzależnienie wybranego parametru sygnału nośnego od sygnału modulującego [1].
Sygnał powstający w wyniku modulacji nazywamy sygnałem.zmodulowanym.
Modulacje można klasyfikować ze względu na rodzaj zastosowanego sygnału nośnego [l]. Może nim być sygnał harmoniczny lub ciąg impulsów. N pierwszym przypadku mówimy o modulacji harmonicznego sygnału nośnego, w drugim zaś o modulacji impulsowego sygnału nośnego. Oruga linia podziału modulacji wynika z charakteru zmian modulowanego parametru sygnału nośnego [l]. I tak, jeżeli zmiany te mają charakter ciągły, to mamy do czynienia z modulacją ciągłą, natomiast jeżeli śą dyskretne (skokowe) - z modulacją cyfrową.
Na rysunku 1.1 przedstawiono wynikający z tych rozważ8rt podział sposobów modulacji na cztery wielkie grupy wymienione w kolejności omawiania ich w pracy:
I - modulacje ciągłe harmonicznego sygnału nośnego,
II - modulacje ciągłe impulsowego sygnału nośnego,
III - modulacje cyfrowe impulsowego sygnału nośnego (modulacje ko-
^ dowo-impulsowe),
IV. - modulacje cyfrowe harmonicznego sygnału nośnego (kluczowanie).
W poszczególne ćwiartki "układu współrzędnych" z rysunku 1.1 wpisaliśmy anglosaskie skróty poszczególnych sposobów modulacji, które poniżej rozszyfrowujemy.
Grupa I
OSB - Oouble Sideband - dwuwstęgowa modulacja amplitudy,
SSB - Single Sideband - jednowstęgowa modulacja amplitudy,
VSB - Vestigal Sideband - modulacje amplitudy z częściowo wytłumioną wstęgą boczną.